1 Gorczański park narodowyWykonawca: Kacper Starowicz
2 Historta TURYSTYKA W GORCACH Gorce zostały odkryte na początku XIX wieku przez geografów i przyrodników, m.in. Wincentego Pola i Bronisława Gustawicza. Do literatury trafiły dzięki Sewerynowi Goszczyńskiemu, który opisał w "Dzienniku podróży do Tatrów" swoje wrażenia i obserwacje z kilkumiesięcznego pobytu w Łopusznej w 1832 roku. Władysław Orkan, pochodzący z Poręby Wielkiej młodopolski pisarz, w Gorcach umiejscowił akcję swoich najbardziej znanych utworów. Dzięki temu zainteresowali się nimi turyści. Wkrótce pojawiły się pierwsze przewodniki Sosnowskiego, Dunin-Borkowskiego i Orłowicza oraz mapy. Działacze Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego wytyczyli szlaki turystyczne i postawili bazy noclegowe. Po II wojnie światowej, po wybudowaniu schroniska pod Turbaczem, góry te coraz liczniej odwiedzali turyści. O ich popularności świadczy choćby to, że były tematem książek, wierszy czy piosenek turystycznych, np. o Hawiarskiej Kolibie. Powstanie Gorczańskiego Parku Narodowego powiększyło ich atrakcyjność. Przyciągają nadal turystów ciszą i spokojem, wspaniałymi krajobrazami oraz dobrze zachowaną przyrodą.
3 Połorzenie
4 Gorczański Park Narodowy leży na terenie 5 gmin: - gmina Mszana Dolna - gmina Niedźwiedź - gmina Kamienica - gmina Nowy Targ - gmina Ochotnica Dolna
5 Cel powstania Według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia w sprawie Gorczańskiego Parku Narodowego jego całkowita powierzchnia wynosi ha. Wokół parku utworzono strefę ochronną, zwaną otuliną , o powierzchni ha.
6 Zwierzęta i szata roślinnaSymbolem Gorczańskiego Parku Narodowego jest salamandra plamista, największy występujący w Polsce płaz ogoniasty. Porusza się powoli, krocząc ociężale, w przypadku zagrożenia zatrzymuje się i nieruchomieje. Skóra zwierzęcia jest gładka, zawsze wilgotna, czarnej barwy, z jaskrawożółtymi lub pomarańczowymi plamami, pełniącymi funkcję sygnału ostrzegającego napastników. Znajdują się w niej gruczoły jadowe wydzielające drażniącą substancję zwaną salamandryną. Salamandra prowadzi lądowy tryb życia, wchodzi do wody jedynie w celu urodzenia larw. W warunkach górskich poród odbywa się w małych, nie wysychających strumieniach. Poluje w nocy, w ciągu dnia widać ją jedynie wtedy gdy pada deszcz i jest ciepło. Unika bezpośredniego nasłonecznienia, chowając się w ziemne nory, czy też pod kamienie. Jest drapieżnikiem, odżywia się dżdżownicami, ślimakami, gąsienicami i larwami. Spotkać ją można w wilgotnych lasach mieszanych piętra pogórza i regla dolnego. Podlega ochronie gatunkowej.
7 Szatę roślinną Gorczańskiego Parku Narodowego tworzy rozległy kompleks leśny, w którym znaczny udział mają fragmenty naturalnej puszczy karpackiej. Pod wpływem czynników klimatycznych, wraz ze wzrastająca wysokością szczytów wykształciły się piętra klimatyczno-roślinne, charakterystyczne dla obszarów górskich.
8 Źródła
9
10 Ścieżki
11 Okropne zachowanie człowieka
12 Nie tylko w tym parku
13 Zwierzaki
14 Zagrożony gatunek
15
16
17
18
19 Kwiaty
20
21 Turystyka Przez teren Parku przebiega 14 znakowanych szlaków turystycznych i 9 szlaków spacerowych o łącznej długości 109 km. Są zróżnicowane pod względem trudności i czasu przejścia. Na szlakach spacerowych można odpocząć nad górskim potokiem, obserwować ślady zwierząt, poznać różnorodność szaty roślinnej. Niektóre ułatwiają dojście do centralnej części Parku - na przełęcz Borek czy Jaworzynę Kamienicką, łączą jego obrzeża ze szlakami grzbietowymi. Na najwyższe szczyty: Turbacz, Kudłoń czy Gorc prowadzą szlaki trudniejsze niezwykle widokowe i interesujące pod względem przyrodniczym. Wiodą przez stare, naturalne lasy oraz miejsca historyczne, związane z okresem międzywojennym i wydarzeniami II wojny światowej. Umożliwiają poznanie zjawisk przyrody i śladów kultury pasterskiej.
22 Szlaki turystyczne
23 Piękne szlaki widokowe
24 Zimą atrakcji nie brakuje
25
26
27
28 Jazdy konne
29 Domki
30
31 Pensjonaty
32 Elektrownia wodna