1 RELACJE I WZAJEMNE UWARUNKOWANIA ELEMENTÓW KOMPOZYCJI

2 Działania projektanta kompozycji krajobrazowej polegają nie tylko na wprowadzaniu do niej lub wykorzystaniu już istniejących elementów, lecz także na ustaleniu wzajemnych uwarunkowań i relacji oraz ich związków. Te relacje i uwarunkowania, nazywane także czynnikami kompozycji, można ująć w kilka elementarnych modeli.

3 PROPORCJE AKCENT DOMINANTA PARALELA SYMETRIA RYTM

4 PROPORCJE Proporcje jakie zachodzą między elementami, są bardzo ważne i wyznaczają zasady kompozycyjne. zasada tzw. złotego podziału a:b=b:(a+b) kanon starych - postać ludzka wpisana jest w kwadrat, gdzie wysokość czlowieka jest równa rozpiętości jego ramion

5 Modulor Le Corbusiera – są to dwie serie wielkości:czerwona – dla człowieka stojącego, oparta na złotym podziale niebieska – dla człowieka stojącego z podniesioną ręką

6 W krajobrazie mogą zachodzić następujące stosunki przestrzenne:stosunek odległości stosunek kształtu stosunek rozmiaru stosunek ruchu stosunek oglądu

7 AKCENT W kompozycji krajobrazowej akcent uzyskuje się przez opozycyjne zestawienia wartości plastycznych: poziom – pion, regularny ksztalt geometryczny – nieregularny itp.

8 DOMINANTA W kompozycjach wielopunktowych wszystkie punkty mogą funkcjonować na zasadach równorzędności lub być podporządkowane jednemu punktowi, zwanemu punktem głównym. Punkt główny kompozycji staje się dominantą całego układu.

9 PARALELA Jest to forma relacji między elementami kompozycji krajobrazowej, bądź ich układami oparta na tozsamości lub podobieństwach: wymiarów (duży – duży) kształtów (okrągły – okrągły) barw (czerwony – czerwony)

10 Znaczenie paraleli przy projektowaniu kompozycji krajobrazowej polega przede wszystkim na tym, że jest ona ważnym czynnikiem symetrii i rytmu.

11 SYMETRIA Symetria w projektowaniu polega na współmiernym rozmieszczeniu punktów po obu stronach, np. osi kompozycyjnej, widokowej czy komunikacyjnej

12 Symetrycznie można rozmieścić nie tylko elementy podobne, ale także różniące się, ustawiając z jednej strony rzeźbę, a z drugiej sadząc drzewo. W kompozycjach klasycznych symetria wprowadzała statyczność, równowagę. Dobrze oddawała monumentalność założenia.

13 RYTM Rytm polega na szeregowaniu form według jednej i tej samej zasady, którą wyznacza ta samawielkość, np. odległość, barwa, kształt.

14 Rytm może być jednostajny, kiedy zasada szeregująca jest stała (równe odstępy między elementami). W wypadku kiedy jest zmiana, ale nie przypadkowa, można mieć do czynienia z rytmem malejącym lub rosnącym (odległości lub rozmiary między poszczególnymi częściami składowymi rosną lub maleją o pewną stałą wartość.

15 Bibliografia: E. Gadomska, K. Gańko, M. Garczarczyk, KBibliografia: E. Gadomska, K. Gańko, M. Garczarczyk, K. Zinowiec-Cieplik „Podstawy architektury krajobrazu” cz.I Wydanie I Hortpress Sp. z o.o., Warszawa 2004