1 Cztery świece

2 Cztery świece, płonąc, spalały się powoli...

3 Panowała całkowita cisza tak, że można bylo usłyszeć jak rozmawiają ze sobą.

4 “JA SYMBOLIZUJĘ POKÓJ Pierwsza mowiła:ale ludzie nie potrafią sprawić by zapanował pokój: właściwie myślę, że nie pozostaje mi nic innego do zrobienia jak zgasnąć!” Tak też czyni, powolutku, spokojnie świeca gaśnie zupełnie.

5 “ JA JESTEM WIARĄ Druga mowi: Niestety jestem całkowicie bezużyteczna.Ludzie nie chcą wiedzieć o mnie i dlatego nie ma sensu bym pozostawała zapalona.” Ledwie skończyła mowić, delikatny wietrzyk powiał i zgasił świecę.

6 “ JA JESTEM MIŁOŚĆ Bardzo smutno, trzecia świeca dodaje:Nie mam już dłużej siły by płonąć. Ludzie nie doceniają mnie i nie rozumieją jak jestem ważna. Oni nienawidzą co gorsza tych, którzy ich kochają najbardziej, własne rodziny.” I bez czekania na inne, świeca gaśnie.

7 W tym momencie... Nieoczekiwanie wchodzi do pokoju małe dziecko i widzi trzy świece zgaszone. Przelękniony prawie całkowitą ciemnością, krzyczy: “ CO ROBICIE! MUSICIE POZOSTAĆ ZAPALONE, JA BOJĘ SIĘ CIEMNOŚCI!” I mowiąc to wybucha płaczem.

8 NADZIEJA” Czwarta świeca z zatroskaniem mówi: “NIE BÓJ SIĘ, NIE PŁACZ:DOPÓKI JA JESTEM ZAPALONA, MOŻEMY ZAWSZE ROZPALIĆ NA NOWO TRZY POZOSTAŁE ŚWIECE: Ja jestem NADZIEJA”

9 Z oczami błyszczącymi i spuchniętymi od łez, dziecko bierze świecę symbolizującą nadzieję i zapala zgaszone świece.

10 ZRÓBMY WSZYSTKO BY NIGDY NIE ZAGASŁA W NASZYCH SERCACH NADZIEJA....

11 …i żeby każdy z nas mogł być zaczynem dobra i tak jak to dziecko, byśmy potrafili w każdym momencie rozpalić na nowo naszą nadzieją , Wiarę, Pokój i Miłość!!!