1 Św. Paweł „Hymn o miłości”

2 Gdybym mówił językami ludzi i aniołówa miłości bym nie miał stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.

3 Gdybym też miał dar prorokowaniai znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił a miłości bym nie miał,byłbym niczym.

4 I gdybym rozdał na jałmużnęcałą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.

5 Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest.Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem

6 Nie pamięta złego, nie cieszy się z niesprawiedliwości,lecz współ weseli z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.

7 Miłość nigdy nie ustaje,nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, albo jak wiedza, której zabraknie

8 Po części bowiem tylko poznajemyi po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, Zniknie to, co jest tylko częściowe.

9 Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko,czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego co dziecięce

10 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;wtedy zaś zobaczymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznałem tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest MIŁOŚĆ