1 WARSZTATY EKOKRYTYCZNE Projekt Wspólny świat

2 OMNE TRINUM PERFECTUM EST 1.„Kto za to miastu temu dobrze życzy, w zgonie i w życiu dozna mej opieki” – człowiek w Antygonie Sofoklesa. 2. „I patrząc w las ojczysty, rzekł pełen natchnienia” – o naturze w twórczości Mickiewicza. 3. „My jesteśmy policją od ludzi” – kim jest morderca z powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych Olgi Tokarczuk?

3 „Kto za to miastu temu dobrze życzy, w zgonie i w życiu dozna mej opieki” – człowiek w Antygonie Sofoklesa (odczytanie ekokrytyczne)

4 OD ANTYGONY DO POJĘCIA „ŻYCIA” życie

5 CZŁOWIEK istota żywa, wyróżniająca się najwyższym stopniem rozwoju psychiki i życia społecznego.

6 SPOŁECZNA STRONA ANTYGONY Konflikt między Antygoną i Kreonem Podstawowe hasła: jednostka, obywatel, państwo, władca, prawo

7 Kto zostaje pominięty w konflikcie?

8 Antygona (fragment) O Tebańczycy, nareszcie bogowie Z burzy i wstrząśnień wyrwali to miasto; A jam was zwołał tutaj przed innymi, Boście wy byli podporami tronu Za Laiosa i Edypa rządów, I po Edypa zgonie młodzieniaszkom Pewną swą radą służyliście chętnie. Kiedy zaś oni za losu wyrokiem Polegli obaj w bratobójczej walce, Krwią pokajawszy braterskie prawice, Wtedy ja władzę i tron ten objąłem, Który mi z prawa po zmarłych przypada. Trudno jest duszę przeniknąć człowieka, Jego zamysły i pragnienia, zanim On ich na szerszym nie odsłoni polu. Ja tedy władcę, co by, rządząc miastem, Wnet się najlepszych nie imał zamysłów I śmiało woli swej nie śmiał ujawnić, Za najgorszego uważałbym pana. A gdyby wyżej nad dobro publiczne Kładł zysk przyjaciół, za nic bym go ważył. I nie milczałbym, klnę się na Jowisza Wszechwidzącego, gdybym spostrzegł zgubę

9 Zamiast zbawienia kroczącą ku miastu. Nigdy też wroga nie chciałbym ojczyzny Mieć przyjacielem, o tym przeświadczony, Że nasze szczęście w szczęściu miasta leży, I jego dobro przyjaciół ma raić. Przez te zasady podnoszę to miasto I tym zasadom wierny obwieściłem Ukaz ostatni na Edypa synów. Aby dzielnego w walce Eteokla. Który w obronie poległ tego miasta, W grobie pochować i uczcić ofiarą, Która w kraj zmarłych za zacnymi idzie; Brata zaś jego, Polinika mniemam, Który to bogów i ziemię ojczystą Naszedł z wygnania i ognia pożogą Zamierzał zniszczyć, i swoich rodaków Krwią się napoić, a w pęta wziąć drugich, Wydałem rozkaz, by chować ni płakać Nikt się nie ważył, lecz zostawił ciało Przez psy i ptaki w polu poszarpane. Taka ma wola, a nie ścierpię nigdy, By źli w nagrodzie wyprzedzili prawych. Kto za to miastu temu dobrze życzy, W zgonie i w życiu dozna mej opieki.

10 DOBRO, SZCZĘŚCIE, WRÓG Kreon: „A gdyby wyżej nad dobro publiczne Kładł zysk przyjaciół, za nic bym go ważył”. Kreon: „Nigdy też wroga nie chciałbym ojczyzny Mieć przyjacielem, o tym przeświadczony, Że nasze szczęście w szczęściu miasta leży, I jego dobro przyjaciół ma raić”.

11 Jakie cechy, według Kreona, posiada obywatel? Jaka jest różnica między człowiekiem a obywatelem? Kreon: „Przez te zasady podnoszę to miasto I tym zasadom wierny obwieściłem Ukaz ostatni na Edypa synów”.

12 JAK MOŻEMY ZDEFINIOWAĆ POJĘCIE CZŁOWIEKA?

13 1.Status człowieka określany jest prawnie. 2.Status człowieka jest zatem statusem społecznie skonstruowanym, wytworzonym. 3.Status człowieka można zatem utracić.

14 G. AGAMBEN O ŻYCIU ŻYCIE wartościowe (bios) ŻYCIE bezwartościowe (zoe)

15 DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ Kinga Jałkiewicz, Barbara Sip, Maciej Kowalczyk i Hubert Węcławek pod kierunkiem pana Dawida Gostyńskiego oraz pani Aleksandry Owodzin i pani Anny Grzanki