1 ADAPTACJA BEZ STRESU Przygotuj swoje dziecko do przedszkola

2 MAMO, TATO !!! Zadbaj , by w miłej formie przekazać dziecku informację, o tym, że pójdzie do przedszkola. Może to być rozmowa, spacer pod budynek przedszkola, uroczysty podwieczorek, na którym oznajmisz mu, że wkrótce zostanie przedszkolakiem. Dziecko powinno wówczas usłyszeć, że jest duże, dzielnie potrafi wiele samo zrobić, więc przyszedł czas, by zostało przedszkolakiem. Może np. otrzymać z tego powodu gratulacje i książeczkę

3 O CZYM MUSISZ PAMIĘTAĆ? Jako rodzice przyszłego przedszkolaka powinniście zdawać sobie sprawę z tego, że nie możecie przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobywać i doskonalić swoje umiejętności. Im mniej będzie różniło się od swoich kolegów, tym szybciej poczuje się wśród ich pewnie. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo, co inni. Waszym zadaniem w tym okresie jest „sensowne” wspomaganie dziecka, a nie wyręczanie go.

4 ZATEM: zadbajcie, by ubranie i obuwie nie sprawiały dziecku kłopotu,np. kupcie mu buty na rzepy, suwaki, spodenki na gumkę w pasie, a podkoszulki i majteczki z wyraźnie określonym przodem(np. obrazkiem)-w domu uczcie je, jak rozpoznawać przód i tył w częściach garderoby (ubrania powinny się dobrze wkładać, czyli nie mogą być za ciasne, tak by dziecko mogło osiągnąć sukces w obsłudze samego siebie); uważajcie, by nie wyprzedzać potrzeb dziecka pytaniami, np. Czy chcesz jeść/pić/siku? A może nie chcesz już jeść/bawić się?. Rodzice w takich sytuacjach powinni wykazywać się cierpliwością, poczekać, aż dziecko samo zasygnalizuje potrzebę i chwalić go za to;

5 starajcie się nie karmić dziecka w czasie posiłków, lecz stworzyć miejsce do ich samodzielnego spożywania, aby dziecko mogło nabierać wprawy w posługiwaniu się łyżką , widelcem, kubkiem (niech je posiłek bez dopingu bajki z telewizora, książeczki, zabaw typu jedna łyżka za mamusię, druga za babusię…); pozwólcie mu na samodzielne radzenie sobie w toalecie, by dziecko nauczyło się samo zdejmować i zakładać majteczki, podcierać się, spuszczać wodę, myć ręce; rozmawiajcie z nim, tłumacząc, dlaczego ta czynność jest ważna w życiu; stwarzajcie sytuacje, by zostawało na jakiś czas pod opieką osób niemieszkających na stałe z wami, pamiętajcie że nie będziecie mogli zostawać z dzieckiem w przedszkolu, więc stopniowo wydłużajcie czas, który bez was spędza; zawsze jednak informujcie dziecko kiedy wrócicie, np. kiedy zjesz obiadek- w ten sposób nabierze ono pewności, że po nie wracacie, i później będzie spokojnie oczekiwać na was w przedszkolu;

6 zachęcajcie, by w waszym imieniu poprosiło w kiosku o gazetę, poprosiło kolegę w piaskownicy o pozwolenie pobawienia się jego zabawką-w ten sposób nauczy się wyrażania swoich potrzeb, zwracania się do pani w przedszkolu, a także posługiwania się mową. Jeżeli wasze dziecko używa wyrażeń dźwiękonaśladowczych, np. „eee”, „si”, „tam pisiu” i w ten sposób sygnalizuje swoje potrzeby fizjologiczne lub inne, starajcie się to zmieniać, gdyż trochę czasu minie zanim nauczycielka zrozumie czego dziecko się domaga, a to może narazić je na dodatkowy stres, jeśli np. nie zdąży do toalety; zadbajcie, by poznawało rówieśników- niech wasza pociecha bawi się z innymi dziećmi na placu zabaw, chociaż będzie to zabawa „obok siebie”, niech sama podejmuje kontakty, rozwiązuje konflikty spowodowane , np. zabraniem zabawki przez inne dziecko, bo o pewnych zachowaniach i regułach obowiązujących w zespole musi się dowiedzieć, zanim wejdzie w grupę przedszkolną;

7 starajcie się powoli przyzwyczajać dziecko do sprzątania po sobie: zabawek, ubrań, a także do tego, by przestrzegało zawartych z wami umów w powyższych sprawach oraz zasad postępowania wobec was i innych, np. by witało znajomych, mówiło „dziękuję”, nie odchodziło poza wyznaczone miejsce, itp. rozmawiajcie z dzieckiem o przedszkolu o tym, co w nim zastanie, co będzie robiło, ilu będzie miało kolegów, ile koleżanek, kto będzie się nim opiekował, korzystajcie z propozycji przedszkoli, by poznać konkretną placówkę, do której dziecko pójdzie, czytajcie wspólnie książeczkę „Będę przedszkolakiem”; chodźcie na spacery w stronę przedszkola, w tym czasie prowadźcie z dzieckiem rozmowy, tłumaczą, że to będzie jego przedszkole, tu będą jego koledzy, jego panie, tu będzie się bawić w ogrodzie, itp.

8 kupujcie wspólnie z dzieckiem przedmioty i rzeczy do przedszkola, pozwólcie by dziecko dokonywało wyboru; jeżeli jakaś rzecz nie spełnia waszych oczekiwań, wyjaśnijcie dziecku, dlaczego musicie poszukać innej; unikajcie wypowiadania do innych osób w obecności dziecka komentarzy typu: No wiesz, nie mam innego wyjścia i muszę oddać go do przedszkola, zwracajcie uwagę, by nie użalać się nad faktem (np. Trudno, to jedyne wyjście, musi, itp.), ale też nie można mieć poczucia winy z tego powodu, że na dziecko spada nowy obowiązek; czasami zwróćcie się do dziecka trochę głośniej niż zwykle, bo bywa, że kiedy panie w przedszkolu w czasie dużego gwaru muszą coś zakomunikować lub przywołać dziecko stojące zbyt daleko , są zmuszone mówić głośno, a dzieci odbierają to jako krzyczenie na nie; dobrze jest dziecku to wyjaśnić

9 RODZICE !!! Zaufajcie wybranej przez siebie placówce, nie porównujcie jej z innymi, bo każda realizuje ten sam program, ale ma prawo robić to inaczej, tzn. innymi metodami, korzystając z innych pomocy, nauczycielki mogą pracować w innym tempie i innymi metodami, by osiągnąć to samo. Przedszkola różnią się dodatkowymi zajęciami, ale o tym należy dowiedzieć się wcześniej i dokonywać wyboru zgodnie z zainteresowaniami dziecka lub jego i waszymi potrzebami; Zadbajcie, by wyjście do przedszkola było miłe, spokojne-szczególnie w pierwszych dniach (jeżeli dziecko tego potrzebuje, pozwólcie mu zabrać ulubioną przytulankę), a zawarte z dzieckiem umowy, np. o której je odbierzecie, były rzetelne i respektowane. Jeżeli zauważycie, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, niech odprowadza je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem;

10 Starajcie się być mądrymi partnerami nauczycielek, nie odbierajcie informacji problemowych jako skarg na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelkich trudności. Załatwienie spraw dotyczących dziecka rozpoczynajcie od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności; Respektujcie ustalone zasady postępowania na linii przedszkole-dom, bo dziecko nie może znaleźć się na „huśtawce” różnych opinii i oddziaływań. To źle wpłynie na jego wychowanie i emocje. Pamiętajcie, że to samo obowiązuje nauczycielki. Tekst pochodzi z plakatu miesięcznika Bliżej Przedszkola Prezentację przygotowała mgr Katarzyna Malczewska