Rotmistrz Witold pilecki

1 Rotmistrz Witold pileckiZapomniany bohater „Starałem si...
Author: Władysława Markiewicz
0 downloads 1 Views

1 Rotmistrz Witold pileckiZapomniany bohater „Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.” -Witold Pilecki

2 PILECKI Witold ( ) nazwiska konspiracyjne: „Tomasz Serafiński", „Roman Jezierski, „Leon Bryjak", „Jan Uznański", „Witold Smoliński", kryptonim „T-IV"; oficer rezerwy Wojska Polskiego, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, dobrowolny więzień KL Auschwitz, oficer Komendy Głównej Armii Krajowej i „NIE", więzień polityczny okresu stalinowskiego, ofiara mordu sądowego.

3 Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. Ojciec Witolda, Julian Pilecki przyjął posadę leśnika na północy Rosji w Karelii. Po wstąpieniu w związek małżeński z Ludwiką Osiecimską zamieszkali w Ołońcu. Tam urodziło się im pięcioro dzieci: Maria, Józef, Witold, Wanda i Jerzy. Ludwika Pilecka w sierpniu w 1914 przeprowadziła się do Hawryłkowa . W tym miasteczku Witold założył pierwszy zastęp harcerski i zaczął też współorganizować kółka samokształceniowe. Na wieść o wycofywaniu się Niemców z miasta i zbliżaniu się wojsk bolszewickich, ochotnicy pod komendą gen. Władysława Wejtki, przystąpili do organizowania oddziałów samoobrony. W skład tych oddziałów weszła grupa starszych harcerzy, w której był Witold. 5 stycznia 1919 r. Witold Pilecki wraz z obrońcami Wilna, klucząc między niemieckimi pozycjami przedostali się przez Białystok do Łap. Na wieść o polsko-bolszewickiej wojnie w lipcu 1920 r. ponownie wstąpił w szeregi wojska polskiego. W sierpniu 1920 r. pod komendą rtm. Jerzego Dąmbrowskiego walczył na przedmieściu Warszawy, później został skierowany do oddziałów gen. Lucjana Żeligowskiego.

4

5 Na początku 1921 r. został zwolniony z wojska, wrócił do Wilna , by kontynuować naukę oraz działać w harcerstwie i prowadzić prace w Związku Bezpieczeństwa Kraju. Po ukończeniu kursów podoficerskich ZBK, Pilecki został komendantem-instruktorem Oddziału ZBK w Nowem-Święcianach. W 1922 r. Witold Pilecki rozpoczął studia na uniwersytecie jako nadzwyczajny słuchacz Wydziału Sztuk Pięknych. Brak środków utrzymania, ciężka choroba ojca Juliana, zadłużenie majątku zmusiły Witolda do rezygnacji z ambitnych planów studiowania i podjęcia pracy zarobkowej. W 1929 r. Witold Pilecki poznał Marię Ostrowską, młodą nauczycielkę miejscowej szkoły, pochodzącą z Ostrowi Mazowieckiej. 7 kwietnia 1931 r Maria i Witold zawarli związek małżeński i zamieszkali w Sukurczach, gdzie urodził się im syn, a następnie córka.

6 Założył kółko rolnicze i mleczarnię, której był prezesemZałożył kółko rolnicze i mleczarnię, której był prezesem. Zajmował się także opieką społeczną. Oprócz tych rozlicznych zajęć znajdował czas na działalność artystyczną; pisał wiersze i malował. Do dziś w kościele parafialnym w Krupie wiszą obrazy Witolda Pileckiego. Jeszcze w 1925 r. odbył praktykę w 26 pułku Ułanów Wielkopolskich. W 1926 promowano go do stopnia podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1923 r. W 1932 r. w lidzkim powiecie utworzył Konne Przysposobienie Wojskowe „Krakus”. Został mianowany dowódcą Lidzkiego Szwadronu PW. W 1937 r. KPW pow. lidzkiego zostało podporządkowane 19 Dywizji Piechoty. W 1938 r. Witold Pilecki otrzymał za swoją pracę społeczną i zaangażowanie społeczne Srebrny Krzyż Zasługi.

7

8 W końcu sierpnia 1939 r. 19 Dywizja Piechoty pod dowództwem gen. bryg. Józefa Kwaciszewskiego z włączonym doń szwadronem Witolda, została skierowana w okolice Piotrkowa Trybunalskiego do osłony szosy. W nocy 5/6 września dywizja została rozbita, rozproszeni żołnierze po przejściu Wisły włączyli się w szeregi innej dywizji. Komendantem kawalerii dywizyjnej mianowano mjr. Jana Włodarkiewicza, a jego zastępcą został ppor. Witold Pilecki. Witold Pilecki i żołnierze mjr. Jana Włodarkiewicza po dotarciu do okupowanej stolicy utworzyli organizację wojskową – Tajną Armię Polską przyjmując 9 listopada 1939 r. za początek jej działalności. Aresztowania wśród żołnierzy Tajnej Armii Polskiej, osadzanie coraz większej liczby skazańców w obozie koncentracyjnym Auschwitz i rozszerzająca się jego zła sława w miarę zwiększania jego funkcji eksterminacyjnych - wpłynęły na decyzję Witolda Pileckiego, by tam dobrowolnie się udać.

9 Zamiar ten zrealizował 19 września 1940 rZamiar ten zrealizował 19 września 1940 r. podczas łapanki na Żoliborzu, skąd pod nazwiskiem Tomasza Serafińskiego dostał się do Auschwitz jako więzień nr Jesienią 1941 r. otrzymał awans na porucznika, który potwierdził fakt, że Pilecki poszedł do obozu ochotniczo, żeby tam zorganizować konspirację i zdobyć wiarygodne dane o zbrodniach popełnianych przez Niemców Pierwsza grupa konspiracyjna, którą zawiązał wśród więźniów przywiezionych z Warszawy nosiła nazwę Tajnej Organizacji Wojskowej. Następnym celem, jaki Pilecki postawił przed sobą było połączenie grup konspiracyjnych w Auschwitz i przygotowanie do powstania.

10 „Znalazłem w sobie radość, wynikającą ze świadomości, że chce walczyć”-Witold Pilecki

11 Władze Auschwitz zdecydowały się na przerzucenie polskich aresztantów do obozów na teren III Rzeszy. Witold Pilecki podjął plan ucieczki. Wraz z dwoma więźniami: Janem Redzejem i Edwardem Ciesielskim dokonał tego z 26 na 27 kwietnia 1943 r. Po ucieczce, podczas pobytu w Wiśniczu poznał Tomasza Serafińskiego. Pilecki nawiązał łączność z Warszawą i wyjechał do stolicy. Posiadane informacje przekazał konspiracyjnym kanałem żołnierzom w Auschwitz, a sam włączył się aktywnie w pracę konspiracyjną. Nadal żył sprawami oświęcimiaków otaczając opieką ich rodziny, udzielając im wsparcia materialnego. Witolda Pileckiego awansowano na rotmistrza ze starszeństwem od listopada 1943 r. W 1944 r. coraz wyraźniej zdawano sobie sprawę, iż tereny kraju zostaną zajęte przez Armię Czerwoną. Zaistniała więc potrzeba stworzenia nowej organizacji- NIE (Niepodległość). Początkowo Witold walczył jako szeregowy żołnierz w Zgrupowaniu „Chrobry II” . W miarę toczonych walk powstańczych został zastępcą, a następnie dowódcą 2 kompanii I batalionu broniącej rejonu ulic Towarowej i Srebrnej ze składami Hartwiga. 5 października 1944 r. rtm. Witold Pilecki z żołnierzami wyruszył do Ożarowa, 19 października skierowano go do Murnau. Tam przebywał do wyzwolenia opiekując się powstańcami, za co otrzymał miano „Taty”. 9 lipca 1945 roku Witold Pilecki wyjechał z obozu do II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych we Włoszech, gdzie otrzymał oficjalny przydział do służby. W październiku 1945 r. wyruszył do kraju.

12 Miejsca ukrycia po ucieczce z KL Auschwitz

13 Po powrocie do kraju Witold Pilecki podobnie jak i cały naród był przekonany, że komuniści są agentami wrogiego mocarstwa. Stąd wierność złożonej przysiędze nakazywała mu służyć prawowitemu rządowi Rzeczypospolitej Polskiej i jej dowództwu wojskowemu. Zaczął nawiązywać kontakty organizacji „NIE”, która jednak faktycznie nie rozwinęła działalności. Gen. Władysław Anders 15 kwietnia 1945 r. rozwiązał organizację „NIE”. Podjęta decyzja nie rozwiązywała nabrzmiałych problemów: troski o los tysięcy żołnierzy AK, powstrzymanie odruchów determinacji i wskazania obywatelskiej postawy ideowej w nowych warunkach odbudowy kraju. Próbując temu sprostać płk Jan Rzepecki 2 września 1945 r. powołali do istnienia „Ruch oporu bez wojny i dywersji – Wolność i Niezawisłość”. Była to organizacja społeczno-polityczna, która wzywała do opozycji ale bez broni w ręku.

14 Rozwiązanie „NIE” zmusiło Witolda Pileckiego do zaczynania od początku: lokalizacji w nowych warunkach i powolnego, systematycznego montowania siatki łączności. Współpracowników dobierał z byłych żołnierzy TAP i oświęcimskiej konspiracji. Przy ich pomocy zdobywał tajne i poufne informacje na temat życia gospodarczego kraju, działania NKWD i komunistów, narastania terroru, fałszerstw w polityce, sytuacji oddziałów leśnych, z którymi kontaktował się osobiście lub przez kurierów. Cały materiał był fotografowany i przekazywany kurierom, którzy oddawali go w II Korpusie. W czerwcu 1946 r. Witold Pilecki otrzymał rozkaz wyjazdu na Zachód, gdyż jest spalony i poszukiwany. Jednak „Roman Jezierski” ociągał się z podjęciem decyzji z dwóch powodów: tu miał rodzinę, a żona odmówiła wyjazdu z dziećmi, choć sama nalegała na jego wyjazd; oraz nie było odpowiedniego kandydata na jego miejsce.

15 Wobec zaistniałej sytuacji Wydział II Departamentu III MBP przystąpił do aresztowania Witolda Pileckiego zatrzymanego 8 maja 1947 r. Od 9 maja Pilecki znajdował się w X Pawilonie więzienia mokotowskiego w całkowitej izolacji. Przesłuchiwany był przez m.in.: por. S. Łyszkowskiego, por. Krawczyńskiego, którzy słynęli z okrucieństwa. Koszmar przesłuchiwania trwał pół roku. 4 listopada 1947 r. w obecności oficera śledczego i prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojska Polskiego, Witold Pilecki potwierdził złożone w śledztwie zeznania, składając podpis pod formułą o ich dobrowolności i bez represyjności. Pilecki był torturowany. Jednak podpisanie spreparowanych materiałów śledczych zamykało śledztwo i można było odpocząć od udręki przesłuchań. Ponadto oczekiwanie na proces dawało nadzieję na możliwość odparcia wymuszonych zeznań i spreparowanych, absurdalnych zarzutów. Proces Witolda rozpoczął się 3 marca 1948 r. w siedzibie warszawskiego Rejonowego Sądu Wojewódzkiego. Oskarżycielem „Witolda” był wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojska Polskiego. Oskarżał go o posiadanie broni, którą Pilecki po upadku powstania ukrył w skrytce i nie używał. Kolejne oskarżenie dotyczyło przygotowywania zamachów zbrojnych na prominentów reżimu. Ostatnim zarzutem było oskarżenie o posługiwanie się fałszywymi dokumentami.

16

17 15 marca 1948 r. ogłoszono wyrok, W15 marca 1948 r. ogłoszono wyrok, W. Pilecki został skazany na karę śmierci. Prośby o ułaskawienie skierowane do prezydenta Bolesław Bieruta przez obrońcę, przez przyjaciół oświęcimskich i przez Marię, żonę Pileckiego zostały odrzucone. 25 maja 1948 r. o godz rozstrzelano Witolda Pileckiego, a ciało potajemnie pogrzebano prawdopodobnie na tzw. „Łączce” dziś kwatera „Ł” cmentarza Powązkowskiego. Dopiero we wrześniu 1990 r. Sąd Najwyższy uniewinnił rotmistrza i jego towarzyszy, ukazał niesprawiedliwy charakter wydanych wyroków, uwypuklił patriotyczną postawę skazanych w tym procesie.

18 W lipcu 2006 r. Prezydent RP Lech Kaczyński w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego.

19 Pomniki upamiętniające rotmistrza Witolda Pileckiego

20 Informacje zapożyczyłam z następujących stron:Dziękuję za uwagę Informacje zapożyczyłam z następujących stron: https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Pileck