1 Anoreksja i bulimia

2 Bulimia Inaczej żarłoczność psychiczna lub wilczy głód. Zaburzenie odżywiania charakteryzujące się napadami objadania się, po których występują zachowania kompensacyjne. Obok anoreksji, bulimia stanowi jedno z najpoważniejszych i najbardziej niebezpiecznych zaburzeń odżywiania. Choroba ta jest groźna dla zdrowia, a nawet życia człowieka. 

3 Przyczyny choroby Brak samoakceptacji. Konflikty rodzinne.Zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli. Uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu. Emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie. Brak akceptacji przez grupę rówieśniczą (wiążący się często ze zmianą środowiska).

4 Jak rozpoznać bulimię? Diagnoza bulimii może być prosta pod warunkiem, że pacjentka zdecyduje się ujawnić swoje dolegliwości. Bulimię należy podejrzewać gdy: -Powtarzają się ataki niepohamowanego jedzenia, występuje brak możliwości przerwania ataku jedzenia. Ataki takie powinny występować co najmniej 2 razy na tydzień przez ostatnie 3 miesiące. -Pacjentka reaguje na atak wywoływaniem wymiotów, użyciem środków przeczyszczających, wprowadzeniem głodówki lub intensywnych ćwiczeń fizycznych. -Występuje stała nadmierna troska o wygląd zewnętrzny i masę ciała, niedobory pokarmowe, odwodnienie, zmęczenie, ospałość, zły nastrój, niepokój, zaparcia, bóle głowy.

5 Leczenie Najważniejszym elementem terapii jest leczenie psychoterapeutyczne Wykazano jednak wpływ fluoksetyny redukującej częstość napadów objadania się. Leczenie może potrwać od kilku miesięcy do kilku lat. Wczesne zgłoszenie się do lekarza najczęściej pozwala uniknąć poważnych powikłań

6 Anoreksja Inaczej jadłowstręt psychiczny, polegający na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. Obraz własnego ciała jest zaburzony; występują objawy dysmorfofobii. Lęk przybiera postać uporczywej idei, w związku z czym pacjent wyznacza sobie niski limit wagi. Anoreksję cechuje szybko postępujące wyniszczenie organizmu, które pozostawia często już nieodwracalne zmiany. Nieleczona prowadzi do śmierci w około 10% przypadków

7 Przyczyny anoreksji Niska samoocena, poczucie beznadziejności i brak wiary w siebie, Niezadowolenie ze swojej figury, Zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała, Lęk przed dorosłością i dojrzewaniem Niezwykle częstą postacią jest anoreksja kulturowa – spowodowana próbami sprostania nierealistycznym wzorcom wyglądu – wyidealizowanemu modelowi kobiecości.

8 Przebieg choroby Świadome odchudzanie.Stopniowe zwiększenie ograniczeń żywieniowych. Podjęcie intensywnych ćwiczeń fizycznych. Coraz większe wyniszczenie fizyczne. Liczne zmiany cielesne. Zmiany w morfologii krwi, zaburzenia biochemiczne i hormonalne.

9 Leczenie Nie istnieje cudowny "lek na anoreksję".Zasadniczą rolę w leczeniu anoreksji odgrywa psychoterapia. Istnieje wiele różnych szkół terapeutycznych, z których każda ma swoje wady i zalety. Wybór konkretnej metody powinien odbywać się w zależności od indywidualnej sytuacji danego pacjenta - jego wieku, stanu fizycznego i psychicznego, oraz zaangażowania najbliższych w proces leczenia. Nie istnieje cudowny "lek na anoreksję".

10 Pro - ana Termin odnoszący się do promocji anoreksji jako stylu życia, który jest świadomym wyborem, a nie zaburzeniem psychicznym. Jednym z haseł ruchu pro-ana jest zdanie Christophera Marlowe, quod me nutrit me destruit – "to, co mnie żywi, niszczy mnie". Obsesyjne dążenie do docelowej wagi jest tu postrzegane jako dążenie do perfekcji.

11 Isabelle Caro - francuska aktorka i fotomodelka. Od 13Isabelle Caro - francuska aktorka i fotomodelka. Od 13. roku życia cierpiała na anoreksję. Przed śmiercią ważyła około 31 kg (przy wzroście 165 cm), natomiast w najtrudniejszym momencie swojej choroby w 2006, kiedy zapadła w śpiączkę, ważyła niespełna 25 kg. Zmarła 17 listopada 2010 r.

12 Dziękuję za obejrzenie mojej prezentacji.Koniec Dziękuję za obejrzenie mojej prezentacji. Wykonała Olga Niedźwiecka.