1 Kampanie informacyjne programu PRINCEdr Anna Ogonowska

2 Pierwsza połowa lat 90. XX w. w polityce informacyjnej UEkryzys związany z ratyfikacją Traktatu z Maastricht przegląd i rewizja istniejących narzędzi polityki informacyjnej raport Willy’ego De Clercqa (użycie technik marketingowych i public relations do promocji UE, dofinansowanie kampanii krajowych)

3 PRogramme d’INformation du Citoyen Européen (PRINCE)inicjatywa Parlamentu Europejskiego po raz pierwszy w budżecie na rok 1996 linia budżetowa B3-306 (później rozbicie na kilka linii budżetowych) zadanie PRINCE: zagwarantowanie środków budżetowych na priorytetowe kampanie informacyjne skierowane do ogółu obywateli UE; kampanie miały uświadomić obywatelom korzyści wynikające z działalności UE

4 PRINCE zasady funkcjonowaniawspółpraca Komisji Europejskiej z Parlamentem i Radą Międzyinstytucjonalna Grupa ds. Informacji (priorytetowe tematy kampanii) współpraca reprezentacji KE i biur informacyjnych PE partnerstwo z państwami członkowskimi (porozumienia) działania zdecentralizowane (lokalne)

5 Kampanie programu PRINCECitizen First ( ) Building Europe Together ( ) Euro, a currency for Europe (od 1996 r.) Rozszerzenie UE (od 2000 r.) Debata nad przyszłością UE (od 2001 r.) Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (od 2001 r.) Rola UE w świecie (od 2003 r.)

6 Citizen First (1996-1998) utworzenie1993 r. - utworzenie jednolitego rynku 1996 r. - 55% obywateli UE sądziło, że aby legalnie zatrudnić się w innym państwie członkowskim, potrzebne jest zezwolenie na pracę (wynik sondażu Eurobarometru) zadaniem Citizen First było poinformowanie obywateli o prawach przysługujących im w UE, w szczególności o prawach jednolitego rynku

7 Citizen First (1996-1998) kampanie krajoweKampania objęła wszystkie państwa, ale nie przebiegała w nich jednolicie: w Portugalii skupiała się wokół Centrum Jacquesa Delorsa w Holandii kampania została włączona w działania informacyjne rządu w Finlandii wykorzystano aktywność organizacji pozarządowych w Szwecji na adresatów kampanii wybrano ludzi w wielu lat we wschodnich landach Niemiec komunikaty umieszczano w pociągach i na dworcach we Włoszech, Grecji, Hiszpanii i Irlandii szczególną uwagę zwrócono na kwestie praw konsumenckich

8 Citizen First (1996-1998) materiały informacyjnegłówne tematy: prawo do życia, pracy i studiowania w innym państwie członkowskim przewodniki o poszczególnych prawach informatory o tym, jak skorzystać z przysługujących praw, np. jak uzyskać kartę pobytu publikacje te były dostępne we wszystkich językach urzędowych UE (11) udostępniano je w punktach informacyjnych, poprzez Internet, uruchomiono także bezpłatną infolinię przyznawano nagrody dla najciekawszych inicjatyw informacyjnych (np. za opracowanie przewodnika dla niewidomych w Szwecji)

9 Citizen First (1996-1998) utworzenie Signpost Servicesieć ekspertów pomagających zwykłym obywatelom w rozwiązywaniu problemów związanych z prawami Unii Europejskiej analiza pytań zadawanych Signpost Service przeformułowanie założeń kampanii Citizen First

10 Dialogue with Citizens and Business od roku 1999kampanię Citizen First przekształcono w stałą inicjatywę informacyjną Komisji Europejskiej Dialogue with Citizens and Business włączenie tej inicjatywy do usługi Europe Direct (telefoniczna i mailowa informacja o Unii Europejskiej i jednolitym rynku)

11 Dialogue with Citizens and Business założeniazadanie: zidentyfikowanie i usunięcie barier w realizacji praw jednolitego rynku tematy działań: zakup towarów i usług w innym państwie członkowskim, równe traktowanie kobiet i mężczyzn, usługi medyczne

12 Dialogue with Citizens and Business adresacipomoc obywatelom w rozwiązywaniu problemów związanych z jednolitym rynkiem pomoc małym i średnim przedsiębiorcom w zapoznaniu się z przepisami prawa unijnego (w trudniejszych przypadkach odsyłano do ośrodków euro-info) dla konsumentów utworzono sieć europejskich ośrodków informacji konsumenckiej zbierano doświadczenia osób korzystających z praw UE zachęcano do wypowiadania się nt. projektów nowych aktów prawnych porady dla poszukujących pracy za granicą (udostępnienie bazy EURES)

13 Citizen First - ocena W 2001 r. 30% obywateli UE sądziło, że z pracą w innym państwie członkowskim wiąże się konieczność uzyskania pozwolenia.

14 Building Europe Together (1996-1998) założeniatematycznie związana z konferencją międzyrządową ( ) i promocją Traktatu Amsterdamskiego dwa kierunki działań: odpowiadanie na pytania obywateli oraz spotkania z obywatelami

15 Building Europe Together (1996-1998) badanie obaw opinii publicznejW wyniku badań Eurobarometru zidentyfikowano następujące wspólne problemy: przestępczość zorganizowana narkomania choroby (rak, AIDS) bezrobocie stan środowiska naturalnego ochrona praw człowieka Przygotowano materiały informujące o zaangażowaniu UE w rozwiązywanie tych problemów.

16 Building Europe Together (1996-1998) spotkaniaspotkania przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej ze stowarzyszeniami i organizacjami społecznymi przy okazji wydarzeń kulturalnych, politycznych i rekreacyjnych konferencje dla związków zawodowych i świata biznesu

17 Building Europe Together (1996-1998) wykorzystanie mediówprzygotowanie pakietów informacyjnych dla dziennikarzy dofinansowanie EuroNews współpraca z mediami regionalnymi, prasą kobiecą i organami prasowymi związków zawodowych zawarcie tematów kampanii w telewizyjnych serwisach informacyjnych, programach rozrywkowych i programach dla młodzieży

18 Building Europe Together (1996-1998) publikacjezestawienie zmian wprowadzanych przez nowy traktat (The Amsterdam Treaty: a Comprehensive Guide) broszury informacyjne (Questions and Answers on the Treaty of Amsterdam; Amsterdam: A New Treaty for Europe: Citizens Guide) wysokie nakłady publikacji, dostępność we wszystkich językach urzędowych

19 Building Europe Together ocenaReferenda w sprawie ratyfikacji Traktatu Amsterdamskiego: 22 maja 1998 r. w Irlandii – 61,7% „za” 28 maja 1998 r. w Danii – 51,1% „za”

20 Kampanie o wprowadzeniu eurokampania Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego (PRINCE) kampania Europejskiego Banku Centralnego kampanie państw członkowskich

21 Euro, a currency for Europe (od 1996 r.)Fazy wprowadzania euro: przygotowania do wprowadzenia euro do rozliczeń bezgotówkowych przygotowania do wprowadzenia do obiegu banknotów i monet euro (12 państw) przygotowania do wprowadzenia euro w Słowenii ( ), na Malcie i Cyprze ( ) oraz na Słowacji ( )

22 Euro, a currency for Europe adresaci kampaniiobywatele państw wchodzących do strefy euro obywatele państw pozostających poza strefą euro państwa trzecie

23 Euro, a currency for Europe Parlament Europejskizapewnienie środków budżetowych przygotowanie założeń informacyjnych okresowa kontrola i ocena wykonania

24 Euro, a currency for Europe Komisja Europejska - Zielona Księga 1995informowanie opinii publicznej o korzyściach z wprowadzenia jednej waluty, wyjaśnienie przebiegu operacji wymiany pieniędzy, rozwianie obaw co do wpływu tej operacji na płace, oszczędności i rachunki bankowe cel kampanii: postrzeganie euro jako równoważnika najsilniejszych walut europejskich

25 Euro, a currency for Europe Komisja Europejska - Zielona Księga 1995adresaci kampanii: konsumenci, pracownicy, emeryci i renciści, kobiety, młodzież (wykorzystanie placówek oświatowych), osoby starsze, niewidome i niedowidzące, analfabeci oraz osoby najuboższe mali i średni przedsiębiorcy, rzemieślnicy (wykorzystano banki, doradców finansowych, izby handlowe, stowarzyszenia zawodowe, ośrodki euro-info, dostawców sprzętu komputerowego)

26 Euro, a currency for Europe Komisja Europejska - Zielona Księga 1995techniczne przygotowania do przyjęcia euro w bankach, instytucjach finansowych, firmach ubezpieczeniowych i doradczych, przedsiębiorstwach i administracji publicznej banki przygotowały broszury informacyjne dla swoich klientów, zorganizowały konferencje dla przedsiębiorców i osób prywatnych

27 Euro, a currency for Europe Komisja Europejskanewsletter Inf€uro zbiór unijnych dokumentów o euro strona internetowa prezentacja banknotów i monet euro QUEST – baza pytań i odpowiedzi nt. euro i unii gospodarczo-walutowej filmy Eurogroup (na wzór wykładowców z Team Europe)

28 Euro, a currency for Europe Komisja Europejskanie opracowano zunifikowanej broszury o euro przekazanie zainteresowanym podmiotom surowych danych do wykorzystania we własnych materiałach informacyjnych podpisanie umów między państwami członkowskimi a Komisją i Parlamentem Europejskim; przekazanie funduszy PRINCE (2/3 wszystkich krajowych wydatków) na kampanie krajowe koordynacja na szczeblu unijnym kampanii krajowych

29 Euro, a currency for Europe narodowe programy informowania o euroElementy wspólne: centralny punkt informacyjny bezpłatne infolinie emisja programów telewizyjnych i radiowych dystrybucja broszur informacyjnych

30 Euro, a currency for Europe Niemcypozyskanie zaufania dla nowej waluty rozwianie obaw o konsekwencjach zamiany silnej marki na euro wyeksponowanie opinii autorytetów przekonujących do przyjęcia euro

31 Euro, a currency for Europe Irlandia, Austria, DaniaIrlandia - głośna kampania sprzeciwiająca się wprowadzeniu euro Austria – wykorzystanie pozytywnego nastawienia do UE w związku z niedawną akcesją Dania – nieudana i nieprzekonująca kampania (w konsekwencji negatywny wynik referendum o wprowadzeniu euro – 28 września 2000 r. – 53% „przeciw”)

32 Kampania o euro Słowenia, Malta, Cypr, Słowacjaprzyjęcie scenariusza „wielkiego wybuchu” umowy z Komisją Europejską Komisja Europejska przygotowała: przewodnik dla MŚP pt. Gotowi na euro! seminaria dla dziennikarzy Słowenia - w 2006 r. do każdego gospodarstwa domowego wysłano pocztą publikację o euro Cypr - spadek poparcia dla UE po akcesji; wystawa pt. Geneza monet euro Malta - hasło: Euro – w naszym wspólnym interesie Słowacja - regularne konferencje prasowe rządu; odrębne działania informacyjne w stosunku do mniejszości romskiej

33 Euro, a currency for Europe kampanie w krajach pozostających poza strefą euroSzwecja, Dania, Wielka Brytania informowano o konsekwencjach pozostania poza eurolandem informowano o warunkach przyjęcia euro Szwecja – 14 września 2003 r. referendum w sprawie euro – 56% „przeciwko”

34 Euro, a currency for Europe kampania o euro w państwach trzecichdziałania Komisji Europejskiej i państw członkowskich adresaci kampanii: kraje kandydujące, kraje basenu Morza Śródziemnego, państwa związane handlowo z UE (kraje stowarzyszone, Japonia i USA) priorytetowym miejscem prowadzenia kampanii były międzynarodowe centra finansowe w: Nowym Jorku, Tokio, Toronto, Chicago, Hong Kongu i Singapurze wykorzystanie sieci ośrodków informacji, przedstawicielstw Komisji Europejskiej, ambasad państw członkowskich

35 Kampania Euro 2002 Europejski Bank Centralnykampania prowadzona od 2000 r. przez EBC i krajowe banki centralne przekazanie wiedzy o wyglądzie i nominałach nowych banknotów i monet zaznajomienie z zabezpieczeniami pozwalającymi rozpoznać fałszywe banknoty szczegółowe informacje o przebiegu wymiany

36 Kampania o euro ocena wielki sukces i wzorcowy przykład kampanii programu PRINCE casus Danii Włosi jako jedyni wyrażali niechęć po wprowadzaniu banknotów i monet euro

37 Rozszerzenie UE (od 2000 r.) Przygotowania do przystąpienia 13 państw:Czech, Słowacji, Słowenii, Węgier, Litwy, Łotwy, Estonii, Polski, Cypru i Malty (2004) Rumunii i Bułgarii (2007) Turcji Przedłużenie kampanii na okres przygotowań do członkostwa kolejnych państw (Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Islandii)

38 Rozszerzenie UE podział kampaniidziałania informacyjne w państwach członkowskich finansowane z programu PRINCE działania informacyjne w państwach kandydujących finansowane z programów PHARE, MEDA (Turcja), funduszy przedakcesyjnych (Malta, Cypr)

39 Rozszerzenie UE kampania w państwach członkowskichwyjaśnienie powodów rozszerzenia wyjaśnienie wpływu rozszerzenia na UE przekonanie obywateli o wzmocnieniu UE przez rozszerzenie informowanie o państwach kandydujących

40 Rozszerzenie UE kampania w krajach kandydującychinformowanie o UE wyjaśnienie powodów starań o członkostwo etapy przystąpienia postępy w negocjacjach akcesyjnych

41 Rozszerzenie UE działania Komisji Europejskiejtematyczne strony internetowe programy informacyjne w Europe by Satellite wykorzystanie Europe Direct program wizyt w siedzibach instytucji unijnych dla dziennikarzy, urzędników i polityków z państw kandydujących wykorzystanie wszystkich istniejących sieci informacyjnych badania opinii publicznej (Central and Eastern Eurobarometer)

42 Rozszerzenie UE kampanie w państwach członkowskichPortugalia – główną działalność prowadziło Centrum Jacquesa Delorsa Hiszpania – debaty wpływowych osobistości Walia – publiczne wykłady i spotkania z reprezentantami PE, KE oraz ambasadorami państw kandydujących Austria – dyskusje z udziałem czeskich i słowackich polityków Dania – kampania dla osób młodych Szwecja – gra edukacyjna o rozszerzeniu Holandia – programy nt. związków Rotterdamu z innymi miastami europejskimi, reportaże z podróży po państwach kandydujących Francja – dziennikarze sprawdzali polskie postępy w dostosowywaniu prawa w zakresie ochrony środowiska Niemcy – radiowe audycje na żywo z państw kandydujących; informacje dla mniejszości tureckiej Włochy – filmy o rozszerzeniu i krajach kandydujących

43 Rozszerzenie UE kampanie w państwach kandydującychstrony internetowe broszury wyjaśniające pojedyncze aspekty funkcjonowania UE materiały dostępne w językach państw kandydujących, czasem także w językach mniejszości, np. w języku rosyjskim zaangażowanie instytucji krajowych (rządy, parlamenty), związków zawodowych, liderów przedsiębiorczości, organizacji pozarządowych, placówki oświatowe adresaci kampanii: młodzież, rolnicy, niewidomi, mniejszości narodowe

44 Rozszerzenie UE ocena poparcie dla członkostwa wyrażone w referendach akcesyjnych (w 9 krajach, nie było referendum na Cyprze, w Rumunii i Bułgarii) mniejsze poparcie dla rozszerzenia w państwach członkowskich nie było referendów wątpliwości co do gotowości UE do rozszerzenia wątpliwości co do gotowości krajów kandydujących do wstąpienia

45 Debata nad przyszłością UE od 2001 r.23. deklaracja Traktat Nicejskiego wzywa do szerokiej i pogłębionej debaty na przyszłością UE zakładano, że debaty będą odbywały się równolegle do prac Konwentu Europejskiego ( ) i konferencji międzyrządowej (2004) fazy debaty: luźna dyskusja usystematyzowana tematycznie debata

46 Debata nad przyszłością UE tematypodział władzy pomiędzy UE a państwa członkowskie zgodnie z zasadą subsydiarności status Karty praw podstawowych UE uproszczenie traktatów bez zmian w ich postanowieniach rola parlamentów krajowych w strukturach europejskich legitymizacja demokratyczna UE jawność procedur decyzyjnych i działania instytucji UE

47 Debata nad przyszłością UE uczestnicypaństwa członkowskie państwa kandydujące instytucje UE, parlamenty krajowe, środowiska naukowe, organizacje społeczne

48 Debata nad przyszłością UE struktura debatydebaty krajowe (udział cudzoziemców w debacie, wymiana informacji pomiędzy państwami członkowskimi) rezultaty debat krajowych przekazano instytucjom UE debaty na poziomie europejskim odrębnie toczyły się dyskusje w Konwencie Europejskim

49 Debata nad przyszłością UE kampanie w państwach członkowskichFrancja – duże zainteresowanie, ale bez wizji przyszłości (większym zainteresowaniem cieszyła się kampania o rozszerzeniu) Holandia – dominacja jednego problemu: integracji migrantów, w mediach dominowała dyskusja o rozszerzeniu UE Dania – partie polityczne wyraziły swoje stanowiska, debaty w parlamencie, brak zainteresowania mediów Finlandia – debata ożyła dopiero w 2003 r., gdy Konwent kończył prace Niemcy – działania informacyjne rządu Wielka Brytania – dyskusja niewidoczna w mediach, duża aktywność rządu brytyjskiego w pracach Konwentu

50 Debata nad przyszłością UE Irlandia i SzwecjaIrlandia - sprawy referendów (7 czerwca 2001 r., 19 października 2002 r.) ratyfikacyjnych Traktatu z Nicei przyćmiły debatę o przyszłości UE narodowe forum nt. Europy skupiające polityków (spotkania z organizacjami społecznymi) Instytut Spraw Europejskich z Dublina monitorował prace Konwentu Europejskiego oraz przygotowywał opracowania na ten temat Szwecja – umiarkowana debata przyćmiona przez dyskusje przed referendum w sprawie przyjęcia euro (14 września 2003 r.)

51 Debata nad przyszłością UE Grecja i HiszpaniaGrecja – duża aktywność w związku z jej przewodnictwem w UE i 20 rocznicą członkostwa Hiszpania – zaangażowała się w dyskusję po objęciu przewodnictwa w UE

52 Debata nad przyszłością UE debaty w krajach kandydującychdominacja działań informacyjnych związanych z przygotowaniami do członkostwa debaty prowadzone jedynie przez specjalistów debaty często odbiegały od wyznaczonych tematów Turcja debatowała o tym, czy zostanie przyjęta do UE

53 Debata nad przyszłością UE debaty na poziomie europejskimwymiana poglądów pomiędzy parlamentami krajowymi wizyty polityków w innych państwach spotkania i konferencje głównych instytucji unijnych oraz Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów oraz COSAC

54 Debata nad przyszłością UE Kampanie promujące Traktat KonstytucyjnyKampanie przed referendami w roku 2005 Hiszpania 20 lutego 76,72% „za” Francja 29 maja 54,68% „przeciw” Holandia 1 czerwca 61,6% „przeciw” Luksemburg 10 lipca 55% „za”

55 Debata nad przyszłością UE podsumowanie debat krajowych 2001-2004dyskusje między politykami, brak udziału społeczeństwa obywatele UE w tym okresie mieli inne problemy, np. bezrobocie, swoboda przepływu pracowników, przystąpienie do strefy euro, konsekwencje stosowania układu z Schengen problemy instytucjonalne UE są zbyt trudne i abstrakcyjne dla obywateli zarzuty wobec UE: nadmiar przepisów, deficyt demokracji, nierówne traktowanie niektórych państw

56 Debata nad przyszłością UE ocena działań 2001-2004kampania nie spełniła swoich ambitnych założeń, według których każdy obywatel miał potrafić wyrazić swoją opinię nt. przyszłości UE debaty spełniły jedynie funkcję kampanii informujących o pracach nad Konstytucją dla Europy w lipcu 2005 r. 81% obywateli UE słyszało o Traktacie Konstytucyjnym, 68% wiedziało o nim jednak bardzo niewiele (dane Eurobarometru)

57 Debata nad przyszłością UE/ Debata o Europie - Plan Dkontynuacja debat publicznych, w tym debat krajowych do zakończenia procesu ratyfikacyjnego Traktatu Lizbońskiego odbudowywanie zaufania do instytucji unijnych przekonywanie o korzyściach z integracji europejskiej wizyty komisarzy i posłów w państwach członkowskich, wysłuchiwanie opinii obywateli aktywizacja sieci ośrodków informacji tematy: rozwój gospodarczo-społeczny, znaczenie UE dla państw członkowskich

58 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - celepromowanie zasady przejrzystości w działaniach UE promowanie prawa dostępu do dokumentów instytucji UE podnoszenie świadomości obywateli w zakresie praw wynikających z obywatelstwa UE

59 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – tematy kampaniiprawa dziecka walka z terroryzmem prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej prawa podstawowe integracja migrantów polityka migracyjna i azylowa ochrona danych osobowych walka z narkomanią

60 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – formy działalnościobjazdowe przedstawienie nt. praw fundamentalnych konkurs dla młodzieży o prawach dziecka wideoklipy, publikacje, broszury strony internetowe, CD-ROM-y konferencje

61 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – inne działaniamiędzyinstytucjonalny serwer informujący o procedurach tworzenia prawa (PreLex, EUR-Lex, N-Lex) projekt TRANS-JAI – jednolity rejestr dokumentów legislacyjnych i pozalegislacyjnych wszystkich instytucji UE modernizacja serwera Europa

62 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwościUsługi interaktywne serwera Europa: Twój głos w Europie Europejski Panel Testów Biznesowych Informacja zwrotna MŚP

63 Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - ocenanajmniej widoczna kampania przeznaczenie części środków na działania nie związane z kampaniami wg Eurobarometru w 2008 r. 2/3 obywateli UE uważało, że UE powinna podejmować bardziej efektywne działania informacyjne w zakresie trzeciego filaru

64 Rola UE w świecie (od 2003 r.) celezaprezentowanie UE jako organizacji zwalczającej ubóstwo na świecie UE jako światowy lider w niesieniu pomocy krajom rozwijającym się podkreślanie starań UE o zrównoważony rozwój uwypuklenie wartości takich jak: pokój, stabilność, demokracja, dobrobyt w działaniach zewnętrznych UE

65 Rola UE w świecie tematy kampaniiwspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa europejska polityka sąsiedzka europejska polityka bezpieczeństwa i obrony

66 Rola UE w świecie adresaci kampaniikrajowe agencje pomocy zagranicznej politycy instytucje europejskie środowiska akademickie dziennikarze organizacje społeczne młodzież

67 Rola UE w świecie przykłady działańkonferencje: Europejska polityka sąsiedztwa: pomaganie sobie przez pomaganie naszym sąsiadom; Zarządzanie globalizacją; Bezpieczeństwo ludności a efektywność pomocy: wyzwania dla Unii Europejskiej materiały audiowizualne do emisji w telewizji i na YouTube seminaria dla dziennikarzy modernizacja strony internetowej EuropeAid wykorzystanie Punktu Informacyjnego Współpracy Zagranicznej Komisji Europejskiej

68 Rola UE w świecie europejska polityka bezpieczeństwa i obronyinformowanie opinii publicznej w celu uzyskania akceptacji dla podejmowanych działań prace analityczne Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem służby prasowe Rady i rzecznicy prasowi Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB wymiana doświadczeń informacyjnych pomiędzy państwami członkowskimi informowanie w sytuacjach kryzysowych opracowanie strategii informowania przekazanie głównego komunikatu codzienne działania informacyjne

69 Rola UE w świecie ocena Kampania mało widoczna ze względu na bardzo specjalistyczny charakter i wąską grupę odbiorców.

70 Wnioski powodzenie kampanii PRINCE wynika z odpowiedniego doboru tematów oraz z działań informacyjnych dostosowanych do odbiorcy w danym kraju konieczność połączenie 5 linii budżetowej w jedną zarządzaną przez jedną dyrekcję generalną podpisywanie jednego całościowego porozumienia z państwami członkowskim