1 Unijny Kodeks Celny
2 Z dniem 1 maja 2016 r. w UE zacznie być stosowany nowy, Unijny Kodeks Celny (UKC) wraz z odpowiednimi przepisami wprowadzającymi (tj. rozporządzeniem wykonawczym, rozporządzeniem delegowanym oraz tzw. delegowanym rozporządzeniem przejściowym). Nowy pakiet przepisów (tzw. Pakiet UKC) zastąpi dotychczasowy system unijnych przepisów celnych (opartych przede wszystkim na Wspólnotowym Kodeksie Celnym/WKC i rozporządzeniu wykonawczym/RWKC). Uwagi ogólne
3 W dniu 30 października 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (UKC). UKC uchylił rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny); UKC stosowany będzie od dnia 1 maja 2016 r., poza przepisami wskazanymi w art. 288; Wraz z UKC stosowane będą odpowiednie przepisy wykonawcze oraz delegowane (razem z Kodeksem stworzą tzw. Pakiet UKC); Podział przepisów wykonujących przepisy UKC na przepisy delegowane i wykonawcze wynika z artykułów 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 3 Uwagi ogólne
4 Slide 4 Pakiet prawny UKC obejmuje: 1.Unijny Kodeks Celny (UKC) - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. 2.Rozporządzenie Delegowane Komisji (DA) - rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L nr 343/2015 z dnia z 29 grudnia 2015 r.) 3.Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (IA) - rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L nr 343/2015 z dnia z 29 grudnia 2015 r.) 4.Rozporządzenie Delegowane Komisji (TDA) – rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz. U. UE L 69 z dnia 15 marca 2016 r., str. 1) 5.Program Prac związanych z Unijnym Kodeksem Celnym (UCC WP) - decyzja wykonawcza Komisji (2014/255/UE) określająca ostateczne terminy wdrożenia poszczególnych systemów IT/zmian w tych systemach koniecznych dla stosowania nowych zasad UKC. Obejmuje systemy unijne oraz krajowe. 6.Rozporządzenie wykonawcze uchylające RWKC (wymóg formalny) Pakiet UKC
5 Rozporządzenie delegowane uzupełnia inne, niż istotne zasady UKC Rozporządzenie wykonawcze zawiera przepisy proceduralne dotyczące stosowania zasad określonych w UKC i rozporządzeniu delegowanym. 5 Uwagi ogólne
6 6 Okres przejściowy Rozporządzenie Przejściowe Art. 6 ust. 1 UKC stanowi, że wszelka wymiana informacji między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji, odbywać się będzie za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Nie wszystkie systemy informatyczne pozwalające na pełne wdrożenie nowych przepisów będą gotowe do dnia 1 maja 2016 r. Dlatego też w okresie przejściowym, trwającym najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r., art. 278 unijnego kodeksu celnego pozwala na wykorzystanie innych, niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, środków wymiany i przechowywania informacji. Na podstawie art. 279 unijnego kodeksu celnego Komisja została uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego określającego przepisy dotyczące wymiany i przechowywania danych w sytuacji, o której mowa w art. 278 (tj. w okresie przejściowym). Powołane wyżej rozporządzenie Komisji jest wykonaniem tego uprawnienia (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446.)
7 7 Okres przejściowy Rozwiązania przejściowe 1. Ramy czasowe: 1 maja 2016 r. – 31 grudnia 2020 r. 2. Zawieszenie stosowania zasady wymiany informacji w formie elektronicznej (art. 6 UKC) Zgodnie z art. 6 UKC wszelka wymiana informacji, takich jak deklaracje, zgłoszenia, wnioski lub decyzje, między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego, odbywa się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Art. 278 UKC przewiduje wykorzystanie innych niż elektroniczne środków wymiany i przechowywania informacji, do czasu dostosowania lub wdrożenia odpowiednich systemów informatycznych z uwagi na to, że zasada określona w art. 6 UKC (elektronicznej wymiany informacji w obszarze celnym) nie może być zrealizowana 1 maja 2016 r.
8 8 Okres przejściowy Rozwiązania przejściowe 3. Zakres przedmiotowy Na tej podstawie przepisy delegowane określają okres przejściowy, w którym obowiązywać będą odpowiednio dostosowane do przepisów UKC rozwiązania prawne, oparte w znacznej części o dotychczasowe przepisy WKC i RWKC. Terminy wdrożenia poszczególnych systemów określa Program Prac UKC. Takie rozwiązanie daje Komisji Europejskiej, przedsiębiorcom i administracjom celnym państw Unii Europejskiej czas niezbędny na zbudowanie lub zmianę swoich systemów informatycznych w celu zapewnienia skutecznej wymiany informacji. Okresem przejściowym objęte są następujące systemy: krajowe systemy importowe, unijny system do obsługi wniosków i decyzji (nowy system), system teleinformatyczny dotyczący wiążącej informacji taryfowej (WIT), system do rejestracji wniosków i pozwoleń dla AEO, system do zarządzania zabezpieczeniami ważnymi w więcej niż jednym kraju UE (nowy), system kontroli importu, system kontroli eksportu, nowy skomputeryzowany system tranzytowy.
9 9 Okres przejściowy Rozwiązania przejściowe Dodatkowo, z uwagi na okres przejściowy dla aktualizacji systemów importowych przewiduje się rozwiązania przejściowe dla: procedur uproszczonych, obrotu pocztowego, deklaracji wartości celnej (DV1), wymiany i przechowywania informacji w zakresie powiadomień o przywozie towarów, powiadomień o przedstawieniu towarów oraz czasowego składowania.
10 10 Okres przejściowy Rozwiązania przejściowe Na podstawie art. 55 przejściowego rozporządzenia delegowanego, w okresie przejściowym zawieszane są przepisy rozporządzenia delegowanego, których realizacja wymaga obsługi w systemach informatycznych. W związku z tym wprowadza się zmiany do art. 2, 3, 104, 106, 112-113, 122a, 124, 124a, 126a, 128, 129-129d, 138, 141, 144, 146, 181, 184. Przykładowo art. 2 rozporządzenia delegowanego zawiera przepisy przejściowe umożliwiające stosowanie w okresie przejściowym: dla wniosków i decyzji celnych formularzy papierowych, wymogów dla danych alternatywnych do załącznika A. Przepisy przejściowe kształtują sytuację prawną od 1 maja 2016 r. do końca okresu przejściowego, czyli do 31 grudnia 2020 r., kiedy unijne i krajowe systemy informatyczne mają w pełni odpowiadać przepisom UKC.
11 11 Okres przejściowy Rozwiązania przejściowe 4. systemy operacyjne w Polsce w okresie przejściowym 1 maja 2016 r. nie będzie zmian w zakresie danych podawanych w zgłoszeniach oraz obsługi tych zgłoszeń przesyłanych do systemów elektronicznych (CELINA, ECS, NCTS). Utrzymane zostaną dotychczasowe rozwiązania. W okresie przejściowym, systemy informatyczne w Polsce będą sukcesywnie dostosowywane do przepisów UKC, z uwzględnieniem harmonogramu określonego przez KE dla poszczególnych projektów/systemów. Informacje dotyczące wdrażania nowych funkcjonalności, dostosowujących te systemy do przepisów UKC będą udostępniane na stronie www.puesc.gov.pl oraz przekazywane w newsletterach.
12 12 Okres przejściowy Decyzja wykonawcza W celu wspierania rozwoju systemów teleinformatycznych niezbędnych do stosowania przepisów UKC oraz zarządzania ustalaniem okresów przejściowych, przyjęta została Decyzja wykonawcza Komisji nr 2014/255/UE z dnia 29 kwietnia 2014 r. ustanawiająca program prac związanych z unijnym kodeksem celnym. (Dz.U.UE.L.2014.134.46). Opis systemów elektronicznych oraz przewidywane daty rozpoczęcia ich działania stanowią załącznik do decyzji i stanowią „Program prac związanych z unijnym kodeksem celnym”. Zakres Programu prac jest ściśle związany z wieloletnim planem strategicznym w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu, tzw. MASP. Wdrożenie wszystkich systemów elektronicznych wymaganych do pełnego stosowania unijnego kodeksu celnego nastąpi, jak wyżej wskazano, nie później niż do 31 grudnia 2020 r. Program Prac podlega corocznej aktualizacji.
13 13 Okres przejściowy Unijny kodeks celny oraz wszystkie wymienione wyżej akty prawne stanowiące razem pakiet unijnego kodeksu celnego, dają ilustrację zarówno stanu docelowego, jak też mechanizmu dochodzenia do niego poprzez stopniowe wdrażanie poszczególnych instytucji do końca 2020 r.
14 14 Uchylane rozporządzenia Wiele przepisów znajdujących się w odrębnych aktach unijnych zostało włączonych do unijnego kodeksu celnego, w związku z czym konieczne było ich uchylenie. Dotyczy to: rozporządzenia (WE) nr 450/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny); rozporządzenie to w praktyce nie było stosowane, poza art. 30 ust. 1, ze względu na brak przepisów wykonawczych, rozporządzenia (EWG) nr 3925/91 z dnia 19 grudnia 1991 r. dotyczącego zniesienia kontroli i formalności stosowanych wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty, rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, rozporządzenia (WE) nr 1207/2001 z dnia 11 czerwca 2001 r. w sprawie procedur ułatwiających wystawianie świadectw przewozowych EUR. 1, sporządzanie deklaracji na fakturze i formularzy EUR. 2 i wydawanie zezwoleń niektórym upoważnionym eksporterom w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Wspólnotą Europejską i niektórymi krajami oraz uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 3351/83. Trzy ostatnie rozporządzenia zostaną uchylone z dniem 1 maja 2016 r.
15 Unijny kodeks celny zastępuje Wspólnotowy Kodeks Celny oraz liczne rozporządzenia wykonawcze. W 2008 r., w ramach reformy prawa celnego, ustanowiony został wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny), który jednak poza jego art. 30 nie był stosowany ze względu na brak przepisów wykonawczych. W 2011 r. zapadła decyzja o przekształceniu zmodernizowanego kodeksu celnego w unijny kodeks celny ze względu na konieczność implementacji zmian wynikających z Traktatu Lizbońskiego (art. 290 i 291 – akty wykonawcze i delegowane). Głównym celem UKC jest poprawa funkcjonowania unii celnej jako całości, poprzez jednolite stosowanie przepisów celnych na całym obszarze celnym UE przez krajowe służby celne państw członkowskich. 15 Uwagi ogólne
16 ułatwienie legalnej wymiany handlowej oraz zwalczanie nadużyć poprzez określenie prostych i ekonomicznie uzasadnionych procedur celnych oraz szybkie i ujednolicone postępowanie celne; równowaga pomiędzy obowiązkiem organów celnych zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów celnych a prawem przedsiębiorców do sprawiedliwego traktowania; wszystkie transakcje celne i handlowe powinny być przeprowadzane elektronicznie, a systemy informacyjno-komunikacyjne wykorzystywane w operacjach celnych powinny oferować przedsiębiorcom we wszystkich państwach członkowskich takie same ułatwienia; wykorzystaniu technologii informacyjno - komunikacyjnych powinno towarzyszyć zharmonizowane i ujednolicone stosowanie kontroli celnych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia równoważnego poziomu tych kontroli w całej Unii, tak aby nie dopuszczać do zachowań zakłócających konkurencję; nadanie organom celnym roli wiodącej w łańcuchu dostaw, a także – ze względu na swój udział w monitorowaniu i zarządzaniu handlem międzynarodowym - katalizatora konkurencyjności państw i przedsiębiorstw. 16 Cele UKC
17 UKC obejmuje znowelizowane i na nowo usystematyzowane przepisy prawa celnego. Zawiera ogólne zasady i procedury, które zapewniają stosowanie środków taryfowych i innych środków wspólnej polityki ustanowionych na szczeblu Unii, związanych z wymianą towarową pomiędzy Unią a krajami lub terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Unii; UKC zakłada dążenie do pełnej elektronizacji procedur celnych i dokumentów, do zwiększenia poziomu uproszczeń i ułatwień w zakresie procedur celnych z jednoczesnym zwiększeniem skuteczności kontroli, przy dobrze prowadzonej analizie ryzyka. Przewiduje się w związku z tym większą harmonizację procedur i danych. Główne założenia i kierunki zmian zostały zawarte w preambule do UKC. Przepisy wykonawcze i delegowane do UKC stanowią uszczegółowienie kodeksowych regulacji. Zakres przepisów, które będą mogły być stosowane od 1 maja 2016 r. będzie w dużym stopniu ograniczony do tych, których stosowanie nie wymaga zmiany systemów IT. 17 UKC – charakterystyka
18 UKC składa się z 288 artykułów. Obowiązujący dotychczas WKC zawiera 253 artykuły. Rozporządzenie można podzielić na dziewięć części (tytułów): I - zakres stosowania przepisów prawa celnego, zadania organów celnych i definicje oraz prawa i obowiązki osób wynikające z przepisów prawa celnego; II - elementy, na podstawie których stosowane są należności celne przywozowe i wywozowe oraz inne środki dotyczące wymiany towarowej; III - dług celny i zabezpieczenia; IV - towary wprowadzane na obszar celny Unii; V - przepisy ogólne dotyczące statusu celnego, objęcia towarów procedurą celną, weryfikacji, zwolnienia i dysponowania towarami; VI - dopuszczenie do swobodnego obrotu oraz zwolnienie z należności celnych przywozowych; VII - procedury specjalne; VIII - towary wyprowadzane poza obszar celny Unii; IX - systemy teleinformatyczne, uproszczenia, przekazanie uprawnień, procedura komitetu i przepisy końcowe Tytuły dzielą się na rozdziały, sekcje oraz artykuły. 18 UKC – struktura
19 Unijny Kodeks Celny Najważniejsze zmiany
20 Najważniejsze zmiany w UKC dotyczą: długu celnego, procedur celnych, wewnętrznego i zewnętrznego tranzytu, składania zabezpieczenia w przypadku czasowego składowania i procedur specjalnych, zabezpieczenia generalnego oraz korzystania z zabezpieczenia generalnego w obniżonej wysokości, upoważnionego przedsiębiorcy, procedur uproszczonych, wiążących informacji taryfowych, wymiany informacji za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. 20 UKC – najważniejsze zmiany
21 Najważniejsze zmiany w UKC - przykłady: wprowadzenie możliwości samodzielnego korygowania zgłoszeń celnych w terminie 3 lat od daty przyjęcia zgłoszenia celnego; odprawa scentralizowana i samoobsługa celna; powszechność zabezpieczeń generalnych (możliwość obniżenia przy posiadaniu statusu AEO lub spełnieniu warunków dla AEO); AEO – nowe warunki – kompetencje/przestrzeganie przepisów podatkowych; ponowna weryfikacja pozwoleń; wartość celna – nowe zasady dotyczące transakcji łańcuchowych i rabatów; wpis do rejestru - dane muszą być przechowywane w systemie elektronicznym (do którego dostęp powinny mieć organy celne). Z obowiązku przedstawiania towarów organom celnym będzie mógł być zwolniony jedynie posiadacz AEO. 21 UKC – najważniejsze zmiany
22 Miejsca zatwierdzone do celów przedstawiania towarów i czasowego składowania Podstawy prawne: art. 5 pkt 33, 135,147, 148 UKC art. 115, 117 rozporządzenia delegowanego 22 UKC – najważniejsze zmiany
23 Miejsca zatwierdzone do celów przedstawiania towarów i czasowego składowania Przepisy regulujące uznanie miejsca Zgodnie z art. 5 pkt 33 UKC przedstawienie towarów organom celnym oznacza powiadomienie organów celnych o przybyciu towarów do urzędu celnego lub innego miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organy celne oraz o dostępności tych towarów do kontroli. 23 UKC – najważniejsze zmiany
24 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania Zgodnie z art. 115 rozporządzenia delegowanego miejsce inne niż właściwy urząd celny może zostać zatwierdzone do celów przedstawienia towarów oraz do celów czasowego składowania, jeżeli spełnione są następujące warunki: spełniono wymogi określone w art. 148 ust. 2 i 3 kodeksu oraz art. 117 rozp. delegowanego towary zostały zgłoszone do procedury celnej następnego dnia po ich przedstawieniu, chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 kodeksu. Artykuł art. 148 ust. 2 i 3 UKC określa warunki, które wnioskodawca powinien spełnić, tj.: - posiadać siedzibę na obszarze Unii; - zapewniać prawidłową realizację operacji; - złożyć zabezpieczenie zgodnie z art. 89 UKC. Pozwolenia udziela się, jeżeli organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej. 24 UKC – najważniejsze zmiany
25 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania Wyznaczenie miejsca nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Wyznaczenie miejsca pozbawione jest konkretnego adresata, co pozwala przyjąć, iż jest kierowane do wszystkich potencjalnych podmiotów dokonujących obrotu towarowego z krajami trzecimi. towary składowane w miejscu wyznaczonym traktowane są tak, jak gdyby zostały przedstawione i składowane na terenie jednostki organizacyjnej Służby Celnej. Z tego względu do towarów składowanych czasowo w miejscach wyznaczonych nie stosuje się przepisów regulujących instytucję czasowego składowania towarów. Uznanie miejsca wymaga wydania decyzji, o której mowa w art. 22 UKC Osoba ubiegająca się o uznanie miejsca musi spełniać warunki określone w art. 115 rozp. delegowanego. Uznanie i wyznaczenie miejsca następuje na czas nieokreślony. 25 UKC – najważniejsze zmiany
26 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania Miejsce uznane w pozwoleniu na wpis do rejestru zgłaszającego lub na upoważnionego odbiorcę w procedurze tranzytu: musi być miejscem uznanym przez organ celny do przedstawienia towarów i czasowego składowania, lub mieć status magazynu czasowego składowania (odrębne pozwolenie) w przypadku gdy czasowe składowanie towarów trwa dłużej niż 24 godz. od momentu przedstawienia. Musi zostać złożone zabezpieczenie, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit c) UKC. Miejsca uznane w pozwoleniach wydanych przed 1 maja 2016 r. po wejściu w życie UKC służą przedstawieniu towarów i „składowaniu”. Towary znajdujące się w tym miejscu powinny zostać zgłoszone do procedury celnej następnego dnia po ich przedstawieniu, chyba, że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 UKC. W stosunku do tych miejsc nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia (do czasu ponownej oceny pozwolenia na stosowanie ułatwień). 26 UKC – najważniejsze zmiany
27 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania W przypadku: gdy w miejscu uznanym w pozwoleniu na wpis do rejestru zgłaszającego - towary unijne będą obejmowane wyłącznie procedurą wywozu, lub w przypadku miejsc uznanych wyłącznie dla potrzeb upoważnionego nadawcy i wykorzystywanych wyłącznie dla potrzeb otwierania (a nie kończenia) procedury tranzytu, obejmującej towary unijne (po procedurze wywozu) organ celny może odstąpić od żądania złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c) UKC. 27 UKC – najważniejsze zmiany
28 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania Dostawa bezpośrednia Instytucja może być realizowana – postanowienia art. 115 rozp. delegowanego stosuje się odpowiednio. 28 UKC – najważniejsze zmiany
29 Miejsca zatwierdzone do celów przedstawiania towarów i czasowego składowania Zasady regulujące funkcjonowanie miejsc uznanych w okresie przejściowym Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 251 ust. 1 lit. a rozporządzenia delegowanego. Decyzje w sprawie uznania miejsca do dokonywania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują swoją ważność po 1 maja 2016 r. Nie jest wymagane w tych przypadkach złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC. 29 UKC – najważniejsze zmiany
30 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania Projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo celne oraz niektórych innych ustaw uchyla art. 18 ustawy Prawo celne, tym samym po wejściu w życie ww. zmiany ustawy uchylone zostanie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (t. j. Dz. U z 2015 r. poz. 138). Projekt ww. ustawy wprowadza przepis przejściowy w zakresie miejsc uznanych i wyznaczonych. I tak - zgodnie z proponowanym art. 24 - decyzje uznające miejsca oraz miejsca wyznaczone na podstawie art. 18 ustawy – Prawo celne, zachowują ważność do czasu, na który zostały ustanowione. 30 UKC – najważniejsze zmiany
31 Miejsce uznane i wyznaczone do przedstawienia i czasowego składowania - miejsca uznane odrębną decyzją na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy - Prawo celne zachowują swoją ważność do czasu, na który decyzje zostały ustanowione. (art. 251 ust. 1 lit. a) rozp. delegowanego), -miejsca wyznaczone na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy – Prawo celne zachowują swoją ważność do czasu, na który zostały ustanowione. - -W przypadku, gdy miejsce zostało wyznaczone na czas nieokreślony – zachowuje swoją ważność bezterminowo. (art. 250 i 251 rozp. delegowanego), Miejsca uznane odrębną decyzją oraz miejsca wyznaczone nie podlegają ponownej ocenie. - miejsca uznane w pozwoleniach na stosowanie uproszczeń (procedura w miejscu, upoważniony odbiorca, upoważniony nadawca) podlegają ponownej ocenie w ramach ponownej oceny pozwoleń na stosowanie przedmiotowych uproszczeń. 31 UKC – najważniejsze zmiany
32 Magazyn czasowego składowania Podstawy prawne: art. 144 – 152 UKC, art. 115 i 116 rozporządzenia delegowanego, art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego. 32 UKC – najważniejsze zmiany
33 Magazyn czasowego składowania – Pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania udzielanie pozwoleń na prowadzenie magazynu czasowego składowania jest regulowane przez art. 148 ust. 2-3 UKC. Pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania udziela się: a) osobie, która: ma siedzibę na obszarze celnym Unii, zapewnia prawidłową realizację operacji; składa zabezpieczenie – uwaga – jest to nowe wymaganie określone przez przepisy UKC. Udzielenie pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia. b) gdy organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej. Zakres danych wymagany dla wniosku o udzielenie lub zmianę pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania ma zostać określony w przepisach krajowych. 33 UKC – najważniejsze zmiany
34 Magazyn czasowego składowania – Podstawowe zasady regulujące korzystanie z czasowego składowania towarów: Zasady stosowania czasowego składowania określają art. 144, 147 ust. 1 UKC; art. 115 rozporządzenia delegowanego. Towary nieunijne są czasowo składowane od chwili ich przedstawienia organom celnym. Towary mogą być czasowo składowane wyłącznie w magazynach czasowego składowania albo – w uzasadnionych przypadkach – w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne. Miejsce inne niż magazyn czasowego składowania może zostać zatwierdzone do celów czasowego składowania towarów, jeżeli: a) spełniono wymogi określone w art. 148 ust. 2 i 3 UKC oraz w art. 117 rozporządzenia delegowanego; b) towary zostały zgłoszone do procedury celnej następnego dnia po ich przedstawieniu, chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 UKC. Uwaga: przepisy unijnego prawa celnego wprowadzają nowe zasady regulujące czasowe składowanie w przypadku, gdy towary mają być złożone w miejscu innym, niż magazyn czasowego składowania. Wymagane będzie wówczas m.in. złożenie zabezpieczenia; ograniczeniu do jednego dnia uległ także okres czasowego składowania (art. 115 rozporządzenia delegowanego w zw. z art. 148 ust. 2 lit. c UKC). Zabezpieczenie z tytułu czasowego składowania nie będzie wymagane w przypadku, gdy osoba uzyska przed 1 maja 2016 r. pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania. 34 UKC – najważniejsze zmiany
35 Magazyn czasowego składowania – Termin czasowego składowania Termin czasowego składowania określa art. 149 UKC. Objęcie procedurą celną albo powrotny wywóz towarów, które są przedmiotem czasowego składowania musi nastąpić w terminie 90 dni. Termin ten nie podlega przedłużeniu. Magazyn czasowego składowania – Przepisy krajowe W związku z wejściem w życie nowego unijnego prawa celnego nastąpią zmiany w krajowym ustawodawstwie celnym regulującym problematykę czasowego składowania. Uchylone zostanie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 października 2011 r. w sprawie magazynów czasowego składowania (Dz. U. Nr 226, poz. 1358). Zasadnicze kwestie będące przedmiotem regulacji w przepisach wymienionego rozporządzenia są określone w unijnym prawie celnym, odpowiednio: problematyka wydawania pozwoleń w art. 148 ust. 2-3 UKC i kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji w art. art. 148 ust. 4 UKC i art. 116 rozporządzenia delegowanego. 35 UKC – najważniejsze zmiany
36 Magazyn czasowego składowania – Zasady regulujące prowadzenie magazynu czasowego składowania w okresie przejściowym Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego; art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego. Pozwolenia na prowadzenie magazynów czasowego składowania udzielone na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują swoją ważność po 1 maja 2016 r. W okresie przejściowym nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC. Ważność zachowują także ewidencje towarowe prowadzone w magazynie czasowego składowania. Regulowanie sytuacji towarów objętych czasowym składowaniem odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego. Uwaga: pozwolenia na prowadzenie magazynów czasowego składowania udzielone na podstawie przepisów dotychczasowych będą podlegać ponownej ocenie. W wyniku ponownej oceny posiadane pozwolenie zostanie cofnięte oraz – jeśli spełnione będą warunki określone w przepisach prawa celnego – zostanie wydane nowe pozwolenie. Zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego organ celny jest zobowiązany do przeprowadzenia ponownej oceny i wydania rozstrzygnięcia w sprawie przed dniem 1 maja 2019 r. 36 UKC – najważniejsze zmiany
37 Wprowadzenie towarów na obszar celny UE – przywozowa deklaracja skrócona Podstawy prawne: Art. 127 - 132 UKC Art. 104 – 113 rozporządzenia delegowanego Art. 182-189 rozporządzenia wykonawczego Art. 1 Rozdziału I oraz Rozdział 8 pkt 3-6 przejściowego rozporządzenia delegowanego `` 37 UKC – najważniejsze zmiany
38 Wprowadzenie towarów na obszar celny UE – przywozowa deklaracja skrócona Wprowadzanie towarów na obszar celny Unii Europejskiej wiąże się z koniecznością wyprzedzającego, elektronicznego przekazywania przez przedsiębiorców przywozowych deklaracji skróconych (PDS), które służą organom celnym do przeprowadzania stosownej analizy ryzyka w zakresie ochrony i bezpieczeństwa. Przepisy UKC pozostawiają konieczność dostarczania takich danych organom celnym, wprowadzając jednocześnie zmiany w tym obszarze. Zmiany te dotyczą głównie transportu morskiego oraz lotniczego i wiążą się z koniecznością: a)zaimplementowania nowych rozwiązań polegających na dostarczaniu PDS przez przewoźnika albo częściowo przez przewoźnika, a częściowo przez inny podmiot; b)dostarczenia PDS przed załadowaniem towarów na samolot, poprzez przekazanie kompletnych danych albo minimalnego zakresu danych, uzupełnionego o wymagane dane PDS w wyznaczonym terminie. `` 38 UKC – najważniejsze zmiany
39 Wprowadzenie towarów na obszar celny UE – przywozowa deklaracja skrócona Na gruncie UKC obowiązek składania PDS odnosi się także do przesyłek pocztowych (z wyjątkiem przesyłek z korespondencją), jak również przesyłek, które nie przekraczają wartości 22 euro. Zasadnicze zmiany związane z nowymi regułami składania i obsługi PDS nie będą jednak stosowane od dnia 1 maja 2016r. Nowe przepisy unijne, które odnoszą się do tej problematyki wymagają odpowiedniego dostosowania systemu ICS, wykorzystywanego przez wszystkie kraje Unii Europejskiej do elektronicznej obsługi przywozowych deklaracji skróconych. Obszar wymaganych zmian wchodzi w zakres „okresu przejściowego”, który w odniesieniu do problematyki PDS będzie trwał prawdopodobnie do roku 2020. `` 39 UKC – najważniejsze zmiany
40 Wprowadzenie towarów na obszar celny UE – przywozowa deklaracja skrócona Wspomniany „okres przejściowy” dotyczy w szczególności tych przepisów, które związane są z dostarczaniem PDS w formie komunikatów cząstkowych (tj. więcej niż jednego zestawu danych), z nowymi wymogami w odniesieniu do przesyłek pocztowych i przesyłek do 22 euro, jak również z nowym zakresem danych wymaganych w PDS. Funkcjonowanie założeń „okresu przejściowego” oznacza więc w praktyce stosowanie reguł obowiązujących w odniesieniu do tego zagadnienia na gruncie dotychczasowych regulacji unijnych, tj. Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC), jak również Rozporządzenia Wykonawczego do WKC. Okresem przejściowym nie są natomiast objęte te przepisy UKC i rozporządzenia wykonawczego, czy delegowanego odnoszące się do wprowadzenia towarów na obszar UE, które nie wymagają modyfikacji i dostosowania systemu ICS, a więc nie zachodzą przesłanki uniemożliwiające ich stosowanie od dnia 1 maja 2016 r. Przykładem zmian w tym zakresie są postanowienia art. 107 rozporządzenia delegowanego, który wprowadza modyfikacje dotyczące terminu złożenia PDS w przypadku transportu kolejowego. Pozwala on na złożenie PDS najpóźniej na godzinę przed przybyciem towarów na miejsce, dla którego dany urząd celny jest właściwy, jeżeli podróż pociągiem z ostatniego dworca kolejowego znajdującego się w państwie trzecim do urzędu celnego pierwszego wprowadzenia trwa krócej niż dwie godziny. Dla pozostałych przypadków, terminy złożenia PDS w transporcie kolejowym nie ulegają zmianie (tj. co najmniej 2 godz. przed przybyciem do urzędu celnego wprowadzenia). 40 UKC – najważniejsze zmiany
41 Potwierdzenie Unijnego statusu celnego towarów celnych Podstawy prawne: Art. 153 - 157 UKC Art. 119 – 133 rozporządzenia delegowanego Art. 199 - 215 rozporządzenia wykonawczego Art. 12 i 13 przejściowego rozporządzenia delegowanego 41 UKC – najważniejsze zmiany
42 Potwierdzenie Unijnego statusu celnego towarów celnych Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów jest środkiem udowodnienia wobec organu celnego, że towary nie podlegają dozorowi celnemu, gdyż znajdują się w swobodnym obrocie na obszarze celnym Unii Europejskiej. Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów stosuje się wyłącznie w sytuacjach, kiedy ciąży na towarach domniemanie, że nie mają statusu unijnego, bądź domniemanie, że taki status utraciły. Najczęstszą sytuacją wymagającą potwierdzenia statusu celnego jest przewóz towarów o statusie unijnym z jednego miejsca w UE do drugiego miejsca w UE przez terytorium kraju trzeciego, np. przewóz towarów z Polski do Grecji przez Czarnogórę - ponieważ towary fizycznie opuściły UE w Chorwacji ciąży na nich domniemanie towarów o statusie nieunijnym i aby towary mogły ponownie wjechać do UE bez dozoru celnego przy wjeździe do Grecji potrzebny będzie dla nich dowód unijnego statusu celnego. Domniemanie utraty unijnego statusu celnego towarów dotyczy również sytuacji przewozu towarów pomiędzy portami w UE drogą morską lub powietrzną, gdyż morze lub powietrze również traktowane są jak terytorium kraju trzeciego. Potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów dokonać można również retrospektywnie. 42 UKC – najważniejsze zmiany
43 Potwierdzenie Unijnego statusu celnego towarów celnych Najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: 1.Okres ważności potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów: 90 dni – na wniosek zainteresowanej osoby oraz z uzasadnionych przyczyn organ celny może wyznaczyć dłuższy termin ważności potwierdzenia. 2.Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez przedstawienie faktury lub dokumentu przewozowego: Możliwe, jeżeli wartość towarów nie przekracza 15 tys. EUR (do 1 maja 2016 r. jest 10 tys. EUR). 3.Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów przez upoważnionego wystawcę (uproszczenie): Zmiana nomenklatury - zamiast „upoważniony nadawca” stosowane będzie „upoważniony wystawca”. 4.Potwierdzenie statusu celnego produktów rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów: Stosowane będą: dziennik połowowy, deklaracja wyładunkowa, deklaracja przeładunkowa i dane z systemu monitorowania statków, zależnie od przypadku, wymagane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1224/2009. 43 UKC – najważniejsze zmiany
44 Potwierdzenie Unijnego statusu celnego towarów celnych c.d. 5. Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów na manifeście przedsiębiorstwa żeglugowego: Możliwe do czasu wdrożenia unijnego systemu PoUS (Proof of Union Status) w 2019 r. 6. Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów na manifeście „dzień po”: Możliwe do czasu wdrożenia unijnego systemu PoUS w 2019 r. 7.Regularna linia żeglugowa: Po 1 maja 2016 r. bez zmian. 44 UKC – najważniejsze zmiany
45 Potwierdzenie Unijnego statusu celnego towarów celnych Dodatkowe informacje 1. W 2016 r. w Polsce wprowadzone będzie składanie deklaracji T2L/T2LF w formie elektronicznej systemu do AES: - nie będą przyjmowane już zgłoszenia na karcie 4 SAD, - przedsiębiorcy otrzymają z systemu AES wydruki potwierdzenia statusu unijnego towarów z numerem MRN, - system obsługiwać będzie również uproszczenia, tj. upoważnionego wystawcę. Dotychczasowe pozwolenie na upoważnionego nadawcę będą musiały być przystosowane do obsługi deklaracji T2L/T2LF w systemie AES. 2. W 2019 r. w UE wdrożony będzie system PoUS: - system AES w Polsce dostosowany będzie do wymagań systemu PoUS, - system obsługiwać będzie manifest celny towarów, tzw. e-Manifest (tylko w transporcie morskim)ważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: 45 UKC – najważniejsze zmiany
46 Zgłoszenie celne towarów Podstawy prawne: Art. 5 pkt 12 i 13, art. 158 – 196, art. 269 – 270 i art. 274 UKC Art. 134 – 148 rozporządzenia delegowanego Art. 216-222 rozporządzenia wykonawczego Art. 1 oraz art. 15-17 przejściowego rozporządzenia delegowanego 46 UKC – najważniejsze zmiany
47 Zgłoszenie celne towarów Towary wprowadzane na obszar celny Unii Europejskiej lub wyprowadzane z tego obszaru, które mają zostać objęte procedurą celną (z wyjątkiem procedury wolnego obszaru celnego), należy objąć zgłoszeniem celnym właściwym dla danej procedury. Wobec towarów nieunijnych wyprowadzanych z tego obszaru stosuje się, w odpowiednich przypadkach, zgłoszenie do powrotnego wywozu albo powiadomienie o powrotnym wywozie. Nowe przepisy unijne utrzymują 4 formy zgłaszania towarów: 1)zgłoszenie elektroniczne 2)zgłoszenie pisemne 3)zgłoszenie ustne 4)zgłoszenie w formie czynności uznanej za zgłoszenie. 47 UKC – najważniejsze zmiany
48 Zgłoszenie elektroniczne Głównym założeniem UKC było, aby wymiana informacji zawartych m. in. w zgłoszeniach celnych, między organami oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji, odbywała się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Przepisy unijne wprowadziły środki przejściowe w tym zakresie. Na dzień 1 maja br. utrzymane są dotychczasowe rozwiązania w zakresie danych podawanych w zgłoszeniach oraz obsługi tych zgłoszeń przesyłanych do systemów elektronicznych (systemy CELINA, ECS, NCTS2). W okresie przejściowym, systemy informatyczne będą sukcesywnie dostosowywane do przepisów UKC, z uwzględnieniem harmonogramu określonego przez KE dla poszczególnych projektów/systemów. Informacje dotyczące wdrażania nowych funkcjonalności w systemach elektronicznych, dostosowujących je do przepisów UKC, będą udostępniane przedsiębiorcom na stronie www.puesc.gov.pl oraz przekazywane w newsletterach. 48 UKC – najważniejsze zmiany
49 Zgłoszenie pisemne Podstawową formą zgłoszenia składanego w formie pisemnej jest dokument SAD, którego wzór i zasady wypełniania zostały określone w Dodatkach B1- D1 w Załączniku 9 do przejściowego rozporządzenia delegowanego. Wzór ten jest identyczny jak stosowany obecnie i zakres jego wykorzystania od 1 maja br. również nie ulegnie zmianom (stosowany sporadycznie w procedurach przywozowych; w procedurach wywozowych i tranzytowych zasadą jest zgłoszenie elektroniczne). 49 UKC – najważniejsze zmiany
50 Zgłoszenie ustne Przepisy unijne obowiązujące od 1 maja 2016 r., w zakresie ustnego zgłoszenia celnego w procedurach dopuszczenia do obrotu, odprawy czasowej i wywozu, swym zakresem towarowym zasadniczo odpowiadają obecnie obowiązującym zakresom towarowym przewidzianym dla tych procedur i dla tej formy zgłoszenia. Zmiana dotyczy nowego podejścia do towarów przywożonych w bagażu osobistym oraz towarów wywożonych o określonej wartości lub ilości. I tak, złożenie zgłoszenia celnego w formie ustnej jest możliwe: a) w wywozie: – wobec towarów o charakterze niehandlowym oraz wobec towarów o charakterze handlowym o wartości nieprzekraczającej 1000 euro lub gdy ich masa netto nie przekracza 1000 kg, b) w przywozie: – wobec towarów o charakterze niehandlowym oraz wobec towarów o charakterze handlowym, znajdujących się w bagażu osobistym podróżnych, o wartości nieprzekraczającej 1000 euro lub gdy ich masa netto nie przekracza 1000 kg. 50 UKC – najważniejsze zmiany
51 Przepisy unijne w zakresie dopuszczenia do obrotu i wywozu stanowią zamknięty katalog towarów i nie jest możliwe wprowadzenie dodatkowych kategorii towarowych na poziomie krajowym, tak jak ma to miejsce w chwili obecnej. Jedynie przepisy odnoszące się do odprawy czasowej zawierają możliwość stosowania w konkretnym państwie członkowskim innych kategorii towarowych, niż wprost określonych w przepisach unijnych. Bez zmian pozostaje stosowanie Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego w procedurze dopuszczenia do obrotu, odnoszącego się do zgłoszenia ustnego, gdy zastosowanie mają należności celne przywozowe. Natomiast w przypadku zgłoszenia ustnego do procedury odprawy czasowej konieczne będzie złożenie organowi celnemu dokumentu uzupełniającego, czyli tak jak ma to miejsce obecnie, ale po 1 maja br. należy stosować wzór tego dokumentu określony w załączniku 71-01 do rozporządzenia delegowanego. 51 UKC – najważniejsze zmiany
52 Zgłoszenie w formie czynności uznanej za zgłoszenie Inną czynnością uznaną za zgłoszenie jest np. przejście pasem zielonym lub „nic do zgłoszenia”. Przepisy unijne obowiązujące od 1 maja br. odnoszące się do tej formy zgłoszenia stosowanej w procedurze dopuszczenia do obrotu, odprawy czasowej i wywozu swym zakresem towarowym obejmują zasadniczo obecnie obowiązujące zakresy towarowe przewidziane dla tych procedur i dla tej formy zgłoszenia. Nowością jest możliwość zgłaszania w okresie przejściowym do procedury dopuszczenia do obrotu, w formie czynności uznanej za zgłoszenie, przesyłek o wartości do 22 euro. Ułatwienie to stosowane jest poprzez przedstawienie towarów organom celnym zgodnie z art. 139 UKC i pod warunkiem, że wymagane dane zostaną zaakceptowane przez organ celny. 52 UKC – najważniejsze zmiany
53 Dopuszczenie do obrotu Podstawy prawne: Art. 201 UKC Opis zagadnienia i najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: Towary nieunijne przeznaczone do wprowadzenia na rynek Unii lub przeznaczone do osobistego użytku lub konsumpcji na obszarze Unii są obejmowane procedurą dopuszczenia do obrotu. Dopuszczenie do obrotu nadaje towarom nieunijnym status towarów unijnych. Przepisy unijne nie wprowadzają zmian dotyczących istoty tej procedury. Zmiany dotyczą form zgłaszania towarów do tej procedury. Zmiany mogą również wynikać z innych instytucji prawa celnego, które są związane z tą procedurą, np. dopuszczenie do obrotu towarów uprzednio objętych procedurą specjalną. 53 UKC – najważniejsze zmiany
54 Nowy podział procedur celnych Jednym z założeń Unijnego Kodeksu celnego było zmniejszenie ilości procedur celnych oraz pozostawienie wyłącznie tych najbardziej ekonomicznie uzasadnionych. W konsekwencji UKC rezygnuje z podziału na przeznaczenie celne oraz procedury celne. Co do zasady, wszystkie dotychczasowe przeznaczenia celne stają się od dnia 1 maja 2016 r. procedurami celnymi (z nielicznymi wyjątkami). Poza objęciem towarów procedurą celną UKC przewiduje regulowanie sytuacji towarów. Wśród procedur celnych UKC wymienia: procedurę dopuszczenia do obrotu, procedury specjalne oraz wywóz. W ramach z kolei procedur specjalnych UKC wyróżnia: tranzyt (zewnętrzny i wewnętrzny), składowanie (składowanie celne i wolne obszary celne), szczególne przeznaczenie (odprawa czasowa i końcowe przeznaczenie), przetwarzanie (uszlachetnianie czynne i bierne). Zlikwidowana zostanie procedura uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych. UKC – najważniejsze zmiany
55 Procedury specjalne Przepisy wspólne Przepisy wspólne, dla kilku procedur specjalnych, dotyczą w szczególności: uzyskania pozwolenia, prowadzenia ewidencji, zasad zamknięcia procedury specjalnej czy też przeniesienia praw i obowiązków. 55 UKC – najważniejsze zmiany
56 Procedury specjalne Pozwolenia W niektórych przypadkach, związanych ze stosowaniem wybranych procedur specjalnych, wymagane jest uzyskanie pozwolenia organu celnego. Dotyczy to: stosowania procedury uszlachetniania czynnego, uszlachetniania biernego, odprawy czasowej lub końcowego przeznaczenia, prowadzenia miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego, z wyjątkiem gdy prowadzącym są organy celne. 56 UKC – najważniejsze zmiany
57 Procedury specjalne Pozwolenia Co do zasady, pozwolenia udziela się przed objęciem towaru procedurą specjalną. Jednakże organy celne udzielą pozwolenia z mocą wsteczną, jeżeli spełnione zostaną następujące warunki; istnieje uzasadniona potrzeba gospodarcza; wniosek nie ma związku z usiłowaniem popełnienia oszustwa; wnioskodawca udowodnił na podstawie ewidencji lub zapisów księgowych, że: spełnione są wszelkie wymogi danej procedury; w stosownych przypadkach - możliwa jest identyfikacja towarów w danym okresie; możliwa jest kontrola procedury; możliwe jest wypełnienie wszystkich formalności niezbędnych do uregulowania sytuacji towarów, w tym - w razie konieczności - unieważnienia zgłoszeń celnych, których to dotyczy; w okresie trzech lat od daty przyjęcia wniosku nie udzielono wnioskodawcy żadnego pozwolenia z mocą wsteczną; nie jest konieczne sprawdzenie warunków ekonomicznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy wniosek dotyczy przedłużenia terminu ważności pozwolenia w odniesieniu do tego samego rodzaju operacji i towarów; wniosek nie dotyczy prowadzenia miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów; gdy wniosek dotyczy przedłużenia terminu ważności pozwolenia w odniesieniu do tego samego rodzaju operacji i towarów - wniosek zostaje złożony w terminie trzech lat po upływie terminu ważności pierwotnego pozwolenia. 57 UKC – najważniejsze zmiany
58 Procedury specjalne Ewidencje oraz zamknięcie procedury specjalnej W przypadkach stosowania większości procedur specjalnych wprowadzono obowiązek prowadzenia ewidencji. Dotyczy to zarówno posiadacza pozwolenia, osoby uprawnionej do korzystania z procedury, jak i każdej osoby wykonującej w wolnych obszarach celnych działalność polegającą na składowaniu, obróbce, przetwarzaniu, sprzedaży lub zakupie towarów. Osoby te są bowiem zobowiązane do prowadzenia odpowiedniej ewidencji w formie zatwierdzonej przez organy celne. Prowadzona ewidencja powinna zawierać informacje oraz dane umożliwiające organom celnym nadzór nad daną procedurą, w szczególności pozwalające na identyfikację towarów objętych tą procedurą, określające ich status celny oraz historię przemieszczeń. Obowiązek prowadzenia ewidencji nie dotyczy jednak procedury tranzytu. Przepisy szczegółowe mogą jednak wyłączać obowiązek prowadzenia ewidencji. 58 UKC – najważniejsze zmiany
59 Procedury specjalne Ewidencje oraz zamknięcie procedury specjalnej - cd Procedura specjalna zostaje zamknięta, gdy objęte nią towary lub produkty przetworzone są objęte kolejną procedurą celną, wyprowadzone poza obszar celny Unii, zniszczone bez powstania odpadów lub są przedmiotem zrzeczenia na rzecz skarbu państwa. Natomiast procedura tranzytu zostaje zamknięta, jeżeli na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie celnym wyjścia i danych dostępnych w urzędzie celnym przeznaczenia organy celne są w stanie stwierdzić, że procedura została zakończona w prawidłowy sposób. 59 UKC – najważniejsze zmiany
60 Procedury specjalne Przeniesienie praw i obowiązków Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury w odniesieniu do towarów, które zostały objęte procedurą specjalną inną niż tranzyt, mogą być przeniesione w całości lub częściowo na inną osobę spełniającą warunki wymagane do korzystania z tej procedury. Przepis art. 218 UKC nawiązuje do regulacji obowiązującej na gruncie art. 90 WKC, zgodnie z którą można przenieść prawa i obowiązki wynikające z gospodarczej procedury celnej. 60 UKC – najważniejsze zmiany
61 Procedury specjalne Przemieszczanie towarów Towary objęte procedurą specjalną inną niż tranzyt lub znajdujące się w wolnym obszarze celnym będą mogły być przemieszczane między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii. Szczegóły zostały określone w rozporządzeniu wykonawczym. Przemieszczanie towarów (ang. Movement of goods, niem. Beförderung von Waren) to dawny transfer (zob. art. 511-516 RWKC). 61 UKC – najważniejsze zmiany
62 Procedury specjalne Towary ekwiwalentne oraz zwyczajowe czynności: UKC, podobnie jak WKC (zob. art. 114 WKC), operuje pojęciem „towary ekwiwalentne”. Zgodnie z art. 223 ust. 1 UKC, są to towary unijne składowane, wykorzystywane lub przetwarzane zamiast towarów objętych procedurą specjalną. Natomiast w przypadku procedury uszlachetniania biernego towary ekwiwalentne są to towary nieunijne przetwarzane zamiast towarów unijnych objętych procedurą uszlachetniania biernego. W dalszym ciągu wykorzystanie towarów ekwiwalentnych wymagać będzie zgody organu celnego. Towary objęte procedurą składowania celnego lub przetwarzania albo znajdujące się w wolnym obszarze celnym będą mogły zostać poddane zwyczajowym czynnościom mającym na celu zachowanie tych towarów w stanie niezmienionym, poprawę ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji lub odsprzedaży. Przepis art. 220 UKC stanowi kontynuację art. 109 WKC, który umożliwiał poddanie towarów przywożonych - objętych procedurą składu celnego - zwyczajowym zabiegom mającym na celu zapewnienie ich utrzymania, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji bądź odsprzedaży. 62 UKC – najważniejsze zmiany
63 Procedury specjalne Tranzyt Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie towarów o określonym statusie celnym z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym UE, przy czym z faktem przemieszczania pod procedurą tranzytu wiążą się określone skutki prawne. W ramach procedury tranzytu rozróżniamy tranzyt zewnętrzny i wewnętrzny (zob. art. 226-227 UKC). 63 UKC – najważniejsze zmiany
64 Procedury specjalne Tranzyt zewnętrzny Procedura tranzytu zewnętrznego pozwala na przemieszczanie towarów nieunijnych, przy czym towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym, należnościom określonym w innych przepisach a także środkom polityki handlowej, jeżeli nie zakazują one wprowadzania towarów na obszar celny UE lub wyprowadzania towarów z obszaru celnego UE. W szczególnych przypadkach procedurą tranzytu zewnętrznego będą mogły być obejmowane również towary unijne. Przemieszczanie towarów pod procedurą tranzytu zewnętrznego może odbywać się: a) w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego, b) zgodnie z konwencją TIR, c) zgodnie z konwencją ATA/konwencją stambulską, d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego, e) z zastosowaniem formularza 302, f) drogą pocztową. 64 UKC – najważniejsze zmiany
65 Procedury specjalne Tranzyt wewnętrzny Procedura tranzytu wewnętrznego pozwala na przemieszczanie towarów unijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii przez kraj lub terytorium nienależące do tego obszaru celnego, bez jakiejkolwiek zmiany statusu celnego towarów. Przemieszczanie to odbywać się może: a) w ramach procedury unijnego tranzytu wewnętrznego, jeżeli taka możliwość została przewidziana w umowie międzynarodowej, b) zgodnie z konwencją TIR; c) zgodnie z konwencją ATA/konwencją stambulską, d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego, e) z zastosowaniem formularza 302, f) drogą pocztową. 65 UKC – najważniejsze zmiany
66 Procedury specjalne Tranzyt – cd. Podstawy prawne: Art. 95, 98, 226 - 236 UKC, art. 82 – 84, 184 – 200 rozporządzenia delegowanego, art. 155 – 164, 272 - 321 rozporządzenia wykonawczego, art. 7, 8, 24 - 53 przejściowego rozporządzenia delegowanego Najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: - zmiany nomenklatury: zamiast „tranzyt wspólnotowy” lub „tranzyt wspólnotowy/wspólny” stosowane będzie: „tranzyt unijny” lub „tranzyt unijny/wspólny”, zamiast „główny zobowiązany” stosowane będzie „osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu” (UWAGA: do 2019 r. na Tranzytowym Dokumencie Towarzyszącym drukowana będzie nadal nazwa „główny zobowiązany”), zamiast „gwarancja generalna” stosowane będzie „zabezpieczenie generalne”. 66 UKC – najważniejsze zmiany
67 Procedury specjalne Tranzyt – cd. Najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r. – zabezpieczenia w tranzycie unijnym: Nie będzie towarów wrażliwych. Po 1 maja 2016 r. na zabezpieczeniach generalnych lub zwolnieniach z zabezpieczenia w tranzycie unijnym będzie można wozić wszystkie towary (o ile gwarant sam nie zastrzegł ograniczeń w tym zakresie). Dotychczasowe pozwolenia na gwarancję generalną dla przewozów towarów wrażliwych powinny być uchylone lub przekształcone z woli posiadacza pozwolenia w pozwolenie na zabezpieczenie generalne; - nie jest wymagane aneksowanie dokumentów gwarancji generalnych (w tym w zakresie zmiany nazwy na zabezpieczenie generalne). Dostosowanie wzorów dokumentów zabezpieczenia generalnego powinno być jednak dokonane przy okazji pierwszego aneksowania zabezpieczenia dokonanego po 1 maja 2016 r.; wymiana poświadczeń TC 31 lub TC 33 będzie konieczna jak najszybciej po 1 maja 2016 r., jeżeli operacje unijnego/wspólnego tranzytu realizowane są do Macedonii lub Serbii, każdy karnet gwarancji pojedynczej TC 32 będzie pokrywał kwotę 10 tys. EUR potencjalnego długu celnego (zamiast dotychczasowych 7 tys. EUR); pozwolenia na korzystanie z procedury tranzytu w formie papierowej (na liście przewozowym CIM) dla towarów przewożonych koleją wydane przedsiębiorstwom kolejowym przed 1 maja 2016 r. będą miały zapisy, że przewozy w ramach pozwolenia zwolnione będą z obowiązku złożenia zabezpieczenia. Pozwolenia wydane po 1 maja 2016 r. będą miały zapisy, że przewozy w ramach pozwolenia mogą być realizowane wyłącznie ze złożeniem zabezpieczenia. 67 UKC – najważniejsze zmiany
68 Procedury specjalne Tranzyt – uproszczenia w tranzycie unijnym i tranzycie TIR: uproszczenia dotychczasowe: -zmiana w warunkach uzyskania pozwolenia; -status upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym: nowe warunki w art. 191 i 193 rozporządzenia delegowanego, -status upoważnionego odbiorcy w tranzycie unijnym: nowe warunki w art. 191 rozporządzenia delegowanego, -status upoważnionego odbiorcy TIR: nowe warunki w art. 187 rozporządzenia delegowanego. Warunki dla wnioskodawców: -posiada siedzibę na obszarze celnym Unii Europejskiej, -oświadcza, że będzie regularnie stosował unijne operacje tranzytowe lub odbierał towary przemieszczane w ramach TIR, -spełnia kryteria określone w art. 39 lit. a), b) i d) UKC (kryteria AEO – dla potrzeb spełnienia stosowane zasady z art. 24, 25, 27 rozporządzenia delegowanego) oraz dodatkowo w przypadku upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym - jest upoważniony do złożenia zabezpieczenia generalnego (art. 89 ust. 5 UKC) lub zwolniony z zabezpieczenia (art. 95 ust. 2 UKC) - czyli w przypadku obniżenia lub zwolnienia - spełnia dodatkowo kryterium art. 39 lit. c) UKC (kryt. AEO – wypłacalność, dla potrzeb spełnienia zasady z art. 26 rozporządzenia delegowanego). 68 UKC – najważniejsze zmiany
69 Procedury specjalne Tranzyt – standardowe przepisy przejściowe w zakresie pozwoleń wydanych przed 1 maja 2016 r.: art. 250 rozporządzenia delegowanego: konieczna ponowna ocena w stosunku do pozwoleń bez określonego terminu ważności (3 lata - art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego), art. 251 rozporządzenia delegowanego: pozwolenia wydane zgodnie z przepisami WKC i RWKC przed 1 maja 2016 r. pozostają ważne do momentu ich ponownej oceny, czyli najpóźniej do 1 dnia maja 2019 r., art. 254 rozporządzenia delegowanego: pozwolenia, które zostają ważne powinny odpowiadać warunkom określonym w nowych przepisach – załącznik 90 do rozporządzenia delegowanego (Tabela odniesień). 69 UKC – najważniejsze zmiany
70 Procedury specjalne Tranzyt –przedstawienie towarów - miejsce uznane Art. 5 pkt 33 UKC: przedstawienie towarów organom celnym oznacza powiadomienie organów celnych o przybyciu towarów do urzędu celnego lub innego miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organy celne oraz o dostępności tych towarów do kontroli. Zgodnie z art. 115 ust. 1 rozporządzenia delegowanego: miejsce inne niż właściwy urząd celny może zostać uznane do celów przedstawienia towarów po spełnieniu następujących warunków: -spełniono wymogi określone w art. 148 ust. 2 i 3 UKC oraz art. 117 rozporządzenia delegowanego, w szczególności wymagane zabezpieczenie, -towary zostały zgłoszone do procedury celnej następnego dnia po ich przedstawieniu (24 h), chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 UKC. UWAGA: jeżeli miejsce posiada już zezwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania uznanie nie jest wymagane. 70 UKC – najważniejsze zmiany
71 Procedury specjalne Tranzyt - miejsce uznane w pozwoleniu na uproszczenie tranzytowe miejsce uznane w pozwoleniu tranzytowym (przed i po 1 maja 2016 r.) - służy wyłącznie przedstawieniu towarów i obsłudze otwarcia/zakończenia tranzytu; procedura po procedurze; nie do czasowego składowania; towar maks. 24 h, zabezpieczenie: z procedury (np. zabezpieczenie tranzytowe). UWAGA: w przypadku dłuższego niż 24 h składowania towarów wymagane jest pozwolenie na magazyn czasowego składowania. 71 UKC – najważniejsze zmiany
72 Procedury specjalne Tranzyt – instytucje na okres przejściowy (likwidowane): uproszczenia poziom 1 w transporcie lotniczym i morskim (papierowy dokument przewozowy jako zgłoszenie tranzytowe) – art. 26 przejściowego rozporządzenia delegowanego: Stare pozwolenia funkcjonują na dotychczasowych zasadach w okresie przejściowym do 1 października 2019 r., po czym wygasają. uproszczenia poziom 2 w transporcie lotniczym i morskim (elektroniczny dokument przewozowy jako zgłoszenie tranzytowe) – art. 27 i 28 przejściowego rozporządzenia delegowanego: Stare pozwolenia funkcjonują na dotychczasowych zasadach w okresie przejściowym do 1 maja 2018 r., po czym wygasają. Konieczność uzyskania po 1 maja 2018 r. pozwolenia na uproszczenie określone w art. 233 ust. 4 lit. e) UKC (elektroniczny dokument przewozowy jako zgłoszenie tranzytowe); korzystanie z procedury tranzytu w formie papierowej (na liście przewozowym CIM) dla towarów przewożonych koleją – art. 25 przejściowego rozporządzenia delegowanego: Dotychczas ustanawiane w formie porozumienia z MF. Porozumienia zostają rozwiązane najpóźniej z dniem 1 maja 2016 r. - konieczność uzyskania pozwolenia w okresie przejściowym do 1 października 2019 r., po czym wygasają. Jeżeli pozwolenie zostanie wydane przed 1 maja 2016 r. przewozy mogą być realizowane bez zabezpieczenia; jeżeli pozwolenie zostanie wydane po 1 maja 2016 r. – przewozy mogą być realizowane z obowiązkowym zabezpieczeniem. 72 UKC – najważniejsze zmiany
73 Procedury specjalne Tranzyt – instytucje „krajowe”: Pozwolenie na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą TIR (upoważniony nadawca TIR): -dostosowanie do zmiany przepisów UKC i rozporządzenia delegowanego w zakresie warunków dla wnioskodawcy (kryteria AEO – art. 39 lit. a), b) i d) UKC), -dla starych pozwoleń zasada ponownej oceny - do 1 maja 2019 r., - stare pozwolenia zachowują ważność (brak zmian w zakresie warunków). Pozwolenie na korzystanie z procedury TIR - bez pośrednictwa ZMPD. Nowa delegacja w Prawie celnym: rozporządzenie w sprawie zasad i warunków udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury TIR oraz pozwolenia na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą TIR - określi dane wymagane we wnioskach. 73 UKC – najważniejsze zmiany
74 Uproszczenia tranzytowe Pozwolenia na uproszczenia tranzytowe (upoważniony nadawca, upoważniony odbiorca), które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r., pozostają ważne aż do czasu ich ponownej oceny, która powinna nastąpić do 30 kwietnia 2019 r. Po przeprowadzeniu ponownej oceny wydawane jest nowe pozwolenie. (art. 250, 251 rozp. delegowanego oraz 345 ust. 1 rozp. wykonawczego) W przypadku, gdy pozwolenie pozostaje ważne po dniu 1 maja 2016 r. – warunki na mocy których pozwolenie ma zastosowanie – są to warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego oraz rozporządzenia delegowanego – zgodnie z tabelą odniesień zawartą złączniku 90 do rozp. delegowanego. 74 UKC – najważniejsze zmiany
75 Procedury specjalne Składowanie celne Procedura składowania celnego pozwala na składowanie towarów nieunijnych w miejscach zatwierdzonych przez organy celne dla tej procedury i pod dozorem celnym Podstawy prawne: art. 211 ust. 3 lit. a-c UKC; art. 211 ust. 4 lit. a, art. 240-242 UKC art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego 75 UKC – najważniejsze zmiany
76 Procedury specjalne Składowanie celne Opis zagadnienia i najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: Nowa systematyka składów celnych Przepisy unijnego prawa celnego (art. 211 ust. 3 lit. a-c UKC; art. 211 ust. 4 lit. a, art. 240-242 UKC, art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego, art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego) wprowadzają nową systematykę składów celnych: 1)publiczny skład celny, który umożliwia składowanie celne towarów przez każdą osobę: a)publiczny skład celny typu I – odpowiada obecnym składom celnym typu A, b)publiczny skład celny typu II – odpowiada obecnym składom celnym typu B, c)publiczny skład celny typu III – odpowiada obecnym składom celnym typu F, 2) prywatny skład celny, który umożliwia składowanie towarów przez posiadacza pozwolenia – odpowiada obecnym składom celnym typu C, D, E. 76 UKC – najważniejsze zmiany
77 Ważność pozwoleń na składy celne po 1 maja 2016 r. Zmiana: nowa systematyka składów celnych (art. 240 ust. 2 UKC; art. 203 i art. 1 pkt 32-33 DA; zał. 90 (pkt 17-22) Zmiana: nowa systematyka procedur celnych procedura specjalna składowanie celne (art. 210 UKC) Zmiana: nie będzie pozwoleń na procedurę składu celnego. Uprawnienia do wykonywania wszystkich operacji będą określone w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego Ważne: konieczność dostosowania pozwoleń na prowadzenie publicznych składów celnych „Przeniesienie uprawnień” korzystającego z procedury na posiadacza pozwolenia, w zakresie dotyczącym: zwyczajowych czynności, czasowego wyprowadzenia, przeniesienia praw i obowiązków do procedury. Składy celne
78 Procedury specjalne Składowanie celne - pozwolenie na prowadzenie składu celnego: Udzielanie pozwoleń na prowadzenie składu celnego jest regulowane przez art. 211 ust. 3 lit.a-c UKC; art. 211 ust. 4 lit. a UKC. Pozwolenia na prowadzenie składu celnego udziela się: a) osobie, która: ma siedzibę na obszarze celnym Unii, zapewnia prawidłową realizację operacji; składa zabezpieczenie - uwaga: jest to nowe wymaganie określone przez przepisy UKC. Udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia. b) gdy organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej. Wniosek o udzielenie lub zmianę pozwolenia na prowadzenie składu celnego jest składany na formularzu stanowiącym załącznik nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego. Zasady wypełnienia wniosku określa instrukcja (publikowana w tym rozporządzeniu). 78 UKC – najważniejsze zmiany
79 Procedury specjalne Składowanie celne – pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego. Przepisy unijnego prawa celnego nie przewidują wydawania pozwoleń na procedurę składu celnego. Pozwolenia na stosowanie procedury składu celnego udzielone na podstawie przepisów dotychczasowych osobom korzystającym z procedury w publicznych składach celnych tracą moc z dniem 1 maja 2016 r. Uwaga: osoby korzystające z procedury w publicznych składach celnych na podstawie pozwoleń udzielonych przed 1 maja 2016 r. powinny uzgodnić z prowadzącym skład celny zakres operacji, którym będą podlegać towary objęte procedurą składu celnego. Dotyczy to w szczególności: poddania towarów zwyczajowym czynnościom, czasowego wyprowadzenia towarów, przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do procedury. Prowadzący skład celny winien zwrócić się do organu celnego z wnioskiem o zmianę posiadanego pozwolenia na prowadzenie składu celnego, w części dotyczącej określenia uprawnienia do realizacji operacji, którym będą mogły być poddane towary wprowadzone do składu celnego przez osoby korzystające z procedury składu celnego. 79 UKC – najważniejsze zmiany
80 Procedury specjalne Składowanie celne – Zasady regulujące prowadzenie składu celnego w okresie przejściowym Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego, art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego. Pozwolenia na prowadzenie składów celnych udzielone na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują swoją ważność po 1 maja 2016 r. W okresie przejściowym nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 3 lit. c UKC. Ważność zachowują także ewidencje towarowe prowadzone w składzie celnym. Stosowanie procedury składu celnego, jak i zamknięcie procedury składu celnego odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego. Uwaga: pozwolenia na prowadzenie składu celnego udzielone na podstawie przepisów dotychczasowych będą podlegać ponownej ocenie. W wyniku ponownej oceny posiadane pozwolenie zostanie cofnięte oraz – jeśli spełnione będą warunki określone w przepisach prawa celnego – zostanie wydane nowe pozwolenie. Zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego organ celny jest zobowiązany do przeprowadzenia ponownej oceny i wydania rozstrzygnięcia w sprawie przed dniem 1 maja 2019 r. 80 UKC – najważniejsze zmiany
81 Procedury specjalne Składowanie celne – Zasady regulujące prowadzenie składu celnego typu E w okresie przejściowym Zgodnie z art. 254 rozporządzenia delegowanego, jeżeli decyzja lub pozwolenie pozostają ważne po dniu 1 maja 2016 r., warunki, ma mocy których decyzja ta lub pozwolenie mają zastosowanie, od dnia 1 maja 2016 r. są to warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego, rozporządzenia delegowanego, jak określono w tabeli odniesień zawartej w załączniku 90. Problematyka składów typu E w okresie po 1 maja 2016 r. : Przepisy mające zastosowanie na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 - Pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych jako składów celnych typu E (art. 100 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, art.526 i 527 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93) Przepisy mające zastosowanie na mocy kodeksu, niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 21 - Pozwolenia na prowadzenie prywatnego składu celnego (art. 211 i art. 240 do 243 kodeksu, art.161 do 183 i rozporządzenia delegowanego) 81 UKC – najważniejsze zmiany
82 Procedury specjalne Wolny obszar celny Przepisy prawne - art. 210 lit. b, art. 214 ust. 1-2, art. 243 – 249 UKC, art. 178, art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego, art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Przepisy regulujące poszczególne dziedziny są także podane przy omawianiu poszczególnych tematów. Wolny obszar celny – staje się procedurą specjalną Zgodnie z art. 210 lit. b UKC wolny obszar celny jest procedurą specjalną zakwalifikowaną, w systematyce kategorii procedur, jako procedura składowania. „Operator” – osoba prowadząca działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym ustanowiona na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się „osobą uprawnioną do korzystania z procedury wolnego obszaru celnego w rozumieniu unijnego prawa celnego 82 UKC – najważniejsze zmiany
83 Procedury specjalne Wolny obszar celny – objęcie towarów procedurą Obejmowanie towarów procedurą wolnego obszaru celnego określa art. 245 ust. 1-3 UKC. Towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego są przedstawiane organowi celnemu i podlegają formalnościom celnym, jeżeli: a)są wprowadzone do woc bezpośrednio spoza obszaru celnego Unii; b) zostały objęte procedurą celną, która została zakończona lub zamknięta w momencie objęcia ich procedurą woc; c) są objęte procedurą woc w celu uzyskania korzyści wynikającej z decyzji o zwrocie lub umorzeniu należności celnych przywozowych; d) odrębne przepisy przewidują takie formalności. Uwaga: W przypadkach określonych w przepisach unijnego prawa celnego towary wprowadzane do wolnego obszaru celnego muszą być przedstawione organowi celnemu i musi być złożone powiadomienie. 83 UKC – najważniejsze zmiany
84 Procedury specjalne Wolny obszar celny – Zmiany w ustawodawstwie krajowym. W związku z wejściem w życie nowego unijnego prawa celnego nastąpią zmiany w krajowym ustawodawstwie celnym regulującym problematykę wolnych obszarów celnych. Uchylone zostaną: rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2009 r. w sprawie wzoru wniosku o utworzenie, zmianę powierzchni lub zniesienie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, dokumentów, które należy do niego dołączyć, oraz trybu rozpatrzenia wniosku (Dz. U. Nr 64, poz. 540) – kwestie dotyczące ustanowienia wolnego obszaru celnego będą regulowane na gruncie ustawodawstwa krajowego; rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie ewidencji prowadzonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym (Dz. U. poz. 743) – kwestie dotyczące ewidencji uregulowane są w przepisach art. 214 ust. 1-2 UKC i art. 178 rozporządzenia delegowanego. 84 UKC – najważniejsze zmiany
85 Procedury specjalne Składy wolnocłowe Przepisy unijnego prawa celnego nie przewidują instytucji „składów wolnocłowych”. Kwestie dotyczące kontynuowania działalności przez składy wolnocłowe ustanowione na podstawie przepisów dotychczasowych rozstrzygnie ustawodawstwo krajowe. 85 UKC – najważniejsze zmiany
86 Procedury specjalne Wolny obszar celny – Zasady regulujące prowadzenie składu celnego w okresie przejściowym Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego; art. 345 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego. Zgoda na prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym udzielona na podstawie przepisów dotychczasowych zachowuje swoją ważność po 1 maja 2016 r. Ważność zachowują także ewidencje towarowe prowadzone w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. Stosowanie procedury wolnego obszaru celnego, jak i zamknięcie procedury wolnego obszaru celnego odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego. Uwaga: Zgoda na prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym udzielona na podstawie przepisów dotychczasowych będzie podlegać ponownej ocenie. W wyniku ponownej oceny zgoda (…) zostanie cofnięta oraz – jeśli spełnione będą warunki określone w przepisach prawa celnego – zostanie wydane nowa zgoda na prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym. Zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego organ celny jest zobowiązany do przeprowadzenia ponownej oceny i wydania rozstrzygnięcia w sprawie przed dniem 1 maja 2019 r. 86 UKC – najważniejsze zmiany
87 Procedury specjalne Przetwarzanie w ramach procedury przetwarzania występują dwie procedury celne: uszlachetnianie czynne (art. 256 UKC) i uszlachetnianie bierne (art. 259 UKC). Istotną nowością jest to, że w ramach procedury uszlachetnienia czynnego połączono dotychczasowe uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń z procedurą przetwarzania pod kontrolą celna, likwidując jednocześnie uszlachetnianie czynne w systemie ceł zwrotnych. Było to możliwe dlatego, że nowa procedura uszlachetniania czynnego nie wymaga już powrotnego wywozu produktów przetworzonych. Taka pojedyncza procedura uszlachetniania czynnego obejmuje również zniszczenie, z wyjątkiem przypadków, gdy jest ono przeprowadzane przez organy celne lub pod ich dozorem (zob. motyw (50) preambuły do UKC), połączenie procedury uszlachetniania czynnego (w systemie zawieszeń) z procedurą przetwarzania pod kontrolą celną - wybór metody obliczania należności celnych przywozowych na etapie pozwolenia (art. 85 UKC - od produktu przetworzonego, art. 86 ust. 3 UKC – od surowca), dokonanie powrotnego wywozu nie jest konieczne, brak odsetek wyrównawczych. 87 UKC – najważniejsze zmiany
88 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne Podstawy prawne: art. 210 – 225, art. 255 – 258 UKC, art. 72–74, art. 76, art. 161– 183, art. 240–241 rozporządzenia delegowanego, art. 258–271, art. 324–325 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12, zał. 13 do przejściowego rozporządzenia delegowanego 88 UKC – najważniejsze zmiany
89 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Obowiązują przepisy ogólne dotyczące decyzji celnych określone w sekcji 3 i 6 w rozdziale 2, w Tytule I UKC, z uwzględnieniem przepisów szczególnych dla procedur specjalnych, określonych w rozdziale 1 w Tytule VII UKC oraz przepisy rozporządzenia przejściowego i przepisów krajowych zawartych w ustawie Prawo celne. Udzielanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest regulowane przepisem art. 211 ust. 3 i ust. 4 UKC. 89 UKC – najważniejsze zmiany
90 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udziela się: a) osobie, która: ma siedzibę na obszarze celnym Unii (przypadki, w których osoba może mieć siedzibę poza obszarem celnym Unii określone są w art. 161 rozporządzenia delegowanego), zapewnia prawidłową realizację operacji, przeprowadza procesy przetwarzania lub organizuje ich przeprowadzenie, składa zabezpieczenie – w przypadkach, w których może powstać dług celny lub inne należności związane z towarami objętymi procedurą, Uwaga: dotychczasowa zasada fakultatywności żądania zabezpieczenia nie została zawarta w przepisach UKC. Kwestie dot. tematyki zabezpieczeń zostały przedstawione w odrębnym zagadnieniu „Zabezpieczenie długu celnego”. b) gdy organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej, c) gdy pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego nie ma negatywnego wpływu na istotne interesy producentów unijnych (warunki ekonomiczne) 90 UKC – najważniejsze zmiany
91 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi W okresie przejściowym wnioski o wydanie pozwoleń na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego należy sporządzać z zastosowaniem wzoru określonego w załączniku nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego (wzór wniosku bardzo zbliżony do wzoru wniosku określonego w załączniku nr 67 do RWKC). Możliwe jest także sporządzenie wniosku o udzielenie pozwolenia za pomocą zgłoszenia celnego. Przejściowe rozporządzenie delegowane określa informacje jakie należy podać korzystając z tej formy złożenia wniosku o pozwolenie (informacja na temat sposobu przedstawiania tych informacji w polu 44 zgłoszenia celnego za pomocą dodatkowych kodów krajowych zostanie przedstawiona w najbliższym czasie). 91 UKC – najważniejsze zmiany
92 Wniosek o pozwolenie w tzw. „formie skróconej”: Możliwość sporządzenia wniosku o udzielenie pozwolenia na podstawie zgłoszenia celnego. Zakres danych jakie należy podać (art. 55 TDA i art. 2 ust. 8 DA): wspólne wymogi dotyczące danych dla wszystkich procedur : charakter przetworzenia lub zastosowania towarów, opis techniczny towarów i produktów lub produktów przetworzonych oraz sposób ich identyfikacji, szacowany termin zakończenia procedury, proponowany urząd zakończenia (nie dot. końcowego przeznaczenia), miejsce przetworzenia lub zastosowania; specjalne wymogi w przypadku procedury uszlachetniania czynnego:: kody warunków ekonomicznych (z dodatku do zał. 12 TDA), szacowany współczynnik produktywności oraz sposób, w jaki ma on zostać określony, oraz informacja, czy obliczanie kwoty należności celnych przywozowych powinno być dokonywane zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu. Krajowe kody informacji dodatkowej - pole 44 zgłoszenia celnego. Uszlachetnianie czynne
93 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne - Warunki stosowania pozwolenia Najistotniejsze zmiany w stosunku do dotychczasowych przepisów: termin ważności pozwolenia – uległ wydłużeniu i nie może on przekraczać trzech lat w przypadku towarów, o których mowa w załączniku 71-02 rozporządzenia delegowanego (towary i produkty wrażliwe) oraz pięciu lat w przypadku pozostałych towarów (art. 173 rozporządzenia delegowanego); pozwolenie z mocą wsteczną – wprowadzono dodatkowe warunki, od spełnienia których uzależnione jest uzyskanie takiego pozwolenia (art. 211 ust. 2 UKC), np. wykazanie istnienia uzasadnionej potrzeby gospodarczej; udzielenie pozwolenia z mocą wsteczną jest możliwe jeżeli w okresie trzech lat od daty przyjęcia wniosku nie udzielono wnioskodawcy żadnego pozwolenia z mocą wsteczną; zabezpieczenie – zniesiona została dotychczasowa zasada fakultatywności żądania zabezpieczenia; możliwe ubieganie się o zabezpieczenie z możliwością obniżenia kwoty referencyjnej w przypadku stosowania zabezpieczenia generalnego – art. 211 ust. 3 lit. c w związku z art. 90 i art. 91 UKC; rozliczenie zamknięcia (obecnie „kwit rozliczenia”) – na wniosek posiadacza pozwolenia organ celny może przedłużyć termin na przedstawienie urzędowi kontrolnemu rozliczenia zamknięcia do 60 dni (art. 175 ust. 2 rozporządzenia delegowanego); 93 UKC – najważniejsze zmiany
94 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne - Warunki stosowania pozwolenia Najistotniejsze zmiany w stosunku do dotychczasowych przepisów: towary ekwiwalentne – wprowadzono ograniczenia w zakresie korzystania z towarów ekwiwalentnych, np. niedozwolone jest zastępowanie towarów ekologicznych towarami wytwarzanymi konwencjonalnie, oraz towarów wytwarzanych konwencjonalnie towarami ekologicznymi (zał. 71-04 rozporządzenia delegowanego); badanie warunków ekonomicznych – zmiany w sposobie badania warunków ekonomicznych. Uznaje się, że negatywny wpływ na istotne interesy producentów unijnych nie występuje, jeżeli nie istnieje dowód na jego występowanie lub warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione (art. 211 ust. 5 UKC); przemieszczanie towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego może odbywać się między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii bez dopełnienia formalności celnych innych niż te określone w art. 179 w związku z art. 178 ust. 1 lit. e) rozporządzenia delegowanego. Prowadzona ewidencja musi zawierać informacje o lokalizacji towarów, a także informację o każdym ich przemieszczeniu; konieczność wskazania we wniosku o udzielenie pozwolenia (oraz w pozwoleniu) sposobu obliczenia kwoty należności celnych przywozowych, tj. określenie, czy zastosowanie ma art. 85 ust. 1, czy też art. 86 ust. 3 UKC. Określono przypadki, w których kwota należności celnych przywozowych określana jest zgodnie z art. 86 ust. 3 UKC, niezależnie od wniosku, aby zapobiec obchodzeniu środków taryfowych (art. 76 i art. 168 rozporządzenia delegowanego). 94 UKC – najważniejsze zmiany
95 Ewidencje art. 214 UKC, 178 DA: Z wyjątkiem procedury tranzytu lub jeżeli przewidziano inaczej, posiadacz pozwolenia, osoba uprawniona do korzystania z procedury oraz każda osoba wykonująca w wolnych obszarach celnych działalność polegającą na składowaniu, obróbce, przetwarzaniu, sprzedaży lub zakupie towarów jest zobowiązana do prowadzenia odpowiedniej ewidencji w formie zatwierdzonej przez organy celne. Ewidencja ma zawierać informacje i dane, które umożliwiają organom celnym nadzór nad daną procedurą, w szczególności w odniesieniu do identyfikacji towarów objętych tą procedurą, ich statusu celnego i ich przemieszczeń. Uszlachetnianie czynne
96 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne – pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 251 ust. 1 oraz art. 254 rozporządzenia delegowanego, w tym załącznik 90 pkt 14, pkt 15, pkt 16 oraz art. 345 ust. 3, art. 348, art. 349 rozporządzenia wykonawczego. Zgodnie z artykułem 251 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego, pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, procedury przetwarzania pod kontrolą celną, które zostały wydane na podstawie dotychczasowych przepisów (WKC, RWKC) przed 1 maja 2016r. zachowują swoją ważność do końca danego okresu ważności (terminu ważności) lub do dnia 1 maja 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. 96 UKC – najważniejsze zmiany
97 Art. 254 DA Jeżeli pozwolenia pozostają ważne po dniu 1.05.2016r., to warunkami, na mocy których mają zastosowanie, od 1.05.2016 r., są warunki określone w odpowiednich przepisach UKC, IA, DA, jak określono w tabeli odniesień zawartej w załączniku 90 do DA. Po dniu 30.04.2016 r. korzystanie z ważnego pozwolenia na uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń lub w systemie ceł zwrotnych, na przetwarzanie pod kontrolą celną odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego dotyczących procedury uszlachetniania czynnego. Uszlachetnianie czynne
98 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne – pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Po dniu 30.04.2016 r. korzystanie z ważnego pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, procedury przetwarzania pod kontrolą celną odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego dotyczących procedury uszlachetniania czynnego. Należy przy tym mieć na uwadze, że jeżeli chodzi o kwestię zabezpieczenia, to zgodnie z interpretacją Komisji Europejskiej w sytuacji gdy organ celny udzielając pozwolenia nie nałożył na mocy dotychczasowych przepisów obowiązku złożenia zabezpieczenia, to w okresie przejściowym nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 3 lit. c UKC (chyba że organ celny uzna, że takie zabezpieczenie stało się konieczne). 98 UKC – najważniejsze zmiany
99 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne – pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Po dniu 30.04.2016 r. nie będzie już możliwe, na podstawie wciąż ważnego pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych lub pozwolenia na stosowanie procedury przetwarzania pod kontrolą celną, objęcie towarów nieunijnych przywożonych z kraju trzeciego procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych (kod procedury „41” w pierwszej części pola 37 zgłoszenia celnego), czy też objęcie procedurą przetwarzania pod kontrolą celną (kod procedury „91” w pierwszej części pola 37 zgłoszenia celnego). Możliwe natomiast będzie zastosowanie kodu procedury uszlachetniania czynnego – tj. kodu procedury „51”. 99 UKC – najważniejsze zmiany
100 Procedury specjalne Uszlachetnianie czynne – pozwolenia przed 1 maja 2016 r. Jeżeli towary zostały przed dniem 1 maja 2016 r., objęte procedurą: -uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, -przetwarzania pod kontrolą celną, i procedury te nie zostały zamknięte (zakończone) do tego dnia, to procedury te zostają zamknięte (zakończone) zgodnie z odpowiednimi przepisami nowego prawa unijnego. Jeżeli natomiast towary zostały przed dniem 1 maja 2016 r., objęte procedurą: -uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, -i procedura ta nie została zamknięta (zakończona) do tego dnia, to procedura ta zostaje zamknięta (zakończona) zgodnie z odpowiednimi dotychczasowymi przepisami (WKC i RWKC). 100 UKC – najważniejsze zmiany
101 Procedura uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych Możliwy zwrot pobranych należności celnych przywozowych w odniesieniu do towarów, które zostały przed 1.05.2016r. objęte procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych w przypadku gdy zakończenie procedury nastąpi po 1.05.2016r. Procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń - odsetki wyrównawcze: Zgodnie z wyjaśnieniami Komisji Europejskiej, jeżeli towary zostały przed dniem 1.05.2016r. objęte procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i procedura ta nie została zakończona (zamknięta) do tego dnia, to w przypadku zaistnienia przesłanek do ich pobrania zostaną obliczone za okres, którego koniec przypada na dzień 30.04.2016r Uszlachetnianie czynne
102 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne art. 210–225, art. 255, art. 259–262 UKC, art. 75, art. 161–166, art. 169, art. 171–174, art. 176, art. 178–181, art. 183, art. 240, art. 242– 243 rozporządzenia delegowanego, art. 258–271 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12, zał. 13 do przejściowego rozporządzenia delegowanego 102 UKC – najważniejsze zmiany
103 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Obowiązują przepisy ogólne dotyczące decyzji celnych określone w sekcji 3 i 6 w rozdziale 2, w Tytule I UKC, z uwzględnieniem przepisów szczególnych dla procedur specjalnych, określonych w rozdziale 1 w Tytule VII UKC oraz przepisy rozporządzenia przejściowego i przepisów krajowych zawartych w ustawie Prawo celne. Udzielanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego jest regulowane przepisem art. 211 ust. 3 i ust. 4 UKC. 103 UKC – najważniejsze zmiany
104 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego udziela się: a) osobie, która: ma siedzibę na obszarze celnym Unii, zapewnia prawidłową realizację operacji, składa zabezpieczenie - w przypadkach, w których może powstać dług celny lub inne należności związane z towarami objętymi procedurą, Uwaga: dotychczasowa zasada fakultatywności żądania zabezpieczenia nie została zawarta w przepisach UKC. Kwestie dot. tematyki zabezpieczeń zostały przedstawione w odrębnym zagadnieniu „Zabezpieczenie długu celnego”. b) gdy organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej, c) gdy pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego nie ma negatywnego wpływu na istotne interesy producentów unijnych (warunki ekonomiczne). 104 UKC – najważniejsze zmiany
105 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne - Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi W okresie przejściowym wnioski o wydanie pozwoleń na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego należy sporządzać z zastosowaniem wzoru określonego w załączniku nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego (wzór wniosku bardzo zbliżony do wzoru wniosku określonego w załączniku nr 67 do RWKC). Możliwe jest także sporządzenie wniosku o udzielenie pozwolenia za pomocą zgłoszenia celnego. Przejściowe rozporządzenie delegowane określa informacje jakie należy podać korzystając z tej formy złożenia wniosku o pozwolenie (informacja na temat sposobu przedstawiania tych informacji w polu 44 zgłoszenia celnego za pomocą dodatkowych kodów krajowych zostanie wkrótce przedstawiona). 105 UKC – najważniejsze zmiany
106 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne - Warunki stosowania pozwolenia Najistotniejsze zmiany w stosunku do dotychczasowych przepisów: termin ważności pozwolenia – uległ wydłużeniu i nie może on przekraczać 3 lat w przypadku towarów, o których mowa w załączniku 71-02 (towary i produkty wrażliwe) oraz 5 lat w przypadku pozostałych towarów (art. 173 rozporządzenia delegowanego); pozwolenie z mocą wsteczną – wprowadzono dodatkowe warunki, od spełnienia których uzależnione jest uzyskanie takiego pozwolenia (art. 211 ust. 2 UKC) np. wykazanie istnienia uzasadnionej potrzeby gospodarczej; udzielenie pozwolenia z mocą wsteczną jest możliwe jeżeli w okresie trzech lat od daty przyjęcia wniosku nie udzielono wnioskodawcy żadnego pozwolenia z mocą wsteczną; zabezpieczenie – wymagane w przypadku stosowania uprzedniego przywozu produktu zamiennego w ramach systemu standardowej wymiany (art. 262 ust. 1 UKC) oraz w przypadku stosowania uprzedniego przywozu produktu przetworzonego wytworzonego z towarów ekwiwalentnych (art. 242 ust. 2 rozporządzenia delegowanego); możliwe ubieganie się o zabezpieczenie z możliwością obniżenia kwoty referencyjnej w przypadku stosowania zabezpieczenia generalnego – art. 211 ust. 3 lit. c, art. 90 i art. 91 UKC; 106 UKC – najważniejsze zmiany
107 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne - Warunki stosowania pozwolenia Najistotniejsze zmiany w stosunku do dotychczasowych przepisów: towary ekwiwalentne – wprowadzono możliwość korzystania z towarów ekwiwalentnych w ramach procedury uszlachetniania biernego, jednakże równocześnie wprowadzono pewne ograniczenia w zakresie korzystania z towarów ekwiwalentnych np. stosowanie towarów ekwiwalentnych w ramach uszlachetniania biernego nie jest dozwolone w przypadku towarów, które są objęte załącznikiem nr 71- 02 do rozporządzenia delegowanego; badanie warunków ekonomicznych – zmiany w sposobie badania warunków ekonomicznych. Uznaje się, że negatywny wpływ na istotne interesy producentów unijnych nie występuje, jeżeli nie istnieje dowód na jego występowanie lub warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione (art. 211 ust. 5 UKC); zmiana sposobu obliczania kwoty długu celnego – zasada w art. 86 ust. 5 UKC. Jeżeli dług celny powstaje w odniesieniu do produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania biernego lub produktów zamiennych, o których mowa w art. 261 ust. 1, to kwotę należności celnych przywozowych oblicza się na podstawie kosztu procesu przetwarzania przeprowadzonego poza obszarem celnym Unii (art. 86 ust. 5 UKC). Przypadek szczególny, gdy specyficzne cło przywozowe ma być zastosowane w odniesieniu do produktów przetworzonych, powstałych w ramach procedury uszlachetniania biernego, lub produktów zamiennych, został określony w art. 75 rozporządzenia delegowanego. 107 UKC – najważniejsze zmiany
108 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne – pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Zasady obowiązujące w okresie przejściowym określa art. 251 ust. 1 oraz art. 254 rozporządzenia delegowanego, w tym załącznik 90 pkt 27 oraz art. 345 ust. 3, art. 348, art. 349 rozporządzenia wykonawczego. Zgodnie z artykułem 251 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania biernego, które zostały wydane na podstawie dotychczasowych przepisów (WKC, RWKC) przed 1 maja 2016 r. zachowują swoją ważność do końca danego okresu ważności (terminu ważności) lub do dnia 1 maja 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. 108 UKC – najważniejsze zmiany
109 Procedury specjalne Uszlachetnianie bierne – pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Po dniu 30.04.2016r. korzystanie z ważnego pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania biernego odbywa się na podstawie przepisów nowego prawa unijnego dotyczących procedury uszlachetniania biernego. Należy przy tym mieć na uwadze, że jeżeli chodzi o kwestię zabezpieczenia, to zgodnie z interpretacją Komisji Europejskiej w sytuacji gdy organ celny udzielając pozwolenia nie nałożył na mocy dotychczasowych przepisów obowiązku złożenia zabezpieczenia, to w okresie przejściowym nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 3 lit. c UKC (chyba że organ celny uzna, że takie zabezpieczenie stało się konieczne). Jeżeli towary zostały przed dniem 1 maja 2016 r., objęte procedurą uszlachetniania biernego i procedura ta nie została zamknięta (zakończona) do tego dnia, to procedura ta zostaje zamknięta (zakończona) zgodnie z odpowiednimi dotychczasowymi przepisami (WKC i RWKC). 109 UKC – najważniejsze zmiany
110 Procedury specjalne Szczególne przeznaczenie W ramach szczególnego przeznaczenia występują dwie procedury celne: odprawa czasowa (art. 250 UKC) oraz końcowe przeznaczenie (art. 254 UKC). 110 UKC – najważniejsze zmiany
111 Procedury specjalne Odprawa czasowa Podstawy prawne: art. 210-225, art. 250-253, UKC art. 161-165, art. 169 ust. 1-2, 5 i 8, art. 171-175, art. 178-179 ust.1, art. 182-183, art. 204-238, rozporządzenia delegowanego art. 258, art. 260-270, art. 322-323 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12 - przejściowego rozporządzenia delegowanego. 111 UKC – najważniejsze zmiany
112 Procedury specjalne Odprawa czasowa Tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Obowiązują zasady ogólne dotyczące decyzji celnych określone w sekcji 3 i 6 w rozdziale 1, Tytule I, z uwzględnieniem przepisów szczególnych dla procedur specjalnych, określonych w rozdziale 1 w tytule VII oraz przepisów krajowych zawartych w ustawie Prawo celne. W okresie przejściowym wnioski o wydanie pozwoleń należy składać na podstawie załącznika 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego (formularz bardzo zbliżony do wzoru wniosku określonego w załączniku 67 do RWKC). 112 UKC – najważniejsze zmiany
113 Procedury specjalne Odprawa czasowa - warunki stosowania pozwolenia Istotne zmiany w stosunku do przepisów WKC: termin ważności pozwolenia – wydłużony do 5 lat (art. 173 ust. 1 rozporządzenia delegowanego), dodatkowe warunki udzielenia pozwolenia: art. 211 ust. 2 lit. e – w okresie trzech lat od daty przyjęcia wniosku nie udzielono wnioskodawcy żadnego pozwolenia z mocą wsteczną, art. 211 ust. 3 lit. c - obowiązkowe zabezpieczenie, z możliwością obniżenia kwoty referencyjnej w przypadku zabezpieczenia generalnego, wprowadza się maksymalny termin na objęcie towarów procedurą – 10 lat (art. 251 ust. 4 UKC), nie ma obowiązku powrotnego wywozu towarów, w związku z tym znosi się odsetki kompensacyjne, dla towarów dopuszczanych do obrotu po odprawie czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych stosuje się elementy kalkulacyjne z dnia dopuszczenia do obrotu (art. 85 UKC), przemieszczenie towarów objętych procedurą między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii następuje bez dopełnienia formalności celnych innych niż te określone w art. 178 ust. 1 lit. e) (patrz art. 179 ust. 1 rozporządzenia delegowanego). Przemieszenie następuje na podstawie ewidencji, która musi zawierać informacje o lokalizacji i przemieszczeniu towarów. 113 UKC – najważniejsze zmiany
114 Procedury specjalne Odprawa czasowa - Pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Zgodnie z artykułem 251 rozporządzenia delegowanego pozwolenia na procedurę odprawy czasowej wydane na podstawie WKC i RWKC przed 1 maja 2016 r. pozostają ważne do czasu upływu terminu. Pozwolenia należy stosować na podstawie warunków określonych w nowych przepisach, z wyjątkiem warunku dotyczącego zabezpieczenia. Komisja Europejska na podstawie interpretacji tego przepisu dopuszcza utrzymanie braku wymogu zabezpieczenia dla pozwoleń wydanych przed 1 maja 2016, r., jeżeli takie zabezpieczenie nie było wymagane w momencie wydania pozwolenia (co nie wyklucza możliwości żądania zabezpieczenia na poziomie transakcji). Zamknięcie procedury dla towarów objętych nią przed 1 maja 2016 r. następuje na mocy WKC i RWKC (patrz art. 349 ust. 2 lit. b). 114 UKC – najważniejsze zmiany
115 Procedury Specjalne Procedura końcowego przeznaczenia Podstawy prawne: art. 210-225, art. 254 UKC art. 161-165, art. 169 ust. 1-2 i 5, art. 171-175, art. 178-179 ust.1, art. 183 rozporządzenia delegowanego, art. 258, art. 260-270 rozporządzenia wykonawczego, zał. 12 - przejściowego rozporządzenia delegowanego 115 UKC – najważniejsze zmiany
116 Procedury Specjalne Procedura końcowego przeznaczenia Opis zagadnienia i najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: Końcowe przeznaczenie staje się odrębną procedurą specjalną (art. 210 lit. c), jednak pozostaje dopuszczeniem do obrotu (patrz art. 77 ust. 1 lit. a – dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów procedurą). 116 UKC – najważniejsze zmiany
117 Procedury Specjalne Procedura końcowego przeznaczenia - tryb wydawania pozwoleń i zarządzania nimi Obowiązują zasady ogólne dotyczące decyzji celnych określone w sekcji 3 i 6 w rozdziale 1, Tytule I, z uwzględnieniem przepisów szczególnych dla procedur specjalnych, określonych w rozdziale 1 w tytule VII oraz przepisów krajowych zawartych w ustawie Prawo celne. W okresie przejściowym wnioski o wydanie pozwoleń należy składać na podstawie załącznika 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego (formularz bardzo zbliżony do wzoru wniosku określonego w załączniku 67 do RWKC). 117 UKC – najważniejsze zmiany
118 Procedury Specjalne Procedura końcowego przeznaczenia - Warunki stosowania pozwolenia Istotne zmiany w stosunku do przepisów WKC: termin ważności pozwolenia – wydłużony do 5 lat (art. 173 ust. 1 rozporządzenia delegowanego), dodatkowe warunki udzielenia pozwolenia: art. 211 ust. 2 lit. e – w okresie trzech lat od daty przyjęcia wniosku nie udzielono wnioskodawcy żadnego pozwolenia z mocą wsteczną art. 211 ust. 3 lit. c – obowiązkowe zabezpieczenie, z możliwością obniżenia kwoty referencyjnej w przypadku zabezpieczenia generalnego wprowadza się obowiązkowe rozliczenie zamknięcia (obecny kwit rozliczenia) – art. 175 rozporządzenia delegowanego, przemieszczenie towarów objętych procedurą między różnymi miejscami na obszarze celnym UE następuje bez dopełnienia formalności celnych innych niż te określone w art. 178 ust. 1 lit. e) (patrz art. 179 ust. 1 rozporządzenia delegowanego). Przemieszenie następuje bez karty T5, na podstawie ewidencji, która musi zawierać informacje o lokalizacji i przemieszczeniu towarów. 118 UKC – najważniejsze zmiany
119 Procedury Specjalne Procedura końcowego przeznaczenia - Pozwolenia wydane przed 1 maja 2016 r. Zgodnie z artykułem 251 rozporządzenia delegowanego pozwolenia na procedurę odprawy czasowej wydane na podstawie WKC i RWKC przed 1 maja 2016 r. pozostają ważne do czasu upływu terminu. Pozwolenia należy stosować na podstawie warunków określonych w nowych przepisach, z wyjątkiem warunku dotyczącego zabezpieczenia. Komisja Europejska na podstawie interpretacji tego przepisu dopuszcza utrzymanie braku wymogu zabezpieczenia dla pozwoleń wydanych przed 1 maja 2016, r., jeżeli takie zabezpieczenie nie było wymagane w momencie wydania pozwolenia (co nie wyklucza możliwości żądania zabezpieczenia na poziomie transakcji). Zamknięcie procedury końcowego przeznaczenia dla towarów objętych tą procedurą przed 1 maja 2016 r. następuje na mocy nowych przepisów (patrz art. 349 ust. 1 lit. a). 119 UKC – najważniejsze zmiany
120 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Podstawy prawne: art. 166, 182 UKC art. 146, 150 rozporządzenia delegowanego art. 233-236 rozporządzenia wykonawczego art. 21, zał. nr 12 przejściowego rozporządzenia delegowanego 120 UKC – najważniejsze zmiany
121 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Jeżeli uproszczenie ma być realizowane w ramach procedury specjalnej posiadacz pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego lub na zgłoszenie uproszczone musi być także posiadaczem pozwolenia na procedurę specjalną. 121 UKC – najważniejsze zmiany
122 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurach specjalnych z wyłączeniem tranzytu i składowania Uprawnienie do korzystania z uproszczeń przewidzianych w art. 166 i 182 UKC ma charakter podmiotowy. Oznacza to, że możliwość ich stosowania jest uzależniona m. in. od oceny, czy osoba dokonująca zgłoszenia celnego związanego z korzystaniem z procedur specjalnych zapewnia prawidłową realizację operacji. Istotnymi elementami w tym procesie jest: określenie obowiązków i odpowiedzialności osoby uprawnionej do korzystania z procedur specjalnych, uzależnienie możliwości korzystania z procedury od obowiązku złożenia zabezpieczenia gwarantującego pokrycie mogącego powstać długu celnego oraz zapewnienie skutecznego nadzoru nad stosowaniem procedury m.in. poprzez określenie przez organ celny sposobu prowadzenia ewidencji i rejestrów oraz wskazanie osoby zobowiązanej do ich prowadzenia. 122 UKC – najważniejsze zmiany
123 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurach specjalnych z wyłączeniem tranzytu i składowania Wymagania, o których wyżej mowa, mają zastosowanie przy dokonywaniu formalności celnych związanych zarówno z objęciem towarów procedurą specjalną, jak również przy zamykaniu procedur specjalnych poprzez zgłoszenie celne towarów do następnej procedury. Znalazło to także odzwierciedlenie przy określaniu katalogu danych występujących we wnioskach i pozwoleniach na korzystanie z procedury specjalnej innej niż tranzyt oraz na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego i wpisu do rejestru zgłaszającego, określonych w załączniku nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego. W formularzu pozwolenia na korzystanie z procedury specjalnej innej niż tranzyt organ celny: w polu 14a określa rodzaj zgłoszenia, które ma zastosowanie do objęcia towarów procedurą, stosując odpowiednie kody (1 – zgłoszenie standardowe, 2 – zgłoszenie uproszczone, 3 - wpis do rejestru zgłaszającego), w polu 14 b określa również rodzaj zgłoszenia, które ma być zastosowane do zamknięcia procedury, stosując ww. kody. 123 UKC – najważniejsze zmiany
124 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurach specjalnych z wyłączeniem tranzytu i składowania Zapisy, o których mowa wyżej, stanowią niezbędny warunek uprawniający do ubiegania się o udzielenie pozwolenia na uproszczenie. W polu 4b pozwolenia na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego i wpisu do rejestru zgłaszającego należy podać numer pozwolenia na procedury specjalne, w których stosowane będą uproszczenia. W przypadku procedur specjalnych takich jak, szczególne przeznaczenie i przetwarzanie, w stosunku do których mają być stosowane uproszczenia, pozwolenie na zgłoszenie uproszczone lub wpis do rejestru zgłaszającego nie może zostać udzielone przed udzieleniem pozwolenia na procedurę specjalną, o którym mowa w art. 211 ust. 1 UKC. 2. Uproszczenia w procedurze składowania cel 124 UKC – najważniejsze zmiany
125 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurze składowania celnego Zgodnie z art. 150 ust. 2 lit. b rozporządzenia delegowanego pozwolenie na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego zgodnie z art. 182 ust. 1 UKC, może zostać udzielone, jeżeli wniosek o pozwolenie odnosi się do składowania celnego. Zapis ten należy odczytywać w kontekście definicji procedur specjalnych, przywołanej w art. 210 lit. b UKC. Z tego względu uprawnienie do stosowania uproszczeń odnosi się – w przypadku składowania celnego – do osoby korzystającej z procedury, a nie do posiadacza pozwolenia na prowadzenie składu celnego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b. 125 UKC – najważniejsze zmiany
126 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurze składowania celnego Uproszczenie jest realizowane w miejscu składu celnego. Stąd też należy stosować odpowiednio przedstawione powyżej wyjaśnienia dotyczące wypełniania pkt 14a i 14b w formularzu pozwolenia na korzystanie z procedury specjalnej innej niż tranzyt. Pozwolenie na stosowanie uproszczenia może zostać udzielone osobie uprawnionej do korzystania z procedury składowania celnego jedynie w przypadku, gdy możliwość taka została zagwarantowana dla posiadacza pozwolenia na prowadzenie składu celnego, poprzez dokonanie właściwych adnotacji w polach 14a i 14b. Zasadę tę stosuje się także w przypadku publicznych składów celnych, gdy korzystający z procedury składowania celnego jest osobą inną niż posiadacz pozwolenia. Istotą jest bowiem miejsce stosowania procedury – „lokalizacja towarów”, o której mowa w polu 9a pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego. W przypadku stosowania uproszczeń, dotyczących zgłoszenia celnego, którego przedmiotem są towary obejmowane procedurą składowania celnego wymagane będzie, aby pozwolenie na uproszczenie posiadała osoba uprawniona do korzystania z procedury składowania celnego. Osoba ta musi także pełnić rolę zgłaszającego. Zasadę tę stosuje się zarówno przy obejmowaniu towarów procedurą składowania celnego, jak i przy zgłaszaniu do procedury towarów uprzednio składowanych w składzie celnym. 126 UKC – najważniejsze zmiany
127 Procedury Specjalne Uproszczenia w procedurach specjalnych. Uproszczenia w procedurze składowania celnego Zasady postępowania dotyczące wpisu do rejestru zgłaszającego mają zastosowanie również dla zgłoszenia uproszczonego. Pozwolenia wydane przed dniem 1 maja 2016 r., pozostają w mocy do czasu ponownej oceny i umożliwiają stosowanie uproszczeń na zasadach w nich określonych. 127 UKC – najważniejsze zmiany
128 Wywóz towarów poza obszar celny Podstawy prawne: Art. 263 - 277 UKC, Art. 244 - 249 rozporządzenia delegowanego, Art. 220, 221, 326 - 344 rozporządzenia wykonawczego, Art. 54 przejściowego rozporządzenia delegowanego. Omówienie zmian w zakresie wywozu towarów oraz deklarowania danych bezpieczeństwa przy wyprowadzeniu wg stanu prawnego od 1 maja 2016 r., obowiązujących w okresie przejściowym. 128 UKC – najważniejsze zmiany
129 Wywóz towarów poza obszar celny Dane bezpieczeństwa przy wyprowadzeniu towarów W zakresie terminu na złożenie deklaracji zmiany polegają na modyfikacji obecnych zapisów poprzez np. skrócenie terminu (w przypadku transportu wodnego śródlądowego z co najmniej 2 godzin do co najmniej 1 godziny przed planowanym terminem opuszczenia obszaru celnego Unii), przeredagowanie przepisów w stosunku do obecnie obowiązujących (np. art. 244 ust. 1 lit. a) (ii) – (iv) rozporządzenia delegowanego vide art. 592b ust. 1 lit. a) iii), iv) RWKC). Ze względu na wysoki poziom szczegółowości uregulowań w tym zakresie zaleca się przedsiębiorcom sprawdzenie stanu prawnego obowiązującego dla konkretnej sytuacji faktycznej. 129 UKC – najważniejsze zmiany
130 Wywóz towarów poza obszar celny Dane bezpieczeństwa przy wyprowadzeniu towarów W zakresie zwolnień z obowiązku złożenia deklaracji co do zasady zachowano dotychczasowy katalog przypadków, w niektórych fragmentach doprecyzowując jego zapisy (np. w art. 245 ust. 1 lit g) rozporządzenia delegowanego wskazano, iż zwolnienie, obok palet, kontenerów, środków transportu dotyczy także części zamiennych, akcesoriów i wyposażenia). Dodatkowo katalog zwolnień rozszerzono o przypadki stosowane dotychczas na podstawie Wytycznych Komisji Europejskiej (np. zwolnienie dotyczy towarów które nie są rozładowywane ze środka transportu, który wprowadził je na obszar celny Unii i który wyprowadził je z tego obszaru, w danym porcie lub porcie lotniczym). Nową regulacją jest zwolnienie dla towarów wprowadzonych na obszar celny Unii, które właściwy organ celny odrzucił i w związku z tym zostały one niezwłocznie zwrócone do państwa wywozu. Ze względu na wysoki poziom szczegółowości uregulowań w tym zakresie zaleca się przedsiębiorcom sprawdzenie stanu prawnego obowiązującego dla konkretnej sytuacji faktycznej. 130 UKC – najważniejsze zmiany
131 Wywóz towarów poza obszar celny Dane bezpieczeństwa przy wyprowadzeniu towarów - cd Zmianą w zakresie obsługi wywozowej deklaracji skróconej jest obowiązek jej unieważnienia na wniosek zgłaszającego lub w razie nieprzedstawienia towarów do wyprowadzenia w terminie 150 dni od złożenia deklaracji. Dotychczas deklarację uznawało się za niezłożoną, co nie wymagało żadnych działań po stronie podmiotu oraz organu celnego. 131 UKC – najważniejsze zmiany
132 Wywóz towarów poza obszar celny Dokumenty wywozowe (zgłoszenie wywozowe, zgłoszenie do powrotnego wywozu, powiadomienie o powrotnym wywozie). Wprowadzono termin na przedstawienie towarów objętych wyprzedzającym zgłoszeniem wywozowym – 30 dni od dnia złożenia zgłoszenia (art. 171 UKC). Obecnie w Polsce jest to termin 14 dni i jego długość jest określana przez departament właścicielski systemu dedykowanemu obsłudze zgłoszeń wywozowych. Skutek braku przedstawienia towarów we wskazanym terminie będzie identyczny z obecnym, tj. zgłoszenie jest traktowane jakby nie zostało złożone. 132 UKC – najważniejsze zmiany
133 Wywóz towarów poza obszar celny Dokumenty wywozowe (zgłoszenie wywozowe, zgłoszenie do powrotnego wywozu, powiadomienie o powrotnym wywozie). Przepisy rozszerzają możliwość złożenia retrospektywnego zgłoszenia wywozowego o sytuację, gdy towary, które opuściły obszar celny Unii z zamiarem powrotnego przywozu, nie są już przeznaczone do powrotnego przywozu. Zgłoszenie takie zastępuje pierwotnie złożone zgłoszenie. Przepisy UKC nie wiążą faktu wydania wywozowego dokumentu towarzyszącego (EAD) ze zwolnieniem do procedury. Tym niemniej EAD nadal będzie stosowany w przebiegu obsługi zgłoszenia wywozowego w charakterze czynności materialno - technicznej. 133 UKC – najważniejsze zmiany
134 Wywóz towarów poza obszar celny Dokumenty wywozowe (zgłoszenie wywozowe, zgłoszenie do powrotnego wywozu, powiadomienie o powrotnym wywozie). UKC wprowadza odmienny od obecnego katalog przypadków stosowania formalności wywozowych, tj.: brak przypadku z art. 786 ust. 2 lit. a) RWKC (towary wspólnotowe przemieszczane na terytoria lub z terytoriów znajdujących się na obszarze celnym Unii, na którym nie mają zastosowania dyrektywy VAT i akcyzowa, zmodyfikowany przypadek z art. 786 ust. 2 lit. b) RWKC poprzez dodanie wymogu udokumentowania takich zapasów, dodanie nowych przypadków: towary objęte procedurą uszlachetniania biernego oraz towary wyprowadzane poza obszar celny Unii po tym, jak zostały objęte procedurą końcowego przeznaczenia. Należy wyjaśnić, iż przebieg obsługi zgłoszenia w trybie formalności wywozowych oraz w trybie zgłoszenia do procedury wywozu jest co do zasady taki sam w obu przypadkach. 134 UKC – najważniejsze zmiany
135 Wywóz towarów poza obszar celny Dokumenty wywozowe (zgłoszenie wywozowe, zgłoszenie do powrotnego wywozu, powiadomienie o powrotnym wywozie). Skutkiem likwidacji przez UKC pojęcia przeznaczenia celnego jest nadanie zgłoszeniu do powrotnego wywozu, charakteru czynności materialno - technicznej. Sama instytucja powrotnego wywozu pozostaje bez istotnych zmian. Od 1 maja 2016 r. zaczną obowiązywać przepisy dotyczące nowej instytucji: powiadomienia o powrotnym wywozie (art. 274 w zw. z art. 5 pkt 14) UKC). Powiadomienie będzie składane w odniesieniu do towarów nieunijnych stanowiących zaopatrzenie, o którym mowa w art. 245 ust. 1 lit. m) oraz lit. o) rozporządzenia delegowanego, lub sprzedawanych podróżnym z WOC lub magazynów czasowego składowania, gdy nie ma wymogu złożenia wywozowej deklaracji skróconej oraz gdy towary te są bezpośrednio powrotnie wywożone. Powiadomienie składa się w urzędzie wyprowadzenia, tj. urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym towary znajdują się w WOC lub są czasowo składowane – art. 329 ust. 9 rozporządzenia wykonawczego). 135 UKC – najważniejsze zmiany
136 Wywóz towarów poza obszar celny Dokumenty wywozowe (zgłoszenie wywozowe, zgłoszenie do powrotnego wywozu, powiadomienie o powrotnym wywozie). W okresie przejściowym składanie i obsługa powiadomienia o powrotnym wywozie będzie odbywała się poza systemem AES, z wykorzystaniem papierowego formularza zgłoszenia celnego, z zakresem danych określonym w rozporządzeniem ministra finansów w sprawie danych z wniosków, pozwoleń i powiadomień oraz dokumenty załączane do wniosków (…) – aktualnie na etapie projektu. Zmiana w zakresie wyprowadzenia towarów polega na wyłączeniu wyrobów akcyzowych objętych zawieszeniem podatku akcyzowego oraz towarów podlegających formalnościom wywozowym w celu uzyskania refundacji wywozowych w ramach wspólnej polityki rolnej z potwierdzania wyprowadzenia na podstawie: przejęcia tych towarów w ramach jednolitej umowy przewozu, otwarcia tranzytu wewnątrz obszaru celnego Unii. 9. Dodatkowo na etapie obsługi zgłoszenia w urzędzie wyprowadzenia przewoźnik został zobowiązany do powiadomienia rzędu wyprowadzenia o wyprowadzeniu towarów, podając informacje o których mowa w art. 332 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego. Dodatkowo na etapie obsługi zgłoszenia w urzędzie wyprowadzenia przewoźnik został zobowiązany do powiadomienia rzędu wyprowadzenia o wyprowadzeniu towarów, podając informacje o których mowa w art. 332 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego. 136 UKC – najważniejsze zmiany
137 Wywóz towarów poza obszar celny – zmiana definicji eksportera! Art. 1 pkt 19 DA - "eksporter" oznacza: a) osobę mającą siedzibę na obszarze celnym Unii, którą - w chwili przyjęcia zgłoszenia - wiąże umowa z odbiorcą w państwie trzecim i która jest uprawniona do decydowania o wysłaniu towarów do miejsca przeznaczenia poza obszarem celnym Unii; b) osobę prywatną przewożącą towary, które mają zostać wywiezione, przy czym towary te umieszczone są w bagażu osobistym tej osoby; c) w innych przypadkach - osobę mającą siedzibę na obszarze celnym Unii, która jest uprawniona do decydowania o wysyłaniu towarów do miejsca przeznaczenia poza obszarem celnym Unii; 137 UKC – najważniejsze zmiany
138 Wywóz – zagadnienie praktyczne – fiszka MF: PYTANIE: Czy od 1 maja 2016 r. eksporterem w rozumieniu przepisów prawa celnego może być podmiot nieunijny? Czy po 1 maja 2016 będzie istniała możliwość przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury wywozu w którym eksporterem byłby podmiot nieunijny, np. szwajcarski. ODPOWIEDŹ: Podstawy prawne - krajowe: - brak - unijne: art. 1 ust. 19) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 listopada 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015) oraz projekt Wytycznych KE w zakresie wywozu i wyprowadzenia. Od dnia 1 maja 2016 r. eksporterem może być także podmiot nieunijny pod warunkiem korzystania przez niego z usług polskiego reprezentanta działającego w formie przedstawicielstwa pośredniego, np. podmiot szwajcarski w imieniu którego działa jako przedstawiciel pośredni polska agencja celna. Tak więc sytuacja w tym zakresie pozostanie bez zmian w stosunku do obecnych rozwiązań. 138 UKC – najważniejsze zmiany
139 Zniszczenie i zrzeczenie towaru na rzecz Skarbu Państwa Podstawy prawne: Art. 5 pkt 37, art. 215 ust. 1 oraz art. 197 i 199 UKC Art. 249 rozporządzenia wykonawczego `` 139 UKC – najważniejsze zmiany
140 Zniszczenie i zrzeczenie towaru na rzecz Skarbu Państwa Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami celnymi zniszczenie towaru jest jednym z możliwych przeznaczeń celnych. W związku z tym, że UKC nie przewiduje „przeznaczenia celnego” towaru kwestie związane ze zniszczeniem zostały uregulowane inaczej niż dotychczas. Zgodnie z art. 5 pkt 37 UKC niszczenie jest jednym z możliwych procesów przetwarzania (konieczne będzie pozwolenie na procedurę uszlachetniania czynnego). Treść art. 215 ust. 1 UKC wskazuje również na zakończenie procedury specjalnej, gdy objęte nią towary zostały zniszczone. Natomiast zgodnie z art. 197 UKC zniszczenia towarów będzie mógł zażądać organ celny (działanie z urzędu). Zgodnie z art. 199 UKC zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa będzie możliwe za zgodą organu celnego (na wniosek podmiotu). Jednakże zgodnie z art. 249 rozporządzenia wykonawczego organ celne będzie mógł odrzucić taki wniosek, jeżeli: towarów nie można sprzedać na obszarze celnym Unii Europejskiej lub koszt sprzedaży byłby niewspółmierny do wartości `` 140 UKC – najważniejsze zmiany
141 Przedstawicielstwo celne Podstawy prawne: Art. 5, 18,19 UKC Unijny kodeks celny wprowadza definicję przedstawiciela celnego, którym jest każda osoba ustanowiona przez inną osobę w celu prowadzenia czynności i załatwiania formalności wymaganych przepisami prawa celnego przed organami celnymi. Tak jak w dotychczasowych przepisach przedstawicielstwo może być bezpośrednie lub pośrednie. Przedstawiciel celny nie musi mieć siedziby na obszarze celnym Unii jedynie w przypadku, gdy występuje na rzecz osoby, która nie musi mieć takiej siedziby. 141 UKC – najważniejsze zmiany
142 Przedstawicielstwo celne Państwa członkowskie mogą określić warunki świadczenia usług przez przedstawiciela celnego w państwie jego siedziby. W Polsce są to warunki wpisu na listę agentów celnych, które nie ulegają zmianie, określone w Prawie celnym i rozporządzeniu Ministra Finansów. Przedstawiciel celny spełniający kryteria dla AEOC może świadczyć usługi w państwie członkowskim innym niż to, w którym ma siedzibę. Podczas kontaktu z organami celnymi przedstawiciel celny zgłasza fakt wykonywania czynności na rzecz osoby reprezentowanej i określa, czy jest to przedstawicielstwo pośrednie czy bezpośrednie. Organy celne mogą zażądać od osoby deklarującej, że działa w charakterze przedstawiciela celnego dostarczenia dowodu potwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa przez osobę reprezentowaną. Organy celne nie żądają od osoby działającej jako przedstawiciel celny regularnie wykonującej czynności i załatwiającej formalności, aby każdorazowo przedstawiała dowód potwierdzający udzielenie pełnomocnictwa, jeżeli jest ona w stanie przedstawić taki dowód na wniosek organów celnych. 142 UKC – najważniejsze zmiany
143 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Podstawy prawne: rozdział 2 sekcja 4 UKC, rozdział 2 sekcja 3 rozporządzenia delegowanego, rozdział 2 sekcja 3 rozporządzenia wykonawczego, sekcja 3 art. 5 przejściowego rozporządzenia delegowanego. 143 UKC – najważniejsze zmiany
144 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Instytucja upoważnionego przedsiębiorcy (AEO) została wprowadzona do porządku prawnego Unii Europejskiej w 2008 r. Status AEO może otrzymać przedsiębiorca posiadający siedzibę w Unii Europejskiej i spełniający określone przepisami prawa warunki i kryteria, które obejmują: 1. odpowiednie przestrzeganie wymogów celnych, 2. odpowiedni system zarządzania ewidencjami handlowymi i, gdzie zachodzi taka potrzeba, ewidencjami transportowymi, który umożliwia właściwą kontrolę celną, 3. w razie potrzeby, udokumentowaną wypłacalność, i 4. gdzie ma zastosowanie, odpowiednie standardy bezpieczeństwa i ochrony. 144 UKC – najważniejsze zmiany
145 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Status AEO otrzymują zatem przedsiębiorcy wiarygodni i wypłacalni, których organizacja, infrastruktura i stosowane zabezpieczenia systemów informatycznych oraz miejsc składowania towarów, czy odpowiednio środków transportu, zapewniają bezpieczeństwo miejsc i towarów oraz chronią przed nieuprawnionym dostępem. Obecnie potwierdzeniem uzyskania przez przedsiębiorcę statusu upoważnionego przedsiębiorcy jest wydane przez organ Służby Celnej „Świadectwo Upoważnionego Przedsiębiorcy (Świadectwo AEO)”. Rodzaje upoważnień przewidzianych przez UKC: -Świadectwo AEOC – Uproszczenia Celne, -Świadectwo AEOS – Bezpieczeństwo i Ochrona, - Świadectwo AEOF – Uproszczenia Celne/Bezpieczeństwo i Ochrona. Z posiadaniem statusu AEO wiąże się możliwość korzystania z uproszczeń określonych przepisami prawa celnego i z ułatwień w zakresie kontroli celnej. Zakres korzyści uzależniony jest od rodzaju posiadanego statusu. 145 UKC – najważniejsze zmiany
146 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Instytucja upoważnionego odbiorcy w świetle Unijnego Kodeksu Celnego nie ulega znacznemu przekształceniu. Najistotniejszą zmianą z punktu widzenia przedsiębiorcy jest dodanie nowego kryterium dla wnioskującego o pozwolenie AEOC – standardy kompetencji lub kwalifikacji zawodowych. Zmianie uległo też kryterium przestrzegania przepisów prawa poprzez rozszerzenie o przepisy prawa podatkowego oraz brak skazania za poważne przestępstwo karne związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy. Pewnym nieznacznym modyfikacjom uległy również pozostałe kryteria AEO. Zmiana ta wiąże się z koniecznością ponownej oceny dotychczas przyznanych statusów AEO. Należy również zwrócić na zmianę nazwy. Nie będziemy już mówili o świadectwie AEO lecz o „pozwoleniu AEO”. 146 UKC – najważniejsze zmiany
147 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Status AEO Zgodnie z art. 38 UKC przedsiębiorca mający siedzibę na obszarze celnym Unii i spełniający kryteria określone w art. 39 UKC może złożyć wniosek o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy. Status upoważnionego przedsiębiorcy obejmuje następujące rodzaje pozwolenia: a) upoważniony przedsiębiorca w zakresie uproszczeń celnych, które umożliwia mu korzystanie z niektórych uproszczeń zgodnie z przepisami prawa celnego – AEOC; lub b) upoważniony przedsiębiorca w zakresie bezpieczeństwa i ochrony, które uprawnia do korzystania z ułatwień dotyczących bezpieczeństwa i ochrony – AEOS. Można jednocześnie posiadać oba rodzaje pozwolenia AEOC/AEOS. Świadectwo połączone zachowuje dotychczasowy znacznik literowy AEOF. 147 UKC – najważniejsze zmiany
148 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Warunki i kryteria jakie powinna spełniać osoba ubiegająca się o uzyskanie statusu AEO określone zostały w art. 39 UKC i obejmują one: a) przestrzeganie przepisów prawa – brak poważnego naruszenia lub powtarzających się naruszeń przepisów prawa celnego i przepisów podatkowych, w tym brak skazania za poważne przestępstwo karne związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy; b) odpowiedni system zarządzania ewidencjami – wykazanie przez wnioskodawcę, iż posiada wysoki poziom kontroli swoich operacji i przepływu towarów zapewniony poprzez system zarządzania ewidencją handlową oraz – w stosownych przypadkach – transportową co umożliwia przeprowadzanie właściwych kontroli celnych; c) wypłacalność finansową – wypłacalność, którą uznaje się za udowodnioną, gdy wnioskodawca ma dobrą sytuację finansową pozwalającą mu na wypełnianie zobowiązań, stosownie do rodzaju prowadzonej przez niego działalności gospodarczej; d) standardy kompetencji lub kwalifikacji zawodowych – w odniesieniu do pozwolenia, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) – dotyczy AEOC – spełnienie praktycznych standardów w zakresie kompetencji lub kwalifikacji zawodowych bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością; oraz e) standardy bezpieczeństwa i ochrony – w odniesieniu do pozwolenia, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) – dotyczy AEOS - odpowiednie standardy bezpieczeństwa i ochrony, które uznaje się za spełnione, gdy wnioskodawca wykaże, że utrzymuje odpowiednie środki mające na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony międzynarodowego łańcucha dostaw, w tym w obszarze odnoszącym się do integralności fizycznej i kontroli dostępu, procesów logistycznych, procesów związanych z postępowaniem z określonymi rodzajami towarów, w obszarze odnoszącym się do personelu oraz w obszarze identyfikacji partnerów handlowych. Przedmiotowe kryteria zostały doprecyzowane w art. 24-28 rozporządzenia wykonawczego. 148 UKC – najważniejsze zmiany
149 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca Korzyści przysługujące upoważnionym przedsiębiorcom uzależnione są od rodzaju statusu AEO. Wynikają one bezpośrednio z przepisów prawa unijnego i obejmują: mniejszą liczbę kontroli dokumentów i kontroli fizycznych (art. 38 ust. 6 UKC), priorytetowe traktowanie przesyłki w przypadku wytypowania do kontroli – przeprowadzenie kontroli poza kolejnością (art. 24 ust.4 akapit 1 rozporządzenia delegowanego) wybór miejsca przeprowadzenia kontroli (art. 24 ust. 4 akapit 2 rozporządzenia delegowanego), uprzednie powiadomienie o wybraniu przesyłki do kontroli (art. 24 ust. 2, 3 i 5 rozporządzenia delegowanego) ułatwienia dotyczące deklaracji poprzedzających wyprowadzenie (art. 23 rozporządzenia delegowanego) szybszy i łatwiejszy dostęp do uproszczeń celnych (art. 38 ust. 5 UKC), wyłączność na stosowanie niektórych uproszczeń celnych, uznawanie statusu AEO (art. 38 ust. 7 UKC), ułatwienia w procesie ubiegania się o status zarejestrowanego agenta, znanego nadawcy i uznanego nadawcy. Polska Administracja Celna przyznała szereg dodatkowych uprawnień przedsiębiorcom posiadającym status AEO. Szczegółowo zostały one opisane w materiale dostępnym na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Dokument zostanie zaktualizowany przed 1 maja 2016 r. 149 UKC – najważniejsze zmiany
150 Status AEO – Upoważniony przedsiębiorca W świetle art. 250 i art. 251 rozporządzenia delegowanego istniejące świadectwa AEO podlegają ponownej ocenie i pozostają ważne do momentu jej przeprowadzenia. Ponowna ocena, zgodnie z art. 345 rozporządzenia wykonawczego, powinna być przeprowadzona do 1 maja 2019 r. Ponowna ocena istniejących świadectw AEO będzie przeprowadzana sukcesywnie, o czym posiadacze statusu AEO zostaną poinformowani przez właściwą Izbę Celną. W okresie przejściowym - wzory wniosku i pozwolenia (upoważnienia) – zał. 6 i 7 TDA (dostosowanie terminologii i podstaw prawnych), Wydanie decyzji – 120 dni od przyjęcia wniosku. 150 UKC – najważniejsze zmiany
151 Pozwolenie na stosowanie na procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego Podstawy prawne art. 166, 167 UKC art. 145-147 rozporządzenia delegowanego art. 223 -224 rozporządzenia wykonawczego art. 16 przejściowego rozporządzenia delegowanego zał. nr 12 przejściowego rozporządzenia delegowanego 151 UKC – najważniejsze zmiany
152 Pozwolenie na stosowanie na procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego Zgodnie z art. 166 UKC organy celne mogą wyrazić zgodę, aby osoba zgłosiła towary do procedury celnej w formie zgłoszenia uproszczonego, w którym można pominąć pewne dane, o których mowa w art. 162 lub dokumenty załączone do zgłoszenia, o których mowa w art. 163 UKC. Regularne stosowanie zgłoszenia uproszczonego wymaga uzyskania pozwolenia organu celnego. Pozwolenia na stosowanie procedury uroszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego wydane na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC), pozostają ważne i procedura jest realizowana zgodnie z trybem określonym w ww. pozwoleniach, aż do czasu dokonania przez organ celny ponownej oceny tych pozwoleń (sprawdzenie do pozwoleń do końca kwietnia 2019 r.). Po przeprowadzeniu ponownej oceny wydawane jest nowe pozwolenie. (art. 250, 251 rozp. delegowanego oraz 345 ust. 1 rozp. wykonawczego).W przypadku gdy pozwolenie pozostaje ważne po dniu 1 maja 2016 r. – warunki, na mocy których pozwolenie ma zastosowanie – są to warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego oraz rozporządzenia delegowanego – zgodnie z tabelą odniesień zawartą złączniku 90 do rozp. delegowanego). Pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego wydawane są od dnia 1 maja 2016 r. na podstawie regulacji zawartych w UKC oraz w przepisach wykonawczych i delegowanych do UKC. 152 UKC – najważniejsze zmiany
153 Pozwolenie na stosowanie na procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego Pozwolenia udziela się jeżeli wnioskodawca spełnia następujące warunki: a)warunki określone w art. 39 lit. a) kodeksu; b)w stosownych przypadkach stosuje odpowiednie procedury obsługi pozwoleń przyznanych zgodnie ze środkami polityki handlowej lub związanych z handlem produktami rolnymi; c)zapewnia, że odpowiedni pracownicy zostali poinformowani obowiązku powiadamiania organów celnych w każdym przypadku wykrycia trudności związanych z przestrzeganiem przepisów, oraz ustanawia procedury powiadamiania organów celnych o wystąpieniu takich trudności; d)w stosownych przypadkach, stosuje odpowiednie procedury obsługi pozwoleń na przywóz i wywóz związanych z zakazami lub ograniczeniami, w tym środki mające na celu rozróżnienie towarów objętych zakazami lub ograniczeniami od innych towarów oraz zapewnię przestrzegania takich zakazów i ograniczeń 153 UKC – najważniejsze zmiany
154 Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego wzór wniosku o wydanie pozwolenia stanowi załącznik nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego; brak możliwości wydania pozwolenia zintegrowanego, tj. pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego oraz zgłoszenia uproszczonego; zmianie uległo kryterium przestrzegania przepisów prawa poprzez rozszerzenie o przepisy prawa podatkowego oraz o przesłankę braku skazania za poważne przestępstwo karne związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy jak również rozszerzeniu uległ warunek dotyczący obsługi towarów objętych zakazami lub ograniczeniami. Na etapie wydawania pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego nie jest badane kryterium dotyczące wypłacalności finansowej; przepisy UKC wprowadzają wyłącznie zgłoszenie uproszczone (z koniecznością wcześniejszego uzyskania pozwolenia w przypadku regularnego stosowania lub bez konieczności wcześniejszego uzyskania pozwolenia – gdy zgłoszenie dokonywane jest sporadycznie). Przepisy nie posługują się zwrotem „zgłoszenie niekompletne” jak to miało miejsce w przepisach RWKC. 154 UKC – najważniejsze zmiany
155 Pozwolenie na stosowanie na procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego Zgłoszenia uproszczone - składane w formie papierowej (art. 16 ust. 1 TDA, zał. 9 do TDA). Zgodnie z art. 16 ust. 2 TDA do dat aktualizacji krajowych systemów przywozu – organy celne mogą przyjąć dokument handlowy lub administracyjny jako zgłoszenie uproszczone (w przypadku regularnego stosowania), jeżeli dokument ten zawiera przynajmniej dane niezbędne do identyfikacji towarów oraz towarzyszy mu wniosek w sprawie objęcia towarów daną procedurą celną. Zgłoszenie uzupełniające – składane elektronicznie za pośrednictwem systemu CELINA. 155 UKC – najważniejsze zmiany
156 Pozwolenie na stosowanie na procedury uproszczonej w formie zgłoszenia uproszczonego Termin na złożenie zgłoszenia uzupełniającego oraz dysponowania dokumentami załączonymi do zgłoszenia art. 146 rozp. delegowanego – określa terminy na złożenie zgłoszenia uzupełniającego – 10 dni od zwolnienia towarów lub do 10 dni od upływu okresu, którego dotyczy zgłoszenie uzupełniające. art. 147 rozp. delegowanego – określa terminy, przed upływem których zgłaszający ma dysponować dokumentami dołączonymi do zgłoszenia uzupełniającego. art. 146 ust. 4 rozp. delegowanego - do dat odpowiednio wdrożenia systemu AES oraz aktualizacji odnośnych krajowych systemów przywozu, oraz nie naruszając art. 105 ust. 1 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na terminy inne niż te określone w art. 1 i 3 niniejszego artykułu. W okresie przejściowym stosowane będą dotychczasowe terminy na złożenie zgłoszenia uzupełniającego. W terminie złożenia zgłoszenia uzupełniającego zgłaszający ma dysponować dokumentami załączonymi do zgłoszenia, których brakowało w momencie składania zgłoszenia uproszczonego. Art. 163 rozp. delegowanego - brak możliwości uznania zgłoszenia uproszczonego jako wniosku o pozwolenie na korzystanie z procedury specjalnej. 156 UKC – najważniejsze zmiany
157 Wpis do rejestru zgłaszającego Podstawy prawne: art. 182 UKC art. 146, 150 rozporządzenia delegowanego art. 233-236 rozporządzenia wykonawczego art. 21, zał. nr 12 przejściowego rozporządzenia delegowanego (TDA) 157 UKC – najważniejsze zmiany
158 Wpis do rejestru zgłaszającego Zgodnie z art. 182 UKC organy celne mogą zezwolić osobie, na jej wniosek, na złożenie zgłoszenia celnego, w tym zgłoszenia uproszczonego, w formie wpisu do rejestru zgłaszającego, jeżeli dane tego zgłoszenia są do dyspozycji organów celnych w systemie elektronicznym zgłaszającego w momencie złożenia zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego. Zgodnie z art. 254 rozporządzenia delegowanego jeżeli decyzja lub pozwolenie pozostają ważne po dniu 1 maja 2016 r., warunki, ma mocy których decyzja ta lub pozwolenie mają zastosowanie, od dnia 1 maja 2016 r. są to warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego, rozporządzenia delegowanego, jak określono w tabeli odniesień zawartej w załączniku 90. 158 UKC – najważniejsze zmiany
159 Wpis do rejestru zgłaszającego Mając powyższe na uwadze pozwolenie wydane na podstawie np. art. 76 ust. 1 lit. c WKC - tzw. „pozwolenie na procedurę w miejscu” od dnia 1 maja 2016 r. staje się pozwoleniem „na wpis do rejestru zgłaszającego” zgodnie z art. 182 UKC. Pozwolenia na stosowanie procedury uroszczonej w miejscu wydane na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC), pozostają ważne i procedura jest realizowana zgodnie z trybem określonym w ww. pozwoleniach, aż do czasu dokonania przez organ celny ponownej oceny tych pozwoleń. Mając powyższe na uwadze pozwolenie wydane na mocy np. art. 76 ust. 1 lit. c WKC – tzw. „pozwolenie na procedurę w miejscu” po dniu 1 maja 2016 r. stają się pozwoleniami „na wpis do rejestru zgłaszającego” zgodnie z art. 182 UKC. Pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej poprzez wpis do rejestru zgłaszającego wydawane będą od dnia 1 maja 2016 r. na podstawie regulacji UKC oraz na podstawie rozporządzeń wykonawczych i delegowanych do UKC. 159 UKC – najważniejsze zmiany
160 Wpis do rejestru zgłaszającego Pozwolenia udziela się jeżeli wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 39 lit. a), b) oraz lit. d) UKC. Do warunków niezbędnych, które powinny być spełnione w celu wydania pozwolenia dodane zostało nowe kryterium – „spełnianie standardów kompetencji lub kwalifikacji zawodowych” Zmianie uległo też kryterium przestrzegania przepisów prawa poprzez rozszerzenie o przepisy prawa podatkowego oraz o przesłankę braku skazania za poważne przestępstwo karne związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy. Na etapie wydawania pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej poprzez wpis do rejestru zgłaszającego nie jest badane kryterium dotyczące wypłacalności finansowej. 160 UKC – najważniejsze zmiany
161 Wpis do rejestru zgłaszającego Najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: wzór wniosku o wydanie pozwolenia stanowi załącznik nr 12 do TDA; zmiana nazwy uproszczenia – UKC, przepisy wykonawcze i delegowane definiują to uproszczenie jako wpis do rejestru zgłaszającego, nie posługują się zwrotem „procedura w miejscu”, tak jak przepisy RWKC; zgodnie z nowym brzmieniem nazwy ułatwienia tylko zgłaszający może być posiadaczem pozwolenia na „wpis do rejestru zgłaszającego”. Przedstawiciel bezpośredni, który nie jest zgłaszającym nie może być posiadaczem pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego. Pozwolenie może zostać udzielone wyłącznie osobie, która będzie dokonywała zgłoszeń celnych w swoim imieniu i na swoją rzecz lub jako przedstawiciel pośredni. Uwaga: Pozwolenia wydane przed dniem 1 maja 2016 r. zgodnie z którymi posiadacz pozwolenia może działać jako przedstawiciel bezpośredni – zachowują swoją ważność do czasu ponownej oceny. jeżeli uproszczenie ma być realizowane w ramach procedury specjalnej posiadacz pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego musi być także posiadaczem pozwolenia na procedurę specjalną (czytaj więcej); brak możliwości wydania pozwolenia zintegrowanego, tj. pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego oraz zgłoszenia uproszczonego; brak możliwości realizacji pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego dla procedury „42” i „63 161 UKC – najważniejsze zmiany
162 Wpis do rejestru zgłaszającego Najważniejsze zmiany od 1 maja 2016 r.: Uwaga: Pozwolenia wydane przed dniem 1 maja 2016 r. pozostają w mocy do czasu ich ponownej oceny. jednym z warunków, który powinien być spełniony w celu uzyskania zwolnienia z przedstawiania towarów (przesyłania PWD) jest posiadanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy (uproszczenia celne); Uwaga: Pozwolenia wydane przed dniem 1 maja 2016 r. w których zwolnienie z przedstawienia zostało udzielone przedsiębiorcom nieposiadającym statusu AEOC pozostają w mocy do czasu ich ponownej oceny, brak możliwości udzielenia zgody na „przedstawienie” przed przybyciem towaru do miejsca realizacji procedury uproszczonej. Uwaga: Pozwolenia wydane przed dniem 1 maja 2016 r. w których organ celny wydał taką zgodę zachowują ważność do czasu ich ponownej oceny. 162 UKC – najważniejsze zmiany
163 Wpis do rejestru zgłaszającego – obowiązki posiadacza Przedstawić towary organom celnym (za wyjątkiem zwolnienia z przedstawienia); dokonać wpisu do rejestru; udostępnić na żądanie organu dane zgłoszenia celnego wpisanego do rejestru oraz dokumenty dodatkowe; udostępnić informacje dot. towarów objętych zakazami i ograniczeniami; przekazać dokumenty załączone do zgłoszenia; w przypadku zwolnienia z przedstawienia, zapewnić, aby posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania dysponował informacjami potrzebnymi do potwierdzenia zakończenia czasowego składowania, złożyć zgłoszenie uzupełniające. 163 UKC – najważniejsze zmiany
164 Wpis do rejestru zgłaszającego Organy celne w okresie przejściowym mogą wykorzystywać dla celów złożenia powiadomienia o przedstawieniu – komunikat (dane) stosowany przed dniem wejścia w życie UKC (art. 21 (1) TDA): w okresie przejściowym komunikat o przedstawieniu z obowiązującym obecnie zakresem danych dla PWD; w okresie przejściowym rejestr powinien zawierać dane wymagane obecnie (zgodnie z Wytycznymi w sprawie stosowania procedur uproszczonych) lub dane wymagane dla kompletnego zgłoszenia dla danej procedury celnej. 164 UKC – najważniejsze zmiany
165 Wpis do rejestru zgłaszającego Zwolnienie z przedstawienia (art. 182 UKC) udziela się, jeżeli spełnione są następujące warunki: a)zgłaszający jest upoważnionym przedsiębiorcą w zakresie uproszczeń celnych; b)uzasadnia to rodzaj towarów i obrót nimi, co jest znane organom celnym; c)kontrolny urząd celny ma dostęp do wszelkich informacji niezbędnych do przeprowadzenia rewizji towarów, jeżeli zajdzie taka potrzeba; d)w momencie wpisu do rejestru towary nie są już przedmiotem zakazów ani ograniczeń, jeżeli w pozwoleniu nie przewidziano inaczej. W szczególnych przypadkach kontrolny urząd celny może jednak zażądać przedstawienia towarów. przedsiębiorcy, którzy nie posiadają świadectwa AEO, a uzyskali zwolnienie z przesyłania powiadomienia, mogą realizować pozwolenie po wejściu w życie przepisów UKC do czasu jego ponownej oceny. Przepisy UKC nie wprowadzają możliwości „przedstawienia” przed przybyciem towarów do miejsca realizacji procedury uproszczonej pozwolenie w przedmiotowym zakresie pozostaje w mocy do czasu jego ponownej oceny. 165 UKC – najważniejsze zmiany
166 Wpis do rejestru zgłaszającego – konsekwencje w VAT Podejście, zgodnie z którym posiadaczem pozwolenia na „wpis do rejestru zgłaszającego” może być tylko zgłaszający w perspektywie będzie miało skutki w VAT – z punktu widzenia możliwości stosowania art. 33a w przedstawicielstwie bezpośrednim na pozwoleniach agencji celnych (z zastrzeżeniem przepisów przejściowych dotyczących ważności wcześniej wydanych pozwoleń). 166 UKC – najważniejsze zmiany
167 Posiadacz pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego musi być posiadaczem pozwolenia na procedurę, o której mowa w art. 211 UKC. W innym przypadku nie ma możliwości objęcia towaru specjalną procedurą celną z zastosowaniem wpisu do rejestru zgłaszającego 167 UKC – najważniejsze zmiany
168 Odprawa scentralizowana Podstawy prawne: art. 179 UKC art. 149 rozporządzenia delegowanego art. 231 rozporządzenia wykonawczego zał. nr 12 przejściowego rozporządzenia delegowanego. 168 UKC – najważniejsze zmiany
169 Odprawa scentralizowana wewnątrz kraju Zgodnie z art. 179 UKC organy celne mogą zezwolić osobie, na jej wniosek, na złożenie w urzędzie celnym właściwym ze względu na miejsce siedziby tej osoby zgłoszenia celnego towarów, które będą przedstawiane w innym urzędzie celnym. Wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie musi być upoważnionym przedsiębiorcą w zakresie uproszczeń celnych (AEOC). Możliwość realizacji krajowej odprawy scentralizowanej udzielona w ramach pozwolenia na stosowanie procedury uroszczonej wydanego na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC) pozostaje ważna i procedura jest realizowana zgodnie z trybem określonym w ww. pozwoleniach, aż do czasu dokonania przez organ celny ponownej oceny tych pozwoleń. Po ponownej ocenie, o ile spełnione będą warunki i kryteria do udzielenia pozwolenia zostanie wydane nowe pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej w formie wpisu do rejestru lub w formie zgłoszenia uproszczonego, a wnioskodawca będzie zobowiązany złożyć dodatkowo wniosek o wydanie pozwolenia na stosowanie odprawy scentralizowanej na terenie kraju, oczywiście o ile będzie zainteresowany stosowaniem tego rodzaju ułatwienia. Pozwolenia na stosowanie odprawy scentralizowanej wydawane będą od dnia 1 maja 2016 r. na podstawie regulacji zawartych w UKC oraz w rozporządzeniu wykonawczym i delegowanym do UKC. 169 UKC – najważniejsze zmiany
170 Odprawa scentralizowana wewnątrz kraju wzór wniosku o wydanie pozwolenia stanowi załącznik nr 12 do przejściowego rozporządzenia delegowanego; wnioskodawca musi być upoważnionym przedsiębiorcą w zakresie uproszczeń celnych (AEOC); odprawa scentralizowana będzie mogła być realizowana dla: zgłoszeń celnych w formie wpisu do rejestru zgłaszającego, uproszczonych zgłoszeń celnych, kompletnych (standardowych) zgłoszeń celnych. 170 UKC – najważniejsze zmiany
171 Odprawa scentralizowana: Odprawa scentralizowana może być więc realizowana: na terenie kraju, lub pomiędzy co najmniej dwoma państwami UE, poprzez standardowe zgłoszenie celne, uproszczone zgłoszenie celne oraz wpis do rejestru zgłaszającego. realizacja odprawy scentralizowanej wymaga uzyskania pozwolenia. wnioskodawca musi być upoważnionym przedsiębiorcą w zakresie uproszczeń celnych. wyłączenie procedury tranzytu i czasowego składowania (art. 149 ust. 1 DA). (art. 179 UKC, art. 149 rozp. delegowanego oraz art. 229-232 rozp. wykonawczego) 171 UKC – najważniejsze zmiany
172 Pozwolenia SASP – okres przejściowy: Pojedyncze pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej SASP ważne w dniu 1 maja 2016 r. pozostaje ważne do dnia wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego sytemu eksportu ( art. 345 ust. 4 rozp. wykonawczego). W przypadku gdy pozwolenie pozostaje ważne po dniu 1 maja 2016 r. – warunki na mocy których pozwolenie ma zastosowanie – są to warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego oraz rozporządzenia delegowanego – zgodnie z tabelą odniesień zawartą w załączniku 90 do rozp. delegowanego. 172 UKC – najważniejsze zmiany
173 Samoobsługa celna Kolejnym nowym uproszczeniem jest samoobsługa celna uregulowana w art. 185 UKC. W tym przypadku, organ celny na wniosek upoważnionego przedsiębiorcy może zezwolić, aby pewne formalności celne były załatwiane przez przedsiębiorcę w celu określenia przez niego należnej kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych oraz przeprowadzenia kontroli pod dozorem celnym. Rozporządzenie delegowane przewiduje stosowanie tego typu uproszczenia dla wszystkich procedur celnych, z wyłączeniem tranzytu oraz wolnego obszaru celnego. 173 UKC – najważniejsze zmiany
174 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Podstawy prawne: Art. 53 ust. 1 lit. b), 56, 57 UKC Art. 48 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 174 UKC – najważniejsze zmiany
175 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Taryfa celna stanowi załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. WE L 256 z 7.9.1987 r.). Taryfa jest zmieniana co roku w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji Europejskiej, które jest publikowane w Dzienniku Urzędowym UE nie później niż do dnia 31 października danego roku i obowiązuje od 1 stycznia roku następnego. Duże zmiany w Taryfie mogą być wprowadzane raz na 5 lat w konsekwencji zmian w Systemie Zharmonizowanym wprowadzanym przez Światową Organizację Celną (WCO) na poziomie ogólnoświatowym, gdyż nomenklatura Taryfy celnej jest oparta na Systemie Zharmonizowanym na poziomie sześciu cyfr. Po wejściu w życie unijnego kodeksu celnego, tj. od 1 maja 2016 r., zasady stosowania Wspólnej Taryfy Celnej nie zmieniają się. Podstawą należności celnych przywozowych i wywozowych jest Wspólna Taryfa Celna. Inne środki, ustanowione w przepisach unijnych regulujących określone dziedziny wymiany towarowej, stosowane są w zgodnie z klasyfikacją taryfową danych towarów. Nowością w UKC w zakresie Taryfy celnej jest wprowadzenie definicji klasyfikacji na potrzeby środków pozataryfowych (art. 57 ust. 2 UKC) 175 UKC – najważniejsze zmiany
176 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Wspólna Taryfa Celna obejmuje: Nomenklaturę scaloną towarów, określoną w rozporządzeniu (EWG) nr 2658/87, każdą inną nomenklaturę, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze scalonej lub która dodaje do niej dalsze podpodziały i która została ustanowiona w przepisach unijnych regulujących określone dziedziny do celów stosowania środków taryfowych związanych z wymianą towarową, konwencyjne lub zwykłe autonomiczne stawki celne, preferencyjne środki taryfowe określone w umowach zawartych przez Unię z niektórymi krajami lub terytoriami spoza obszaru celnego Unii lub z grupami takich krajów lub terytoriów, preferencyjne środki taryfowe przyjęte jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych krajów lub terytoriów spoza obszaru celnego Unii lub w odniesieniu do grup takich krajów lub terytoriów, autonomiczne środki przewidujące obniżenie należności celnych lub zwolnienie z należności celnych za niektóre towary, uprzywilejowane traktowanie taryfowe w zakresie wymienionych środków, z którego mogą korzystać niektóre towary ze względu na ich rodzaj lub końcowe przeznaczenie, inne środki taryfowe przewidziane w przepisach unijnych dotyczących rolnictwa, handlu lub innych dziedzin. 176 UKC – najważniejsze zmiany
177 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Definicja klasyfikacji taryfowej Zgodnie z definicją kodeksową „Klasyfikacja taryfowa” towarów do celów stosowania Wspólnej Taryfy Celnej polega na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane. Nowością jest definicja „Klasyfikacji taryfowej” towarów do celów stosowania środków pozataryfowych – polega ona na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej lub innej nomenklaturze ustanowionej przepisami unijnymi, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze scalonej, lub która dodaje do niej dalsze podpodziały, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane. Podpozycja lub dalszy podpodział, określone zgodnie z przepisami, wykorzystywane są do celów stosowania środków związanych z tą podpozycją. 177 UKC – najważniejsze zmiany
178 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Rozporządzenia klasyfikacyjne Kodeks przewiduje delegację dla Komisji Europejskiej do przyjmowania środków w celu określenia 2 klasyfikacji taryfowej towarów, czyli do wydawania tzw. rozporządzeń klasyfikacyjnych w związku z rozstrzygnięciem przez Komitet Kodeksu Celnego szczególnie trudnego zagadnienia klasyfikacyjnego. 178 UKC – najważniejsze zmiany
179 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Porozumienie ITA 2 Zawieszenie ceł w WTC od 1 lipca 2016 r. Wielostronna umowa o handlu produktami technologii informacyjnej zawarta w 1997 r. na forum WTO – liberalizacja światowego handlu towarami elektronicznymi 2012 r. - formalne rozpoczęcie negocjacji rewidujących Porozumienie. W lipcu 2015 r., strony doszły do porozumienia w zakresie zrewidowanej listy towarowej. Zakończenia prac nad ITA-2 podczas 10. Konferencji Ministerialnej WTO w Nairobi (15-18.12.2015 r.) – podpisanie deklaracji i uzgodnienie 3-, 5-, 7-letnich okresów przejściowych. 179 UKC – najważniejsze zmiany
180 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Porozumienie ITA 2 Zawieszenie ceł w WTC od 1 lipca 2016 r. Deklaracja ITA 2 zawiera 2 załączniki: Załącznik A – wymienia podpozycje HS 2007 lub ich części, które mają być objęte tą Deklaracją - 191 linii towarowych Załącznik B – wymienia specyficzne produkty (10 towarów), dla których mają być stawki zawieszone, niezależnie od ich klasyfikacji 180 UKC – najważniejsze zmiany
181 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Autonomiczne zawieszanie Ceł i Kontyngenty Taryfowe – 1.07.2016 r. Regulacje dotyczą surowców, komponentów, półproduktów importowanych w krajów trzecich na potrzeby unijnej produkcji (nie obejmują wyrobów gotowych do sprzedaży detalicznej) Rozporządzenia Rady dotyczące „nowych” zawieszeń ceł (ok. 200 towarów), jak i kontyngentów taryfowych (13 towarów), które wejdą w życie z dniem 1 lipca 2016 r., zostaną opublikowane w Dz.Urz. UE - koniec czerwca 2016 r. 181 UKC – najważniejsze zmiany
182 Wspólna taryfa celna i klasyfikacja taryfowa Autonomiczne zawieszanie Ceł i Kontyngenty Taryfowe – 1.07.2016 r. Zakres towarowy: ok. 5 % - produkty pochodzenia roślinnego (daktyle, ananasy, olej palmowy, pędy bambusa, przeciery i soki owoców tropikalnych, woda kokosowa i inne) ok. 52 % - produkty przemysłu chemicznego ok. 18 % - tworzywa sztuczne i wyroby z gumy ok. 6% - skóry, artykuły ze szkła i metali nieszlachetnych 16 % maszyny i urządzenia mechaniczne, elektryczne i elektroniczne. 3% - pozostałe głównie części pojazdów i urządzeń optycznych 182 UKC – najważniejsze zmiany
183 Kontyngenty taryfowe Kontyngenty taryfowe otwierane na przywóz niektórych towarów są zarządzane zgodnie z chronologicznym porządkiem przyjmowania według dat przyjęcia zgłoszeń celnych. Stanowi o tym przepis art. 56 ust. 4 UKC – rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 09 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny. Zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi zawierają następujące przepisy rozporządzenia wykonawczego do UKC - rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) Nr 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny. UKC – najważniejsze zmiany Slide 183
184 Kontyngenty taryfowe Art. 49 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa ogólne zasady jednolitego zarządzania kontyngentami taryfowymi; Art. 50 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa obowiązki organów celnych w przypadku przyjęcia wniosku o kontyngent; Art. 51 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa zasady zaliczenia na poczet kontyngentu wnioskowanych ilości; Art. 52 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa obowiązki organów celnych w przypadku unieważnienia zgłoszenia zawierającego wniosek o kontyngent; Art. 53 rozporządzenia wykonawczego do UKC zawiera definicję statusu krytycznego kontyngentu; Art. 54 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa zasady wykorzystaniu systemu teleinformatycznego przy jednolitym zarządzaniu kontyngentami taryfowymi; UKC – najważniejsze zmiany Slide 184
185 Kontyngenty taryfowe Art. 223 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi w ramach uproszczonego zgłoszenia celnego; NOWOŚĆ Do celów przyznania kontyngentu taryfowego uwzględnia się datę przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. Art. 236 rozporządzenia wykonawczego do UKC określa zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi w ramach zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru; NOWOŚĆ Do celów przyznania kontyngentu taryfowego uwzględnia się datę wpisania towarów do rejestru zgłaszającego. Kwestie organizacyjne, w tym obowiązki państw członkowskich jak i DG TAXUD związane z zarządzaniem tego typu kontyngentami taryfowymi zostały opisane we wspólnotowym dokumencie: Porozumienie administracyjne w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi (TAXUD/3439/2006). UKC – najważniejsze zmiany Slide 185
186 Slide 186 Kontyngenty taryfowe Strona wnioskująca o zastosowanie preferencyjnej stawki celnej w ramach ww. kontyngentów taryfowych jest zobowiązana do przedłożenia organom celnym zgłoszenia celnego na dokumencie SAD z wypełnionym Polem 39, co stanowi wniosek o zaliczenie towarów na poczet kontyngentu taryfowego. Wszelkie informacje dotyczące ww. kontyngentów taryfowych, w tym aktualne saldo, są dostępne na stronie Przeglądarki Taryfowej Systemu Zintegrowanej Taryfy Celnej ISZTAR4. Dopuszczenie do obrotu przywożonego towaru z zastosowaniem preferencyjnej stawki celnej w ramach kontyngentów taryfowych jest jedynie możliwe w przypadku zaliczenia, przez Wspólnotowy System QUOTA2, na poczet kontyngentów taryfowych wnioskowanej ilości towaru. UKC – najważniejsze zmiany
187 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa Podstawy prawne: Art. 22-37 UKC Art. 22, 252 rozporządzenia delegowanego Art. 16-23 rozporządzenia wykonawczego Art. 4 przejściowego rozporządzenia delegowanego 187 UKC – najważniejsze zmiany
188 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa Instytucja Wiążącej Informacji Taryfowej (WIT) jest jednym ze środków wprowadzonych po to, aby podmioty gospodarcze mogły uzyskać oficjalną informację o klasyfikacji taryfowej towarów, poprawić zarządzanie w związku ze spodziewanymi zyskami handlowymi oraz zredukować czas odprawy celnej. Decyzja WIT określa prawidłową klasyfikację towarów i może być wydana na potrzeby celne, tj. wówczas, gdy są przewidziane operacje obrotu towarowego z krajami trzecimi. Jej zasadniczym celem jest zapewnienie przejrzystości informacji celnej, jednolitego zastosowania Wspólnej Taryfy Celnej Unii Europejskiej, wyeliminowanie w krajach Unii Europejskiej różnic w klasyfikacji taryfowej oraz zapewnienie równości i prawnego zabezpieczenia podmiotów gospodarczych na obszarze Unii Europejskiej. Decyzja WIT jest decyzją towaroznawczą, która daje pewność prawną co do klasyfikacji towaru w nomenklaturze Taryfy celnej. Wniosek składa się do organu celnego w państwie członkowskim, w którym wnioskodawca ma siedzibę, lub w którym WIT będzie wykorzystywana 188 UKC – najważniejsze zmiany
189 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa Po wejściu w życie unijnego kodeksu celnego, tj. od 1 maja 2016 r., decyzje WIT nadal będą ważne na całym obszarze celnym Unii Europejskiej. Decyzje WIT uzyskane przed tą datą zachowają swoją ważność przez okres, na który zostały wydane, tj. przez 6 lat, o ile nie zajdzie przesłanka utraty ważności decyzji WIT. Decyzje WIT wydane po tej dacie będą ważne przez 3 lata, o ile nie zajdzie przesłanka utraty ważności decyzji WIT. Nie można zmienić żadnego elementu decyzji WIT, która weszła do obrotu prawnego. Jeżeli jednak zajdzie taka konieczność, decyzja WIT musi zostać uchylona, a w jej miejsce może zostać wydana nowa decyzja WIT. W świetle nowych przepisów podmiot, który posiada ważną decyzję WIT dla towarów, które mają być objęte zgłoszeniem celnym, ma obowiązek zastosowania w zgłoszeniu celnym klasyfikacji określonej w WIT i obowiązek podania numeru tej decyzji WIT w zgłoszeniu celnym. Te obowiązki dotyczą ważnych decyzji WIT uzyskanych zarówno przed 1 maja 2016 r., jak i WIT wydanych po tej dacie. 189 UKC – najważniejsze zmiany
190 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa Decyzja WIT z przedłużoną ważnością (period of grace) przy obsłudze zgłoszenia celnego jest używana tak, jak w przypadku użycia ważnej decyzji WIT. O przyznaniu przedłużonej ważności decyzji WIT decyduje w drodze decyzji administracyjnej organ celny, który wydał decyzję WIT. W Polsce jest to Dyrektor Izby Celnej w Warszawie. Formularze wniosku o WIT i decyzji WIT w pierwszej fazie okresu przejściowego zasadniczo nie różnią się od tych dotychczas używanych. Do decyzji WIT nie mają zastosowania przepisy dotyczące ponownej oceny i zawieszenia decyzji, a zatem decyzja WIT nie podlega ponownej ocenie w przypadku, np. zmian w przepisach unijnych, w wyniku przeprowadzonego monitorowania, bądź ze względu na informacje dostarczone przez posiadacza decyzji. Decyzja WIT nie może zostać także zawieszona w sytuacji, gdy, np. zaistnieją przesłanki do jej unieważnienia czy cofnięcia lub gdy domaga się tego jej posiadacz. 190 UKC – najważniejsze zmiany
191 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa Decyzja WIT z przedłużoną ważnością (period of grace) przy obsłudze zgłoszenia celnego jest używana tak, jak w przypadku użycia ważnej decyzji WIT. O przyznaniu przedłużonej ważności decyzji WIT decyduje w drodze decyzji administracyjnej organ celny, który wydał decyzję WIT. W Polsce jest to Dyrektor Izby Celnej w Warszawie. Formularze wniosku o WIT i decyzji WIT w pierwszej fazie okresu przejściowego zasadniczo nie różnią się od tych dotychczas używanych. od 1.05.2016 r. do 28.02.2017 r. zastosowanie ma formularz wniosku o WIT stanowiący załącznik 2 TDA i formularz decyzji WIT stanowiący załącznik 3 TDA (analogiczne z załącznikami odpowiednio 1b i 1 do rozporządzenia nr 2454/93) 191 UKC – najważniejsze zmiany
192 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa od 1 marca 2017 r. będą miały zastosowanie formularze wniosku o decyzję WIT i decyzji WIT stanowiące załączniki (odpowiednio) 4 i 5 TDA od 1 października 2018 r. system EBTI-3 ma działać zgodnie z założeniami unijnego kodeksu celnego (pełne wdrożenie) – elektroniczne decyzje WIT Do decyzji WIT nie mają zastosowania przepisy dotyczące ponownej oceny i zawieszenia decyzji, a zatem decyzja WIT nie podlega ponownej ocenie w przypadku, np. zmian w przepisach unijnych, w wyniku przeprowadzonego monitorowania, bądź ze względu na informacje dostarczone przez posiadacza decyzji. Decyzja WIT nie może zostać także zawieszona w sytuacji, gdy, np. zaistnieją przesłanki do jej unieważnienia czy cofnięcia lub gdy domaga się tego jej posiadacz. 192 UKC – najważniejsze zmiany
193 WIT – Wiążąca Informacja Taryfowa - monitorowanie użycia decyzji WIT Formuła scentralizowanych systematycznych kontroli użycia decyzji WIT po zwolnieniu towarów Kontrola użycia decyzji WIT będzie przeprowadzana po zwolnieniu towaru do procedury - ta opcja nie spowolni procedur celnych Jeśli w kontroli postimportowej zostanie stwierdzone nieprawidłowe użycie decyzji WIT lub brak użycia WIT, organ celny wyda decyzję w sprawie klasyfikacji towaru, ewentualnie wysokości należności celnych (jeśli zajdą ku temu przesłanki) 193 UKC – najważniejsze zmiany
194 Pochodzenie towarów Dotychczasowe przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC) oraz rozporządzenia wykonawczego (RWKC) regulowały przede wszystkim zagadnienia związane z niepreferencyjnymi regułami pochodzenia towarów oraz preferencyjnymi regułami pochodzenia, ale tylko tymi, które dotyczą unijnych systemów autonomicznych, tzn. preferencji stosowanych jednostronnie przez Unię Europejską wobec niektórych krajów (systemy GSP i ATM). Uzupełnieniem tych przepisów było rozporządzenie Rady nr 1207/2001 dotyczące procedur ułatwiających wystawianie dowodów pochodzenia towarów. Istotna część przepisów regulujących preferencyjne pochodzenie towarów znajduje się w umowach międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Są to umowy o wolnym handlu oraz Regionalna konwencja w sprawie pan-euro- śródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia. Ta część przepisów nie podlega zmianom z tytułu wejścia w życie unijnego kodeksu celnego. Unijny kodeks celny (UKC) oraz rozporządzenia: wykonawcze (RW) i delegowane (RD) modyfikują jedynie te przepisy, które obecnie znajdują się w WKC i RWKC. 194 UKC – najważniejsze zmiany
195 Pochodzenie towarów Podstawy prawne: Art. 59 oraz 61 ust.1 i 2 UKC, Art. 31 do 36 rozporządzenia delegowanego oraz załączniki: B i 22-01 do rozporządzenia delegowanego Art. 61 ust. 3 UKC Art. 61 do 66 rozporządzenia wykonawczego Art. 67 rozporządzenia wykonawczego 195 UKC – najważniejsze zmiany
196 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne - przywóz Nowe unijne niepreferencyjne reguły pochodzenia będą wiążące tylko w odniesieniu do przywozu, tzn. pochodzenie przywożonych do Unii towarów będzie musiało być ustalone w oparciu o te reguły. W przypadku istnienia wątpliwości co do prawidłowości deklarowanego przez importera w zgłoszeniu celnym pochodzenia przywożonego towaru, będzie on zobowiązany do udokumentowania pochodzenia tych towarów w rozumieniu unijnych niepreferencyjnych reguł. Same reguły zostały określone w art. 31 do 36 RD oraz w jego załączniku 22-01 i ustalają ich wiążące brzmienie dla znacznie większej liczby produktów niż to ma miejsce obecnie. W przypadku, gdy pochodzenie niepreferencyjne towaru będzie inne niż jego pochodzenie preferencyjne, konieczne będzie także zadeklarowanie w zgłoszeniu celnym obydwu krajów lub regionów pochodzenia. 196 UKC – najważniejsze zmiany
197 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne – wywóz W wywozie pochodzenie towarów powinno być ustalone w oparciu o niepreferencyjne reguły pochodzenia obowiązujące w kraju przeznaczenia przesyłki. Gdy reguły te nie będą znane, to pochodzenie będzie mogło być ustalone inną metodą, w tym także z wykorzystaniem reguł unijnych. Obecne unijne przepisy proceduralne dotyczące wystawiania świadectw pochodzenia, w tym ustalające wzór samego świadectwa, nie będą już dłużej stosowane i zostaną zastąpione przez odpowiednie regulacje krajowe. 197 UKC – najważniejsze zmiany
198 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne – dowód pochodzenia Jeżeli takie są wymogi wymiany handlowej, dokument potwierdzający pochodzenie może być wystawiony w Unii na podstawie reguł pochodzenia obowiązujących w kraju przeznaczenia lub na terytorium przeznaczenia lub zgodnie z inną metodą określającą kraj, w którym towary zostały całkowicie uzyskane lub zostały poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu. Brak w unijnych przepisach wzoru świadectwa pochodzenia, wymogów jakie powinno spełniać, sposobu wystawiania i uproszczeń. Państwa członkowskie i KE są zgodne co do tego, że dla prostoty i jednolitości postępowania należy w miarę możliwości zachować dotychczasowe rozwiązania. 198 UKC – najważniejsze zmiany
199 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne – regulacje krajowe (ustawa Prawo Celne) Art. 10 – wystawianie świadectw pochodzenia. delegacja dla Ministra Finansów do wydania rozporządzenia określającego wzór świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru, szczegółowe wymogi jakie powinno ono spełniać oraz sposób i tryb jego wystawiania przez organy celne. Zachowany będzie wzór świadectwa, procedura wnioskowania i wystawiania świadectw, uproszczony tryb – tzw. świadectwa in blanco. 199 UKC – najważniejsze zmiany
200 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne – regulacje krajowe (ustawa Prawo Celne) Upoważnienia do otrzymywania świadectw zalegalizowanych in blanco wydane przed 1 maja 2016 r. pozostaną w mocy. Nowe będą wystawiane już w oparciu o nowe przepisy (krajowe). Działania w celu ujednolicenia procedur wystawiania świadectw na poziomie izb przemysłowo – handlowych w UE nie przewidują żadnych uproszczeń dla eksporterów - Polska pozostanie zapewne jedynym krajem unijnym oferującym taką możliwość. Nie przewiduje się rozszerzenia zakresu/formy uproszczenia. Procedury wprowadzane jednostronnie (inaczej niż w przypadku uzgodnień w umowach handlowych) niosą ryzyko odmowy akceptacji dokumentów w kraju przywozu i/lub dodatkowej ich urzędowej legalizacji. 200 UKC – najważniejsze zmiany
201 Pochodzenie towarów Pochodzenie niepreferencyjne – środki podejmowane przez Komisję Europejską Komisja może przyjmować środki (w drodze aktów wykonawczych) w celu ustalania pochodzenia określonych towarów zgodnie z regułami pochodzenia mającymi zastosowanie do tych towarów. 201 UKC – najważniejsze zmiany
202 Pochodzenie towarów Pochodzenie preferencyjne – deklaracja dostawcy Rozporządzenie Rady nr 1207/2001 określające zasady deklarowania pochodzenia przy dostawach wewnątrzunijnych przestanie obowiązywać z dniem 1.05.2016 r., ale jego postanowienia zostały przeniesione do RW i RD. Tym samym dotychczasowe zasady sporządzania deklaracji dostawcy (w tym wzory deklaracji dostawcy) nie ulegną zmianie, jakkolwiek opierać się będą na innej podstawie prawnej. Także zasady ich weryfikacji oraz potwierdzania przez organy celne (świadectwo informacyjne INF4) nie będą zmienione. Istotną różnicą będzie natomiast zmiana okresu ich ważności. Długoterminowe deklaracje dostawcy będą mogły być sporządzane z ważnością maksymalnie do 2 lat od dnia ich sporządzenia, natomiast ich sporządzanie z mocą wsteczną będzie możliwe tylko w odniesieniu do okresu jednego roku wstecz, licząc od dnia sporządzenia takiej deklaracji. 202 UKC – najważniejsze zmiany
203 Pochodzenie towarów Pochodzenie preferencyjne – zastępcze dowody pochodzenia Od 1 maja 2016 r., oprócz zastępczych świadectw przewozowych EUR.1 rolę zastępczych dowodów pochodzenia będą pełnić także zastępcze.deklaracje pochodzenia lub zastępcze deklaracje na fakturze. 203 UKC – najważniejsze zmiany
204 Pochodzenie towarów Pochodzenie preferencyjne – upoważniony eksporter Wszystkie wydane dotychczas upoważnienia dla upoważnionych eksporterów w zakresie samodzielnego dokumentowania preferencyjnego pochodzenia towarów pozostają w mocy i nie podlegają ponownej ocenie po 1.05.2016 r. Jednocześnie jednak rozszerzeniu podlega terytorialny zakres ich stosowania. Dotychczasowe upoważnienia wydane przez polskie organy celne dotyczyły tylko przesyłek wywożonych z Polski. Rozszerzenie ich obowiązywania także dla przesyłek wywożonych z innych krajów UE wymagało uzyskania dodatkowego uprawnienia w oparciu o art. 8 rozporządzenia Rady nr 1207/2001. Po 1.05.2016 r. wszystkie upoważnienia będą automatycznie ważne na terytorium całej Unii. 204 UKC – najważniejsze zmiany
205 Pochodzenie towarów Pochodzenie preferencyjne – GSP Rozporządzenie Komisji nr 1063/2010 włączone do przepisów RW i RD Od 1 stycznia 2017 r.: Ustanowienie systemu zarejestrowanych eksporterów (REX) Kraje beneficjenci GSP na przystąpienie do systemu mają czas do 2020 r. Rejestracja podmiotów unijnych – dla celów wywozu produktów pochodzących z Unii, które mają być wykorzystane jako materiały w kraju korzystającym w ramach kumulacji dwustronnej lub dla celów sporządzania zastępczego dowodu pochodzenia (ponowny nadawca) Oświadczenie o pochodzeniu - nowy typ dowodu pochodzenia Obowiązek podania w zgłoszeniu celnym kodu dokumentu i numeru zarejestrowanego eksportera (numer REX). Walidacja zgłoszeń – sprawdzenie numeru REX w bazie unijnej 205 UKC – najważniejsze zmiany
206 Pochodzenie towarów – zagadnienie praktyczne – wyjaśnienia MF Przepisy UKC nie przewidują możliwości korzystania z procedury wystawiania świadectw pochodzenia w procedurze „in blanco”. Wielu eksporterów korzysta z tej procedury, jej utrzymanie po 1 maja 2016 r., znacznie ułatwiłoby działalność operacyjną. Pojawiają się sygnały od przedsiębiorców, że w celu zachowania ciągłości i elastyczności wysyłek chcieliby korzystać z tej procedury jak najdłużej. Zaplanowano utrzymanie uproszczenia na dotychczasowych zasadach poprzez wprowadzenie odpowiednich zmian i/lub nowych uregulowań w prawie krajowym. Przewiduje się również utrzymanie ważności upoważnień wydanych przed 1 maja 2016 r. 206 UKC – najważniejsze zmiany
207 Pochodzenie towarów – zagadnienie praktyczne – wyjaśnienia MF Nowe przepisy unijne, inaczej niż dotychczas, nie zawierają uregulowań dotyczących wspólnych dla państw członkowskich zasad dokumentowania pochodzenia niepreferencyjnego towarów. Tym samym znika podstawa prawna do uproszczenia polegającego na możliwości wystawiania niepreferencyjnych świadectw pochodzenia w oparciu o jeden wniosek. W konsekwencji, dla zapewnienia przedsiębiorcom ciągłości korzystania z przedmiotowego uproszczenia - konieczne jest uregulowanie powyższych kwestii na poziomie prawa krajowego. Zaplanowano utrzymanie uproszczenia na dotychczasowych zasadach poprzez wprowadzenie odpowiednich zmian i/lub nowych uregulowań w prawie krajowym. Przewiduje się również utrzymanie ważności upoważnień wydanych przed 1 maja 2016 r. poprzez wprowadzenie odpowiednich przepisów przejściowych w projektowanym rozporządzeniu. 207 UKC – najważniejsze zmiany
208 Kosowo Publikacja Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem, z drugiej strony (Dz. Urz. L 71 z 16.3.2016 r.) Protokół III w sprawie pojęcia „produkty pochodzące” stanowi integralną część układu (dowody pochodzenia: EUR.1, deklaracja pochodzenia). Termin wejścia w życie Układu zostanie opublikowany w Dz. Urz. UE (najprawdopodobniej 1 kwietnia 2016 r. ). Reguły pochodzenia - umowy o wolnym handlu Slide 208
209 Wiążąca Informacja o Pochodzeniu – WIP Podstawy prawne: Art. 33 i 34 UKC Art. 19 – 22 rozporządzenia delegowanego, załącznik B do rozporządzenia delegowanego Art. 16, 18, 19 i 23 rozporządzenia wykonawczego 209 UKC – najważniejsze zmiany
210 Wiążąca Informacja o Pochodzeniu - WIP Wiążąca informacja o pochodzeniu (WIP) jest decyzją wydawaną przez organ celny, na wniosek i nie zastępuje dowodu pochodzenia towaru, ale w przypadku jej stosowania posiadacz musi być w stanie udowodnić, że dany towar i okoliczności decydujące o nabyciu pochodzenia odpowiadają pod każdym względem towarom i okolicznościom opisanym w informacji. Wniosek składa się do organu celnego w państwie członkowskim, w którym wnioskodawca ma siedzibę, lub w którym WIP będzie wykorzystywana WIP wydana w jednym państwie członkowskim obowiązuje na całym terytorium UE i jest ważna przez 3 lata od dnia, w którym stała się skuteczna. Aby skorzystać z przedłużonego użycia decyzji WIP, która utraciła ważność lub została cofnięta przed upływem swojej ważności, posiadacz decyzji będzie musiał złożyć wniosek do organu celnego, który ją wydał, w terminie 30 dni od dnia, w którym utraciła ona ważność lub została cofnięta. 210 UKC – najważniejsze zmiany
211 Wiążąca Informacja o Pochodzeniu - WIP Wiążące informacje o pochodzeniu (WIP) będą mogły być udzielane tylko w przypadku, gdy wnioski o ich wydanie będą związane z planowanym korzystaniem z procedury celnej (przywóz lub wywóz) i będą wiążące zarówno dla organów celnych jak i posiadacza decyzji WIP. Posiadacz decyzji będzie zobowiązany do poinformowania organu celnego o posiadanej decyzji WIP (w formie kodu dokumentu), w przypadku gdy będzie ona dotyczyć towarów zgłoszonych do przywozu lub wywozu. obowiązek wskazania w zgłoszeniu numeru referencyjnego ważnej decyzji WIP, w której posiadaniu jest zgłaszający, jeśli obejmuje ona towary ujęte w zgłoszeniu - kod dokumentu w TARIC - C627 Kwestie proceduralne związane ze składaniem wniosków i wydawaniem decyzji WIP będą w większym zakresie regulowane bezpośrednio w przepisach unijnych. 211 UKC – najważniejsze zmiany
212 Wartość celna towarów Zakres zmian w unijnych przepisach dotyczących ustalania wartości celnej towarów (wynikający z unijnego kodeksu celnego, rozporządzenia wykonawczego i rozporządzenia delegowanego) jest zdeterminowany członkostwem Unii Europejskiej w Światowej Organizacji Handlu (WTO) i obowiązującym w ramach tej organizacji Porozumieniem w sprawie stosowania Artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu GATT (Kodeks Wartości Celnej). Porozumienie precyzyjnie reguluje metody i zasady określania wartości celnej, zobowiązując jednocześnie państwa członkowskie WTO do stosowania zawartych w nim regulacji w celu ustalania wartości celnej towarów. Dlatego dokonane (nieliczne) zmiany w przepisach z zakresu wartości celnej nie dotyczą kwestii zasadniczych i odnoszą się jedynie do zapisów, których zmiany nie kolidują z Kodeksem Wartości Celnej WTO. 212 UKC – najważniejsze zmiany
213 Wartość celna towarów Podstawy prawne: Art. 128 rozporządzenia wykonawczego Art. 130 rozporządzenia wykonawczego Art. 136 rozporządzenia wykonawczego Art. 73 i 75 UKC Art. 71 rozporządzenia delegowanego Art. 146 rozporządzenia wykonawczego 213 UKC – najważniejsze zmiany
214 Wartość celna towarów Zmiany w zakresie metody wartości transakcyjnej, w szczególności: Transakcje łańcuchowe, Rabaty, Koszty dodawane w ramach tzw. środków pomocowych Uproszczone ustalanie wartości celnej, Kursy walut. 214 UKC – najważniejsze zmiany
215 Wartość celna towarów Transakcje łańcuchowe - ustalanie wartości celnej towarów w transakcjach łańcuchowych, tzn. gdy towar był przedmiotem dwóch lub więcej sprzedaży przed jego wprowadzeniem na obszar celny UE. Następuje odejście od możliwości deklarowania wartości celnej na podstawie sprzedaży mającej miejsce przed ostatnią sprzedażą, na podstawie której towary zostały wprowadzone na obszar celny UE, przewidzianej w art. 147 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego do WKC. Jednakże na podstawie przepisów art. 347 rozporządzenia wykonawczego do UKC w okresie przejściowym, tj. do 31 grudnia 2017 r., przewidziano możliwość deklarowania wartości celnej na podstawie jednej z wcześniejszych sprzedaży przed ostatnią sprzedażą, na podstawie której towary zostały wprowadzone na obszar celny UE, pod warunkiem, że umowa sprzedaży, na podstawie której nastąpił zakup towarów dla których ustalana jest wartość celna, została zawarta przed wejściem w życie przepisów rozporządzenia wykonawczego do UKC, tj. przed 18 stycznia 2016 r. 215 UKC – najważniejsze zmiany
216 Wartość celna towarów Rabaty - ustalanie wartości celnej w sytuacji, gdy sprzedający udzielają kupującym rabatów z różnych tytułów, np. rabat za wcześniejszą płatność. Wprowadzenie do przepisów dotychczasowej praktyki. Pojawił się odrębny przepis poświęcony traktowaniu rabatów w związku z ustalaniem wartości celnej (obecnie jedyną podstawą prawną zaakceptowania rabatów jest przepis definiujący pojęcie ceny faktycznie zapłaconej lub należnej). Przepis przewiduje akceptowanie rabatów: a)gdy w chwili zgłoszenia celnego umowa zawarta pomiędzy kontrahentami przewiduje ich stosowanie i określa ich wysokość, b)za wcześniejszą płatność (nawet w sytuacji, gdy w chwili zgłoszenia towaru cena nie została zapłacona). Jednocześnie przepis wyklucza możliwość uwzględniania rabatów wynikających ze zmian w umowie dokonanych po przyjęciu zgłoszenia celnego. 216 UKC – najważniejsze zmiany
217 Wartość celna towarów Opłaty licencyjne - ustalanie wartości celnej w przypadku, gdy transakcji towarzyszą opłaty ponoszone z tytułu przyznanego prawa do korzystania ze znaku towarowego. Z zrezygnowano z odrębnych przepisów poświęconych wyłącznie traktowaniu opłat licencyjnych z tytułu przyznanego prawa do korzystania ze znaku towarowego (art. 159 rozporządzenia wykonawczego do WKC). Na gruncie nowych przepisów znak. 217 UKC – najważniejsze zmiany
218 Wartość celna towarów Uproszczenie - ustalanie wartości celnej na podstawie szczególnych kryteriów w przypadku, gdy nie można jej obliczyć w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego. Rozszerzono zakres przedmiotowy pozwolenia na uproszczone ustalanie wartości celnej w stosunku do obecnie obowiązujących przepisów (art. 156a rozporządzenia wykonawczego do WKC). Poza elementami doliczanymi do wartości celnej i niewliczanymi do tej wartości, również elementy formułujące samą cenę faktycznie zapłaconą lub należną będą mogły być obliczane według szczególnych kryteriów. Ponadto zmianie, w stosunku do określonych w obecnie obowiązujących przepisach unijnych, uległy warunki wydania pozwolenia. Zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego do UKC pozwolenia można udzielić, gdy spełnione są poniższe kryteria: 218 UKC – najważniejsze zmiany
219 Wartość celna towarów - uproszczenie dotyczące ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towaru – postępowanie audytowe – kryteria: a. przedmiotowe: zgłoszenie uproszczone wiązałoby się z poniesieniem nieproporcjonalnych kosztów administracyjnych, określona wartość celna nie będzie znacząco odbiegać od wartości celnej ustalonej w przypadku braku pozwolenia, b. podmiotowe: brak poważnego naruszenia lub powtarzających się naruszeń przepisów prawa celnego i przepisów podatkowych, utrzymywanie systemu księgowego zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości, posiadanie struktury administracyjnej odpowiedniej do charakteru i rozmiaru prowadzonej działalności. 219 UKC – najważniejsze zmiany
220 Wartość celna towarów Kursy walut - przeliczanie waluty w celu ustalania wartości celnej towarów (gdy cena towaru wyrażona jest w walucie obcej). Kurs wymiany waluty z przedostatniej środy poprzedniego miesiąca będzie stosowany przez cały następny miesiąc kalendarzowy niezależnie od jego wahnięć (odejście od zasady zmiany kursu w przypadku, gdy kurs wymiany zanotowany w środę różni się o 5% lub więcej w stosunku do kursu stosowanego przewidzianej art. 171 rozporządzenia wykonawczego do WKC). 220 UKC – najważniejsze zmiany
221 Wartość celna towarów – przepisy przejściowe Pozwolenia, które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r. mające ograniczony okres ważności - pozostają ważne do końca okresu lub do 1 maja 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej (art. 251 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego do UKC), nie mające ograniczonego okresu ważności – pozostają ważne do ponownej oceny tych pozwoleń, zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego do UKC (art. 251 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia). 221 UKC – najważniejsze zmiany
222 Wartość celna towarów – przepisy przejściowe (TDA) – deklaracja wartości celnej Po 1 maja 2016 r.: Zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu ma zawierać dane dotyczące wartości celnej; Nie jest wymagane dołączenie do zgłoszenia celnego deklaracji wartości celnej na formularzu DW1 w przypadku, gdy zgłoszenie celne dokonywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego; W przypadku, gdy zgłoszenie celne nie jest dokonywane z wykorzystaniem systemu informatycznego, dane dotyczące wartości celnej deklarowane są na formularzu DW1 (zał. nr 8); Brak zmian jeśli chodzi o dane dotyczące wartości celnej i przypadki, w których organy celne mogą odstąpić od wymogu przedstawienia danych dotyczących wartości celnej. 222 UKC – najważniejsze zmiany
223 Wartość celna towarów – wytyczne KE dotyczące wartości celnej Będą uzupełnieniem przepisów unijnego kodeksu celnego, rozporządzenia wykonawczego i rozporządzenia delegowanego Zastąpią Kompendium tekstów dotyczących ustalania wartości celnej opracowanych przez Komitet Kodeksu Celnego Sekcję Ustalania Wartości Celnej, Publikacja w Dz. Urz. UE seria C. 223 UKC – najważniejsze zmiany
224 Dług celny Podstawy prawne: Art. 77–88, 101–126 UKC Art. 72–80, 87–103 rozporządzenia delegowanego Art. 165–181 rozporządzenia wykonawczego 224 UKC – najważniejsze zmiany
225 Dług celny Powstanie długu celnego Przepisy regulujące przypadki, w których powstaje dług celny, co do zasady nie ulegają większym zmianom po dniu 30 kwietnia 2016 r. Dług celny powstaje w sytuacjach określonych w art. 77 – 79 oraz 81 - 82 UKC. Pewnej modyfikacji ulegają przepisy dotyczące podstawy powstania długu celnego w przywozie i w wywozie z tytułu określonych naruszeń przepisów celnych. Nowe regulacje (art. 79 i 82 UKC) nie posługują się już pojęciami: nielegalne wprowadzenie i naruszenie obowiązków wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty. Dotychczasowe przepisy art. 202, 203 i 204 WKC zostały zastąpione jednym przepisem – art. 79 UKC, który określa podstawę długu celnego z tytułu niespełnienia określonych warunków lub obowiązków. Nowe przepisy dotyczące powstania długu celnego nie zawierają już regulacji stanowiących wyjątki, zgodnie z którymi dług celny uważany jest za niepowstały (art. 204 ust. 1 akapit drugi i art. 206 WKC). Regulacje w tym zakresie zostały przeniesione do art. 124 UKC regulującego przypadki wygaśnięcia długu celnego. 225 UKC – najważniejsze zmiany
226 Dług celny Nowe regulacje dotyczące powstania długu celnego zawierają przepisy określające ogólne i szczególne zasady obliczania kwot należności celnych w zależności od procedur celnych, którymi zostały objęte towary podlegające tym należnościom. W dotychczasowych przepisach regulacje te przypisane były do poszczególnych procedur lub przeznaczeń celnych. W nowych przepisach rozszerzono zasadę domniemania miejsca powstania długu celnego z tytułu powstania nieprawidłowości, gdy kwota należności odpowiadających długowi celnemu jest niższa niż 10 000 EUR. Zgodnie z art. 87 ust. 4 UKC, w takich przypadkach dług celny uważa się za powstały w państwie członkowskim, w którym stwierdzono jego powstanie. Ponadto został wprowadzony siedmiomiesięczny termin na ustalenie miejsca powstania długu celnego, o którym mowa w art. 87 ust. 2 UKC, z tytułu nieprawidłowości w procedurach specjalnych innych niż tranzyt. Termin ten liczy się od upływu któregokolwiek z terminów określonych w art. 80 rozporządzenia delegowanego (tj. od wyznaczonego terminu: zamknięcia procedury celnej, zakończenia dozoru celnego towarów końcowego przeznaczenia, zakończenia czasowego składowania albo od przewidzianego terminu zakończenia przemieszczania towarów objętych procedurą składowania celnego między różnymi miejscami na obszarze celnym UE, jeżeli procedury nie zamknięto). 226 UKC – najważniejsze zmiany
227 Dług celny Określanie, powiadamianie oraz księgowanie należności celnych Przepisy dotyczące określania, powiadamiania oraz księgowania należności celnych ulegają jedynie niewielkim zmianom. Przepisy, które będą obowiązywać od dnia 1 maja 2016 r. zawierają nową regulację (art. 102 ust. 2 UKC), zgodnie z którą w przypadku, gdy należna kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych jest równa kwocie wpisanej do zgłoszenia celnego, zwolnienie towarów przez organ celny jest równoznaczne z powiadomieniem dłużnika o długu celnym. W innych przypadkach organ celny wydaje decyzję, w której określa należną kwotę i powiadamia dłużnika o kwocie długu celnego powstałego w przywozie bądź wywozie. Termin na zaksięgowanie należności celnych został wydłużony do 14 dni. Dotyczy to zarówno należności celnych określonych w zgłoszeniu celnym, jak i w decyzji organu celnego. 227 UKC – najważniejsze zmiany
228 Dług celny Nie zmieni się termin zapłaty długu celnego. Nadal będzie on wynosił 10 dni od dnia powiadomienia o długu celnym, tj. od zwolnienia towarów lub otrzymania decyzji organu celnego określającej kwotę należnego długu celnego. Wprowadzona zostaje natomiast możliwość zawieszenia biegu terminu zapłaty kwoty należności celnych, jeżeli towary mają stać się przedmiotem zniszczenia lub zrzeczenia się ich na rzecz Skarbu Państwa. Bieg terminu zapłaty kwoty należności celnych będzie zawieszany również w przypadkach, w których zgodnie z obecnie obowiązującym art. 876a RWKC zawieszany jest obowiązek uiszczenia należności przez dłużnika (art. 89 – 91 rozporządzenia delegowanego). W nowych przepisach, w przypadku należności celnych określonych w zgłoszeniu celnym, nie została określona minimalna kwota należności celnych, która nie podlega księgowaniu i o której dłużnik nie jest powiadamiany. Oznacza to, iż każda, nawet minimalna kwota należności celnych obliczona w zgłoszeniu celnym będzie musiała zostać uiszczona przez dłużnika. W pozostałych przypadkach, tj. gdy kwota należności miałaby być określona przez organ celny w decyzji, powiadomienie o niej nie nastąpi, jeżeli będzie ona niższa od równowartości 10 euro (art. 88 rozporządzenia delegowanego). 228 UKC – najważniejsze zmiany
229 Dług celny Odroczenie płatności należności celnych W zakresie odraczania płatności należności celnych nowe przepisy unijne nie wprowadzą istotnych zmian. Główna zmiana w tym obszarze polega na ujednoliceniu wymagań dotyczących danych we wnioskach i pozwoleniach na stosowanie odroczenia (załącznik A do rozporządzenia delegowanego i wykonawczego). Odsetki za zwłokę Pełna regulacja dotycząca poboru odsetek od należności celnych, określająca zarówno przypadki, w których odsetki będą pobierane i okresy, za które odsetki będą pobierane, jak i stosowaną stawkę odsetek za zwłokę, została zawarta w unijnym kodeksie celnym (art. 114 UKC). Dotychczas kwestie te uregulowane były w ustawie - Prawo celne. Przepis art. 114 UKC dotyczący odsetek za zwłokę naliczanych od należności celnych jest regulacją bardziej szczegółową i kompletną niż przepisy WKC w tym zakresie. 229 UKC – najważniejsze zmiany
230 Dług celny Odsetki za zwłokę – cd. Art. 114 ust. 2 UKC wprowadza obowiązek naliczenia odsetek za zwłokę w przypadku, gdy dług celny powstał na podstawie art. 79 lub 82 UKC (w wyniku niespełnienia warunków lub kryteriów) lub jeżeli powiadomienie o długu celnym jest wynikiem kontroli po zwolnieniu towarów. Wówczas odsetki liczone będą od kwoty należności celnych od dnia jego powstania do dnia powiadomienia o tym długu. W obecnie obowiązujących przepisach (art. 65 ust. 3-5 ustawy - Prawo celne) w przypadku powstania długu celnego na podstawie art. 202–205 oraz art. 210 i art. 211 WKC (sytuacje regulowane w UKC w art. 79 i 82) pobiera się odsetki liczone od dnia następującego po dniu jego powstania do dnia powiadomienia o kwocie należności wynikającej z tego długu. Jednakże w dotychczasowym stanie prawnym, jeżeli dłużnik udowodni, że podanie nieprawidłowych lub niekompletnych danych było spowodowane okolicznościami niewynikającymi z jego zaniedbania lub świadomego działania, odsetek tych się nie pobiera. Na gruncie UKC organy celne będą mogły odstąpić od naliczania odsetek za zwłokę jedynie, „jeżeli na podstawie udokumentowanej oceny sytuacji dłużnika zostanie stwierdzone, że ich naliczenie spowodowałoby poważne trudności natury ekonomicznej lub społecznej” (art. 114 ust. 3 UKC). Od 1 maja 2016 r. odsetki nie będą naliczane, jeżeli kwota do pokrycia w każdym przypadku nie przekracza 10 EUR. 230 UKC – najważniejsze zmiany
231 Dług celny Zwrot i umorzenie należności celnych Regulacje w zakresie zwrotu i umorzenia należności celnych, które zaczną obowiązywać od dnia 1 maja 2016 r. nie różnią się zasadniczo od regulacji obowiązujących w tym zakresie obecnie. W nowych przepisach unijnych zostały, co do zasady, zachowane dotychczasowe przypadki, w których możliwy jest zwrot lub umorzenie należności celnych. W art. 116 UKC przypadki te zostały pogrupowane w cztery rodzaje: 1)nadpłaty (art. 117 UKC), 2)towary wadliwe (art. 118 UKC), 3)błąd właściwych organów (art. 119 UKC), 4)zasada słuszności (art. 120 UKC). 231 UKC – najważniejsze zmiany
232 Dług celny Zwrot i umorzenie należności celnych - cd Pierwsza grupa dotyczy nadpłat, które w kontekście art. 117 UKC powinny być rozumiane jako kwoty przekraczające kwotę należną wynikającą z powstałego długu celnego. Przepis ten w części odpowiada regulacji zawartej w art. 236 WKC. Druga grupa dotyczy towarów wadliwych lub niezgodnych z warunkami kontraktu. Przepis art. 118 UKC odpowiada regulacji zawartej w art. 238 WKC. Trzecia grupa to przypadek, gdy pierwotnie podana do wiadomości dłużnika kwota należności była niższa od prawnie należnej wskutek błędu właściwego organu celnego. Przepis art. 119 UKC odpowiada regulacji zawartej w części art. 236 i w art. 220 ust. 2 lit. b WKC. Czwarta grupa przypadków to zwroty lub umorzenia należności oparte na tzw. zasadzie słuszności. Przepis art. 120 UKC w części odpowiada art. 239 WKC. Przepis art. 239 WKC nie został „przeniesiony” do nowych regulacji w zakresie, w jakim dotyczył przypadków określonych zgodnie z procedurą Komitetu. Nowe przepisy prawa celnego nie zawierają więc odpowiednika obecnego art. 900 RWKC. Przepis art. 120 UKC w porównaniu do art. 239 WKC w sposób bardziej szczegółowy określa przesłanki do dokonania zwrotu lub umorzenia w oparciu o zasadę słuszności. 232 UKC – najważniejsze zmiany
233 Dług celny Zwrot i umorzenie należności celnych Odrębny przypadek zwrotu należności dotyczy unieważnienia zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 116 ust. 1 zdanie drugie UKC. Przepis ten odpowiada art. 237 WKC. We wszystkich przypadkach zwrotów lub umorzeń należności celnych, co do zasady, bez zmian pozostają warunki i terminy, pod którymi taki zwrot lub umorzenie będą możliwe. Co do zasady, bez zmian pozostają również reguły postępowania w sprawach zwrotów lub umorzeń należności. Wyjątkiem jest tutaj regulacja zawarta w art. 121 ust. 2 UKC, która w przypadku stwierdzenia przez organ celny braku podstaw do zwrotu lub umorzenia należności w oparciu o powołaną we wniosku podstawę prawną wprowadza obowiązek dla organu celnego rozpatrzenia (przeanalizowania) danego przypadku w oparciu o pozostałe podstawy prawne. 233 UKC – najważniejsze zmiany
234 Zabezpieczanie długu celnego
235 Zabezpieczenia – podstawy prawne Art. 89–100, 148 ust. 2 akapit pierwszy lit. (c), 211 ust. 3 lit. (c) i 233 ust. 1 lit. (c) UKC Art. 81–86 i 250 rozporządzenia delegowanego (DA) Art. 147-164, 345 i 346 rozporządzenia wykonawczego (IA) Art. 7 i 8 przejściowego rozporządzenia delegowanego (TDA) 235 UKC – najważniejsze zmiany
236 Rodzaje należności podlegające zabezpieczeniu Zabezpieczenie ważne w więcej niż jednym państwie członkowskim obejmuje kwotę powstałych lub mogących powstać należności celnych i innych należności należnych w związku przywozem lub wywozem towarów (podatek VAT i akcyzowy w imporcie) – art. 89 ust. 2 akapit pierwszy UKC. Zabezpieczenie ważne w jednym państwie członkowskim obejmuje co najmniej kwotę powstałych lub mogących powstać należności celnych – art. 89 ust. 2 akapit drugi UKC. Przypadki objęcia zabezpieczeniem podatku VAT i akcyzowego w imporcie są określone w ustawach regulujących te podatki. Zabezpieczenie długu celnego
237 Zabezpieczenie obowiązkowe Prowadzenie magazynu czasowego składowania i miejsca uznanego - art. 148 ust. 2 lit. (c) i art. 115 rozporządzenia delegowanego; Prowadzenie składu celnego i korzystanie z pozostałych procedur specjalnych - art. 211 ust. 3 lit. (c) UKC i art. 195 ust. 1 akapit drugi i trzeci UKC; Odroczenie terminu płatności należności celnych - art. 110 UKC; Dopuszczenie do obrotu – jako warunek zwolnienia towaru do procedury zamiast zapłaty – art. 195 ust. 1 akapit pierwszy UKC i art. 244 rozporządzenia wykonawczego. Zabezpieczenie długu celnego
238 Zabezpieczenie nieobowiązkowe Możliwość odstąpienia przez organy celne od wymogu złożenia zabezpieczenia, gdy kwota należności nie przekracza statystycznego progu wartości dla zgłoszenia - art. 89 ust. 9 UKC. Zabezpieczenie długu celnego
239 Zabezpieczenie nie wymagane Od organów publicznych – art. 89 ust. 7 UKC; Dla towarów przewożonych po Renie i Dunaju – art. 89 ust. 8 lit. a UKC; Dla towarów przesyłanych transportem przesyłowym - art. 89 ust. 8 lit. b UKC; W szczególnych przypadkach odprawy czasowej – art. 89 ust. 8 lit. c UKC; Dla morskiego i powietrznego tranzytu unijnego z zastosowaniem uproszczenia, o którym mowa art. 233 ust. 4 lit. e UKC – art. 89 ust. 8 lit d UKC. Zabezpieczenie długu celnego
240 Zabezpieczenie nie wymagane w okresie przejściowym Dla procedur specjalnych innych niż tranzyt – do czasu utraty ważności pozwoleń wydanych na podstawie WKC (o ile na ich podstawie zabezpieczenie nie było wymagane) oraz/albo najpóźniej do 1 maja 2019 r. W uzasadnionych przypadkach – możliwość zażądania zabezpieczenia na zasadach ogólnych dotyczących zabezpieczeń nieobowiązkowych. Dla kolejowego tranzytu unijnego z zastosowaniem papierowego listu przewozowego CIM, jeżeli pozwolenie tak stanowi, oraz dla morskiego i powietrznego tranzytu unijnego z zastosowaniem poziomu I uproszczeń – najpóźniej do 1 października 2019 r. Zabezpieczenie długu celnego
241 System teleinformatyczny System elektroniczny do przechowywania i wymiany informacji dotyczących zabezpieczeń ważnych w więcej niż jednym państwie członkowskim – art. 147 IA. Wdrożenie systemu - 2020 r. (decyzja wykonawcza 2014/255/UE). Zabezpieczenie długu celnego
242 Zobowiązanie gwaranta Uregulowanie zasad przyjmowania przez organ celny zabezpieczenia w formie zobowiązania gwaranta – art. 92 ust. 1 lit. (c) i art. 94 UKC. Obowiązek wyznaczenia przez gwaranta adresu i pełnomocnika w każdym kraju, w którym ważne jest zobowiązanie gwaranta - art. 82 ust. 1 DA. Cofnięcie uznania gwaranta lub zobowiązania gwaranta oraz odwołania zobowiązania gwaranta z 16-dniowym okresem wejścia w życie i bez wpływu na towary objęte procedurą/czasowym składowaniem do tego czasu – art. 82 ust. 2 i 3 DA oraz art. 151 ust. 1-4 IA. Zabezpieczenie długu celnego
243 Wzory zobowiązań gwaranta Nowe wzory zobowiązań gwaranta – art. 151 ust. 5 i 6 oraz art. 160 ust. 1 akapit 2 IA (załączniki 32-01, 32-02 i 32-03). Możliwość złożenia zobowiązania gwaranta na innym wzorze, jeśli taki sam skutek prawny – art. 151 ust. 7 IA. W celu przedłużenia ważności gwarancji na okres przejściowy - obowiązkowe aneksowanie „starych” lub złożenie „nowych” zobowiązań do „starych” pozwoleń - od 1 maja 2016 r. Aneksowanie - poprzez złożenie krótkiego oświadczenia identyfikującego wszystkie uregulowane w UKC operacje, które mają być objęte zabezpieczeniem po 30 kwietnia 2016 r. (poprzez podanie podstaw prawnych lub opisowo). Zabezpieczenie długu celnego
244 Kwota referencyjna Kwota referencyjna zabezpieczenia generalnego – kwota odpowiadająca maksymalnej wysokości należności celnych i, w określonych przypadkach, innych opłat, powstałych lub mogących powstać w każdym momencie korzystania z zabezpieczenia generalnego - ustalana przez urząd celny zabezpieczenia we współpracy z osobą zobowiązaną do złożenia zabezpieczenia oraz weryfikowana z urzędu lub na wniosek osoby, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia– art. 155 IA. Zabezpieczenie długu celnego
245 Sposób szacowania kwoty referencyjnej Kwota referencyjna jest szacowana: w przypadku posiadania danych niezbędnych do obliczenia kwoty należności – na podstawie informacji o operacjach z ostatnich 12 miesięcy i szacowanej wielkości zamierzonych operacji; w przypadku braku danych – na podstawie parametrów najbardziej odpowiadających specyfice prowadzonej działalności (szacunkowe ryczałtowe kwoty przypisywane jednolitym jednostkom, takim jak zgłoszenia celne, kontenery, kilogramy, opakowania). Zabezpieczenie długu celnego
246 Zabezpieczenie w obniżonej kwocie i zwolnienie z obowiązku jego złożenia Możliwość obniżenia kwoty zabezpieczenia generalnego dla potencjalnych długów celnych, włącznie ze zwolnieniem z obowiązku złożenia zabezpieczenia, po spełnieniu podmiotowych kryteriów solidności i wypłacalności – art. 89 ust. 5 w związku z art. 95 ust. 2 UKC, art. 84 DA i art. 158 ust. 1 IA. W przypadku zabezpieczenia powstałych długów celnych (włącznie z przypadkiem odroczonej płatności)– możliwość obniżenia kwoty zabezpieczenia dla AEO – art. 89 ust. 5 w związku z art. 95 ust. 3 UKC i art. 158 ust. 2 IA. Zabezpieczenie długu celnego
247 Monitorowanie kwoty referencyjnej Monitorowanie kwoty referencyjnej – zapewnianie, aby kwota należności celnych oraz innych opłat podlegających zabezpieczeniu nie przekroczyła kwoty referencyjnej w okresie korzystania z zabezpieczenia. Monitorowanie kwoty referencyjnej jest dokonywane przez osobę zobowiązaną do złożenia zabezpieczenia (art. 156 IA) oraz organ celny (art. 89 ust. 6 UKC). Zabezpieczenie długu celnego
248 Sposoby monitorowania kwoty referencyjnej przez organ celny Na podstawie każdego zgłoszenia celnego i przed zwolnieniem towaru do procedury – dla dopuszczenia do obrotu i tranzytu w procedurze standardowej - art. 157 ust. 1 zdanie pierwsze i ust. 2 IA. Na podstawie każdego zgłoszenia uzupełniającego – dla dopuszczenia do obrotu w formie zgłoszenia uproszczonego i wpisu do rejestru przedsiębiorcy - art. 157 ust. 1 zdanie drugie IA. W formie regularnego i odpowiedniego audytu – dla czasowego składowania, procedur specjalnych innych niż tranzyt oraz samoobsługi celnej - art. 148 ust. 2 akapit drugi UKC i art. 157 ust. 3 IA. Zabezpieczenie długu celnego
249 Sposoby monitorowania kwoty referencyjnej w okresie przejściowym Sposoby monitorowania kwoty referencyjnej do czasu wdrożenia nowego unijnego systemu zarzadzania zabezpieczeniami: Na podstawie każdego zgłoszenia celnego i przed zwolnieniem towaru do procedury – dla dopuszczenia do obrotu, końcowego przeznaczenia, tranzytu, odprawy czasowej i uszlachetniania czynnego - w procedurze standardowej - art. 157 ust. 1 zdanie pierwsze i ust. 2 IA. Na podstawie każdego zgłoszenia uzupełniającego – dla dopuszczenia do obrotu w formie zgłoszenia uproszczonego i wpisu do rejestru przedsiębiorcy - art. 157 ust. 1 zdanie drugie IA. W formie regularnego i odpowiedniego audytu – dla czasowego składowania i składowania celnego - art. 148 ust. 2 akapit drugi UKC i art. 157 ust. 3 IA. Zabezpieczenie długu celnego
250 Wnioski o pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego Brak formularzy wniosków i pozwoleń. Docelowo - dane dla wniosków i pozwoleń na stosowanie zabezpieczenia generalnego (w tym z obniżoną kwotą i zwolnieniem ze złożenia zabezpieczenia) – Załączniki A do DA i IA – kod rodzaju wniosku/pozwolenia - 4a. Jeden zestaw danych dla wniosku i jeden dla pozwolenia (gwarancje tranzytowe nie będą uregulowane odrębnie). W okresie przejściowym – rozporządzenie MF w sprawie danych - pozostają odrębne zestawy danych dla wniosków o wydanie pozwoleń na złożenie zabezpieczenia generalnego poza tranzytem i w tranzycie. Nowe dane poza tranzytem: geograficzny obszar ważności-Unia, rodzaj procedur, kwota referencyjna i poziom zabezpieczenia. Zabezpieczenie długu celnego
251 Podział kwoty referencyjnej Oddzielne numery referencyjne zabezpieczenia (GRN) dla potrzeb każdego rodzaju operacji nie wymagających pozwolenia lub każdego pozwolenia na procedurę specjalną/czasowe składowanie – w celu zapewnienia prawidłowego monitorowania poszczególnych części kwoty referencyjnej przypisanych do każdego rodzaju operacji/każdego pozwolenia. Podział kwoty referencyjnej pomiędzy poszczególne pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego – taki jak dla (GRN). Zobowiązanie gwaranta – dopuszczalne bez podziału kwoty referencyjnej. Zabezpieczenie długu celnego
252 Wydawanie pozwoleń przed 1 maja 2016 r. na stosowanie zabezpieczenia generalnego Zgodnie z art. 346 IA organ celny może wydać pozwolenie przed dniem 1 maja 2016 r. z terminem ważności od dnia 1 maja 2016 r. Zabezpieczenie długu celnego
253 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Z dniem 1 maja 2016 r. ulegną istotnej zmianie zasady stosowania zabezpieczeń długu celnego, w szczególności zabezpieczeń generalnych, m.in. objęcie czasowego składowania obowiązkiem złożenia zabezpieczenia (złożenie zabezpieczenia jest warunkiem udzielenia pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania). Oparcie zasad stosowania zabezpieczenia na zasadach dotychczas obowiązujących w tranzycie (m.in. w zakresie kwoty referencyjnej, złożenia zabezpieczenia w obniżonej wysokości i zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia); Zastąpienie gwarancji zobowiązaniem gwarancyjnym; Gwarancja, o której mowa w art. 193 WKC, została zastąpiona tzw. zobowiązaniem gwaranta, którego treść, zasady funkcjonowania i odpowiedzialności gwaranta są wzorowane na gwarancji generalnej stosowanej w procedurze tranzytu. W przypadku zabezpieczeń stosowanych w procedurze tranzytu zmiany są niewielkie 253 UKC – najważniejsze zmiany
254 Zabezpieczenia obowiązkowe i nieobowiązkowe - fiszka MF – szczegółowe kwestie Zgodnie z przepisami UKC w większości przypadków zabezpieczenia będą miały charakter obowiązkowy. Obowiązek złożenia zabezpieczenia wynika bezpośrednio z przepisów unijnych odnoszących się do poszczególnych procedur celnych lub regulujących sytuację towaru w inny sposób i może stanowić warunek wydania pozwolenia na stosowanie określonej procedury celnej; art. 91 UKC uprawnia organy celne do wymagania złożenia zabezpieczenia w przypadkach, w których złożenie zabezpieczenia nie jest obowiązkowe, jeżeli uznają, że nie jest pewne, czy kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadająca długowi celnemu oraz inne należności zostaną zapłacone w przewidzianym terminie; W okresie przejściowym po wejściu w życie nowych przepisów unijnych pozwolenia wydane przez organy celne przed dniem 1 maja 2016 r. zachowają ważność, jednak nie dłużej niż do 1 maja 2019 r. albo do ponownej oceny pozwolenia zgodnie z art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego. W takim przypadku, jeżeli przepisy celne obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2016 r., na podstawie których zostało wydane pozwolenie, np. na stosowanie określonej procedury celnej, nie nakładały obowiązku złożenia zabezpieczenia długu celnego, to do czasu utraty ważności przez to pozwolenie złożenie zabezpieczenia nie będzie obowiązkowe, z wyjątkiem sytuacji, gdy organ celny zażąda złożenia zabezpieczenia, ponieważ uzna, że nie jest pewne, czy kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadająca długowi celnemu oraz inne należności zostaną zapłacone w przewidzianym terminie. Dotyczy to również pozwoleń na prowadzenie magazynu czasowego składowania. 254 UKC – najważniejsze zmiany
255 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Wysokość zabezpieczenia Zgodnie z art. 90 UKC wysokość składanego zabezpieczenia obowiązkowego organy celne ustalają: w wysokości równej kwocie należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu oraz kwocie innych należności (np. podatek VAT, akcyza, opłata paliwowa – w imporcie) – jeżeli kwotę tę można dokładnie ustalić w chwili, gdy wymagane jest złożenie zabezpieczenia; w maksymalnej, w ocenie organów celnych, już powstałej lub mogącej powstać kwocie należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu i innych należności – jeżeli ustalenie dokładnej kwoty w chwili, gdy wymagane jest złożenie zabezpieczenie nie jest możliwe. Wysokość zabezpieczenia nieobowiązkowego powinna być ustalona przez organ celny jako równa kwocie należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu oraz innych należności, co do których organ celny uzna, że nie jest pewne, czy ta kwota zostanie zapłacona w przewidzianym terminie. Jednak wysokość tego zabezpieczenia powinna być obliczona tak, aby nie przekraczała poziomu obliczonego lub oszacowanego dla zabezpieczenia obowiązkowego. 255 UKC – najważniejsze zmiany
256 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Wysokość zabezpieczenia generalnego W przypadku uzyskania przez podmiot pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego kwota zabezpieczenia ustalona zgodnie z art. 90 UKC będzie stanowiła kwotę referencyjną, która jest podstawą ustalenia wysokości składanego zabezpieczenia generalnego. Przepisy unijne przewidują cztery poziomy zabezpieczenia generalnego dla potencjalnych długów celnych: w wysokości 100% kwoty referencyjnej, w wysokości obniżonej do 50% kwoty referencyjnej, w wysokości obniżonej do 30% kwoty referencyjnej, w wysokości obniżonej do 0% kwoty referencyjnej (zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia). Natomiast dla powstałych długów celnych możliwe są dwa poziomy zabezpieczenia: w wysokości 100% kwoty referencyjnej, w wysokości obniżonej do 30% kwoty referencyjnej. 256 UKC – najważniejsze zmiany
257 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Wysokość zabezpieczenia generalnego Przykładowo: w przypadku dopuszczenia do obrotu (w tym uprzedniego przywozu w uszlachetnianiu biernym), odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła i końcowego przeznaczenia zabezpieczenie generalne może zostać obniżone do 30% kwoty referencyjnej, w przypadku czasowego składowania, składowania celnego, uszlachetniania czynnego i odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła zabezpieczenie generalne może zostać obniżone do 50 %, 30% lub 0% kwoty referencyjnej. Dla zabezpieczeń funkcjonujących w tranzycie pozostaną, jak dotychczas, cztery poziomy zabezpieczenia, tj. 100%, 50%, 30% i 0% kwoty referencyjnej. 257 UKC – najważniejsze zmiany
258 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Pozwolenie na zabezpieczanie generalne Podobnie jak dotychczas organ celny może, zgodnie z art. 89 ust. 5 UKC, zezwolić na złożenie zabezpieczenia generalnego obejmującego kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającą długowi celnemu w odniesieniu do dwóch lub więcej operacji, zgłoszeń lub deklaracji, lub procedur celnych – na wniosek dłużnika lub osoby, która może stać się dłużnikiem, a także na wniosek osoby trzeciej składającej, za zgodą organu celnego, zabezpieczenie zamiast osób, od których wymagane jest złożenie zabezpieczenia. W okresie przejściowym po wejściu w życie nowych przepisów unijnych również pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego wydane przed dniem 1 maja 2016 r. zachowają ważność, jednak nie dłużej niż do 1 maja 2019 r. albo do ponownej oceny pozwolenia. Pozwolenia te pod rządami nowych przepisów unijnych będą traktowane jako pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego w pełnej wysokości (100% kwoty referencyjnej) i obszarze ważności – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. !!! Kwota zabezpieczenia generalnego faktycznie złożonego na podstawie „starego” pozwolenia (ważnego po dniu 30 kwietnia 2016 r.) będzie od dnia 1 maja 2016 r. uznawana za kwotę referencyjną dla tego pozwolenia. 258 UKC – najważniejsze zmiany
259 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Pozwolenie na zabezpieczanie generalne W sytuacji, gdy kwota zabezpieczenia generalnego złożonego na podstawie „starego” pozwolenia okaże się mniejsza od kwoty referencyjnej ustalonej zgodnie z nowymi przepisami unijnymi, konieczne będzie złożenie dodatkowego zabezpieczenia. Ubieganie się przez podmiot o pozwolenie na złożenie zabezpieczenia generalnego w obniżonej wysokości będzie wymagać złożenia wniosku o jego udzielenie na podstawie nowych przepisów unijnych. Różnice pomiędzy warunkami, od których spełnienia zależą poszczególne poziomy obniżenia zabezpieczenia generalnego oraz różnice w zakresie obszaru ważności zabezpieczenia (zabezpieczenie do procedury tranzytu, co do zasady, powinno być ważne w wielu państwach członkowskich) powoduje konieczność wydania odrębnych pozwoleń na złożenie zabezpieczenia generalnego dla procedury tranzytu oraz dla każdego poziomu obniżenia wysokości zabezpieczenia w procedurach innych niż tranzyt. Z tego powodu ze względów praktycznych wskazane jest występowanie do organu celnego z odrębnymi wnioskami dotyczącymi poszczególnych poziomów zabezpieczenia, a nawet dotyczącymi poszczególnych procedur celnych. Podmiot zainteresowany uzyskaniem nowego pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego z ważnością od dnia 1 maja 2016 r. powinien złożyć właściwemu organowi celnemu wniosek w tej sprawie z odpowiednim wyprzedzeniem umożliwiającym wydanie decyzji i złożenie zabezpieczenia przed tym terminem. `` 259 UKC – najważniejsze zmiany
260 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Pozwolenie na zabezpieczanie generalne Zgodnie z art. 346 rozporządzenia wykonawczego organ celny może wydać pozwolenie przed 1 maja 2016 r. z terminem ważności od 1 maja 2016 r., zatem z dniem opublikowania nowelizacji ustawy – Prawo celne i przepisów wykonawczych do tej ustawy pojawi się możliwość złożenia przedmiotowego wniosku, uzyskania pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego oraz złożenie tego zabezpieczenia. !!! Uwaga: z treści wniosku złożonego przed 1 maja 2016 r. powinno jednoznacznie wynikać, że jest składany na podstawie nowych przepisów unijnych i dotyczy pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego ważnego od dnia 1 maja 2016 r. Nowe krajowe przepisy celne nie będą określać wzorów wniosków o wydanie pozwolenia, a jedynie dane, które obowiązkowo powinny być w nim zawarte. Wnioski składane w formie papierowej mogą mieć zatem dowolną formę, niemniej jednak dla celów pomocniczych można wykorzystać dotychczasową formę wniosku pod warunkiem zawarcia w jego treści danych wymaganych zgodnie z nowymi przepisami w sprawie danych wymaganych we wniosku. `` 260 UKC – najważniejsze zmiany
261 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Warunki uzyskania pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego Możliwość skorzystania z obniżenia wysokości zabezpieczenia generalnego zapłaty potencjalnych długów zależeć będzie od spełnienia szeregu warunków określonych w art. 84 rozporządzenia delegowanego. Istotnymi warunkami uzyskania pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego w obniżonej wysokości są warunki finansowe. W szczególności wnioskodawca powinien dowieźć, iż: nie został postawiony w stan upadłości, w okresie trzech lat przed złożeniem wniosku wywiązywał się z zobowiązań finansowych związanych z uiszczaniem należności celnych i wszelkich innych należności, podatków lub opłat pobieranych w związku z przywozem lub wywozem towarów, wykaże na podstawie ewidencji i informacji obejmujących okres trzech lat poprzedzających złożenie wniosku, że jego sytuacja finansowa umożliwia mu wywiązanie się ze spoczywających na nim zobowiązań, biorąc pod uwagę rodzaj i skalę prowadzonej działalności gospodarczej, a także udowodni, że nie posiada żadnych ujemnych aktywów netto, chyba że istnieje możliwość pokrycia takich aktywów, jest w stanie wykazać, że jego sytuacja finansowa umożliwia mu wywiązanie się ze spoczywających na nim zobowiązań w odniesieniu do części kwoty referencyjnej nieobjętej zabezpieczeniem (odpowiednio 70%, 50% albo 100% kwoty referencyjnej). `` 261 UKC – najważniejsze zmiany
262 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Warunki uzyskania pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego jeżeli wnioskodawca prowadzi działalność krócej niż trzy lata, warunek wywiązywania się z zobowiązań finansowych związanych z uiszczaniem należności celnych i wszelkich innych należności, podatków lub opłat pobieranych w związku z przywozem lub wywozem towarów, weryfikuje się w oparciu o dostępną ewidencję i dostępne informacje. Możliwość skorzystania z obniżenia do poziomu 30% kwoty referencyjnej wysokości zabezpieczenia generalnego zapłaty powstałych długów uzależnione będzie od faktu posiadania statusu upoważnionego przedsiębiorcy. `` 262 UKC – najważniejsze zmiany
263 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Złożenie zabezpieczenia W wykazie podstawowych form zabezpieczenia, w których może być złożone zabezpieczenie celne, nastąpiła zmiana polegająca na zastąpieniu gwarancji, o której mowa w art. 193 WKC, tzw. zobowiązaniem gwaranta, którego treść, zasady funkcjonowania i odpowiedzialności gwaranta są wzorowane na tzw. gwarancji generalnej stosowanej w procedurze tranzytu. Ponadto, inaczej niż dotychczas, w załącznikach do rozporządzenia wykonawczego zostały określone obowiązujące wzory zobowiązań gwaranta, w tym wzór „Zobowiązania gwaranta – Zabezpieczenie generalne” (załącznik nr 32-03), którego forma i treść różnią się w istotny sposób od obecnie stosowanych dokumentów gwarancji składanych jako zabezpieczenie generalne. Jedna z istotniejszych zmian polega na tym, że maksymalna kwota zobowiązania gwaranta nie może zostać pomniejszona o kwoty, które na mocy tego zobowiązania zostały już zapłacone (zasada odnawialności maksymalnej kwoty zobowiązania gwaranta), chyba że wystąpiono wobec gwaranta o zapłatę należności poniesionych w trakcie operacji celnej, która rozpoczęła się przed otrzymaniem danego wezwania do zapłaty lub w ciągu następnych 30 dni. Zabezpieczenie generalne składa się w izbie celnej, której dyrektor zezwolił na złożenie zabezpieczenia generalnego zgodnie z art. 89 ust. 5 UKC. Ze względu na obsługę zabezpieczeń generalnych w systemach teleinformatycznych Służby Celnej, wskazane jest wystawianie dokumentów zobowiązania gwaranta oddzielnie dla każdego pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego (oddzielnie dla każdego poziomu zabezpieczenia - odpowiednio 100%, 50% i 30%). Wystawienie dokumentu zobowiązania gwaranta dla każdego pozwolenia oddzielnie zapewni prawidłową rejestrację zabezpieczenia w Ogólnopolskim Systemie Zabezpieczeń i Pozwoleń (OSOZ2) i późniejsze jego prawidłowe stosowanie. `` 263 UKC – najważniejsze zmiany
264 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Numer GRN i monitorowanie zabezpieczenia generalnego Dla celów obsługi zabezpieczeń celnych przez systemy teleinformatyczne (System OSOZ2) zabezpieczeniom celnym będą podczas ich rejestracji w Systemie OSOZ2 nadawane niepowtarzalne 17-to znakowe numery – GRN. W okresie przejściowym, tj. od dnia 1 maja 2016 r. do czasu wdrożenia nowego unijnego systemu zarządzania zabezpieczeniami celnymi, monitorowanie zabezpieczenia celnego będzie prowadzone w formie audytu (zabezpieczenia celne do procedury czasowego składowania i procedury składowania celnego) lub w formie saldowania przez System OSOZ2 (dla pozostałych procedur celnych). Nadanie zabezpieczeniom celnym numeru GRN o ustalonej strukturze umożliwi obsługę tych zabezpieczeń w Systemie OSOZ2. Audyt zabezpieczenia będzie miał na celu przede wszystkim ustalenie czy w każdym czasie kwota powstałych i potencjalnych długów celnych i innych opłat objętych tym zabezpieczeniem nie przekroczyła kwoty referencyjnej tego zabezpieczenia. W przypadku zabezpieczeń generalnych monitorowanych w formie saldowania, saldowaniu będzie podlegać kwota referencyjna zabezpieczenia. W przypadku zabezpieczeń generalnych monitorowanych w formie saldowania sprawdzenie to odbywać się będzie na podstawie każdego zgłoszenia celnego, przed zakończeniem odprawy. Kwoty referencyjne ustalone dla poszczególnych operacji celnych/procedur celnych będą rejestrowane w Systemie OSOZ2 oddzielnie i każdej z nich zostanie nadany odrębny numer GRN, co umożliwi ich saldowanie. `` 264 UKC – najważniejsze zmiany
265 Zabezpieczenia – fiszka MF – szczegółowe kwestie Na stronach internetowych MF przedstawiono: - wzory aneksów do gwarancji złożonej przed 1 maja 2016 r. opracowane w Ministerstwie Finansów, - wzór aneksów do gwarancji złożonej przed 1 maja 2016 r. opracowany przez Polską Izbę Ubezpieczeń zaaprobowany przez Ministerstwo Finansów, - wzór gwarancji opracowany przez Polską Izbę Ubezpieczeń w oparciu o dotychczas stosowany wzór gwarancji bankowej/ubezpieczeniowej, określający operacje/procedury celne według nowych unijnych przepisów celnych, który może być stosowany w przypadku gwarancji składanych po 1 maja 2016 r. na podstawie „starych” pozwoleń na stosowanie zabezpieczenia generalnego do czasu wygaśnięcia terminu ich ważności, -wzór zobowiązania gwaranta określony w załączniku 32-03 do rozporządzenia wykonawczego. Wzory aneksu mają charakter przykładowy, co oznacza możliwość ich dowolnego stosowania w zależności od treści aneksowanej gwarancji, objętych nią procedur, itp. `` 265 UKC – najważniejsze zmiany
266 Ponowna ocena wydanych pozwoleń Podstawy prawne: art. 23 ust. 4 UKC art. 15, art. 250–251, art. 253–254 rozporządzenia delegowanego art. 345 rozporządzenia wykonawczego 266 UKC – najważniejsze zmiany
267 Ponowna ocena wydanych pozwoleń Pozwolenia wydane na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC) lub Rozporządzenia Wykonawczego (RWKC), które nie są ograniczone terminem ważności (tj. wydane zostały na czas nieokreślony) pozostają nadal ważne w dniu 1 maja 2016 r., aż do czasu dokonania przez organ celny ponownej oceny tych pozwoleń. Pozwolenia takie powinny zostać ponownie ocenione w terminie do dnia 1 maja 2019 r. Zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami pozwolenia wydane na podstawie WKC lub RWKC, które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r. i nie są ograniczone terminem ważności podlegają ponownej ocenie. Powyższa zasada nie dotyczy: pozwoleń udzielonych eksporterom na sporządzanie deklaracji na fakturze, o których mowa w art.97v i art. 117 RWKC, pozwoleń na gospodarowanie materiałami z wykorzystaniem metody rozróżnienia księgowego, o której mowa w art. 88 RWKC. 267 UKC – najważniejsze zmiany
268 Ponowna ocena wydanych pozwoleń Szczególne regulacje dotyczą pozwoleń pojedynczych na procedurę uproszczoną (SASP) – pozostają one ważne do dnia wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, tj. do 2020 r. (art. 345 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego). Szczególne regulacje dotyczą również pozwoleń na odroczenie płatności należności w odniesieniu do decyzji wydanych zgodnie z art. 224 WKC, obowiązujących w dniu 1 maja 2016 r., przyznających odroczenie płatności łącznie dla wszystkich należności, które podlegają jednemu zaksięgowaniu zgodnie z art. 218 ust. 1 WKC. Jeżeli w wyniku ponownej oceny pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego powiązanego z taką decyzją udzielono nowego pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego, nowe pozwolenie na odroczenie płatności wydaje się automatycznie w tym samym czasie zgodnie z art. 110 UKC. Pozostałe pozwolenia bez określonego terminu ważności podlegają obowiązkowi ponownej oceny. 268 UKC – najważniejsze zmiany
269 Ponowna ocena wydanych pozwoleń Ponownej ocenie poddane zostaną zatem następujące pozwolenia wydane na podstawie przepisów WKC: świadectwo AEO, pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, pozwolenie na stosowanie procedury zgłoszenia uproszczonego, pozwolenie na skład celny, pozwolenie na magazyn czasowego składowania, zgoda na prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, pozwolenie na status upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym (T1/T2), pozwolenie na status upoważnionego odbiorcy w tranzycie unijnym (T1/T2), pozwolenie na status upoważnionego odbiorcy TIR, pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego 100%, 50% i 30% (tranzyt), pozwolenie na zwolnienie za składnia zabezpieczenia (tranzyt), pozwolenie na ustanowienie regularnej linii żeglugowej, pozwolenie na potwierdzanie unijnego statusu przez upoważnionego wystawcę (T2L/T2LF), pozwolenie na tzw. ryczałtowe określenie niektórych elementów formułujących wartość celną, wydane na podstawie art. 156a RWKC. Uwaga: W zakresie pozwoleń tranzytowych ponownej ocenie podlegać będą również pozwolenia na upoważnionego nadawcę TIR (według przepisów krajowych). 269 UKC – najważniejsze zmiany
270 Ponowna ocena wydanych pozwoleń Maksymalny termin na przeprowadzenie ponownej oceny – 1 maja 2019 r. Po przeprowadzeniu ponownej oceny organ celny cofa pozwolenie wydane przed 1 maja 2016 r., a następnie (jeżeli wynik ponownej oceny potwierdził, że warunki i kryteria wymagane do jego wydania są spełnione) wydaje nowe pozwolenie. Przepisy UKC oraz przepisy rozporządzenia delegowanego i wykonawczego w większym stopniu niż dotychczas wiążą uzyskanie niektórych pozwoleń ze spełnieniem warunków i kryteriów jakie są wymagane dla uzyskania statusu AEO (art. 39 UKC). Powiązanie to ma charakter: bezpośredniego odwołania do konkretnych przepisów o warunkach i kryteriach AEO – np. pozwolenie na upoważnionego nadawcę w tranzycie unijnym, powielenia tych przepisów w artykułach określających warunki i kryteria dla poszczególnych pozwoleń – np. pozwolenie na zwolnienie z zabezpieczenia generalnego, lub bezpośredniego uzależnienia możliwości uzyskania danego pozwolenia od posiadania statusu AEOC – np. pozwolenie na odprawę scentralizowaną i pozwolenia na samoobsługę celną. Jeżeli przedsiębiorca posiada status AEOC wydany przed 1 maja 2016 r. to możliwość skorzystania z niego przy ubieganiu się o pozwolenie wydane na podstawie nowych przepisów, które uzależnione jest od spełnienia przez przedsiębiorcę warunków jakie wymagane są dla AEOC lub od posiadania tego typu świadectwa – wymaga uprzedniej ponownej oceny dotychczasowego świadectwa AEOC/F. Ponowna ocena będzie się odbywała z urzędu według harmonogramu. O podjęciu czynności związanych z ponowną oceną oraz o jej wyniku przedsiębiorca zostanie poinformowany. 270 UKC – najważniejsze zmiany
271 Pozwolenia wydane przed 1 maja 2016r. – dodatkowe informacje zachowują swoją ważność na warunkach dotychczasowych, również w zakresie zabezpieczenia dla pozwoleń dot. magazynu czasowego składowania i procedur specjalnych - stosujemy dotychczasowe rozwiązania określone na poziomie danego pozwolenia. Jeśli zabezpieczenie nie było wymagane, tak pozostanie, co nie wyklucza możliwości żądania zabezpieczenia na poziomie transakcji, pozwolenia na przetwarzanie pod kontrolą celną i pozwolenia na uszlachetnianie czynne w systemie ceł zwrotnych stają się z mocy prawa pozwoleniami na uszlachetnianie czynne (po 1.05.2016r. nie można będzie objąć towarów przetwarzaniem pod kontrolą i uszlachetnianiem czynnym w systemie ceł zwrotnych – kod zgłoszenia „91” i „41”) ponowna ocena pozwoleń - tam, gdzie ma zastosowanie 271 Wnioski i pozwolenia-podejście w PL
272 Pozwolenia wydawane po 1 maja 2016r. – okres przejściowy wnioski składne odpowiednio w oparciu o postanowienia Załącznika 12 do TDA albo rozporządzenia MF określającego wymagane dane postępowanie prowadzone zgodnie z nowymi zasadami (postępowanie celne/audytowe, warunki i kryteria, terminy, itd.) z ewentualnym uwzględnieniem zasad przejściowych (np. w procedurach uproszczonych) pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania i składu celnego – zabezpieczenie obligatoryjne i wymagane na poziomie pozwolenia pozwolenia na procedury specjalne, z wyjątkiem pozwolenia na prowadzenie składu celnego – zabezpieczenie obligatoryjne ale wymagane na poziomie transakcji 272 Wnioski i pozwolenia-podejście w PL
273 Mając na uwadze zasadę praw nabytych proponuje się dla decyzji o uznaniu miejsca, pozwoleń na prowadzenie magazynu czasowego składowania, stosowania procedur gospodarczych i dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem, uproszczenia w tranzycie kolejowym (CIM) oraz morskim i lotniczym (poziom 1)* wydanych przed 1 maja 2016 r. przyjęcie następujących zasad: kontynuacja przez posiadaczy pozwoleń prowadzenia działalności w oparciu o warunki określone w „starych” pozwoleniach, również w odniesieniu do zabezpieczenia, dla pozwoleń wydanych na czas określony – dopuszcza się wydanie nowych pozwoleń przed 1.5.2016 r. lub ich zmianę w części dot. terminu ważności - przedłużenie pozwolenia, dla CIM: konieczna zmiana formy (z porozumienia na pozwolenie), zwolnienie z zabezpieczenia do 1.10.2019 (do czasu zmiany NCTS). * Dla uproszczeń poziom 2 – zwolnienie z zabezpieczenia z mocy prawa (art. 24 ust. 2 TDA) 273 Wnioski i pozwolenia-podejście w PL
274 Unijny Kodeks Celny Kurs e-learnigowy Komisji Europejskiej
275 Na stronach Komisji Europejskiej dostępny jest kurs z zakresu Unijnego Kodeksu Celnego. Stopniowo będą udostępniane kolejne szkolenia omawiające poszczególne instytucje UKC. Obecnie dostępna jest tylko wersja szkolenia w języku angielskim. W przyszłości planowane jest udostępnienie szkoleń w innych językach państw UE (w tym, w języku polskim). Link do szkolenia: http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/elearning/ucc/index_en.htm
276 Unijny Kodeks Celny Wdrożenie w Polsce
277 Slide 277 Stan Prac WAŻNE: Prawdopodobny jest scenariusz, że nie uda się na 1 maja 2016r. Przeprowadzić zmiany prawa krajowego dostosowującej przepisy krajowe do UKC (wraz z aktami wykonawczymi). Konsekwencja: bezpośrednie stosowanie prawa unijnego a jedynie uzupełniająco przepisów krajowych obecnie obowiązujących (w zakresie zgodnym z UKC). = Fiszki i wytyczne dotyczące poszczególnych instytucji prawa celnego zostaną uzupełnione o informacje dotyczące stosowania przepisów UKC w tym okresie. Wdrożenie UKC w Polsce
278 Slide 278 Zmiany planowane w ustawie prawo celne mają charakter dostosowawczy do przepisów UKC. Zdecydowano się na znowelizowanie przepisów, a nie wprowadzenie nowego aktu. Zmiany w prawie celnym dotyczą m.in.: Dostosowanie odwołań do nowych przepisów unijnych; Dostosowanie pojęć używanych na gruncie krajowym do nowych definicji określonych w prawie celnym; Wprowadzenie nowych instytucji do przepisów krajowych, tj.: Likwidacja przeznaczeń celnych (w to miejsce procedury specjalne – np. wolny obszar celny); Czasowe składowanie i procedury specjalne (obligatoryjne zabezpieczenie); Odprawa scentralizowana (różne urzędy dla przyjęcia i weryfikacji zgłoszenia oraz zwolnienia towarów); Zmiany w procedurach uproszczonych (uproszczone zgłoszenie celne, wpis do rejestru zgłaszającego); Powiadomienia o powrotnym wywozie (dotyczy towarów wyprowadzanych z magazynów czasowego składowania i z wolnych obszarów celnych); Samoobsługa celna. Projekt nowelizacji ustawy Prawo celne
279 Proponowane zmiany – ustawa prawo celne Nowe podejście w zakresie wnioskowania o wydanie pozwolenia/decyzji (art. 8a uPc) - uchylenie delegacji dla MF do określenia, w drodze rozporządzenia, wzorów formularzy stosowanych w sprawach celnych. Na podstawie uchylanego przepisu Minister Finansów określił wzory formularzy wniosków, pozwoleń i deklaracji stosowanych w sprawach celnych. W związku z upowszechnieniem koncepcji elektronicznego przetwarzania danych, przepisy unijnego kodeksu celnego oraz rozporządzenia delegowanego i wykonawczego określiły w szczegółowy sposób dane, które powinny zawierać wnioski, pozwolenia i deklaracje stosowane w sprawach celnych. Zakres danych wymaganych w treści wniosków i pozwoleń jest określony w załączniku A do TDA r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad określających niektóre przepisy unijnego kodeksu celnego. Regulacje te obowiązują we wszystkich państwach członkowskich. Stąd też regulowanie wzorów formularzy na gruncie prawa krajowego staje się bezprzedmiotowe. Wprowadzenie przepisu, zgodnie z którym wymiana informacji z wykorzystaniem technik elektronicznego danych, w szczególności deklaracji, zgłoszeń, wniosków lub decyzji, w kontaktach z organami celnymi, wymaga uprzedniej rejestracji na Platformie Usług Elektronicznej Służby Celnej. Określono rodzaje podpisów elektronicznych jakie mogą być wykorzystywane do podpisywania dokumentów przesyłanych organom celnym (art. 10b uPc). Slide 279 Wdrożenie UKC w Polsce
280 Proponowane zmiany – ustawa prawo celne Wprowadzenie zasady, że pozwolenia na samoobsługę celną mogą zostać wydane przedsiębiorcom dokonującym zgłoszeń celnych w swoim imieniu i na swoją rzecz (art. 35a uPc). Wprowadzenie zasady, że do wykazu gwarantów wpisywane będą osoby uprawnione do udzielania gwarancji na całym terytorium kraju (art. 52 ust. 2 pkt 3 uPc). Organy celne będą wydawały zaświadczenie w celu poświadczenia wywozu towarów na wyspę Helgoland – dla celów podatku VAT i akcyzowego (art. 68b uPc i art. 41 ust. 6b ustawy o VAT oraz art. 82 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej). Wprowadzenie nowych zasad dotyczących postępowania celnego (art. 73 – 73d, Rozdział 6a Odwołania – art. 95b – 95s uPc) Ograniczone stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej, Przepisy dotyczące postępowania odwoławczego wprowadzone zostały do prawa celnego, Odrębne postępowanie celne i podatkowe. Uchylono art. 75 uPc określający, kto może być przedstawicielem – definicję taką zawiera art. 5 pkt 6 UKC. Uchylono art. 78 uPc określający, kto może dokonywać zgłoszenia celnego jako przedstawiciel bezpośredni. Zgodnie z zapisami preambuły do UKC kraje nie powinny w swoich przepisach ograniczać prawa do przedstawicielstwa Slide 280 Wdrożenie UKC w Polsce
281 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Dlaczego zmiana? szczegółowa regulacja w UKC – harmonizacja procedur konieczna ze względu na zasadę elektronicznej obsługi procesów celnych (art. 6 UKC) Przepisy Sekcji 3 UKC regulują w sposób syntetyczny zakres obejmujący: ‒ decyzje wydawane na wniosek i zarządzanie nimi, ‒ ważność decyzji w całej Unii, ‒ tryb unieważnienia korzystnych decyzji, ‒ tryb cofnięcia i zmiany korzystnych decyzji, ‒ tryb decyzji wydawanych z „urzędu”, ‒ tryb decyzji w sprawie WIT i WIP skutek - konieczność przemodelowania krajowego postępowania celnego i oparcie go przede wszystkim na przepisach unijnych Slide 281 Wdrożenie UKC w Polsce
282 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Podstawowe zasady: Nowa definicja decyzji w art. 5 pkt 39 UKC - decyzją jest każdy akt wydany przez organy celne odnoszący się do przepisów prawa celnego zawierający orzeczenie w konkretnej sprawie, który pociąga za sobą skutki prawne dla zainteresowanej osoby lub zainteresowanych osób. „Decyzję” w rozumieniu UKC należy utożsamiać z wszelkimi rozstrzygnięciami władczymi organów celnych zapadającymi w toku postępowania w sprawach celnych. Dlatego posługujemy się tylko pojęciem decyzji i odchodzimy od podziału „ordynacyjnego” na decyzje i postanowienia. Podział decyzji na wydawane na wniosek albo z urzędu oraz na decyzje korzystne albo niekorzystne dla zainteresowanej osoby/wnioskodawcy. UWAGA: Przepisy UKC nie przewidują szczególnej formy dla decyzji korzystnych, ani szczególnych wymogów co do jej zawartości. Slide 282 Wdrożenie UKC w Polsce
283 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Zastosowanie instytucji „prawa do wysłuchania” - dla trybu wydawania decyzji niekorzystnej. Art. 22 ust. 6 UKC stanowi, iż organ celny przed wydaniem decyzji niekorzystnej, ma obowiązek powiadomić wnioskodawcę o podstawach, na których chce oprzeć swoje rozstrzygnięcie, dając jednocześnie wnioskodawcy możliwość przedstawienia swojego stanowiska (w terminie 30 dni). „Prawo do wysłuchania” to uprawnienie gwarantujące wnioskodawcy możliwość nie tylko zapoznania się ze stanowiskiem organu, ale także zaprezentowania swoich argumentów i przekonania organu do swojego sposobu rozwiązania sprawy. UWAGA Przepisy unijne określają wyjątki od zasady stosowania prawa do wysłuchania, bądź 30 – dniowego terminu. Skrócenie 30-dniowego terminu jest też możliwe z „inicjatywy” osoby, jeżeli wcześniej wypowie się w sprawie. Slide 283 Wdrożenie UKC w Polsce
284 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Szczegółowa regulacja w przepisach UKC postępowania na wniosek i odpowiednie stosowanie tych przepisów do postępowania z urzędu. Ze względu na kształt regulacji unijnych dot. postępowania z urzędu oraz podziału na decyzje korzystne i niekorzystne z zasadą prawa do wysłuchania na gruncie przepisów krajowych przyjęto założenie, iż zainicjowanie takiego postępowania nie wymaga jego formalnego wszczęcia odrębnym aktem administracyjnym (tj. postanowieniem). Instytucja prawa do wysłuchania daje osobie zainteresowanej prawo do realizacji uprawnienia do czynnego udziału w postępowaniu. Slide 284 Wdrożenie UKC w Polsce
285 Proponowane zmiany – Postępowanie celne W konsekwencji w nowelizowanej ustawie Prawo celne zaproponowano nowe brzmienie art. 73, który w ust. 1 przewiduje, iż do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 12, art. 143, art. 168, art. 170, oraz działu IV rozdziałów 2, 5, 6, 9 - z wyłączeniem art. 171a, 10, 11 - z wyłączeniem art. 200, 21- 23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Tym samym uznano, iż wyżej opisane uzupełnienie przepisami krajowymi unijnej procedury jest niezbędne dla prawidłowego i skutecznego procedowania w sprawach celnych. Postępowanie odwoławcze zgodnie z art. 44 ust. 4 UKC uregulowane w całości w ustawie Prawo celne – Rozdział 6a. Slide 285 Wdrożenie UKC w Polsce
286 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Postępowanie odwoławcze: -Wniesienie odwołania nie powoduje wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (art. 45 ust. 1 UKC). -Procedura odwoławcza określona w Prawie celnym oparta została na dotychczasowych przepisach ustawy Ordynacja podatkowa z koniecznymi zmianami wynikającymi ze specyfiki unijnej procedury i założeń jakie mają zastosowanie dla procedury pierwszo - instancyjnej. „Tryby nadzwyczajne” - tryby przewidziane w art. 23 ust. 3 oraz art. 27 i 28 UKC (unieważnienie, zmiana i cofnięcie decyzji), można określić z punktu widzenia dotychczasowych pojęć i kryteriów, trybami nadzwyczajnymi. Regulują sytuacje pozwalające na wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji organu celnego w trybie innym niż odwoławczy. Konsekwencją wejścia w życie przepisów UKC regulujących „nowe” tryby nadzwyczajne funkcjonujące w postępowaniu w sprawach celnych, jest uznanie, aby do decyzji celnych wydanych w trybie UKC nie miały zastosowania tryby „nadzwyczajne” zamieszczone w ustawie Ordynacja podatkowa. Slide 286 Wdrożenie UKC w Polsce
287 Proponowane zmiany – Postępowanie celne Odrębne postępowanie celne i podatkowe Ze względu na wprowadzenie do unijnego kodeksu celnego przepisów dotyczących wydawania decyzji dotyczących stosowania przepisów prawa celnego (art. 22 – 32 UKC) konieczne staje się wprowadzenie odrębnego trybu postępowania w sprawach celnych (ograniczone zastosowanie Ordynacji podatkowej). Tryb ten nie będzie jednak dotyczył podatków od importu towarów (VAT, akcyza). Podatki te, jak dotychczas, określane będą w decyzji wydawanej na podstawie Ordynacji podatkowej. Przepisy dotyczące postępowania celnego i podatkowego są na tyle odmienne (m. in. definicja decyzji, wszczęcie postępowania, prawo do bycia wysłuchanym), że nie będzie można ich połączyć i, jak dotychczas, określać kwoty podatku w decyzji dotyczącej należności celnej (zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i art. 27 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym). Należy dodać, że określanie kwoty podatków w decyzji celnej nie było obligatoryjne. Organ celny mógł połączyć postepowania celne i podatkowe, mógł również prowadzić te postepowania odrębnie. Slide 287 Wdrożenie UKC w Polsce
288 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 22 Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego, o których mowa w art. 251 ust. 1 lit. b rozporządzenia delegowanego, uprawniają do stosowania zabezpieczenia generalnego po dniu 30 kwietnia 2016 r. w wysokości stanowiącej 100% kwoty referencyjnej i na geograficznym obszarze ważności - Rzeczpospolita Polska. Slide 288 Wdrożenie UKC w Polsce
289 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; 2. Zabezpieczenia generalne, o których mowa w art. 191 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, z późn. zm.), złożone przed 1 maja 2016 r. na podstawie pozwoleń na stosowanie zabezpieczenia generalnego, o których mowa w art. 251 ust. 1 lit. b rozporządzenia delegowanego, mogą być stosowane dla zabezpieczenia długu celnego i innych opłat powstałych lub mogących powstać w wyniku operacji dokonywanych po tym terminie, z zastrzeżeniem ust. 3, jeżeli: 1)kwota złożonego zabezpieczenia generalnego stanowi 100% kwoty referencyjnej albo 2)zostanie złożone dodatkowe zabezpieczenie, którego kwota wraz z kwotą złożonego zabezpieczenia generalnego stanowi 100% kwoty referencyjnej. Slide 289 Wdrożenie UKC w Polsce
290 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; 3. Zabezpieczenie generalne, o którym mowa w ust. 2, złożone w formie gwarancji, o której mowa w art. 193 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, na podstawie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 251 ust. 1 lit. b rozporządzenia delegowanego, może być stosowane do dnia utraty ważności przez to pozwolenie dla zabezpieczenia długu celnego, podatków i innych opłat powstałych lub mogących powstać w wyniku operacji dokonywanych po dniu 30 kwietnia 2016 r., pod warunkiem złożenia właściwemu organowi celnemu pisemnego oświadczenia gwaranta stanowiącego integralną część gwarancji, w którym gwarant wyraził zgodę na objęcie tą gwarancją należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadających długowi celnemu oraz innych należności powstałych lub mogących powstać w wyniku operacji celnych dokonywanych po tym terminie na podstawie unijnego kodeksu celnego i określił te operacje, a także zobowiązał się w sposób pewny do zapłaty w przewidzianym terminie kwot tych należności. Slide 290 Wdrożenie UKC w Polsce
291 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; 4. Uprawnienie do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych osoby wpisanej przed 1 maja 2016 r. do wykazu gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2016 r. – Prawo celne, która nie spełnia wymogu określonego w art. 52 ust. 2 pkt 3 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wygasa z dniem wejścia w życie ustawy. 5. Gwarancje udzielone przez osobę, o których mowa w ust. 1, złożone przed 1 maja 2016 r. jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych, mogą być stosowane jako to zabezpieczenie do dnia upływu terminu ich ważności. Slide 291 Wdrożenie UKC w Polsce
292 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w uzgodnieniu z Przewodniczącym Komisji Nadzoru Finansowego ogłosi w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów w formie komunikatu: 1)wykaz osób, których uprawnienie do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych wygasło z dniem 30 kwietnia 2016 r., 2)aktualny na dzień 1 maja 2016 r. wykaz gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych. Slide 292 Wdrożenie UKC w Polsce
293 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 23 Składy wolnocłowe ustanowione na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy - Prawo celne stają się składami celnymi publicznymi typu I. 2. W wyniku ponownej oceny, o której mowa w art. 250 ust. 1 rozporządzenia delegowanego, rozporządzenie w sprawie ustanowienia składu wolnocłowego wydane na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy – Prawo celne traci moc z dniem wydania przez organ celny pozwolenia na prowadzenie składu celnego. 3. Do czasu wydania pozwolenia na prowadzenie składu celnego formalności celne związane ze składowaniem oraz wprowadzaniem i wyprowadzaniem towarów ze składów celnych, powstałych z przekształconych składów wolnocłowych, są dokonywane zgodnie z przepisami dotychczasowymi. Art. 24 Decyzje uznające miejsca oraz miejsca wyznaczone na podstawie art. 18 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują ważność do czasu, na który zostały ustanowione. Slide 293 Wdrożenie UKC w Polsce
294 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 25 1. Arkusze informacyjne INF, które zostały wystawione przed 1 maja 2016 r., zachowują swoją ważność w celu umożliwienia zakończenia operacji, których dotyczą. 2. Formularze arkuszy informacyjnych INF zgodne z wzorem określonym w załączniku nr 71 do Rozporządzenia Wykonawczego do Wspólnotowego Kodeksu Celnego mogą być stosowane do czasu wyczerpania zapasów zamiast formularzy arkuszy informacyjnych INF określonych w załączniku 13 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 (Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016, str. 1) Slide 294 Wdrożenie UKC w Polsce
295 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 26 Do postępowań dotyczących długu celnego oraz postępowań odwoławczych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy rozdziału 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 27 Do postępowań w sprawach dotyczących zwrotu lub umorzenia opłat, o których mowa w art. 93b ustawy zmienianej w ust. 1, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy rozdziału 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 28 W przypadku postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy czynności podjęte w toku postępowań pozostają w mocy, o ile ich zakres przedmiotowy jest wymagany do wydania stosowanego rozstrzygnięcia według przepisów obowiązujących od dnia 1 maja 2016 r. Slide 295 Wdrożenie UKC w Polsce
296 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 29 Postępowania dotyczące pozwoleń na korzystanie z procedury składu celnego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 30 Wnioski o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, stosowanie procedury przetwarzania pod kontrolą celną, które zostały złożone przed dniem 01.05.2016 r. i nie zostały rozpatrzone przed tym dniem pozostają w mocy i są traktowane jako wnioski o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów art. 211 ust.1 unijnego kodeksu celnego. Art. 31 Pozwolenia na korzystanie z procedury TIR wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują swoją ważność. Slide 296 Wdrożenie UKC w Polsce
297 Nowelizacja ustawy Prawo Celne – przepisy przejściowe; Art. 32 1. Pozwolenia na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą TIR (upoważniony nadawca dla celów TIR) wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują swoją ważność i podlegają ponownej ocenie w celu sprawdzenia spełnienia warunków przez posiadacza pozwolenia. 2. Po dokonaniu ponownej oceny organy celne wydają decyzję w sprawie cofnięcia pozwolenia na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą TIR (upoważniony nadawca dla celów TIR) albo wydają nowe pozwolenie. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 2, organ celny wydaje przed dniem 1 maja 2019 r. Slide 297 Wdrożenie UKC w Polsce
298 Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług Wprowadzenie w ustawie o podatku VAT opodatkowania podatkiem VAT importu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, w sytuacji gdy następuje uproszczone zakończenie tej procedury zgodnie z przepisami art. 324 RW (towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego są następnie uważane za powrotnie wywiezione, pomimo że faktycznie zostały wprowadzone na rynek unijny bez obowiązku uiszczenia należności celnych). Obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 RW. Podstawą opodatkowania ma być wartość celna powiększona o należny podatek akcyzowy (o ile występuje; należności celne nie występują) oraz koszty dodatkowe, a także o określone opłaty i należności. (art. 19a ust. 10a, art. 30b ust. 3a i ust. 4, 6 i 7 oraz art. 45 ust. 2 i 2a ustawy o VAT) Slide 298 Wdrożenie UKC w Polsce
299 Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług Zmiana dotycząca art. 33 ust. 2 ustawy o VAT (wykreślnie zdania drugiego: Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych). Konieczność uchylenia przepisu jest pochodną wprowadzenia do unijnego kodeksu celnego przepisów dotyczących wydawania decyzji dotyczących stosowania przepisów prawa celnego (art. 22 – 32). Przepisy te, w szczególności zaś wprowadzone prawo do bycia wysłuchanym (art. 22 ust.6), stały się podstawą do opracowania odrębnego trybu postepowania w sprawach celnych (vide uzasadnienie do zmiany art. 73 Prawa celnego). W konsekwencji decyzje celne wydawane będą na podstawie przepisów prawa celnego z ograniczonym zastosowaniem Ordynacji podatkowej (art. 73 ustawy – Prawo celne). Tryb ten nie dotyczy jednak podatków od importu towarów (VAT, akcyza). Podatki te, jak dotychczas, określane będą w decyzji wydawanej na podstawie Ordynacji podatkowej. Przepisy dotyczące postepowania celnego i podatkowego są na tyle odmienne (m. in. definicja decyzji, wszczęcie postępowania, prawo do bycia wysłuchanym), że nie będzie można ich połączyć i, jak dotychczas, określać kwoty podatku w decyzji dotyczącej należności celnych (zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Należy dodać, że określanie kwoty podatków w decyzji celnej nie było obligatoryjne. Organ celny mógł połączyć postepowania celne i podatkowe, mógł również prowadzić te postepowania odrębnie. Slide 299 Wdrożenie UKC w Polsce
300 Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług Zmiana dotycząca art. 33 ust. 7 oraz dodanie ust. 7a i 7b w ustawie o VAT W ust. 7, który wprowadza obowiązek zabezpieczenia kwoty podatku VAT, jeżeli podatek ten nie został uiszczony, w przypadkach i trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów celnych, dokonano zmiany polegającej na określeniu przypadków, w których to zabezpieczenie nie jest wymagane. W dodanym ust. 7a postanowiono natomiast, że dokumentów potwierdzających spełnienie powyższych warunków nie przedstawia się, jeżeli organ celny dysponuje już takimi dokumentami przedstawionymi mu nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu. Powyższe uregulowanie uprości formalności związane ze stosowaniem ust. 7. Jednocześnie utrzymano fakultatywny charakter zabezpieczenia w zakresie podatku od towarów i usług. Zgodnie z dodanym ust 7b, jeżeli kwota podatku nie została zabezpieczona w wyżej wymienionych przypadkach, organ celny może jednak w każdym czasie zażądać złożenia zabezpieczenia, jeżeli uzna, że nie jest pewne, czy kwota podatku zostanie zapłacona w przewidzianym terminie. Slide 300 Wdrożenie UKC w Polsce
301 Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług Zmiana dotycząca art. 33a ustawy o VAT: ‒ zastąpienie procedury, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit b lub c WKC nowymi procedurami wpisu do rejestru i zgłoszenia uproszczonego (art. 33a ust. 1 i 5 ustawy VAT), ‒ wprowadzenie zasady solidarnej odpowiedzialności za rozliczenie podatku VAT w deklaracji podatkowej podatnika i przedstawiciela bezpośredniego działającego w imieniu i na rzecz podatnika nieposiadającego pozwolenia na stosowanie procedur uproszczonych (art. 33a ust. 8 ustawy VAT). Slide 301 Wdrożenie UKC w Polsce
302 Nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym Uchylenie możliwości stosowania decyzji WIT w obrocie wyrobami akcyzowymi i samochodami osobowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Zgodnie z przepisami UKC klasyfikacja określona w decyzji WIT jest wiążąca tylko w sprawach celnych i nie wiąże w innych sytuacjach, niż operacje przywozu lub wywozu towaru w obrocie z krajami trzecimi. Podmioty zainteresowane informacją o klasyfikacji wyrobu akcyzowego w nomenklaturze Taryfy celnej mogą korzystać z instytucji WIA (uchylenie art. 7b ustawy akcyzowej). Wyłączenie możliwości stosowania odprawy scentralizowanej i samoobsługi celnej do wyrobów akcyzowych (art. 7c ustawy akcyzowej). Slide 302 Wdrożenie UKC w Polsce
303 Nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym Wprowadzenie w ustawie o podatku akcyzowym opodatkowania importu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, w sytuacji gdy następuje uproszczone zakończenie tej procedury zgodnie z przepisami art. 324 RW (towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego są następnie uważane za powrotnie wywiezione, pomimo że faktycznie zostały wprowadzone na rynek unijny bez obowiązku uiszczenia należności celnych). Obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 RW. (art. 10 ust. 2 ustawy akcyzowej). W art. 28 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, który określa obowiązek zabezpieczenia kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej, jeżeli nie zostały one zapłacone, w przypadkach i trybie stosowanym przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, dokonano zmiany polegającej na określeniu przypadków, w których to zabezpieczenie nie jest wymagane. „Właściwy naczelnik urzędu celnego zabezpiecza kwotę akcyzy oraz kwotę opłaty paliwowej, jeżeli nie zostały one zapłacone, w przypadkach i trybie stosowanym przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, z wyjątkiem przypadków, gdy wyroby akcyzowe zostały: 1) objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zostało złożone zabezpieczenie akcyzowe; 2) objęte czasowym składowaniem lub procedurą specjalną: składowania celnego, uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej, a podmiot zobowiązany do złożenia zabezpieczenia należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 4.”,” Slide 303 Wdrożenie UKC w Polsce
304 Nowelizacja ustawy o Służbie Celnej w ustawie o Służbie Celnej zmodyfikowane zostały przepisy dotyczące czynności audytowych i urzędowego sprawdzenia. Czynności audytowe prowadzone są generalnie w celu sprawdzenia, czy wnioskujący o wydanie pozwolenia spełnia kryteria i warunki, o których mowa w art. 39 UKC. Tryb wykonania czynności audytowych wynika z przepisów unijnych ograniczono więc regulacje krajowe. Slide 304 Wdrożenie UKC w Polsce
305 Dziękuję za uwagę