1 Gwiazdowy kod kreskowy

2 Promieniowanie elektromagnetyczne

3 Ciało doskonale czarneTak świeci ciało znajdujące się w równowadze termodynamicznej Gwiazdy gorące są niebieskie, a chłodne – czerwone Aby zmierzyć temperaturę definiuje się tzw. wskaźniki barwy

4 Wkaźniki barwy Barwę gwiazdy określa się na podstawie pomiarunatężenia widma ciągłego w wybranych zakresach długości fali

5 Wkaźniki barwy

6 Linie widmowe Elektron przechodzi na wyższy poziom –musi dostać energię (absorpcja kwantu, zderzenie z inną cząstką) Przy przechodzeniu na niższy poziom – oddaje energię (emisja kwantu)

7 Jak powstaje obserwowane widmo?Obłok materii Obiekt promieniujący jak ciało doskonale czarne Obserwator widzi widmo absorpcyjne Obserwator widzi widmo ciągłe Obserwator widzi widmo emisyjne

8 Przykłady

9 Przykłady

10 Przykłady

11 Przykłady

12 Widmo

13 Widmo słoneczne

14 Natężenie linii

15 Klasyfikacja widm gwiazdDane przejście energetyczne w atomie możliwe jest tylko w odpowiedniej temperaturze. Obecność pewnych linii w widmie gwiazdy, to „temperaturowy odcisk palca”. Natężenie linii 50,000K ,000K ,000K ,000K ,000K O0 B0 A F G K0 M0 M7 He II He I H Ca II TiO Zmiany względnych natężeń linii wybranych pierwiastków w zależności od temperatury powierzchniowej gwiazdy

16 Klasyfikacja widm gwiazd1872 – klasyfikacja Harvardzka typy O B A F G K M ( podtypy 0 – 9) OH, BE A FINE GIRL, KISS ME

17 Klasyfikacja widm gwiazd

18 Klasyfikacja Morgana-KeenanaI – nadolbrzymy II – jasne olbrzymy III – olbrzymy IV – podolbrzymy V – ciąg główny VI – podkarły uwzględniono zauważone przez W.W. Morgana około roku 1930, różnice, jakie występują w niektórych liniach absorpcyjnych należących do tych samych klas spektralnych

19 Diagram H-R

20 Diagram H-R Przedstawiony w 1911 roku przez E. HertzsprungaUdoskonalony w 1913 roku przez H.N. Russella Charakterystyczny rozkład gwiazd na diagramie H-R tłumaczy teoria ewolucji gwiazd