1 Gwiazdowy kod kreskowy
2 Promieniowanie elektromagnetyczne
3 Ciało doskonale czarneTak świeci ciało znajdujące się w równowadze termodynamicznej Gwiazdy gorące są niebieskie, a chłodne – czerwone Aby zmierzyć temperaturę definiuje się tzw. wskaźniki barwy
4 Wkaźniki barwy Barwę gwiazdy określa się na podstawie pomiarunatężenia widma ciągłego w wybranych zakresach długości fali
5 Wkaźniki barwy
6 Linie widmowe Elektron przechodzi na wyższy poziom –musi dostać energię (absorpcja kwantu, zderzenie z inną cząstką) Przy przechodzeniu na niższy poziom – oddaje energię (emisja kwantu)
7 Jak powstaje obserwowane widmo?Obłok materii Obiekt promieniujący jak ciało doskonale czarne Obserwator widzi widmo absorpcyjne Obserwator widzi widmo ciągłe Obserwator widzi widmo emisyjne
8 Przykłady
9 Przykłady
10 Przykłady
11 Przykłady
12 Widmo
13 Widmo słoneczne
14 Natężenie linii
15 Klasyfikacja widm gwiazdDane przejście energetyczne w atomie możliwe jest tylko w odpowiedniej temperaturze. Obecność pewnych linii w widmie gwiazdy, to „temperaturowy odcisk palca”. Natężenie linii 50,000K ,000K ,000K ,000K ,000K O0 B0 A F G K0 M0 M7 He II He I H Ca II TiO Zmiany względnych natężeń linii wybranych pierwiastków w zależności od temperatury powierzchniowej gwiazdy
16 Klasyfikacja widm gwiazd1872 – klasyfikacja Harvardzka typy O B A F G K M ( podtypy 0 – 9) OH, BE A FINE GIRL, KISS ME
17 Klasyfikacja widm gwiazd
18 Klasyfikacja Morgana-KeenanaI – nadolbrzymy II – jasne olbrzymy III – olbrzymy IV – podolbrzymy V – ciąg główny VI – podkarły uwzględniono zauważone przez W.W. Morgana około roku 1930, różnice, jakie występują w niektórych liniach absorpcyjnych należących do tych samych klas spektralnych
19 Diagram H-R
20 Diagram H-R Przedstawiony w 1911 roku przez E. HertzsprungaUdoskonalony w 1913 roku przez H.N. Russella Charakterystyczny rozkład gwiazd na diagramie H-R tłumaczy teoria ewolucji gwiazd