Autyzm: Jedno z najcięższych zaburzeń rozwojowych. Podłoże neurobiologiczne, o niejasnej etiologii. Diagnozowany na podstawie obecności pewnych.

1 2 ...
Author: Artur Żurawski
0 downloads 1 Views

1

2

3

4 Autyzm: Jedno z najcięższych zaburzeń rozwojowych.Podłoże neurobiologiczne, o niejasnej etiologii. Diagnozowany na podstawie obecności pewnych zachowań i braku innych zachowań. Występuje częściej u chłopców niż u dziewczynek w relacji 4/1 (w zależności od przyjętych kryteriów diagnostycznych – u około 5-20 dzieci na urodzin, 3-4 razy częściej u chłopców niż u dziewczynek. Szacuje się, że ok % dzieci z autyzmem jest niepełnosprawnych intelektualnie.

5

6 Przyczyny Autyzmu Genetyczne – badania bliźniąt oraz badania genealogiczne. Środowiskowe czynniki ryzyka – czynniki prenatalne, komplikacje porodowe, infekcje wirusowe – we wszystkich scenariuszach zakładających wywoływanie autyzmu przez czynniki środowiskowe krytyczną rolę odgrywa uszkodzenie mózgu.

7 Mózgi osób z autyzmem są inne: naukowcy znaleźli największe zmiany w tych obszarach mózgu, które odpowiadają za analizowanie twarzy i zachowań społecznych. Obecnie przy diagnozowaniu autyzmu stosuje się trzy kryteria, które muszą występować wszystkie i wszystkie muszą być obecne od wczesnego dzieciństwa.

8 Jakościowe zaburzenie interakcji społecznych: słaby kontakt wzrokowy i gestykulacji, brak emocjonalnej wzajemności. Jakościowe zaburzenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej: opóźnione przyswajanie języka lub całkowity brak mowy, brak zróżnicowanych spontanicznych zabaw w udawanie. Znacząco ograniczony repertuar aktywności i zainteresowań: stereotypowe ruchy, nienaturalnie silne lub wąskie zainteresowania.

9

10

11 Zaburzenie to cechują symptomy występujące więc w trzech sferach:Interakcje społeczne Komunikowanie się AUTYZM Wzorce zachowań

12 Relacje społeczne: Brak dzielenia się zainteresowaniami z innymi ludźmi. Brak odpowiedzi na kontakt wzrokowy lub uśmiech. Brak spontanicznego naśladowania. Brak dążenia do kontaktu z innymi dziećmi. Brak adekwatnej reakcji emocjonalnej na emocje innych ludzi. Brak zabaw interakcyjnych (np. w chowanego) Niewłaściwe wykorzystanie zabawek.

13 Komunikowanie się: Brak wskazywania w celu zwrócenia uwagi innej osoby na przedmiot, osobę lub wydarzenie. Brak gestów o znaczeniu komunikacyjnym (potakiwanie, zaprzeczanie, machanie rączką). Brak podążania za wzrokiem innej osoby. Brak reakcji na imię. Uboga mimika twarzy często nieadekwatna do sytuacji. Rozwój mowy: opóźniony lub mowa nie pojawia się. Wielokrotne powtarzanie słów, fraz, tekstów reklam. Mylenie zaimków.

14 Problemy w zachowaniu:Powtarzanie stereotypowych ruchów. Potrzeba niezmienności otoczenia, stałych rytuałów. Uporczywe i ograniczone zainteresowania. Wielokrotne powtarzanie różnych czynności, uporczywe koncentrowanie się na jednym zadaniu lub temacie.

15 Przykłady zachowań niepożądanych:Zachowania stereotypowe Autoagresja Agresja Kompulsje Fobie, lęki Nieadekwatne do sytuacji reakcje emocjonalne Problemy związane ze snem, jedzeniem, potrzebami fizjologicznymi Opór przed wykonywaniem poleceń werbalnych manualnych Ucieczki

16 Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu różnią się od siebie:

17

18 Zazwyczaj rodzice jako pierwsi dostrzegają niepokojące sygnały w zachowaniu dziecka. Dzieje się to najczęściej w 2. r.ż. Niepokój rodziców wywołują przede wszystkim trudności w porozumiewaniu się.

19 Blogi prowadzone przez rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

20

21 Gdzie diagnozować w Gdańsku?Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Nr 4, ul. Krzemienieckiej 1 Placówki pracujące od lat z osobami z autyzmem, diagności z wieloletnim doświadczeniem (Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym w Gdańsku, Poradnia Rubikon pod patronatem SPOA)

22 Nie można wyleczyć autyzmu i zespołu Aspergera, podobnie jak innych zaburzeń rozwojowych.Nie ma lekarstwa i z „inności” charakterystycznej dla osób z autyzmem się nie wyrasta – jest to odmienność neurologiczna, która trwa przez całe życie. Tylko wczesna interwencja i właściwie poprowadzona edukacja i terapia powoduje, że osoby z autyzmem w dorosłości mają ułatwioną integrację w społeczeństwie.

24 Autyzm może występować bez dodatkowych powikłań.Autyzm nie jest chorobą postępującą (Autyzm nie jest chorobą! Jest zaburzeniem). U osób poddanych terapii obserwuje się poprawę w przystosowaniu oraz kompensację. Procesy uczenia się i adaptacji przebiegają aktywnie przez całe życie i w każdej chwili mogą prowadzić do zmian.

25 Cele procesu edukacyjno – terapeutycznego:kształtowanie u dziecka jak największej liczby zachowań adaptacyjnych, które rozwiną jego niezależność i umożliwią mu samodzielne funkcjonowanie w środowisku.

26

27 Znane osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmuAlbert Einstein-twórca teorii względności miał zespół Aspergera. Te zaburzenie charakteryzuje się upośledzeniem umiejętności społecznych przy braku upośledzenia umysłowego. Cierpiący na zespół odznaczają się często obsesyjnym zainteresowaniem w swojej ulubionej dziedzinie. Są na przykład genialnymi matematykami. Być może to właśnie obsesja zapewnia im sukces.

28 Wolfgang Amadeus Mozart - jeden z genialnych klasycznych kompozytorów również miał zespół Aspergera.Andy Worhol - Czołowy przedstawiciel pop-artu zyskał sławę dzięki serii kompozycji o dużym kontraście. Był postrzegany jako osoba towarzyska a zarazem samotnik.

29 Isaac Newton- twórca prawa ruchu i powszechnego ciążenia, też był dotknięty chorobą nazywaną przez niektórych schorzeniem geniuszy. Nad swoimi teoriami pracował bardzo długo co może dowodzić obsesyjnego zainteresowania fizyką wywołanego przez Aspergera.   Srinivasa Ramanujan - Genialny matematyk samouk stworzył prawie 4 tys wzorów matematycznych. Lewis Carrol- Jak powstał świat w książce "Alicja w krainie czarów"? Okazuje się, że twórca tego dzieła również cierpiał na to rzadkie schorzenie. Może to ono było inspiracją?

30 Lionel Messi - Gdy Messi miał osiem lat, zdiagnozowano u niego zespół Aspergera. Czterokrotnie wybierany najlepszym piłkarzem świata, utalentowany, cudowne dziecko. O tym fakcie z życia snajpera Barcelony nie mówiło się do tej pory publicznie, by nie narazić go na dyskryminację.

31