1 Joseph Haydn Stworzenie świata

2 Koncert finałowy 37. Międzynarodowego Festiwalu Barbórkowego Chórów Akademickich Wykonawcy: Chór "Feichtinum" Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kier. art. Jolanta Szybalska – Matczak przygotowanie chóru: Artur Wróbel Akademicki Chór Politechniki Wrocławskiej kier. art. Małgorzata Sapiecha – Muzioł asystent: Alicja Leśniok – Wiłkowska

3 Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej Aleksandra Kubas sopran Rafał Bartmiński tenor Bogdan Makal bas-baryton Andrzej Kosendiak dyrygent Współorganizacja: Politechnika Wrocławska Sponsor koncertu: GAZ-SYSTEM S.A Sponsor koncertu: GAZ-SYSTEM S.A.

4 Joseph Haydn Stworzenie świata

5 C ZĘŚĆ P IERWSZA Wprowadzenie – Przedstawienie Chaosu Recytatyw (Rafael) i Chór

6 Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość… Uriel Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności.

7 Aria (Uriel) Teraz zniknęły od jasnego promienia posępne cienie ciemności: staje się dzień pierwszy. Zamęt słabnie i zwycięża porządek.

8 W trwodze ucieka czarna chmara duchów piekielnych; osuwa się w dół najgłębszej otchłani na wieczną noc. Chór Rozpacz, furia i przerażenie towarzyszą ich upadkowi, a nowy świat wyłania się na Boże Słowo.

9 Recytatyw (Rafael) Uczyniwszy sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem. I tak się stało.

10 Rozszalały się hucząc gwałtowne burze; jak plewy na wietrze rozpierzchają się chmury. Powietrze przeszywa ogień z nieba, przerażające grzmoty rozlegają się wokół.

11 Na Jego rozkaz powstaje z powodzi deszcz orzeźwiający wszystko, niszcząca wszystko nawałnica, lekkie płatki śniegu.

12 Aria (Gabriel) z Chórem Radosne zastępy mieszkańców nieba ze zdumieniem oglądają cudowne dzieło. I aż do niebios głośno rozbrzmiewa chwała Stwórcy, chwała drugiego dnia. Chór I aż do niebios głośno rozbrzmiewa chwała Stwórcy, chwała drugiego dnia.

13 Recytatyw (Rafael) A potem Bóg rzekł: Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało, A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widział, że były dobre.

14 Aria (Rafael) Tocząc się w pienistych falach, ryczy wzburzone morze. Wyłaniają się pagórki i skały, szczyty gór wzbijają się pod chmury. Przez otwarte równiny Szeroko wiją się meandry rzek Lekko szemrząc, mknie przez ciche doliny jasny strumień.

15 Recytatyw (Gabriel) I Bóg rzekł: Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona. I stało się tak.

16 Aria (Gabriel) Przyodzianymi zielenią polami rozkoszują się zachwycone zmysły; słodkie, radosne kwiecie przystraja ten piękny widok. Tutaj wonne zioła wydają swój aromat, tutaj kiełkuje uzdrawiająca roślinność.

17 Gałązki zginają się pod ciężarem złocistych owoców; liściaste łuki oplatają cieniste gaje. Stromą górę koronuje gęsty las.

18 Recytatyw (Uriel) A zastępy niebieskie obwieściły trzeci dzień, wysławiając Boga i mówiąc:

19 Chór Zabrzmijcie na strunach, chwyćcie liry, podnieście wasze głosy w okrzykach radości! Zwycięsko głoście potęgę Pana, ponieważ On podarował całemu niebu i ziemi wspaniałe odzienie!

20 Recytatyw (Uriel) A potem Bóg rzekł: Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; Bóg uczynił również gwiazdy.

21 Recytatyw (Uriel) W pełnym blasku wznosi się teraz promieniste słońce, ochoczy i radosny oblubieniec, olbrzym szczęśliwy i dumny, biegnie swoim torem.

22 Stąpając lekko, z łagodnym blaskiem skrada się srebrny księżyc przez cichą noc. Rozległy przestwór niebios ozdabia złoto niezliczonych jasnych gwiazd. A Synowie Boży ogłosili czwarty dzień niebiańskim śpiewem, radośnie obwieszczając Jego potęgę:

23 Chór Niebiosa głoszą chwałę Boga, nieboskłon ukazuje Jego cudowne dzieła. Gabriel, Uriel, Rafael Dzień dniowi obwieszcza Jego moc, a noc nocy głosi Jego cześć.

24 Chór Niebiosa głoszą chwałę Boga, nieboskłon ukazuje Jego cudowne dzieła. Gabriel, Uriel, Rafael Ich głos rozbrzmiewa we wszystkich krainach dźwięcząc w każdym uchu, zrozumiały w każdym języku.

25 C ZĘŚĆ D RUGA Recytatyw (Gabriel) Potem Bóg rzekł: Niechaj się zaroją wody mnóstwem istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!

26 Aria (Gabriel) Na mocnych skrzydłach szybuje w górze orzeł i rozdziera powietrze w najszybszym locie aż do jaskrawego słońca.

27 Poranek pozdrawia radosna pieśń skowronków i gruchaniem woła swą lubą czuły gołąbek. Z każdego krzewu i gaju rozbrzmiewają słodkie trele słowików. Jeszcze nie przygniotła zgryzota ich piersi ani nie był nastrojony do skargi ich cichy, czarujący śpiew.

28 Recytatyw (Rafael) Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju poruszające się istoty żywe. Bóg pobłogosławił je tymi słowami: Bądźcie płodne i mnóżcie się!

29 Mieszkańcy powietrza, rozmnażajcie się i śpiewajcie na każdej gałęzi! Mnóżcie się, wy, mieszkańcy wód i zapełniajcie każdą głębię! Bądźcie płodne, rośnijcie, mnóżcie się, radujcie się w waszym Bogu i Panu!

30 Recytatyw (Rafael) A aniołowie dotknęli swoich nieśmiertelnych harf i wyśpiewali cud piątego dnia.

31 Tercet (Gabriel, Uriel, Rafael) Gabriel Z miłym wdziękiem stoją, przyozdobione świeżą zielenią, łagodnie spadziste wzgórza. Ich ciasnymi, krętymi żyłami płyną kryształowe kropelki orzeźwiającego potoku.

32 Uriel Wysoko w okręgach igrają, trzepocząc skrzydłami w powietrzu, wesołe stada ptaków. A w powietrznym zawirowaniu ich piórka mienią się w słońcu niczym tęcza.

33 Rafael Popatrz, jak jasne wody przemierzają tysiące ryb i mkną przez rozkołysane fale. Z morskiej głębiny wyłania się olbrzymi Lewiatan, figlując na pieniącej się fali.

34 Gabriel, Uriel, Rafael Jak wiele jest Twoich dzieł, o Boże! Kto ogarnie ich ilość? Chór z solistami Pan jest wielki w swojej potędze i na wieki wieków trwa Jego chwała!

35 Recytatyw (Rafael) Potem Bóg rzekł: Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!

36 Recytatyw (Rafael) Naraz, otwierając swe płodne łono posłuszna Słowu ziemia, rodzi niezliczone stworzenia, w doskonałych formach i w pełni dojrzałe. Rycząc radośnie, oto stoi płowy lew. Nagłymi skokami zbliża się zwinny tygrys. Dziarską głowę podnosi rączy jeleń. Z rozwianą grzywą szlachetny rumak pełen dumy skacze i rży.

37 Bydło w stadach spokojnie pasie się na polach i zielonych łąkach. A na pastwiskach, jakby posiane, beczą potulne, bogate w wełnę owieczki. Nieprzebrane niczym ziarna piasku, wirując wznoszą się chmary owadów. W wielkiej liczbie czołgają się i wiją po ziemi robaczki.

38 Aria (Rafael) Teraz niebiosa błyszczą w pełni chwały, uśmiecha się bogato przyodziana ziemia. Powietrze wypełnia pierzaste ptactwo, woda nabrzmiewa ławicami ryb, ziemię przygniata ciężar zwierząt. Jednak nie wszystko się jeszcze dokonało. Do całości brakuje tej cudownej istoty, która mogłaby oglądać Boże stworzenie z podziwem i wysławiać sercem i głosem dzieła Pana.

39 Recytatyw (Uriel) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. I tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

40 Recytatyw (Uriel) Dostojeństwem i chwałą odziany, pięknością, siłą i męstwem obdarzony, wysoki i ku niebu wyprostowany, stoi człowiek, pan i król całej przyrody. Jego szlachetne i dostojne czoło zwiastuje mądrość pod nim skrytą, a z jasnego spojrzenia promieniuje duch, tchnienie i obraz Stwórcy.

41 Czule wspiera się na jego piersi dla niego, z niego ukształtowana, małżonka, śliczna i pełna wdzięku. Jej niewinne spojrzenie i łagodny uśmiech, zwierciadło kwiecistej wiosny, wyraża miłość, zachwyt i błogość.

42 Recytatyw (Rafael) A Bóg popatrzył na wszystko, co uczynił i ujrzał, że to było bardzo dobre. Tak oto niebiański chór zakończył dzień szósty boskim śpiewem:

43 Chór Ukończone jest wielkie dzieło, Stwórca raduje się we wszystkim, co widzi. Również nasza radość niech rozbrzmiewa głośno, chwała Pana jest naszą pieśnią!

44 Tercet (Gabriel, Uriel, Rafael) Do Ciebie, o Panie, wszystko podnosi wzrok. O pokarm wszystko Cię błaga. Ty otwierasz swą rękę i wszystko, co żyje, nasycasz do woli.

45 Rafael Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój. Gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu

46 Gabriel, Uriel, Rafael Ślesz znowu swego Ducha i nowe życie wypuszcza pędy. Odnawiasz oblicze ziemi zachwycające i mocne.

47 Chór Ukończone jest wielkie dzieło, chwała Pana jest naszą pieśnią! Wszystko na wieki niech wychwala Jego Imię; ponieważ On jeden jest wywyższony i wzniosły! Alleluja!

48 C ZĘŚĆ T RZECIA Recytatyw (Uriel) Z różanych obłoków wyłania się, obudzony słodkim dźwiękiem, poranek młody i piękny. Z wiekuistego królestwa niebieskiego spływa czysta harmonia na zachwyconą ziemię.

49 Popatrzcie na uszczęśliwioną parę, jak idzie ręka w rękę! Z ich spojrzeń promieniuje uczucie gorącej wdzięczności serc. Wkrótce śpiewają radosnym tonem ich usta chwałę Stwórcy; zatem niech zabrzmią nasze głosy zjednoczone z ich pieśnią!

50 Ewa i Adam Twojej szczęśliwości, o szczodrobliwy Panie, pełna jest ziemia i niebo. Świat, tak wielki, tak cudowny, Świat, tak wielki, tak cudowny, jest dziełem Twoich silnych rąk. jest dziełem Twoich silnych rąk.Chór Błogosławiona niech będzie potęga Pana, niech wiecznie rozbrzmiewa Jego chwała!

51 Adam Najjaśniejsze z gwiazd, o jakże słodki twój uśmiech o świcie poranka! Jakże ozdabiasz dzień, o słońce, duszo i oko wszechświata! Chór Obwieszczajcie na swych rozległych orbitach wszechmoc Pana i Jego sławę!

52 Ewa A ty, który panujesz nad nocą cichą i cała świecąca armio, głoście wszędzie Jego chwałę w waszym chóralnym śpiewie!

53 Adam O, potężne żywioły, których moc płodzi wciąż nowe formy, wy, ciemne opary i rosiste mgły, które wznosicie się i opadacie na wietrze; wychwalajcie i sławcie Boga naszego i Pana! Chór Wychwalajcie i sławcie Boga naszego i Pana, wielkie jest Jego Imię i wielka jest Jego potęga!

54 Ewa Chwalcie Go, o łagodnie szumiące źródła! Pochylajcie swe wierzchołki, drzewa! Wy, rośliny, pachnijcie; kwiaty, tchnijcie Mu waszą przyjemną woń!

55 Adam Wy, które po wysokich górach stąpacie, i wy, które pełzacie nisko, wy, ptaki, które śpiewacie u bram nieba i wy, które pływacie w wodzie głębokiej: Ewa, Adam i Chór Wy, żyjące stworzenia, wychwalajcie Pana! Niech sławi Go wszystko, co żyje i oddycha!

56 Ewa i Adam Wy, góry, doliny i cieniste gaje, bądźcie świadkami naszej pieśni. Od rana do wieczora powtarzajcie nasz wdzięczny hymn uwielbienia nasz wdzięczny hymn uwielbienia.

57 Chór Bądź błogosławiony, szczodry Boże! Niech żyje Stwórca! Na Twoje Słowo powstał ten cudowny świat. Twą potęgę głoszą niebo i ziemia; uwielbiamy Ciebie teraz i na wieki!

58 Recytatyw (Adam, Ewa) Adam Już jest wypełniony pierwszy obowiązek, już podziękowaliśmy Stwórcy. Teraz pójdź za mną, towarzyszko mojego życia! Poprowadzę Cię, a każdy krok wzbudzi nową radość w naszych sercach, wszędzie wskaże cud.

59 Nadto powinnaś rozpoznać, jak niewypowiedziane szczęście przeznaczył nam Pan; Jego uwielbiaj bezustannie, swym oddanym sercem wyznawaj Jego niezmierzoną miłość. Chodź, pójdź za mną! Ja Cię poprowadzę.

60 Ewa O ty, dla którego istnieję, moja pomocy, moja tarczo, moje wszystko! Twoja wola jest dla mnie prawem. Tak to postanowił Bóg, nasz Pan, a bycie tobie posłuszną przynosi mi radość, szczęście i sławę.

61 Duet (Adam, Ewa) Adam Luba małżonko, z Tobą u boku błogo upływają złote godziny. Każda chwila jest rozkoszą, żadna troska ich nie zakłóca. Ewa Drogi małżonku, z tobą u boku, moje serce rozpływa się w radościach. Tobie poświęcone jest moje życie, twoja miłość jest moją nagrodą.

62 Ewa i Adam Zraszający poranek, o, jak on pobudza! Chłód wieczoru, o, jak on orzeźwia! Jak pokrzepiający jest sok z okrągłych owoców! Jak uroczy jest słodki zapach kwiatów!

63 Ewa i Adam Jednak bez ciebie, czym byłyby dla mnie - poranna rosa, powiew wieczorny, smak owoców, aromat kwiatów? Z tobą pomnaża się każda radość, z tobą zachwyt jest ciągle nowy, z tobą życie jest wieczną szczęśliwością, tobie jest całkowicie oddane!

64 Recytatyw (Uriel) O szczęśliwa paro, szczęśliwa bezustannie, o ile fałszywa iluzja was nie skusi, aby jeszcze więcej pragnąć, niż macie, i więcej wiedzieć, niż powinniście!

65 Chór z solistami Wychwalajcie Pana, wszystkie głosy! Dziękujcie Mu nieprzerwanie, wszystkie Jego dzieła! wszystkie Jego dzieła! Pozwólcie dla uczczenia Jego Imienia rozbrzmiewać chwale w popisowym śpiewie! Pan jest wielki; Jego chwała niech trwa na wieki! Amen!

66 Koncert finałowy 37. Międzynarodowego Festiwalu Barbórkowego Chórów Akademickich Wystąpili: Aleksandra Kubas sopran Rafał Bartmiński tenor Bogdan Makal bas-baryton Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej Andrzej Kosendiak dyrygent

67 Chór "Feichtinum" Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu kier. art. Jolanta Szybalska – Matczak przygotowanie chóru: Artur Wróbel Akademicki Chór Politechniki Wrocławskiej kier. art. Małgorzata Sapiecha – Muzioł asystent: Alicja Leśniok – Wiłkowska

68 Libretto: Baron Gottfried van Swieten English text revised by Paul McCreesh Polski przekład: Ewelina Nowak i Marek Turowski Przygotowanie prezentacji: Anna i Marek Turowscy Akademicki Chór Politechniki Wrocławskiej

69 Współorganizacja: Politechnika Wrocławska Sponsor koncertu: GAZ-SYSTEM S.A.

70 Serdecznie dziękujemy Państwu za wzięcie udziału w koncercie!

71 Joseph Haydn Stworzenie świata