1 EDUKACJA I KLASA OCENA WSPIERAJĄCA - informacja zwrotnaWarszawski model wspomagania pracy szkół i placówek /2016

2 Rozmowa w parach Co buduje w klasie atmosferę sprzyjająca uczeniu się?

3 Podsumowanie burzy mózgówAtmosfera sprzyjająca uczeniu się: trwale wzmacnia w uczniach poczucie ich wartości, zwiększa zaangażowania uczniów w naukę, zachęca uczniów do samodzielności, stwarza uczniom warunki do współpracy, pogłębia u uczniów świadomość procesu uczenia, pozwala uczniom wziąć odpowiedzialność za własną naukę, …

4 Cele kształcenie umiejętności pracy z oceną rozwojową,wymiana doświadczeń i poznanie zasobów grupy związanych z ocenianiem wspierającym. Światła: Rozumiem w całości Rozumiem w części Nie rozumiem

5 Kryteria Będziesz umiał/umiała:określić kryteria do zadania i na ich podstawie przygotować informację zwrotną dla ucznia oraz rodzica Światła: Rozumiem w całości Rozumiem w części Nie rozumiem

6 Strategie rozwijające uczenie się i nauczanieStrategia I Określenie i wyjaśnienie uczniom celów uczenia się i kryteriów sukcesu Lepiej się uczę, jeśli wiem po co i czego mam się nauczyć Strategia II Organizowanie w klasie dyskusji, zadawanie pytań i zadań dających informacje, czy i jak uczniowie się uczą. Lepiej się uczę, jeśli nauczyciel rozmawia ze mną o moich postępach i w każdej chwili wie, na jakim etapie nauki jestem. Strategia III Udzielanie uczniom takich informacji zwrotnych, które umożliwiają im widoczny postęp. Lepiej się uczę, jeżeli nauczyciel udziela mi informacji zwrotnej. Co zrobiłem dobrze, co i jak powinienem poprawić i jak mogę się dalej rozwijać

7 Strategie rozwijające uczenie się i nauczanieStrategia IV Umożliwianie uczniom korzystania z siebie nawzajem jako zasobów edukacyjnych Lepiej się uczę, jeśli korzystam z wiedzy i umiejętności moich koleżanek i kolegów Strategia V Wspomaganie uczniów, by stali się odpowiedzialnymi autorami procesu swojego uczenia się. Lepiej się uczę, gdy jestem świadomy, jak przebiega proces mojego uczenia się i odpowiadam za niego.

8 Ocenianie kształtujące to dawanie informacji pomagającej w uczeniu

9 Cele i ocenianie wspierającePrzygotowując cele zajęć należy zastanowić się : Po co tego uczę? Co moi uczniowie już na ten temat wiedzą? Zaplanować, dokąd się zmierza i co się chce osiągnąć  Podzielić się „tajemnicą” celów z uczniami. Sprawdzić, czy cele zostały osiągnięte.

10 Przygotuwjąc kryteriaNależy ustalić, na co będziemy zwracać uwagę przy ocenianiu. Określić - fakty, dowody, które pokażą nauczycielowi i uczniowi, czy cel zajęć został osiągnięty.

11 Informacja zwrotna Informacja zwrotna jest najistotniejszym elementem oceniania wspierającego – daje uczniowi dokładne wskazówki co do kierunków poprawy i dalszej pracy. Podstawą jej formułowania są fakty, a nie nasze przemyślenia, opinie, zdanie na jakiś temat.

12 Informacja zwrotna Prawidłowa informacja zwrotna, która pomoże dziecku się skutecznie uczyć, zawiera zwykle cztery części: wskazuje dobre elementy w pracy ucznia, pokazuje to, co wymaga poprawy, nad czym uczeń musi jeszcze popracować, daje wskazówki, jak należy to poprawić, daje wskazówki, w jakim kierunku uczeń powinien dalej pracować.

13 Cel: będę potrafił/a wyliczać głoski i dzielić wyrazy na sylaby. Nacobezu: 1. Przeliczę, ile jest głosek w wyrazach. 2. Narysuję pod obrazkiem tyle kółeczek, ile jest głosek w jego nazwie. 3. Wyklaszczę, ile jest sylab w wyrazach. 4. Narysuję w ramce pod obrazkiem tyle kresek, ile jest sylab. Praca ucznia, wraz z informacją zwrotną Marii Lewandowskiej, Zespół Szkół w Soli, klasa I. Materiał z książki OCENIAM, UCZĄC. PORADNIK DLA NAUCZYCIELI EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ; pod red. Danuty Sterny, CEO, Warszawa 2015

14 Informacja zwrotna Informacja zwrotna do pracy ucznia:/++/ Potrafisz wyróżnić głoski w wyrazach. Poprawnie dzielisz te wyrazy, które mają więcej niż 1 sylabę. /-/ Masz trudność z dzieleniem na sylaby wyrazów jednosylabowych. Jak poprawić? Wyklaskuj na sylaby krótsze wyrazy i mów, ile jest sylab. Po wyklaskaniu sylab możesz rysować kółeczka lub kreski – rysuj ich tyle, ile jest sylab w wyrazie. Po 8 listopada sprawdzimy, jak ci idzie. Wyliczając głoski lub klaszcząc sylaby, mów je głośno.

15 Cel: Odejmuję liczby etapami w zakresie 20.Kryteria: 1. Prawidłowo liczę etapami, pierwszą liczbę zmniejszam do 10. 2. Bezbłędnie obliczam i zapisuję wynik odejmowania. Praca ucznia, wraz z informacją zwrotną Ewy Nawrockiej. Materiał z książki OCENIAM, UCZĄC. PORADNIK DLA NAUCZYCIELI EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ; pod red. Danuty Sterny, CEO, Warszawa 2015

16 Udzielamy informacji zwrotnejPrzykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

17 Udzielamy informacji zwrotnejPrzykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

18 Udzielamy informacji zwrotnejPrzykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

19 Informacja zwrotna Cztery elementy: wyszczególnienie i docenienie dobrych elementów pracy ucznia [++] odnotowanie tego, co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy ze strony ucznia [-] wskazówki – w jaki sposób uczeń powinien poprawić pracę [D] wskazówki – w jakim kierunku uczeń powinien pracować dalej [] Przykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

20 Podsumowanie Czwarty element bywa najbardziej pracochłonny i nie zawsze jest konieczny, zwłaszcza w przypadku  pojedynczych, krótkich zadań . Do mniejszych prac stosuj pierwsze trzy elementy IZ, do prac wykonywanych w dłuższym okresie (np. projektów) – najlepiej pełną informację, choćby bardzo zwięzłą. Przykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

21 Podsumowanie Zachęcamy do formułowania czteroelementowej informacji zwrotnej dla ucznia i rodzica raz w miesiącu, najlepiej przed planowanym spotkaniem z rodzicami. Informacja ta może odnosić się do wybranego, bardziej złożonego zadania lub ogólnie do całomiesięcznej pracy dziecka. Karty z informacją zwrotną  warto gromadzić np. w teczce ucznia. Przykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

22 Techniki zadawania pytańczas oczekiwania na odpowiedź ucznia ustalanie odpowiedzi w parach niepodnoszenie rąk uczenie się na błędach Przykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

23 Samoocen a i ocena koleżeńskaJeśli precyzyjnie sformułujesz kryteria oceny i przedstawisz je uczniom, będą mogli ocenić swoje prace  sami – w formie samooceny lub oceny koleżeńskiej. Jest to możliwe nawet w I klasie, choć na początku nauczyciel powinien sam pokazać na przykładzie, jak to się robi .

24 Samoocen a i ocena koleżeńska - zaletyUczniowie, znając kryteria, uczą się je stosować, utrwalając równocześnie swoje wiadomości i umiejętności. Uczniowie przejmują odpowiedzialność za swoją pracę, a w przypadku oceny koleżeńskiej – pomagają innym się uczyć. Jeśli precyzyjnie sformułujesz kryteria oceny i przedstawisz je uczniom, będą mogli ocenić swoje prace  sami – w formie samooceny lub oceny koleżeńskiej. Jest to możliwe nawet w I klasie, choć na początku nauczyciel powinien sam pokazać na przykładzie, jak to się robi . Taki sposób oceniania ma kilka zalet. Po pierwsze - uczniowie, znając kryteria, uczą się je stosować, utrwalając równocześnie swoje wiadomości i umiejętności. Po drugie – przejmują odpowiedzialność za swoją pracę, a w przypadku oceny koleżeńskiej – pomagają innym się uczyć. Po trzecie  informacja sformułowana przez uczniów/uczennice na podstawie kryteriów pozwala  nauczycielowi oszczędzić czas i skupić się na innych działaniach, na przykład pomocy słabszym uczniom. Ważny jest też wymiar wychowawczy – kiedy uczniowie mogą się oceniać sami i widzą, że nauczyciel im ufa, zaczynają czuć się bezpiecznie.  Jest to kluczowe w tworzeniu atmosfery sprzyjającej uczeniu się i motywacji wewnętrznej.

25 Samoocen a i ocena koleżeńska - zaletyInformacja sformułowana przez uczniów/uczennice na podstawie kryteriów pozwala  nauczycielowi oszczędzić czas i skupić się na innych działaniach, na przykład pomocy słabszym uczniom. Kiedy uczniowie mogą się oceniać sami i widzą, że nauczyciel im ufa, zaczynają czuć się bezpiecznie.  Jest to kluczowe w tworzeniu atmosfery sprzyjającej uczeniu się i motywacji wewnętrznej. Jeśli precyzyjnie sformułujesz kryteria oceny i przedstawisz je uczniom, będą mogli ocenić swoje prace  sami – w formie samooceny lub oceny koleżeńskiej. Jest to możliwe nawet w I klasie, choć na początku nauczyciel powinien sam pokazać na przykładzie, jak to się robi . Taki sposób oceniania ma kilka zalet. Po pierwsze - uczniowie, znając kryteria, uczą się je stosować, utrwalając równocześnie swoje wiadomości i umiejętności. Po drugie – przejmują odpowiedzialność za swoją pracę, a w przypadku oceny koleżeńskiej – pomagają innym się uczyć. Po trzecie  informacja sformułowana przez uczniów/uczennice na podstawie kryteriów pozwala  nauczycielowi oszczędzić czas i skupić się na innych działaniach, na przykład pomocy słabszym uczniom. Ważny jest też wymiar wychowawczy – kiedy uczniowie mogą się oceniać sami i widzą, że nauczyciel im ufa, zaczynają czuć się bezpiecznie.  Jest to kluczowe w tworzeniu atmosfery sprzyjającej uczeniu się i motywacji wewnętrznej.

26 Samoocen a i ocena koleżeńska - pamiętajPamiętaj, że do oceny koleżeńskiej i samooceny konieczne są zrozumiałe dla ucznia kryteria oceny. Uczniowie muszą czuć się w tej metodzie bezpiecznie – jeśli więc masz wrażenie, że z jakiegoś powodu nie dadzą sobie rady z oceną koleżeńską, odłóż jej wprowadzenie na później. Jeśli precyzyjnie sformułujesz kryteria oceny i przedstawisz je uczniom, będą mogli ocenić swoje prace  sami – w formie samooceny lub oceny koleżeńskiej. Jest to możliwe nawet w I klasie, choć na początku nauczyciel powinien sam pokazać na przykładzie, jak to się robi . Taki sposób oceniania ma kilka zalet. Po pierwsze - uczniowie, znając kryteria, uczą się je stosować, utrwalając równocześnie swoje wiadomości i umiejętności. Po drugie – przejmują odpowiedzialność za swoją pracę, a w przypadku oceny koleżeńskiej – pomagają innym się uczyć. Po trzecie  informacja sformułowana przez uczniów/uczennice na podstawie kryteriów pozwala  nauczycielowi oszczędzić czas i skupić się na innych działaniach, na przykład pomocy słabszym uczniom. Ważny jest też wymiar wychowawczy – kiedy uczniowie mogą się oceniać sami i widzą, że nauczyciel im ufa, zaczynają czuć się bezpiecznie.  Jest to kluczowe w tworzeniu atmosfery sprzyjającej uczeniu się i motywacji wewnętrznej.

27 Portfolio Narzędziem, które sprzyja rozwojowi motywacji, jest teczka ucznia – portfolio. Jej tworzenie jest procesem długotrwałym, ale wkomponowanie pracy z tym materiałem do codziennej pracy lekcyjnej przynosi wiele korzyści wszystkim stronom: uczniom, rodzicom i nauczycielom. Celem tworzenia teczki dziecka jest dokumentowanie jego pracy, rozwoju i osiąganych przez nie sukcesów. Dla dziecka gromadzenie takich materiałów jest po prostu przyjemne, dla  nauczyciela – pomocne w monitorowaniu jego pracy, zwłaszcza postępów w osiąganiu wyznaczonych celów. Narzędziem, które sprzyja rozwojowi motywacji, jest teczka ucznia – portfolio. Jej tworzenie jest procesem długotrwałym, ale wkomponowanie pracy z tym materiałem do codziennej pracy lekcyjnej przynosi wiele korzyści wszystkim stronom: uczniom, rodzicom i nauczycielom. Celem tworzenia teczki dziecka jest dokumentowanie jego pracy, rozwoju i osiąganych przez nie sukcesów. Dla dziecka gromadzenie takich materiałów jest po prostu przyjemne, dla  nauczyciela – pomocne w monitorowaniu jego pracy, zwłaszcza postępów w osiąganiu wyznaczonych celów. Teczka dziecka pozwala dokumentować ten proces. Powinna być ona zaprojektowana z myślą o uczniu – to on jest jej twórcą i głównym użytkownikiem i wspólnie z nauczycielem decyduje, co się w niej znajdzie. Teczka dziecka to także doskonały materiał dla rodzica – pokazuje mu drogę, którą przebyło dziecko, a w przypadku konsultacji indywidualnych z nauczycielem pozwala odnosić się do konkretów.

28 Portfolio Teczka dziecka pozwala dokumentować proces uczenia się. Powinna być ona zaprojektowana z myślą o uczniu – to on jest jej twórcą i głównym użytkownikiem i wspólnie z nauczycielem decyduje, co się w niej znajdzie. Teczka dziecka to także doskonały materiał dla rodzica – pokazuje mu drogę, którą przebyło dziecko, a w przypadku konsultacji indywidualnych z nauczycielem pozwala odnosić się do konkretów. Narzędziem, które sprzyja rozwojowi motywacji, jest teczka ucznia – portfolio. Jej tworzenie jest procesem długotrwałym, ale wkomponowanie pracy z tym materiałem do codziennej pracy lekcyjnej przynosi wiele korzyści wszystkim stronom: uczniom, rodzicom i nauczycielom. Celem tworzenia teczki dziecka jest dokumentowanie jego pracy, rozwoju i osiąganych przez nie sukcesów. Dla dziecka gromadzenie takich materiałów jest po prostu przyjemne, dla  nauczyciela – pomocne w monitorowaniu jego pracy, zwłaszcza postępów w osiąganiu wyznaczonych celów. Teczka dziecka pozwala dokumentować ten proces. Powinna być ona zaprojektowana z myślą o uczniu – to on jest jej twórcą i głównym użytkownikiem i wspólnie z nauczycielem decyduje, co się w niej znajdzie. Teczka dziecka to także doskonały materiał dla rodzica – pokazuje mu drogę, którą przebyło dziecko, a w przypadku konsultacji indywidualnych z nauczycielem pozwala odnosić się do konkretów.

29 Współpraca z rodzicamiW ostatniej części modułu znajdziesz wskazówki dotyczące współpracy z rodzicami. Rodzice – jako nasi partnerzy – pełnią ogromną rolę w rozbudzaniu i utrwalaniu motywacji dzieci. Banałem jest stwierdzenie, że bez współpracy z rodzicami efektywna praca z uczniem jest niemożliwa, co nie zmienia faktu, że realna praca z rodzicem bywa skomplikowana i wymaga od nauczyciela wiele taktu i elastyczności. W ostatniej części modułu znajdziesz wskazówki dotyczące współpracy z rodzicami. Rodzice – jako nasi partnerzy – pełnią ogromną rolę w rozbudzaniu i utrwalaniu motywacji dzieci. Banałem jest stwierdzenie, że bez współpracy z rodzicami efektywna praca z uczniem jest niemożliwa, co nie zmienia faktu, że realna praca z rodzicem bywa skomplikowana i wymaga od nauczyciela wiele taktu i elastyczności. Pierwszym krokiem do budowy dobrej relacji może być wskazanie rodzicom sposobu rozmawiania z dzieckiem o szkole. W załączniku znajdziesz propozycje pytań innych niż „Co dziś dostałeś?”, dzięki którym dziecko chętnie opowie o swoich przygodach, co dla rodziców jest bardzo ważne – i uspokajające. Rodzice spodziewają się, że będą na bieżąco informowani o postępach dziecka i ewentualnych problemach. Oczekują nie tylko informacji o ocenach, ale także wskazówek odnośnie tematów i sposobów dalszej pracy z dzieckiem. Liczą na radę i pomoc nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Potrzebują także zrozumienia i wsparcia, zwłaszcza w sytuacjach problemowych. Rodzice chcą mieć wpływ na to, co dzieje się z ich dzieckiem w szkole, oczekują od nauczycieli otwarcia na ich sugestie i prośby, a także poszanowania ich prywatności.

30 Współpraca z rodzicamiPierwszym krokiem do budowy dobrej relacji może być wskazanie rodzicom sposobu rozmawiania z dzieckiem o szkole. W załączniku znajdziesz propozycje pytań innych niż „Co dziś dostałeś?”, dzięki którym dziecko chętnie opowie o swoich przygodach, co dla rodziców jest bardzo ważne – i uspokajające. W ostatniej części modułu znajdziesz wskazówki dotyczące współpracy z rodzicami. Rodzice – jako nasi partnerzy – pełnią ogromną rolę w rozbudzaniu i utrwalaniu motywacji dzieci. Banałem jest stwierdzenie, że bez współpracy z rodzicami efektywna praca z uczniem jest niemożliwa, co nie zmienia faktu, że realna praca z rodzicem bywa skomplikowana i wymaga od nauczyciela wiele taktu i elastyczności. Pierwszym krokiem do budowy dobrej relacji może być wskazanie rodzicom sposobu rozmawiania z dzieckiem o szkole. W załączniku znajdziesz propozycje pytań innych niż „Co dziś dostałeś?”, dzięki którym dziecko chętnie opowie o swoich przygodach, co dla rodziców jest bardzo ważne – i uspokajające. Rodzice spodziewają się, że będą na bieżąco informowani o postępach dziecka i ewentualnych problemach. Oczekują nie tylko informacji o ocenach, ale także wskazówek odnośnie tematów i sposobów dalszej pracy z dzieckiem. Liczą na radę i pomoc nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Potrzebują także zrozumienia i wsparcia, zwłaszcza w sytuacjach problemowych. Rodzice chcą mieć wpływ na to, co dzieje się z ich dzieckiem w szkole, oczekują od nauczycieli otwarcia na ich sugestie i prośby, a także poszanowania ich prywatności.

31 Współpraca z rodzicamiRodzice spodziewają się, że będą na bieżąco informowani o postępach dziecka i ewentualnych problemach. Oczekują nie tylko informacji o ocenach, ale także wskazówek odnośnie tematów i sposobów dalszej pracy z dzieckiem. Liczą na radę i pomoc nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Potrzebują także zrozumienia i wsparcia, zwłaszcza w sytuacjach problemowych. Rodzice chcą mieć wpływ na to, co dzieje się z ich dzieckiem w szkole, oczekują od nauczycieli otwarcia na ich sugestie i prośby, a także poszanowania ich prywatności. W ostatniej części modułu znajdziesz wskazówki dotyczące współpracy z rodzicami. Rodzice – jako nasi partnerzy – pełnią ogromną rolę w rozbudzaniu i utrwalaniu motywacji dzieci. Banałem jest stwierdzenie, że bez współpracy z rodzicami efektywna praca z uczniem jest niemożliwa, co nie zmienia faktu, że realna praca z rodzicem bywa skomplikowana i wymaga od nauczyciela wiele taktu i elastyczności. Pierwszym krokiem do budowy dobrej relacji może być wskazanie rodzicom sposobu rozmawiania z dzieckiem o szkole. W załączniku znajdziesz propozycje pytań innych niż „Co dziś dostałeś?”, dzięki którym dziecko chętnie opowie o swoich przygodach, co dla rodziców jest bardzo ważne – i uspokajające. Rodzice spodziewają się, że będą na bieżąco informowani o postępach dziecka i ewentualnych problemach. Oczekują nie tylko informacji o ocenach, ale także wskazówek odnośnie tematów i sposobów dalszej pracy z dzieckiem. Liczą na radę i pomoc nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Potrzebują także zrozumienia i wsparcia, zwłaszcza w sytuacjach problemowych. Rodzice chcą mieć wpływ na to, co dzieje się z ich dzieckiem w szkole, oczekują od nauczycieli otwarcia na ich sugestie i prośby, a także poszanowania ich prywatności.

32 Planujemy zajęcia Kryteria wykonania zadania, które ustalił zespół to:1) ... 2) … 3) … 4) … 5) …

33 Informacja zwrotna Cztery elementy: wyszczególnienie i docenienie dobrych elementów planowania [++] odnotowanie tego, co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy  [-] wskazówki – w jaki sposób zespół powinien poprawić pracę [D] wskazówki – w jakim kierunku zespół powinien pracować dalej [] Przykład sposobu przekazywania uczniom celów oraz nacobezu do lekcji, zaproponowany przez Katarzynę Młodożeniec: Nutka – nauczę się śpiewać piosenkę „Mucha w mucholocie”. Nacobezu: Co najmniej trzy zwrotki. Ołówek – nauczę się pisać małą i dużą literkę „a”. Nacobezu: Mieszczę się w liniaturze, nie wychodzę poza nią. A,b,c,d – doskonalę słuch. Nacobezu : Dzielę słowa na głoski (tyle kratek ile głosek). Nożyczki – usprawniam swoją rączkę, wycinam kształty z papieru. Nacobezu: Pamiętam o cięciu dokładnie po liniach.

34 Kieszeń szuflada Co zastosuję jutro z oceniania kształtującego/wspierającego? Co odłożę na później?

35 Jak prowadzi zajęcia nauczyciel, który stosuje ocenianie kształtujące?Źródło: [dostęp: ] Zwróć uwagę na poszczególne elementy OK. na rysunku.

36 Jak prowadzi zajęcia nauczyciel, który stosuje ocenianie kształtujące?Określa cele lekcji i formułuje je w języku zrozumiałym dla ucznia. Ustala wraz z uczniami kryteria oceniania, czyli to, co będzie brał pod uwagę przy ocenie pracy ucznia. Stosuje efektywną informację zwrotną. Rozróżnia funkcje oceny sumującej i kształtującej. Buduje atmosferę uczenia się, pracując z uczniami i rodzicami. Potrafi formułować pytania kluczowe. Potrafi zadawać pytania angażujące ucznia w lekcję. Wprowadza samoocenę i ocenę koleżeńską Nauczyciel, który stosuje ocenianie kształtujące: Określa cele lekcji i formułuje je w języku zrozumiałym dla ucznia Nauczyciel przed przystąpieniem do planowania lekcji zastanawia się, jakie cele chce zrealizować z uczniami podczas lekcji. Określa też, co chce, aby uczniowie osiągnęli. Często cel, który stawia sobie nauczyciel, może być dla ucznia niejasny. Dlatego nauczyciel musi go tak sformułować, aby stał się on zrozumiały dla każdego ucznia. Pod koniec lekcji wraz z uczniami nauczyciel sprawdza, czy cel został osiągnięty. Ustala wraz z uczniami kryteria oceniania, czyli to, co będzie brał pod uwagę przy ocenie pracy ucznia Uczeń musi wiedzieć, co dokładnie będzie podlegało ocenie. Nauczyciel sam lub wraz z uczniami ustala kryteria oceniania  - co będzie brane pod uwagę przy ocenianiu (NaCoBeZu). Czyli, co będzie dowodem na to, że cele zostały osiągnięte. Kryteria pomagają uczniom przygotować się do sprawdzianu oraz wykonać pracę tak, aby postawiony przez nauczyciela cel został zrealizowany. Nauczyciel konsekwentnie ocenia tylko to, co wcześniej zapowiedział. Stosuje efektywną informację zwrotną Nauczyciel zamiast stawiać ocenę sumującą przekazuje uczniowi komentarz do jego pracy. Dobra informacja zwrotna jest sztuką, ale zawsze powinna zawierać cztery elementy: wyszczególnienie i docenienie dobrych elementów pracy ucznia, odnotowanie tego, co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy ze strony ucznia, wskazówki, w jaki sposób uczeń powinien poprawić tę konkretną pracę, wskazówki, w jakim kierunku uczeń powinien pracować dalej. Informacja zwrotna musi być ściśle związana z kryteriami oceniania określonymi przed wykonaniem zadania (czyli z NaCoBeZu). Rozróżnia funkcje oceny sumującej i kształtującej Ocena sumująca ma znaczenie przy podsumowaniu wiedzy nabytej przez ucznia i zwykle ogranicza się do stopnia. Ocena kształtująca służy uczniowi do tego, aby uświadomił sobie, co zrobił dobrze, co źle i jak może poprawić swoją pracę. Towarzyszy ona i pomaga uczniowi w trakcie procesu uczenia się. W ocenianiu kształtującym rozdzielamy ocenę sumującą od kształtującej, uczeń otrzymuje mniej ocen (stopni), a częściej informację zwrotną od nauczyciela czy kolegi. Buduje atmosferę uczenia się, pracując z uczniami i rodzicami Warto poświęcić czas na dyskusję o tym, jak uczniowie się uczą i co pomaga im się uczyć. Atmosfera sprzyjająca uczeniu się przejawia się większym poczuciem własnej wartości uczniów, zaangażowaniem w proces uczenia się, samodzielnością, umiejętnością współpracy oraz świadomym i odpowiedzialnym uczeniem się. Rodzice są partnerami i pomocnikami nauczyciela w nauczaniu swoich dzieci. Potrafi formułować pytania kluczowe Pytania kluczowe to pytania, które skłaniają uczniów do myślenia. Takie pytania ukazują uczniom szerszy kontekst omawianego zagadnienia, zachęcają do poszukiwania odpowiedzi i silniej angażują w naukę. Potrafi zadawać pytania angażujące ucznia w lekcję Zadawanie pytań w ocenianiu kształtującym polega na włączaniu wszystkich uczniów w myślenie nad rozwiązywaniem problemu postawionego przez nauczyciela. Ma temu służyć m.in.: wydłużenie czasu oczekiwania na odpowiedź ucznia, kierowanie przez nauczyciela pytania do wszystkich uczniów, a nie tylko do zgłaszających się, poszukiwanie w parach odpowiedzi na pytania nauczyciela, niekaranie za błędne odpowiedzi,. Zadawanie uczniom pytań „otwartych”. Wprowadza samoocenę i ocenę koleżeńską Uczniowie – na podstawie podanych kryteriów oceniania – wzajemnie recenzują swoje prace, dają sobie wzajemnie wskazówki, jak je poprawić. Ma to dwojaki sens: z jednej strony dobrze rozumieją kolegę, którego pracę sprawdzają, gdyż przed chwilą wykonywali to samo zadanie, a z drugiej – uczą się od swojego kolegi: ustalania kryteriów oceniania (co oceniam?) i umiejętności dawania informacji zwrotnej (jak to komunikuję?) Jeśli uczeń sam potrafi ocenić, ile się nauczył i co jeszcze musi zrobić, aby osiągnąć wyznaczony cel, to pomaga mu to w procesie uczenia się i czyni z niego aktywnego i odpowiedzialnego uczestnika tego procesu. Źródło:

37 Dziękuję za uwagę