1 Zaburzenia miesiączkowania i niepłodność czynnościowaKZMiD
2 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowania wg WHONiewydolność podwzgórzowo-przysadkowa Zaburzenia czynności osi podwzgórze-przysadka Pierwotna niewydolność jajników Wady lub nabyte uszkodzenia macicy Guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej wytwarzające prolaktynę Zaburzenia czynności podwzgórzowo-przysadkowej połączone z hyperprolaktynemią Guzy pourazowe lub pozapalne, uszkodzenie okolicy podwzgórzowo-przysadkowej
3 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowania na podstawie stężeń gonadotropinHypogonadotropowy hypogonadyzm Eugonadotropowy hypogonadyzm Hypergonadotropowy hypogonadyzm
4 Przyczyny pierwotnego braku miesiączkiDysgenezja gonad Hypoplazja jajników Niewydolność podwzgórza Zespół Rokitansky-Mayer-Kuster Interseksualizm Wrodzony przerost nadnerczy Zespół braku wrażliwości na androgeny Zarośnięcie błony dziewiczej Guzy przysadki 19% 15% 14% 9% 8% 7% 6% 4%
5 Zaburzenia miesiączkowaniaBrak miesiączki albo zmiana w przebiegu lub rytmie jej występowania - najczęściej spowodowana zaburzeniami układu podwzgórze – przysadka – jajnik Mogą one być również spowodowane: zaburzeniami czynności innych gruczołów wydzielania wewnętrznego (tarczyca, nadnercza) chorób metabolicznych niedoborów żywieniowych i witaminowych jatrogenne
6 Zaburzenia miesiączkowaniaTerminologia zaburzeń miesiączkowania: Eumenorrhoea – prawidłowe miesiączkowanie – cykliczne, regularne krwawienie z macicy o prawidłowym nasileniu i czasie trwania występujące co dni trwające 3-5 dni związane z utratą ml krwi
7 Zaburzenia miesiączkowaniaTerminologia zaburzeń miesiączkowania: Amenorrhoea – brak miesiączki – primaria – pierwotny – u dziewcząt po 16 roku życia secundaria –wtórny – u kobiet dotychczas miesiączkujących, trwający ponad 180 dni.
8 Zaburzenia miesiączkowaniaTerminologia zaburzeń miesiączkowania Oligomenorrhoea – rzadkie miesiączkowanie – cykl miesiączkowy dłuższy niż 32 dni Polimenorrhoea – częste miesiaczkowanie – cykl miesiaczkowy krótszy niż 21 – 24 dni Hypomenorrhoea – skąpe miesiączkowanie – krótkie, 1-2 dniowe, mało obfite miesiączki <20 ml
9 Zaburzenia miesiączkowaniaTerminologia zaburzeń miesiączkowania: Hypermenorrhoea – obfite miesiączkowanie – obfite krwawienie ze zwiększoną utratą krwi >80 ml, trwające 5-7 dni Metrorrhagia – obfite krwawienia z macicy juvenilis – u młodocianych, bez charakteru cyklicznego, trwające >10 dni post menopausam – po okresie przekwitania
10 Zaburzenia miesiączkowaniaTerminologia zaburzeń miesiączkowania: Menometrorrhagia – bardzo obfite, przedłużone krwawienie występujące w okresie miesiączki Algomenorrhoea – bolesne miesiączkowanie Dysmenorrhoea – bolesne miesiaczkowanie + objawy neurowegetatywne (bóle głowy, mdłości, wymioty, zasłabnięcia)
11
12 Zaburzenia miesiączkowaniaNiewydolność podwzgórzowo - przysadkowa (grupa I wg WHO) brak owulacji, brak miesiączki. ujemna próba progesteronowa (próba P) dodatnia próba estrogenowo-progesteronowa (próba E-P) stężenia FSH, LH, E2, P bardzo niskie. test z cytrynianem clomifenu - ujemny.
13 Test progesteronowy Podaje się doustnie medroxyprogesterone acetate (Provera) 10 mg dziennie przez 7-10 dni. Krwawienie, które pojawia się w ciągu tygodnia od ostatniej pigułki nazywane jest krwawieniem z odstawienia. Oznacza też, że wystarczająca ilość estrogenów jest obecna (zwykle powyżej 40 pg/ml), aby śluzówka macicy rozrosła się, a brak menstruacji spowodowany jest brakiem owulacji i progesteronu
14 Próba E-P (estrogenowo-progesteronowa)Wystąpienie krwawienia w 5-8 dni po kombinacji estrogeny-progesteron oznacza, że patologia leży najprawdopodobniej na linii podwzgórze - przysadka. Brak (wynik ujemny próby) natomiast wskazuje na utrudnienie wypływu krwi, co oznacza, że przyczyną zaburzeń jest macica - nieprawidłowości jej śluzówki, zrosty, wady wrodzone lub nabyte.
15 Zaburzenia miesiączkowaniaZaburzenia czynności podwzgórzowo - przysadkowej (II grupa wg. WHO) eumenorrhoe lub oligomenorrhoe. brak owulacji lub oligoowulacja. niewydolność ciałka żółtego - obniżone stężenie P (jednofazowe lub z niewydolnością II fazy cyklu wykresy podstawowej ciepłoty ciała). FSH, LH, E2 w normie lub nieznacznie obniżone. dodatnia próba progesteronowa.
16 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymZespół policystycznych jajników (PCOS) połączenie hiperandrogenizmu z przewlekłym brakiem jajeczkowania lub oligoowulacji i zaburzeniami metabolicznymi podwyższone wydzielanie LH i stosunku LH/FSH (w fazie folikularnej) obraz histopatologiczny lub ultrasonograficzny jajników umiarkowanie podwyższone stężenia A, T, DHA-S Obniżona synteza SHBG FOH - functional ovarian hyperandrogenism (gonadotropinozależne – częściej) FAH – functional adrenal hyperandrogenism (ACTH zależne – występuje rzadziej)
17 Stężenia hormonów w zespole PCO LH FSH wolny testosteron SHBG (Globulina wiążąca hormony płciowe) Estron 17-hydroksyprogesteron DHEA-S PRL
18 PCOS różnorodność objawów klinicznychnieregularne miesiączki oligomenorrhoea, amenorrhoea secundaria, eumenorrhoea brak owulacji - niepłodność cykle owulacyjne hirsutyzm różny stopień nasilenia, 5% brak hirsutyzmu otyłość 30% chorych brak otyłości, nadwaga lub otyłość
19 PCOS zaburzenia hormonalneLH LH/FSH 2/1-3/1 o 30% FSH testosteronu wolnego testosteronu (FTI) androstendionu wolnego E2 i E1 insuliny SHBG
20 PCOS różnorodność obrazu klinicznego
21 Etiologia PCOS kontrowersjeMiejsce inicjacji zaburzeń: podwzgórze nadnercza jajnik Patogeneza błędnego koła zaburzeń
22 Klasyfikacja zaburzeń miesiączkowaniaPierwotna niewydolność jajników (grupa III wg. WHO) Zespół Turnera Czysta dysgenezja gonad Niedorozwój jajników Przedwczesne wygasanie czynności jajników Zespół niewrazliwości na gonadotropiny?
23 Zaburzenia miesiączkowaniapierwotny brak miesiączki - dysgenezje gonad wtórny brak miesiączki – przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników (POF) ujemna próba P. dodatnia próba E - P. stężenia FSH, LH bardzo wysokie stężenia E2, P niskie
24 Pierwotna niewydolność jajników FSH LH E2 Kariotyp 45 XO 45 XO/46 XX 46 XX/46 XY mozaicyzm Leczenie substytucja estrogenowo-progesteronowa
25 Zaburzenia miesiączkowaniaWady lub nabyte uszkodzenia macicy (grupa IV wg. WHO) pierwotny lub wtórny brak miesiączki. ujemna próba P. ujemna próba E -P. stężenia FSH, LH, E2, P w granicach normy.
26 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymDiagnostyka zaburzeń miesiaczkowania i niepłodności czynnościowej: 1. oznaczyć stężenie PRL. 2. oznaczyć stężenia FSH, LH, E2 pomiędzy 3 a 8 dniem cyklu. 3. oznaczyć stężenie P pomiędzy 20 a 24 dc. 4. jeżeli zachodzi konieczność oznaczyć DHA-S, T, TSH, Androstendion, SHBG, 17-KS, 5. pomiar podstawowej ciepłoty ciała ( PCC).
27 Zaburzenia miesiączkowaniaGuzy przysadki wytwarzające prolaktynę (gr V) Zaburzenia czynności podwzgórzowo-przysadkowej połączone z hiperprolaktynemią (gr VI wg WHO) amenorrhoea sec.lub oligomenorrhoe brak owulacji lub oligoowulacja (również LUF) prawidłowe lub obniżone stężenia E2, FSH, LH najczęściej obniżone stężenia P
28 Przyczyny zwiększonego wydzielania PRLFizjologiczne: ciąża laktacja sen drażnienie brodawek sutkowych stosunek płciowy
29 Przyczyny zwiększonego wydzielania PRLPatologiczne: zmiany organiczne (nowotworowe, zwyrodnieniowe, zapalne, itp.) gruczolaki przysadki ektopowe wydzielanie PRL schorzenia innych gruczołów dokrewnych (niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga, choroba Addisona) niewydolność nerek choroba Parkinsona leki
30 Podwyższone stężenie PRLZaburza prawidłowy pulsacyjny rytm wydzielania LH zmniejsza częstotliwość i amplitudę pików LH rozkojarza stosunek LH/FSH zaburza dojrzewanie pęcherzyków Graafa - zmniejsza ilość receptorów dla FSH i LH powoduje przedwczesną regresję ciałka żółtego
31 Podwyższone stężenie PRL laktogenezy wydzielania A - DHEA-S nasilenia zmian zanikowych steroidogenezy Sutek Nadnercza Macica Jajnik
32 Zaburzenia miesiączkowaniaJeżeli: PRL > 20 ng/ml lub rezerwa przysadkowa prolaktyny >500% to hiperprolaktynemia czynnościowa (grupa VI zaburzeń miesiączkowania i niepłodności wg. WHO) przy PRL > ng/ml podejrzenie guza przysadki (grupa V zaburzeń miesiączkowania i niepłodności wg. WHO) Rozpoznanie guza przysadki: ostrość wzroku, pole widzenia TK lub NMR czaszki, (RTG siodełka tureckiego - mało przydatne)
33 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymProlaktyna Glikoproteina złożona ze 198 aminokwasów jest prawdopodobnie najstarszym filogenetycznie hormonem. Produkowana jest w komórkach laktotropowych przysadki. Głównym narządem docelowym dla prolaktyny jest sutek. Receptory dla prolaktyny znajdują się również w komórkach ziarnistych, w ciałku żółtym, w endometrium, w korze nadnerczy
34 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymProlaktyna Fizjologiczna hiperprolaktynemia: Działanie estrogenów Drażnienie brodawki sutkowej Stymulacja szyjki macicy Stres Sen Hipoglikemia Wysiłek fizyczny
35 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymProlaktyna Substancje zwiększające wydzielanie prolaktyny: Neuroleptyki i leki p/depresyjne (chloropromazyna) Leki przeciwwymiotne (metoklopramid) Leki obniżające ciśnienie krwi (rezerpina, metylodopa) Leki przeciwhistaminowe (cymetydyna, meklozyna) Estrogeny Opiaty (morfina)
36 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymProlaktyna Nadmiar prolaktyny (hiperprolaktynemia) powoduje: niewydolność ciałka żółtego (wpływ na aktywność receptorów LH) zmniejszenie uwalniania gonadoliberyny (podwyższenie stężenia dopaminy w podwzgórzu) – a przez to zaburzenia owulacji. zwiększoną syntezę androgenów w nadnerczach co prowadzi do zwiększonej pozagruczołowej konwersji A do E1 zahamowanie wydzielania FSH przedwczesną luteinizację komórek ziarnistych (pojawienie się receptorów dla LH)
37 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymLeczenie hiperprolaktynemii: pochodne bromoergokryptyny ( Bromergon, Bromocorn, Ergolaktyna, Parlodel). dawka: od 1,75 do 7,5 mg/dobę stopniowo zwiększając dawkę i kontrolując po miesiącu stężenie PRL czas terapii: minimum trzy miesiące, najlepiej do momentu uzyskania ciąży
38 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymtest progesteronowy dodatni ujemny II grupa wg WHO FSH, LH, E2 - w normie P - obniżony (LPD) test estro-progesteronowy
39 Leczenie niepłodności o podłożu regulacyjnymtest estro-progesteronowy dodatni ujemny oznaczyć stężenia : FSH, LH, E2, P I grupa wg WHO FSH, LH, E2, P niskie III grupa wg WHO FSH, LH - wysokie E2, P - niskie IV wg WHO FSH, LH, E2, P w normie