1 Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia 106
2 A lleluja. Chwalcie P ana, bo D obry, bo na wieki J ego Ł askawość.
3 Któż opowie D zieła P otęgi P ana, ogłosi wszystkie J ego pochwały?
4 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.
5 P amiętaj o nas, P anie, gdyż masz U podobanie w S wym ludzie.
6 P rzyjdź nam z P omocą, abyśmy ujrzeli szczęście T wych W ybranych, radowali się R adością T wojego ludu, chlubili się razem z T woim D ziedzictwem.
7 Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
8 Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli T wych C udów, nie pamiętali ogromu Ł ask T woich,
9 lecz zbuntowali się przeciw N ajwyższemu nad Morzem Czerwonym.
10 Ale O calił ich przez wzgląd na S woje I mię, aby O bjawić S woją P otęgę.
11 Z gromił Morze Czerwone i wyschło, i P oprowadził ich przez fale jakby przez pustynię. I O calił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika U wolnił.
12 Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał. S łowom więc J ego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.
13 Szybko o D ziełach J ego zapomnieli: na J ego R adę nie czekali. Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali B oga na odludziu.
14 U czynił Z adość ich żądaniu, lecz Z esłał na nich zarazę. Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu P ańskiemu.
15 Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama. I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.
16 U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi. Zamienili swą C hwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.
17 Zapomnieli o B ogu, który ich O calił, który W ielkich R zeczy D okonał w Egipcie, D ziwów - w krainie Chama, Z dumiewających - nad Morzem Czerwonym.
18 P ostanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, J ego wybraniec: on wstawił się do N iego, aby G niew J ego odwrócić, by ich N ie W yniszczył.
19 I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli J ego S łowu. Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali G łosu P ańskiego.
20 I P rzysiągł im z ręką podniesioną, że P owali ich na pustyni, że ich potomstwo R ozproszy wśród ludów, że ich R ozsypie po krajach.
21 Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych. Drażnili G o swymi postępkami i spadła na nich plaga.
22 Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła. Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.
23 Rozdrażnili G o znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza, bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.
24 Nie wytracili narodów, jak im to P an N akazał. Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków; poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.
25 I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom. I krew niewinną przelali: .
26 I ziemia krwią się skalała, a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.
27 G niew P ana Z apłonął przeciw J ego ludowi, tak iż P oczuł W stręt do S wego D ziedzictwa.
28 I W ydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy. Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.
29 W ielokrotnie ich U walniał, oni zaś sprzeciwiali się J ego P lanom, ginęli zatem przez swe nieprawości.
30 Lecz W ejrzał na ich utrapienie, gdy W ysłuchiwał ich błagań.
31 I W spomniał dla ich dobra na S woje P rzymierze i P ożałował [ich] w S wej W ielkiej Ł askawości.
32 I W zbudził dla nich L itość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.
33 R atuj nas, P anie, B oże nasz,
34 Z gromadź spośród narodów, abyśmy wielbili Ś więte I mię T woje i dumni byli z T wej C hwały.
35 B łogosławiony P an, B óg Izraela, od wieków na wieki!
36 A cały lud niech powie: A men! A lleluja!
37 Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia 106