1 Najwięksi kompozytorzy i ich dzieła.

2 Richard Wagner urodził się 22 maja 1813 w Lipsku jako Wilhelm Richard. Zmarł w Wenecji w 1883 roku. Został pochowany w Bayreuth. Co ciekawe Wagner, nigdy nie zdobył formalnego wykształcenia muzycznego. W roku 1831 studiował na Uniwersytecie Lipskim, uczył się też gry na fortepianie i kompozycji u Christiana Theodora Weinliga, ale nie został wirtuozem gry na żadnym instrumencie. Najsłynniejsze dzieła kompozytora to: Tristan i Izolda Śpiewacy norymberscy Pierścień Nibelunga Parsifala Rienzi

3 Przyszed ł na ś wiat w 1685 roku w Eisenach w Niemczech. Wielki kompozytor Jan (Johann) Sebastian Bach by ł pierwszym muzykiem, który z powodzeniem po łą czy ł odmienne narodowe style muzyczne wyst ę puj ą ce w Europie Zachodniej. Za ż ycia s ł yn ą przede wszystkim ze wspania ł ej gry na organach, by ł równie ż kompozytorem, nauczycielem muzyki i dyrygentem. W 1723 roku, maj ą c 38 lat obj ął stanowisko kantora w ko ś ciele ś w. Tomasza w Lipsku i piastowa ł go przez pozosta ł e 38 lat ż ycia. Zmar ł w 1750 roku. Bach by ł p ł odnym kompozytorem. Na jego twórczo ść sk ł ada si ę ok. 300 kantat, 48 fug i preludiów tworz ą cych zbiór „Das wohltemperierte Klaver”, co najmniej 140 innych preludiów, ponad 100 utworów na klawesyn, 23 koncerty, 4 uwertury, 33 sonaty, 5 mszy, 3 oratoria i mnóstwo innych utworów. Razem Bach skomponowa ł w ci ą gu swojego ż ycia 800 powa ż nych utworów muzycznych.

4 Urodził się 17 grudnia 1770r. w Bonn, wówczas obskurnym mieście prowincjonalnym. W 1783r. wydano jego pierwsze prace - trzy sonaty fortepianowe. Beethovena już za życia okrzyknięto rewolucjonistą muzyki. Zerwał on ze skostniałą formą kompozycji klasycznej, równoważąc formę i emocje. Bogactwo treści uczuciowych jego utworów przygotowało grunt dla stylu romantycznego w muzyce, tak bardzo dziś cenionego. W 1802 roku przeżył psychiczne załamanie spowodowane zanikiem słuchu. Ogłuchł zupełnie około 1818 roku. Wielki kompozytor zmarł 26 marca 1827 r. w wieku 57 lat, na marskość wątroby. Wśród niezwykle bogatej twórczości kompozytora najważniejsze miejsce zajmuje dziewięć symfonii, 32 sonaty fortepianowe, pięć koncertów na fortepian i orkiestrę, dziesięć sonat na skrzypce i fortepian, a także kwartety smyczkowe, pieśni, opera "Fidelio". Wszystkie utwory Beethovena są przesiąknięte intensywnymi emocjami, co w połączeniu z mistrzowską techniką zapewniło im nieśmiertelność.

5 (1809-1847), kompozytor niemiecki przełomu dwóch epok: klasycyzmu i romantyzmu. Studia kompozycji i teorii muzyki u K.F. Zeltera w Singakademie w Berlinie. W 1829 dyrygował Pasją wg św. Mateusza J.S. Bacha, zapoczątkowując renesans i kult muzyki tegoż kompozytora. W latach 1829-1835 występował jako pianista, kompozytor i dyrygent m.in. w Anglii, Francji i we Włoszech. Powstały wówczas: uwertura Hebrydy (Grota Fingala), IV Symfonia A-dur Włoska, I Koncert fortepianowy g- moll, pierwsze zeszyty fortepianowych Pieśni bez słów. W 1835 objął stanowisko dyrygenta orkiestry Gewandhausu w Lipsku. W mieście tym założył w 1843 konserwatorium muzyczne. W latach działalności w Lipsku powstały m.in. III Symfonia Szkocka a-moll, Koncert skrzypcowy e- moll, oratorium Eliasz. Skomponował również uwerturę do Snu nocy letniej W. Szekspira. W fortepianowych Pieśniach bez słów zapoczątkował romantyczną miniaturę instrumentalną. Był także jednym z pierwszych twórców romantycznego koncertu instrumentalnego.