1 Omdlenia Wykonała: Oliwia Musiał
2 Omdlenie Krótkotrwała utrata przytomności wywołana przejściowym globalnym zmniejszeniem perfuzji mózgowej, charakteryzuje się szybkim rozwojem objawów aż do zupełnej utraty przytomności, krótkim czasem trwania oraz samoistnym i pełnym odzyskaniem przytomności.
3 Omdlenia: odruchowe, związane z niedociśnieniem ortostatycznym, kardiogenne.
4 Omdlenie odruchowe Wynik nieprawidłowej reakcji prowadzącej do rozszerzenia naczyń lub wolniejszej pracy serca, przyczyną jest nieprawidłowe funkcjonowanie receptorów odpowiedzialnych za utrzymywanie optymalnego wypełnienia łożyska naczyniowego i ciśnienia tętniczego krwi, działanie uruchamia się w sytuacjach takich jak: długie stanie, przebywanie w dusznych i gorących pomieszczeniach, stres.
5 Omdlenia związane z niedociśnieniem ortostatycznym Zdarzenie podczas, którego ciśnienie krwi spada w pozycji stojącej, przyczyną jest zaburzenie krążenia, którego omdlenie jest jednym z wielu symptomów obok zawrotów głowy, zmęczenia, kołatania serca, zaburzenia widzenia, a nawet bólu pleców.
6 Omdlenia kardiogenne Związane z pierwotną strukturalną czy elektryczną choroba serca, lub sercowo-naczyniową, spowodowane są zaburzeniami czynności serca, przejściowa utrata przytomności, ma gwałtowny początek a ustępuje zależnie od przyczyny podstawowej, często szybko (w ciągu 20 sekund).
7 Powikłania omdleń Ze względu na możliwość urazów mechanicznych w czasie upadku (złamanie ręki, wstrząs mózgu, uraz głowy itp.) trzeba podchodzić do omdleń poważnie, zapobiegać i, gdy wystąpią, leczyć, omdlenie może być sygnałem poważnej choroby, stąd potrzeba wyjaśnienia jego przyczyn, w każdym przypadku utraty przytomności należy zgłosić się do lekarza.
8 Leczenie Diagnostyka i leczenie omdleń są problemem złożonym, należy przede wszystkim poznać przyczynę omdleń, istnieje szereg badań, które temu służą: EKG, badanie echokardiograficzne, rtg klatki piersiowej, próba pionizacyjna, badania laboratoryjne, EEG, tomografia komputerowa, badanie usg tętnic szyjnych, o tym, jakie badania i w jakiej kolejności będą wykonane decyduje lekarz w oparciu o badanie fizykalne i wywiad z pacjentem.
9 Podczas wizyty u lekarza: opisz sytuację, w której doszło do omdlenia (np. nagła zmiana pozycji lub pozostawanie w pozycji stojącej przez dłuższy czas, wysiłek fizyczny), wymień objawy poprzedzające omdlenie (nie zawsze występują) i takie, które wystąpiły po odzyskaniu przytomności, poinformuj o chorobach serca oraz o przyjmowanych lekach, udziel informacji czy zdarzenie miało miejsce po raz pierwszy, a jeśli nie to w jakich okolicznościach i z jaką częstotliwością występowały omdlenia wcześniej.
10 Co robić, gdy czujesz, że zaraz zasłabniesz: poproś kogoś, by przez chwilę pozostał przy tobie, jeżeli to możliwe, połóż się. Nogi oprzyj tak, aby znalazły się wyżej niż głowa, gdy nie możesz się położyć, stojąc, skrzyżuj nogi najwyżej, jak to możliwe, jednocześnie lekko się pochyl do przodu. W tym samym czasie postaraj się wspinać na palce, napinaj też mięśnie nóg i pośladków. Złącz dłonie na wysokości klatki piersiowej poprzez zahaczenie palcami jednej dłoni o drugą, a następnie staraj się rozciągnąć je, jeżeli nie wypada ci robić takich manewrów, powoli przyklęknij na jedno kolano, głowę opuść jak najniżej. Podnoś się bardzo wolno, głowę trzymaj pochyloną, możesz usiąść na krześle, nisko opuścić głowę (tak, by niemal dotykała kolan). Ta pozycja ułatwi przepływ krwi do mózgu.
11 Jak zapobiegać omdleniom? Pij dużo płynów: 3,5 litra w zimie, a w lecie nawet 5-6 litrów, najlepiej cały czas noś przy sobie małą butelkę wody, unikaj sytuacji wywołujących omdlenia, a szczególnie dusznych i tłocznych pomieszczeń.
12 Pierwsza pomoc w przypadku omdlenia Osobę, która zemdlała, połóż w pozycji bezpiecznej i zabezpiecz głowę, podkładając coś pod nią. Sprawdź, czy wyczuwalny jest puls i zachowane jest oddychanie. Jeżeli po 10-15 sekundach brak jest oddechu, pojawia się zasinienie twarzy i nadal nie ma wyczuwalnego pulsu, wezwij pomoc i przystąp do akcji reanimacyjnej – masażu serca i sztucznego oddychania. Jeśli po następnych kilkudziesięciu sekundach nadal brak pulsu, oddychania i nie ma powrotu świadomości, to wszystko zaczyna wskazywać na to, że jest to zatrzymanie krążenia, które wymaga kontynuacji zabiegów reanimacyjnych, pomocy innych osób, użycia automatycznego defibrylatora (jeśli jest dostępny) i wezwania specjalistycznej pomocy.
13 Schemat postępowania
14
15 Dziękuję za uwagę!