1 Analiza instrumentalna drewnaAndrzej Radomski Paweł Kozakiewicz Tomasz Zielenkiewicz
2 budowa pozajądrowa atomuRutherford - model planetarny: Dodatnio naładowane jądro, wokół którego krążą elektrony. Bohr - dodał do modelu Rutherforda teorię kwantów Plancka i Einsteina: Elektrony mogą mieć tylko wybrane wartości energii i zajmować tylko wybrane orbity. Heisenberg, Schrödinger, Dirac - mechanika kwantowa na bazie dualizmu korpuskularno-falowego de Broglie’a: Elektronów w atomach nie należy traktować jako cząstek, lecz jako chmurę ładunków o gęstości opisanej przez kwadrat funkcji falowej 2. Wg Heisenberga 2 określa prawdopodobieństwo przebywania elektronu w określonym obszarze przestrzeni.
3 równanie Schrödingera - amplituda fali de Broglie’a Rozwiązaniem jest funkcja falowa. Musi mieć sens fizyczny: |(x,y,z)|2dv = 1 liczby kwantowe: główna, n energia elektronu poboczna, l moment pędu elektronu magnetyczna, m ustawienie wektora momentu pędu względem pola magnetycznego
4 liczby kwantowe główna liczba kwantowa n = 1, 2, 3, ...poboczna liczba kwantowa l = 0, 1, ..., (n – 1) magnetyczna liczba kwantowa m = (–l, ..., –1, 0, 1, ..., l) powłoki K, L, M, N, O, P, Q, ... podpowłoki s, p, d, f, g, ... Określają jednoznacznie kształt orbitalu elektronowego - obszaru przestrzeni o określonym prawdopodobieństwie przebywania elektronu. spinowa liczba kwantowa s = +1/2 magnetyczna spinowa liczba kwantowa ms = –1/2, +1/2
5 orbitale atomowe n = 1 l = 0 m = 0 (1s) n = 2 l = 0 m = 0 (2s)n = 2 l = 1 m = 0, ±1 (2p) n = 3 l = 0 m = 0 (3s) n = 3 l = 1 m = 0, ±1 (3p) n = 3 l = 2 m = 0, ±1, ±2 (3d)
6 orbitale atomowe n = 4 l = 0 m = 0 (4s) n = 4 l = 1 m = 0, ±1 (4p)n = 4 l = 2 m = 0, ±1, ±2 (4d) n = 4 l = 3 m = 0, ±1, ±2, ±3 (4f)
7 poziomy energetyczne W atomach wieloelektronowych oddziaływania się komplikują, energia orbitalu zależy od wartości pobocznej liczby kwantowej. 6d 5f 7s 6p 5d 4f 6s 5p 4d 5s 1s 2s 2p 3s 3p 3d 4s 4p 4d 4f 5s 5p 5d 5f 5g 6s 6p 6d 6f ... 7s 7p ... ... 4p 3d 4s energia 3p 3s 2p 2s 1s
8 WIDMO FAL ELEKTROMAGNETCZNYCH
9 Barwa Barwa Długość fali [nm] Barwa dopełniająca Czerwona 600-700Zielononiebieska Pomarańczowa Niebieska Żółtopomarańczowa Błękit cyjanowy Żółta Błękit indygo Żółtozielona 560 Fioletowa Zielona Purpurowa 490
10 Koło barw
11 układ okresowy - bloki pierwiastki bloku s pierwiastki bloku pH Li Na K Rb Cs Fr Be Mg Ca Sr Ba Ra La Ac Ce Th ... Yb No Pr Pa Sc Y Lu Lr Nd U Ti Zr Hf Rf Pm Np V Nb Ta Db Sm Pu Cr Mo W Sg Eu Am Mn Tc Re Bh Gd Cm Fe Ru Os Hs Tb Bk Co Rh Ir Mt Dy Cf Ni Pd Pt Ho Es Cu Ag Au Er Fm Zn Cd Hg Tm Md B Al Ga In Tl C Si Ge Sn Pb N P As Sb Bi O S Se Te Po F Cl Br I At He Ne Ar Kr Xe Rn konfiguracja helowców: He 1s2 Ne 1s22s2p6 Ar 1s22s2p63s2p6 Kr 1s22s2p63s2p6d104s2p6 Xe 1s22s2p63s2p6d104s2p6d105s2p6 Rn 1s22s2p63s2p6d104s2p6d10f145s2p6d106s2p6 pierwiastki bloku s pierwiastki bloku p pierwiastki bloku d pierwiastki bloku f
12 Absorpcja światła na przykładzie chlorofilu a i b
13 Barwniki nitrowe i nitrozoweKwas pikrynowy żółcień Martiusa Trwała zieleń
14 barwniki azowe czerwień Kongo Tartrazyna (żółta) oranż metylowy
15 Barwniki trifenylometanoweZieleń malachitowa Fenoloftaleina
16 Barwniki antrachinoweAlizaryna Barwniki tiazynowe Błękit metylenowy
17 Indygoidy Indygo Indygotyna
18 Antocyjaniny (rodzaje)
19 Spektrofotometr
20 Promieniowanie podczerwone jest częścią widma promieniowania elektromagnetycznego. To forma energii, którą odbieramy jako ciepło. Zostało odkryte w 1800 r.
21 Podział spektrum Funkcjonuje kilka podziałów podczerwieni na pasma, używanym w Polsce jest: - bliska podczerwień (ang. near infrared, NIR), 0,7-5 μm) - średnia podczerwień (ang. mid infrared, MIR), 5-30 μm) - daleka podczerwień (ang. far infrared, FIR), μm) Zdjęcie w świetle widzialnym Zdjęcie w bliskiej podczerwieni
22 Drgania wiązań w cząsteczce:drgania rozciągające n symetryczne asymetryczne deformacyjne d, w, g, t, r Poza płaszczyzną W płaszczyźnie nożycowe wachlarzowe skręcające wahadłowe
23 Rodzaje drgań w zakresie średniej podczerwieni
24 KBr używa się często jako tła, gdyż absorbuje poza zakresem średniej podczerwieni.
25 Wykonanie doświadczeniaPróbka w stanie stałym, ciekłym, gazowym lub w rozpuszczalniku. Umieszcza się ja w pojemniku z chlorku sodu (najczęściej stosowany materiał - przepuszcza promieniowanie IR). Wiązkę promieniowania przepuszcza się przez pojemnik z badanym materiałem. Rejestrator zapisuje widmo transmisyjne w postaci pasm i pików. Analiza widma odbywa się przy pomocy tablic.
26 Spektrometr FT-IR Magna-IR 550Narzędzia Spektrometr FT-IR Magna-IR 550 Zakresie rejestracji widma cm-1
27 Region odcisku palca i grup funkcyjnych:
28 ALKANY
29 alkany
30 cykloalkany
31 cykloalkany norbornan
32 chlorowcoalkany lindan
33 chlorowcoalkany
34 ALKENY
35 alkeny
36 alkeny
37 alkeny
38 ALKINY C ≡ C–rozciągające w zakresie 2260-2100 cm-1C≡ C–H: C–H rozciągające w zakresie cm-1 R–C≡C–H: C–H zginające w zakresie cm-1
39 alkiny
40 alkiny
41 alkiny
42 ARENY
43 areny
44 areny styren
45 areny
46 ALKOHOLE
47 alkohole ciekły
48 alkohole gazowy
49 alkohole rozcieńczony roztwór
50 fenole
51 ETERY
52 ALDEHYDY
53 KETONY
54 aldehydy
55 aldehydy
56 ketony
57 ketony
58 ketony
59 KWASY KARBOKSYLOWE
60 ESTRY
61 estry
62 estry
63 aminy
64 aminy
65 amidy
66 amidy
67 amidy
68 Analiza widma IR Krok pierwszyw obszarze cm-1 poszukujemy pasma karbonylowego. Jest to zazwyczaj najbardziej intensywne pasmo w widmie. Jeżeli takie pasmo zostało znalezione poszukujemy innych pasm związanych z grupami funkcyjnymi zawierającymi wiązanie C=O Krok drugi - jeżeli stwierdziliśmy obecność grupy karbonylowej wówczas określamy czy jest ona składnikiem kwasu, estru, aldehydu bądź ketonu
69 Analiza widma IR Krok czwarty Krok piątyKrok trzeci jeżeli w widmie nieobecne jest pasmo karbonylowe wówczas poszukujemy pasma O-H alkoholu w obszarze cm-1 oraz pasma C-O w obszarze cm-1 Krok czwarty - jeżeli C=O i O-H są nieobecne, poszukujemy wiązań wielokrotnych C-H powyżej 3000 cm-1 C=C cm-1 Krok piąty - brak grup funkcyjnych świadczy o obecności alkanu lub halogenopochodnej
70
71
72
73
74
75
76
77