1 POCZĄTKI ŚREDNIOWIECZAPOWTÓRZENIE MATERIAŁU
2 CESARSTWO WSCHODNIE (BIZANTYJSKIE)Po podziale cesarstwa rzymskiego, część wschodnią zaczęto nazywać cesarstwem bizantyjskim (Bizancjum). Jej stolicą było miasto Konstantynopol położone na pograniczu Europy i Azji, słynące z handlu.
3 CESARSTWO WSCHODNIE (BIZANTYJSKIE)Rządzący w VI w. n.e. cesarz Justynian I Wielki marzył o odbudowie dawnego imperium rzymskiego. W tym celu podbił Italię, Afrykę Płn. i część Hiszpanii. Kazał także spisać wszystkie prawa w tzw. Kodeksie Justyniana.
4 KONSTANTYNOPOL Miasto otoczone było potężnymi murami, wewnątrz znajdował się m.in. ogromny pałac cesarski, oraz kościół Mądrości Bożej (Hagia Sophia) zbudowany w VI w. przez cesarza Justyniana. Konstantynopol był nazywany „Nowym Rzymem”.
5 ROZŁAM W CHRZEŚCIJAŃSTWIEW 1054 r. doszło do rozłamu w Kościele (wielka schizma wschodnia).
6 ROZŁAM W CHRZEŚCIJAŃSTWIEkatolicyzm prawosławie zasięg zachód wschód stolica Rzym Konstantynopol głowa papież patriarcha świątynia kościół cerkiew duchowny ksiądz pop język liturgii łaciński grecki
7 PRAWOSŁAWIE cerkwie ikony
8 BIZANCJUM dromony ogień grecki
9 NARODZINY ISLAMU Islam powstał w VII w na Półwyspie Arabskim za sprawą Mahometa. Ogłosił się on prorokiem jedynego boga Allacha. Wyznawcy islamu to muzułmanie, a święta księga – Koran. Era muzułmańska zaczyna się od 622 r. (hidżra)
10 Obowiązki muzułmanów V FILARÓW WIARY: modlitwa 5 razy dzienniewyznanie wiary w Allacha dawanie jałmużny post w okresie miesiąca ramadan pielgrzymka do Mekki (raz w życiu) Dodatkowo nakazywano im udział w świętej wojnie z niewiernymi (dżihad).
11 Architektura i sztuka islamumeczet arabeski
12 ARABOWIE - pojęcia hidżra –ucieczka Mahometa z Mekki do Medyny w 622 r., kiedy prorokowi groziła śmierć, muzułmanie uznali to wydarzenie za początek nowej ery, od niego liczyli lata kalifowie – współpracownicy i następcy Mahometa, (nie miał on synów), posiadali oni najwyższą władzę religijną i świecką, podbijając sąsiednie ziemie stworzyli ogromne państwo państwo teokratyczne – to takie państwo w którym rządzą duchowni np. w państwie arabskim kalifowie byli najwyższymi duchownymi i jednocześnie władcami państwa
13 PAŃSTWO FRANKÓW Frankowie –plemię germańskie, które we wczesnym średniowieczu zajęło Galię, zajmowało się głównie rolnictwem. Przedstawiciel rządzącego rodu Merowingów Chlodwig przyjął chrzest w 496 r.
14 PAŃSTWO FRANKÓW Początkowo państwem Franków rządzili Merowingowie.Stopniowo tracili jednak władzę (dlatego nazywano ich „królami gnuśnymi”) na rzecz zarządców dworu tzw. majordomów. W VIII w. jeden z nich Karol Młot z rodu Karolingów pokonał Arabów pod Poitiers, a jego syn Pepin Mały przejął władzę i koronował się na króla.
15 KAROL WIELKI Syn Pepina Małego Karol Wielki powiększył i zreformował państwo. W 800 r. koronował się w Rzymie na cesarza, czym odnowił cesarstwo na Zachodzie.
16 ROZWÓJ PAŃSTWA FRANKÓW
17 Frankowie – hrabstwa i marchiehrabstwa –okręgi w państwie Karola Wielkiego, znajdowały się one z dala od granic i były zarządzane przez urzędników zwanych hrabiami marchie – okręgi w państwie Karola Wielkiego, które znajdowały się przy granicach państwa, zarządzali nimi margrabiowie, którzy mieli większe niż hrabiowie uprawnienia wojskowe konieczne do zorganizowania obrony granic
18 Frankowie – renesans karolińskirenesans karoliński – odrodzenie nauki i szkolnictwa za czasów Karola Wielkiego po okresie wielkiego upadku, zakładano szkoły kościelne, na dworze w Akwizgranie powstała akademia, odszukiwano i przepisywano dawne utwory, odradzała się starożytna sztuka, język, literatura
19 Podział państwa Frankówtraktat w Verdun (843 r.) – ustalono tam podział Państwa Franków pomiędzy 3 wnuków Karola Wielkiego: Ludwika Niemieckiego, Karola Łysego i Lotariusza. Podział ten dał początek 3 nowym państwom: Niemcom, Francji i Włochom.
20 Podział państwa Franków
21 Powstanie Rzeszy NiemieckiejPaństwo Ludwika Niemieckiego rozpadło się później na drobne księstwa. Po wygaśnięciu rodu Karolingów książęta wybierali spośród siebie króla Niemiec (Rzeszy Niemieckiej – to związek księstw niemieckich). Gdy królem wybrano Ottona I w 962 r. koronował się on na cesarza, czym wskrzesił cesarstwo na Zachodzie.
22 Imperium uniwersalne Ottona IIIimperium uniwersalne – czyli powszechne było marzeniem cesarza Ottona III, imperium to miało się składać z 4 równoprawnych prowincji: Germanii, Galii, Italii i Słowiańszczyzny, nie udało się go stworzyć, rychła śmierć cesarza przerwała te plany.
23 Normanowie - wikingowieNormanowie – plemiona żyjące w Skandynawii. Zajmowali się rolnictwem, rybołówstwem, rzemiosłem. Wierzyli w wielu bogów: m.in. Odyna, Thora. Z powodu braku żywności organizowali wyprawy handlowe i rabunkowe.
24 Łodzie wikingów drakkary snekkary
25 Normanowie - wikingowieWikingowie dzięki łodziom o płaskich dnach o płytkim zanurzeniu pływali nie tylko po morzach, ale i po rzekach. Rabowali więc także osady w głębi lądów. Stworzyli też pismo runiczne.
26 Najazdy wikingów
27 Najazdy wikingów Normanowie stworzyli 3 państwa: Norwegię DanięSzwecję Podboje Normanów: założyli osady na wybrzeżu Francji (Normandia), w Irlandii; odkryli i zasiedlili Islandię i Grenlandię;
28 Najazdy wikingów jako pierwsi dotarli do Ameryki (Leif Eriksson);wikingowie z Normandii podbili też Anglię (bitwa pod Hastings – 1066, Wilhelm Zdobywca); pokonali Arabów i Bizancjum na Morzu Śródziemnym (Robert Guiscard); uczestniczyli w założeniu pierwszych księstw na Rusi. Na zdj. Kosciół klepkowy.
29 SŁOWIANIE Słowianie – grupa ludów, która przybyła do Europy Śr. – Wsch. w okresie wędrówki ludów (V w.), wierzyli w wielu bogów (np. Światowit), czcili siły przyrody (np. słońce), byli zorganizowani we wspólnoty, na czele których stał wiec, w razie zagrożenia łączyli się w plemiona, na czele których stał wódz (książę)
30 PODZIAŁ SŁOWIAN
31 Pierwsze państwa słowiańskiePaństwo Samona (pierwsze) Państwo Wielkomorawskie (misja Cyryla i Metodego - cyrylica) Ruś Kijowska (Włodzimierz Wielki – chrzest w 988 r. - prawosławie) Sąsiadami Słowian byli Węgrzy (chrzest – Stefan Wielki)
32 Spór papieża z cesarzem o władzę (tzw. spór o inwestyturę)papież Grzegorz VII Spór papieża z cesarzem o władzę (tzw. spór o inwestyturę) cesarz Henryk IV
33 Spór papieża z cesarzemGrzegorz VII ogłaszając reformę Kościoła sprzeciwił się inwestyturze duchownych przez władców świeckich w dokumencie „Dictatus papae” z 1075 r. Henryk IV chciał unieważnić wybór papieża, za co ten rzucił na niego klątwę, zwalniając jego poddanych z posłuszeństwa dla cesarza.
34 Spór papieża z cesarzemHenryk IV musiał się upokorzyć przed papieżem. W 1077 r. przybył do zamku w Canossie i przeprosił papieża. Grzegorz zdjął z niego klątwę, później jednak cesarz usunął z tronu papieża.
35 Spór papieża z cesarzemSpór zakończył się kompromisem w konkordacie wormackim (1122) - duchownych mianował papież, a władcy świeccy mogli nadać im ziemię.