1 Zmiany w podatku VAT w 2015 r. Podlaski Urząd Skarbowy w Białymstoku 1ul. Młynowa 21A Białystok tel.: fax : 1

2 Uregulowania prawne Ustawa z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312) – zmiany które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2015 i dotyczą rejestracji środków transportu Ustawa z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 1171) Ustawa z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 1662) Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544) Projektowane zmiany, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2015 r i 1 stycznia 2016 (druk sejmowy 3077)

3 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015Ustawa z 7 lutego 2014 r. wprowadzała szereg zmian w sześciu istotnych dla podatników ustawach. Znowelizowała ona: Ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz z późn. zm.) – były to przede wszystkim zmiany dotyczące użytkowania samochodów osobowych, Ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), Ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), Ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.), Ustawę z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2013 r. poz. 186 z późn. zm.) Ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.). Większość zmian dotyczyła sposobów rozliczania użytkowania samochodów osobowych i weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2014 r., część z nich weszła jednak z życie 1 stycznia 2015 r. Te zmiany dotyczą zaświadczeń uzyskiwanych do celów rejestracji środków transportu nabywanych w krajach UE.

4 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015Ustawa nowelizująca z 7 lutego 2014 r. uchyliła: art. 103 ust. 6 (Informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1) oraz 105 ustawy o VAT (naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju), art. 72 ust. 1 pkt 8 oraz 72 ust. 1a ustawy – prawo o ruchu drogowym, ust. 11 w części II załącznika do ustawy o opłacie skarbowej. ustawa nowelizująca uchyliła: art. 103 ust. 6 oraz 105 ustawy o VAT, art. 72 ust. 1 pkt 8 oraz 72 ust. 1a ustawy – prawo o ruchu drogowym, ust. 11 w części II załącznika do ustawy o opłacie skarbowej, na podstawie których urzędy skarbowe dla celów rejestracji pojazdów sprowadzanych z innych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej zobowiązane były do wydawania zaświadczeń o uiszczeniu przez podatnik podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, zaś urząd właściwy do spraw rejestracji pojazdów rejestrował je m.in. na podstawie zaświadczeń naczelników US o uiszczeniu podatku od WNT środków transportu. W razie dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu podatnicy do końca grudnia 2014 r. mieli obowiązek złożenia w urzędzie skarbowym stosownej informacji; informacja ta była podstawą do wydania przez naczelnika urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku lub brak takiego obowiązku (VAT-25). Zostały uchylone przepisy dotyczące wydawania zaświadczeń, o których mowa, czyli ustęp 6 art. 103 oraz art Nie można jednak zapominać, że nie znika obowiązek złożenia informacji (VAT-23, VAT-24), nie znika również obowiązek zapłaty podatku w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu. Przy okazji przestał obowiązywać przepis ustawy o ruchu drogowym zapis stanowiący, że rejestracji pojazdów sprowadzanych z innych państw UE dokonuje się na podstawie zaświadczenia o uiszczeniu podatku VAT lub braku obowiązku uiszczenia podatku VAT w przypadku ich pierwszej rejestracji na terytorium kraju. Z kolei z ustawy o opłacie skarbowej zniknęła opłata od zaświadczenia o braku obowiązku uiszczenia podatku od WNT.

5 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Ustawa z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. poz ) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia (Dz. Urz. UE L 284 z ) Rozporządzenie Rady (UE) Nr 967/2012 z dnia 9 października 2012 r. zmieniające rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do procedur szczególnych dotyczących podatników niemających siedziby, którzy świadczą usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze lub usługi elektroniczne na rzecz osób niebędących podatnikami (Dz. Urz. UE L 290 z ) ZMIANY OD 1 STYCZNIA 2015 R. – usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne Ustawa z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa, Dz. U. Nr 1171 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsce świadczenia (Dz. Urz. UE L 284 z ) Rozporządzenie Rady (UE) Nr 967/2012 z dnia 9 października 2012 r. zmieniające rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do procedur szczególnych dotyczących podatników niemających siedziby, którzy świadczą usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze lub usługi elektroniczne na rzecz osób niebędących podatnikami (Dz. Urz. UE L 290 z ) USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE, NADAWCZE I ELEKTRONICZNE Z dniem 1 stycznia 2015 r. w całej UE obowiązuje nowy sposób rozliczania usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych. Dla usługodawców, którzy oferują swoje usługi konsumentom ostatecznym, został stworzony system informatyczny MOSS służący do rozliczania podatku VAT. Zmiany, które weszły w życie w bieżącym roku, dotyczą świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami; w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników zasady nie zostały zmienione. Przede wszystkim – na potrzeby nowych zasad rozliczania omawianych usług wprowadzone zostały nowe definicje do słowniczka ustawowego – ustawodawca w art. 2 pkt 5a wprowadził definicję państwa członkowskiego konsumpcji – przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się państwo członkowskie, w odniesieniu do którego zgodnie z art. 28k przyjmuje się, że na jego terytorium ma miejsce świadczenie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych; trzeba tu zwrócić uwagę, że ustawa nie posługuje się pojęciem „usług świadczonych na terytorium państwa członkowskiego”, ale jest to przyjęcie jakiejś fikcji – to jest miejsce ustalane, na użytek omawianej definicji, zgodnie z art. 28k.

6 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze art. 2 pkt 5a wprowadził definicję państwa członkowskiego konsumpcji – przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się państwo członkowskie, w odniesieniu do którego zgodnie z art. 28k przyjmuje się, że na jego terytorium ma miejsce świadczenie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczenie usług: każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ustawy o VAT). Dotychczasowa definicja usług elektronicznych: art. 2 pkt 26 ustawy o VAT: usługi elektroniczne to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z ). Usługi telekomunikacyjne i nadawcze nie miały swoich definicji ustawowych. Czym jest świadczenie usług: jest to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ustawy o VAT). Do tej pory definicja usług elektronicznych mieściła się w art. 2 pkt 26, i zgodnie z nią przez usługi elektroniczne rozumiało się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z

7 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Usługi telekomunikacyjne (art. 2 pkt 25a): usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z , str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”. Nowe definicje W punktach 25a), 25b) i 26 naszej ustawy o VAT pojawiła się definicja usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych. Przez usługi telekomunikacyjne rozumie się usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z , str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 282/2011

8 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze „Artykuł 6a rozporządzenia 282/ Usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE obejmują w szczególności następujące usługi: a) usługi telefonii stacjonarnej i komórkowej służące do przesyłania i przełączania komunikacji głosowej, danych i obrazu, łącznie z usługami telefonicznymi obejmującymi element obrazu, nazywane inaczej usługami wideotelefonicznymi; b) usługi telefoniczne świadczone przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP); c) poczta głosowa, oczekiwanie na połączenie, przekazywanie połączenia, identyfikacja dzwoniącego, telekonferencja i inne usługi obsługiwania połączeń; d) usługi przywoływania; e) usługi »audiotekst«; f) faks, telegraf i teleks; g) dostęp do internetu i stron World Wide Web; h) prywatne połączenia sieciowe oddające łącza telekomunikacyjne do wyłącznego użytku usługobiorcy. 2. Usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE nie obejmują następujących usług: a) usług świadczonych drogą elektroniczną; b) usług nadawczych radiowych i telewizyjnych (dalej zwanych »usługami nadawczymi«). „Artykuł 6a 1. Usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE obejmują w szczególności następujące usługi: a) usługi telefonii stacjonarnej i komórkowej służące do przesyłania i przełączania komunikacji głosowej, danych i obrazu, łącznie z usługami telefonicznymi obejmującymi element obrazu, nazywane inaczej usługami wideotelefonicznymi; b) usługi telefoniczne świadczone przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP); c) poczta głosowa, oczekiwanie na połączenie, przekazywanie połączenia, identyfikacja dzwoniącego, telekonferencja i inne usługi obsługiwania połączeń; d) usługi przywoływania; e) usługi »audiotekst«; f) faks, telegraf i teleks; g) dostęp do internetu i stron World Wide Web; h) prywatne połączenia sieciowe oddające łącza telekomunikacyjne do wyłącznego użytku usługobiorcy. 2. Usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE nie obejmują następujących usług: a) usług świadczonych drogą elektroniczną; b) usług nadawczych radiowych i telewizyjnych (dalej zwanych »usługami nadawczymi«).

9 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Przez usługi nadawcze (art. 2 pkt 25b) rozumie się usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b rozporządzenia 282/2011; Artykuł 6b 1. Usługi nadawcze obejmują usługi zawierające treści audio i audiowizualne, takie jak programy radiowe lub telewizyjne dostarczane za pośrednictwem sieci komunikacyjnych, powszechnie udostępniane przez dostawcę usług medialnych i objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną, przeznaczone do jednoczesnego słuchania lub oglądania zgodnie z zaplanowanym programem. 2. Ustęp 1 obejmuje w szczególności: a) programy radiowe lub telewizyjne transmitowane lub retransmitowane za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej; b) programy radiowe lub telewizyjne rozpowszechniane za pośrednictwem internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), jeżeli są nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej. 3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do: a) usług telekomunikacyjnych; b) usług świadczonych drogą elektroniczną; c) podawania informacji o wybranych programach na żądanie; d) przenoszenia praw do nadawania lub transmisji; e) dzierżawy sprzętu technicznego lub instalacji wykorzystywanych do odbioru nadawanych treści; f) programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pośrednictwem internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pośrednictwem sieci radiowych lub telewizyjnych.”; Przez usługi nadawcze rozumie się usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b rozporządzenia 282/2011; Artykuł 6b 1. Usługi nadawcze obejmują usługi zawierające treści audio i audiowizualne, takie jak programy radiowe lub telewizyjne dostarczane za pośrednictwem sieci komunikacyjnych, powszechnie udostępniane przez dostawcę usług medialnych i objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną, przeznaczone do jednoczesnego słuchania lub oglądania zgodnie z zaplanowanym programem. 2. Ustęp 1 obejmuje w szczególności: a) programy radiowe lub telewizyjne transmitowane lub retransmitowane za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej; b) programy radiowe lub telewizyjne rozpowszechniane za pośrednictwem internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), jeżeli są nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej. 3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do: a) usług telekomunikacyjnych; b) usług świadczonych drogą elektroniczną; c) podawania informacji o wybranych programach na żądanie; d) przenoszenia praw do nadawania lub transmisji; e) dzierżawy sprzętu technicznego lub instalacji wykorzystywanych do odbioru nadawanych treści; f) programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pośrednictwem internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pośrednictwem sieci radiowych lub telewizyjnych.”;

10 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011; Artykuł 7 ww. rozporządzenia Rady stanowi, że do "usług świadczonych drogą elektroniczną", o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Usługi te obejmują w szczególności: a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami; b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa; c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę; d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer; e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych itp.); f) usługi wyszczególnione w załączniku I. Przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011; Artykuł 7 ww. rozporządzenia Rady stanowi, że Do "usług świadczonych drogą elektroniczną", o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Usługi te obejmują w szczególności: a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami; b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa; c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę; d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer; e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.); f) usługi wyszczególnione w załączniku I.

11 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Jak wynika z łącznej analizy obu aktów, usługami elektronicznymi są: 1) tworzenie i utrzymywanie witryn internetowych, zdalna konserwacja oprogramowania i sprzętu: a) tworzenie i hosting witryn internetowych; b) automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i online; c) zdalne zarządzanie systemami; d) hurtownie danych online, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych; e) dostarczanie online przestrzeni na dysku na żądanie. 2) dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień: a) uzyskiwanie dostępu online i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień; b) oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych; c) sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek); d) automatyczna instalacja online filtrów na witrynach internetowych; e) automatyczna instalacja online zabezpieczeń typu firewall. I teraz musimy sięgnąć do załącznika do rozporządzenia. Załącznik nr I do rozporządzenia w pięciu punktach wymienia rodzaje usług świadczonych drogą elektroniczną. Treść tego załącznika jest ściśle powiązana z treścią Załącznika Nr II do Dyrektywy VAT, który zawiera przykładowy wykaz usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 58 i art. 59 ust. 1 lit. k).

12 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze 3) dostarczanie obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych: a) uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów; b) uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu; c) zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych; d) prenumerata gazet i czasopism publikowanych online; e) dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych; f) wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online; g) informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe); h) dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych; i) korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.

13 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze 4) dostarczanie muzyki, filmów i gier, w tym gier losowych i hazardowych, jak również przekazów lub wydarzeń o charakterze politycznym, kulturalnym, artystycznym, sportowym, naukowym lub rozrywkowym: a) uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe; b) uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków; c) uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie; d) pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe; e) uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni. f) odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie; g) odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że sż one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych; h) dostawa treści audio i audiowizualnych za pomocą sieci komunikacyjnych, które to treści nie są udostępniane przez dostawcę usług medialnych i nie są objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną; i) dalsza dostawa treści audio i audiowizualnych należących do dostawcy usług medialnych, lecz dostarczanych przez inny podmiot za pomocą sieci komunikacyjnych.

14 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze 5) świadczenie usług kształcenia korespondencyjnego: a) automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem; b) ćwiczenia wypełniane przez ucznia online i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka. Zaprezentowany katalog usług elektronicznych należy uznać za otwarty katalog usług przykładowych, klasyfikowanych jako usługi elektroniczne. Podkreślić należy, że dla potrzeb podatku VAT usługi elektroniczne nie są ograniczane symbolami klasyfikacyjnymi. Aby więc mówić o usłudze elektroniczne, muszą być spełnione łącznie następujące warunki: realizacja usługi następuje za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka - niewielki, wykonanie usług nie jest możliwe bez wykorzystania technologii informacyjnej, usługa nie jest objęta wyłączeniami z art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego.

15 Zmiany z dniem 1 stycznia 2015 rZmiany z dniem 1 stycznia 2015 r. - usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze Ww. przepisy, dot. usług elektronicznych, nie mają zastosowania do: a) usług nadawczych; b) usług telekomunikacyjnych; c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie; d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych; e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma; f) płyt CD i kaset magnetofonowych; g) kaset wideo i płyt DVD; h) gier na płytach CD-ROM; i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej; j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie); k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego; l) hurtowni danych off-line; m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji; n) usług centrum wsparcia telefonicznego; o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty; p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert; t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online; u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.

16 Usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne refakturowanie usługArt. 9a rozporządzenia 282/2011: w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami. Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki: a) na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę; b) na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę. Na użytek tych zasad podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi. W celu ustalenia podmiotu, który te usługi świadczy, uregulowano w art. 9a rozporządzenia 282 kwestię refakturowania przedmiotowych usług. Otóż w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjęto, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami. Kiedy uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę? Muszą zostać spełnione następujące warunki: a) na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę; b) na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę. Na użytek tych zasad podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi. Te zasady mają zastosowanie również w przypadku gdy usługi świadczone telefoniczne przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, i na warunkach określonych w tym ustępie. N natomiast nie mają zastosowania do podatnika, który jedynie przetwarza płatność za usługi świadczone drogą elektroniczną lub usługi telefoniczne świadczone przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), i nie uczestniczy w świadczeniu tych usług świadczonych drogą elektroniczną ani usług telefonicznych.

17 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaZasada ogólna - art. 28a ustawy o VAT Miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Ogólną zasadą, wyrażoną w art. 28a ustawy o VAT jest zasada, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W ostatnim ustępie tego przepisu mamy regulację, która mówi o świadczeniu usług przeznaczonych wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia - wówczas do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

18 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaZasada ogólna c.d. - art. 28c ust. 1 Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. 3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Z kolei, zgodnie z art. 28c ust. 1 miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. 3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

19 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaMiejsce opodatkowania usług elektronicznych – dotychczasowe regulacje: art. 28k, 28l i 28m. Miejscem świadczenia usług: elektronicznych, świadczonych na rzecz ostatecznych konsumentów - podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Unii Europejskiej, przez podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy te usługi, poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, było miejsce, gdzie konsumenci ci posiadali siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, elektronicznych, telekomunikacyjnych, nadawczych radiowych i telewizyjnych na rzecz ostatecznych konsumentów - podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług było miejsce, gdzie konsumenci ci posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu,

20 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaMiejsce świadczenia usług: telekomunikacyjnych lub nadawczych radiowych i telewizyjnych na rzecz ostatecznych konsumentów - podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego, przez podatnika spoza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, których faktyczne użytkowanie i wykorzystanie ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, na którym podmiot będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu - miejscem świadczenia tych usług było terytorium państwa członkowskiego, na którym podmiot będący ostatecznym konsumentem posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

21 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaMiejsce świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych od 1 stycznia 2015 r. Art. 28k: Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Reasumując, na zasadach ogólnych opodatkowane były: usługi telekomunikacyjne oraz nadawcze świadczone na rzecz ostatecznych konsumentów z terytorium UE, niezależnie od miejsca siedziby usługodawcy (z zastrzeżeniem art. 28m u.p.t.u.), usługi elektroniczne świadczone na rzecz ostatecznych konsumentów z terytorium UE przez podatnika z terytorium UE. Po nowelizacji w życie wszedł art.  28k. Zgodnie z jego regulacją, niezależnie od statusu oraz miejsca siedziby usługodawcy, w razie świadczenia wszystkich trzech rodzajów usług na rzecz ostatecznych konsumentów jest miejsce, w którym taki konsument ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania czy też stałe miejsce pobytu.

22 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaSposób ustalania miejsca świadczenia usług na rzecz osób niebędących podatnikami, których siedziba, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu są praktycznie niemożliwe do ustalenia lub nie są możliwe do ustalenia z całkowitą pewnością: system domniemań, dowody, obalanie domniemań. Sposób ustalania miejsca wykonania usług (miejsca właściwego dla usługobiorcy). Przede wszystkim – Rozporządzenie wykonawcze Rady nr 1042/2013 ustaliło system ustalania sposobu opodatkowania omawianych usług na rzecz osób niebędących podatnikami, których siedziba, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu są praktycznie niemożliwe do ustalenia lub nie są możliwe do ustalenia z całkowitą pewnością. Z tego powodu ustanowiony został system domniemań oraz, w razie gdyby pojawiły się informacje umożliwiające ustalenie faktycznego miejsca siedziby usługobiorcy, jego stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, określono sytuacje, w których te domniemania mogą zostać obalone. Ustawodawca wyszedł również z założenia, że konieczne jest wyjaśnienie, jakiego rodzaju dowody powinien zebrać usługodawca w celu ustalenia położenia usługobiorcy, w przypadkach gdy nie mają zastosowania domniemania lub też w celu obalenia tychże domniemań. W tym celu opracowano przykładowy, niewyczerpujący wykaz dowodów. Jeszcze z zasad ogólnych: ze względów praktycznych ustalono, że usługi przedmiotowe świadczone przez podatnika działającego we własnym imieniu i w związku ze świadczeniem usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji powinny być traktowane dla celu określenia miejsca świadczenia jako świadczone w tym miejscach. Dotyczy to także takich miejsc, jak ośrodki wczasowe czy kempingi. Jednym słowem, jeżeli w polskim hotelu będą świadczone usługi (np. udostępnienia internetu) na rzecz konsumenta z Niemiec, uznajemy, że cała usługa powinna być opodatkowana w Polsce.

23 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaDomniemania dotyczące miejsca, w którym znajduje się usługobiorca. Usługi świadczone w takich miejscach, jak automat telefoniczny, budka telefoniczna, punkt bezprzewodowego dostępu do internetu, kafejka internetowa (do wyświadczenia usługi konieczna jest fizyczna obecność usługobiorcy w miejscu świadczenia), domniemuje się, że usługa jest wykonana właśnie w tym miejscu, Usługi świadczone na pokładzie statku, statku powietrznego lub pociągu wykonującego przewóz osób na terytorium Wspólnoty - miejscem świadczenia jest państwo, w którym rozpoczęto przewóz osób, Jeżeli usługi telekomunikacyjne, nadawcze lub elektroniczne są świadczone za pomocą łącza stacjonarnego – przyjmuje się, że usługobiorca ma miejsce zamieszkania czy siedzibę w miejscu, gdzie to łącze jest zainstalowane, Domniemania dotyczące miejsca, w którym znajduje się usługobiorca. Usług świadczone w takich miejscach, jak automat telefoniczny, budka telefoniczna, punkt bezprzewodowego dostępu do internetu, kafejka internetowa, w przypadku których do wyświadczenia usługi konieczna jest fizyczna obecność usługobiorcy w miejscu świadczenia, przyjmuje się, że usługa jest wykonana właśnie w tym miejscu, Usług świadczonych na pokładzie statku, statku powietrznego lub pociągu wykonującego przewóz osób na terytorium Wspólnoty - miejscem świadczenia jest państwo, w którym rozpoczęto przewóz osób, Jeżeli usługi telekomunikacyjne, nadawcze lub elektroniczne są świadczone za pomocą łącza stacjonarnego – przyjmuje się, że usługobiorca ma miejsce zamieszkania czy siedzibę w miejscu, gdzie to łącze jest zainstalowane, Jeżeli usługi są świadczone za pomocą sieci telefonii komórkowej, przyjmuje się, zę usługobiorca ma miejsce zamieszkania w państwie ustalonym na podstawie kodu MCC kraju, w którym wydano kartę SIM wykorzystywaną podczas odbioru tych usług, Jeżeli korzystanie z usług wymaga stosowanego dekodera, karty itp., i gdy nie wykorzystuje się stałego łącza – za miejsce zamieszkania usługobiorcy przyjmuje się to miejsce, w którym znajduje się ten dekoder, ewentualnie, jeżeli to miejsce nie jest znane, w miejscu, do którego została przesłana karta z zamiarem jej wykorzystania w tym miejscu, W innych niż powyższe okolicznościach, przyjmuje się, że usługobiorca ma miejsce zamieszkania w miejscu, które usługodawca ustali na podstawie dwóch dowodów, które nie mogą stać ze sobą w sprzeczności, i które określone zostały przez omawiane rozporządzenie (za chwilę).

24 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaDomniemania dotyczące miejsca, w którym znajduje się usługobiorca c.d. Jeżeli usługi są świadczone za pomocą sieci telefonii komórkowej, przyjmuje się, że usługobiorca ma miejsce zamieszkania w państwie ustalonym na podstawie kodu MCC kraju, w którym wydano kartę SIM wykorzystywaną podczas odbioru tych usług, Jeżeli korzystanie z usług wymaga stosownego dekodera, karty itp., i gdy nie wykorzystuje się stałego łącza – za miejsce zamieszkania usługobiorcy przyjmuje się to miejsce, w którym znajduje się ten dekoder, ewentualnie, jeżeli to miejsce nie jest znane, w miejscu, do którego została przesłana karta z zamiarem jej wykorzystania w tym miejscu, W innych niż powyższe okolicznościach, przyjmuje się, że usługobiorca ma miejsce zamieszkania w miejscu, które usługodawca ustali na podstawie dwóch dowodów, które nie mogą stać ze sobą w sprzeczności, i które określone zostały przez omawiane rozporządzenie.

25 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaOBALANIE DOMNIEMAŃ W przypadku gdy usługodawca świadczy usługi telekomunikacyjne, nadawcze lub elektroniczne, może obalić domniemania na podstawie trzech dowodów, które nie mogą być ze sobą sprzeczne. Organ podatkowy może obalić domniemania, jeżeli istnieją przesłanki, że usługodawca dopuścił się nieprawidłowości lub nadużyć. OBALANIE DOMNIEMAŃ W przypadku gdy usługodawca świadczy usługi telekomunikacyjne, nadawcze lub elektroniczne, może obalić domniemania na podstawie trzech dowodów, które nie mogą być ze sobą sprzeczne. Dowody te mają wskazywać na to, że siedziba danego usługodawcy, jego miejsce zamieszkania znajduje się gdzie indziej. Organ podatkowy może obalić domniemania, jeżeli istnieją przesłanki, że usługodawca dopuścił się nieprawidłowości lub nadużyć.

26 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - miejsce świadczeniaDOWODY SŁUŻĄCE USTALANIU MIEJSCA, W KTÓRYM ZNAJDUJE SIĘ USŁUGOBIORCA ORAZ OBALANIU DOMNIEMAŃ Adres na fakturze wystawianej usługobiorcy, Adres IP urządzenia usługobiorcy (inna metoda geolokacji), Dane dotyczące rachunku bankowego (miejsce, w którym rachunek jest prowadzony, lub adres na fakturze wystawianej usługobiorcy, posiadany przez bank), Kod MCC i międzynarodowy numer tożsamości telefonicznej abonenta mobilnego (IMSI) zapisane na karcie SIM używanej przez usługobiorcę, Lokalizacja łącza stacjonarnego usługobiorcy, za pomocą którego świadczona jest na jego rzecz usługa, Inne informacje istotne z handlowego punktu widzenia. DOWODY SŁUŻĄCE USTALANIU MIEJSCA, W KTÓRYM ZNAJDUJE SIĘ USŁUGOBIORCA ORAZ OBALANIE DOMNIEMAŃ Dowody niżej wymienione służą zarówno temu, aby ustalić miejsce świadczenie w sytuacji, kiedy brakuje nam przesłanek wymienionych wyżej (czyli stałego łącza, dekodera, karty SIM), przypominam, że tu wystarczą nam dwa dowody, jak też w celu obalenia domniemania (i tu dowodów potrzeba nam już trzech). Jaki to są dowody: Adres na fakturze wystawianej usługobiorcy, Adres IP urządzenia usługobiorcy lub też inna metoda geolokacji, Dane dotyczące rachunku bankowego (miejsce, w którym rachunek jest prowadzony, lub adres na fakturze wystawianej usługobiorcy, posiadany przez bank, Kod MCC i międzynarodowy numer tożsamości telefonicznej abonenta mobilnego (IMSI) zapisane na karcie SIM używanej przez usługobiorcę, Lokalizacja łącza stacjonarnego usługobiorcy, za pomocą którego świadczona jest na jego rzecz usługa, Inne informacje istotne z handlowego punktu widzenia.

27 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze - procedury rozliczania podatkuNOWE PROCEDURY Wprowadzono fakultatywne rozwiązanie upraszczające w przypadku świadczenia usług na rzecz konsumentów z UE (tzw. MOSS – „mały punkt kompleksowej usługi”). Do ustawy o VAT wprowadzono nowy rozdział - 6a i znowelizowano 7 w dziale XII ustawy o VAT, a w nich – nowe procedury mające zastosowanie do usług elektronicznych, telekomunikacyjnych i nadawczych w przypadku ich świadczenia na rzecz konsumentów: Procedura unijna: określona w rozdziale 6a dotyczy usług świadczonych przez podmioty mające siedzibę na terytorium UE, ale nieposiadające takiej siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, na rzecz osób niebędących podatnikami. Procedura nieunijna dotyczy podmiotów zagranicznych świadczących na terytorium UE usług elektronicznych niepodlegających opodatkowaniu. NOWE PROCEDURY W związku z wejściem z życie nowych regulacji, aby usługodawcy nie byli zmuszeni rejestrować się w każdym państwie, z którego pochodzą konsumenci nabywający od nich usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne, wprowadzono fakultatywne rozwiązanie upraszczające w przypadku świadczenia usług na rzecz konsumentów z UE (tzw. MOSS – „mały punkt kompleksowej usługi”). Do ustawy o VAT wprowadzono nowy rozdział - 6a i znowelizowano 7 w dziale XII ustawy o VAT, a w nich – nowe procedury mające zastosowanie do usług elektronicznych, telekomunikacyjnych i nadawczych w przypadku ich świadczenia na rzecz konsumentów: Procedura unijna: określona w rozdziale 6a dotyczy usług świadczonych przez podmioty mające siedzibę na terytorium UE, ale nieposiadające takiej siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, na rzecz osób niebędących podatnikami, Procedura nieunijna dotyczy podmiotów zagranicznych świadczących na terytorium UE usług elektronicznych niepodlegających opodatkowaniu.

28 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaświadczona przez podmioty mające siedzibę na terytorium UE, w kraju innym niż kraj konsumpcji, na rzecz osób niebądących podatnikami (art. 130a-130d), Z tej procedury mogą skorzystać podatnicy świadczący usługi elektroniczne, telekomunikacyjne i nadawcze na rzecz konsumentów z państw członkowskich UE, Podatnikiem na rzecz tej procedury jest podmiot posiadający siedzibę na terytorium UE, Przez państwo członkowskie identyfikacji należy rozumieć państwo członkowskie, do którego podatnik złożył zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej, W sytuacji gdy przedsiębiorca (podatnik UE) nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium UE, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, przy czym jedno z tym miejsc położone jest na terenie RP, może dokonać wyboru państwa członkowskiego identyfikacji. Wybór ten obowiązuje przez dwa kolejne lata; termin liczymy od końca roku, w którym podatnik rozpoczął korzystanie z procedury szczególnej rozliczania VAT z tytułu usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, Jeżeli na terytorium UE przedsiębiorca posiada zarówno siedzibę, jak i jedno czy też więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, prawa wyboru nie ma; należy się zarejestrować w państwie, w który posiada się siedzibę działalności. Organem właściwym w sprawie rejestracji podatników jest w RP Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście. Po zgłoszeniu podatnik działa pod swoim numerem, który posiada już na potrzeby podatku VAT. Na podatnikach zarejestrowanych ciąży obowiązek zgłaszania wszelkich zmian, nie później niż 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaszły zmiany. Procedura unijna Świadczona przez podmioty mające siedzibę na terytorium UE, w kraju innym niż kraj konsumpcji, na rzecz osób niebędących podatnikami (art. 130a-130d), Z tej procedury mogą skorzystać podatnicy świadczący usługi elektroniczne, telekomunikacyjne i nadawcze na rzecz konsumentów z państw członkowskich UE, Podatnikiem na rzecz tej procedury jest podmiot posiadający siedzibę na terytorium UE, Przez państwo członkowskie identyfikacji należy rozumieć państwo członkowskie, do którego podatnik złożył zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej, W sytuacji gdy przedsiębiorca (podatnik UE) nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium UE, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, przy czym jedno z tym miejsc położone jest na terenie RP, może dokonać wyboru państwa członkowskiego identyfikacji. Wybór ten obowiązuje przez dwa kolejne lata; termin liczymy od końca roku, w którym podatnik rozpoczął korzystanie z procedury szczególnej rozliczania VAT z tytułu usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, Jeżeli na terytorium UE przedsiębiorca posiada zarówno siedzibę, jak i jedno czy też więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, prawa wyboru nie ma; należy się zarejestrować w państwie, w który posiada się siedzibę działalności. Organem właściwym w sprawie rejestracji podatników jest w RP Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście. Po zgłoszeniu podatnik działa pod swoim numerem, który posiada już na potrzeby podatku VAT. Na podatnikach zarejestrowanych ciąży obowiązek zgłaszania wszelkich zmian, nie później niż 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaszły zmiany. W praktyce wygląda to tak, że jeżeli podatnik prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego i właściwy jest dla niego PUS, a poza tym zajmuje się świadczeniem usług elektronicznych na rzecz konsumentów na terytorium UE i zdecyduje się na korzystanie z rozliczania w systemie MOSS w II US W-wa Śródmieście, to właściwe będą dla niego dla urzędy skarbowe; gdyby usługi elektroniczne świadczone były także dla konsumentów krajowych, to te usługi zostaną rozliczone w PUS.

29 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaW celu rejestracji należy wypełnić formularz VIU-R (z zaznaczeniem opcji „rejestracja”) i przesłać go elektronicznie za pomocą systemu e-Deklaracje do II US Warszawa – Śródmieście, złożyć jednocześnie oświadczenie o zgodności adresu działalności gospodarczej z danymi rejestrowymi zgłoszony na VAT-R oraz zgodę na otrzymywanie pism drogą elektroniczną. Rozliczenia w systemie MOSS w całości odbywają się w sposób elektroniczny (stąd konieczność podawania adresu elektronicznego). Naczelnik II US W-wa Śródmieście potwierdza zarejestrowanie za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, lub, jeżeli warunki umożliwiające zarejestrowanie nie zostaną spełnione, zaskarżalnym postanowieniem odmawia przyjęcia zgłoszenia.

30 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijna

31 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaCo z limitem uprawniającym do zwolnienia z VAT? Podatnicy zwolnieni z VAT „podmiotowo”, ze względu na nieprzekroczenie limitu uprawniającego do zwolnienia (art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT) świadczący przedmiotowe usługi zobowiązani są do rozliczenia podatku z tytułu ich dostawy już od pierwszej transakcji, tutaj bowiem nie ma żadnych limitów. Rozpoczęcie rozliczania w systemie MOSS nie powoduje utraty zwolnienia od podatku sprzedaży krajowej.

32 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaDEKLARACJA VIU-D W przypadku stosowania tej procedury podatnik składa deklaracje (wyłącznie elektronicznie) do II US W-wa Śródmieście okresem rozliczeniowym jest kwartał terminem złożenia deklaracji jest 20-ty dzień miesiąca następującego po kwartale należy składać także deklaracje „zerowe” termin ich złożenia nie przesuwa się na najbliższy dzień roboczy, jeżeli wypadnie w dzień wolny od pracy lub święto. Vide wyjaśnienia na stronie finanse/mf.gov.pl nie można złożyć deklaracji przed końcem okresu rozliczeniowego, najwcześniej pierwszego dnia po zakończeniu kwartału rozliczenia usług dokonuje się z podziałem na każde państwo członkowskie konsumpcji,

33 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaw deklaracji nie wykazuje się podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych; ten wykazuje się w deklaracjach składanych do „zwykłego” urzędu, o ile wydatki zostały poniesione w kraju; poniesione w państwie konsumpcji – w trybie VAT-REF, kwoty wykazuje się w EUR, kurs do przeliczenia to kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego (ostatni dzień kwartału), albo, jeżeli na ten dzień nie jest opublikowany, kurs z następnego dnia. kwoty nie podlegają zaokrągleniu w górę ani w dół, jeżeli w jakimś kraju konsumpcji usługi opodatkowane byłyby stawką inną niż podstawowa, usługi świadczone w nim podlegają opodatkowaniu stawką właściwą, korekta deklaracji nie wymaga uzasadnienia przyczyn korekty, korektę składa się w terminie 3 lat od dnia, w którym przypadał termin złożenia deklaracji pierwotnej do II US W-wa Śródmieście; po tym czasie można złożyć ją bezpośrednio do państwa członkowskiego konsumpcji poza systemem MOSS.

34 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijna

35 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijna

36 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijna

37 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaPŁATNOŚCI do II US W-wa Śródmieście do 20 dnia miesiąca następującego po kwartale wpłaty następują w EUR dokonując płatności, należy wskazać numer referencyjny nadawany deklaracji, której dotyczy wpłata; brak numeru może skutkować zwróceniem podatku podatnikowi i powstaniem zaległości podatkowej, co do płatności - termin przypadający na dzień wolny od pracy przesuwa się na następny dzień roboczy.

38 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaEWIDENCJA Ewidencja musi spełniać wymogi określone w art. 63c rozporządzenia 282/2011: Aby została uznana za wystarczająco szczegółową w rozumieniu art. 369 i 369k dyrektywy 2006/112/WE, ewidencja prowadzona przez podatnika musi zawierać następujące informacje: oznaczenie państwa członkowskiego konsumpcji, na rzecz którego świadczona jest usługa; rodzaj świadczonej usługi; datę świadczenia usługi; podstawę opodatkowania ze wskazaniem użytej waluty; wszelkie dalsze kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania; Ewidencja powinna być udostępniona przez podmiot zagraniczny drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. Należy ją przechowywać przez okres 10 lat od zakończenia roku, w którym dokonano świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

39 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaEWIDENCJA c.d. zastosowaną stawkę VAT; kwotę należnego VAT ze wskazaniem użytej waluty; datę i kwotę otrzymanych płatności; wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed świadczeniem usługi; w przypadku gdy wystawiono fakturę - informacje zawarte na fakturze; nazwisko/nazwę usługobiorcy, jeżeli są znane podatnikowi; informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, podlegaję ewidencjonowaniu przez podatnika w taki sposób, aby możliwe było ich niezwłoczne udostępnienie drogą elektroniczną oraz dla każdej pojedynczej świadczonej usługi.

40 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaAKTUALIZACJA ZGŁOSZENIA REJESTRACYJNEGO Aktualizacji danych dokonuje się nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiły okoliczności tego wymagające. Obowiązek dokonania aktualizacji powstaje, kiedy nastąpiły zmiany w zakresie: danych rejestracyjnych podanych w zgłoszeniu VIU-R (dane kontaktowe, adres elektroniczny), działalności gospodarczej objętej procedurą szczególną rozliczania VAT, w wyniku których podatnik przestał spełniać warunki jej stosowania, zaprzestał świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych czy elektronicznych. Nie dokonuje się zgłoszenia, kiedy zmiany dotyczą danych zgłoszonych w VAT-R.

41 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaWYREJESTROWANIE Na wniosek podatnika: kiedy zamierza zaprzestać stosowania procedury MOSS w dalszym świadczeniu usług – wtedy ma dokonać wyrejestrowania co najmniej na 15 dni przed końcem kwartału poprzedzającego kwartał, w którym zamierza zaprzestać, zaprzestania świadczenia omawianych usług – najpóźniej do 10 dnia miesiąca następującego po zaistnieniu przesłanki, dokonaniu zmiany działalności objętej procedurą MOSS, które spowodowały, że przestał spełniać przesłanki niezbędne, by móc ją stosować (np. zmienił siedzibę na inne państwo UE) – jak wyżej, jeżeli podatnik zamierza rozliczać MOSS w innym państwie członkowskim – zawiadamia oba państwa. Wyrejestrowanie nastąpić może na wniosek podatnika lub z urzędu

42 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura unijnaWYREJESTROWANIE Z URZĘDU Podatnik nie istnieje lub mimo udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z nim albo jego pełnomocnikiem, albo przez okres kolejnych ośmiu kwartałów kalendarzowych nie świadczy usług objętych procedurą szczególną w żadnym państwie członkowskim konsumpcji, Systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących procedury szczególnej rozliczania VAT (nie złożył deklaracji za trzy kwartały i nie dokonał tego po otrzymaniu ponaglenia przez II US Śródmieście), nie zapłacił wykazanej kwoty VAT (analogicznie), z wyjątkiem przypadków, gdy pozostała niezapłacona kwota nie przekracza 100 EUR za każdy z kwartałów; nie udostępnił drogą elektroniczną ewidencji na wezwanie organu i nie dokonał tego w miesiąc po kolejnym ponagleniu urzędu.

43 Usługi telekomunikacyjne, elektroniczne i nadawcze – procedura nieunijnaDotyczy ona usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych przez podmioty zagraniczne na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a. Zgłoszenie rejestracyjne – VIN-R, deklaracja VIN-D

44 Zmiany w zakresie kas rejestrującychRozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544), obowiązujące od dnia 1 stycznia 2015 r. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544). Zastąpiło ono rozporządzenie MF z dnia 29 listopada 2012 r. (Dz. U. poz. 1382) Obowiązuje w okresie od 31 grudnia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r.

45 Zmiany w zakresie kas rejestrującychNajważniejsze zmiany Rozszerzenie katalogu podmiotów mających obowiązek ewidencjonowania obrotów z zastosowaniem kas rejestrujących bez względu na wysokość obrotów (rozszerzenie listy towarów i usług „wrażliwych”). Likwidacja zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług świadczonych w niewielkich ilościach. Zmiany w katalogach zwolnień przedmiotowych i podmiotowych. Najważniejsze zmiany Rozszerzenie katalogu podmiotów mających obowiązek ewidencjonowania obrotów z zastosowaniem kas rejestrujących bez względu na wysokość obrotów (rozszerzenie listy towarów i usług „wrażliwych”. Likwidacja zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług świadczonych w niewielkich ilościach. Zmiany w katalogach zwolnień przedmiotowych i podmiotowych. Rodzaje zwolnień: podmiotowe (do zł) przedmiotowe: dostawa określonych towarów lub usług (symbol PKWiU – pozycje od 1 do 34 załącznika), sprzedaż dotycząca szczególnych czynności (pozycje 35 – 49 załącznika): sprzedaż ze względu na rodzaj klienta (pracodawca/spółdzielnia – pracownik), rodzaj płatności (na rachunek bankowy podatnika), czynność świadczona nieodpłatnie (art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

46 Zmiany w zakresie kas rejestrującychW pozycji 49 załącznika zwolniono dostawę towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. W przypadku takich transakcji zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa w całości zostanie udokumentowana fakturą (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). Dodano korzystne zwolnienie (w pozycji 49 załącznika): zwolniono dostawę towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Do tej pory brak takiego zwolnienia powodował, że jedna dokonana sprzedaż (np. samochodu firmowego na rzecz osoby fizycznej – nie będącej pracownikiem) powodowała, że przedsiębiorca wypadał ze zwolnienia i od tej pory powstawał obowiązek ewidencjonowania na kasie każdej transakcji na rzecz osoby fizycznej czy rolnika ryczałtowego. Tu należy dodać, że w przypadku takich transakcji zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa w całości zostanie udokumentowana fakturą (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). Niektórzy zastanawiają się, co ze środkami trwałymi, których wartość nie przekracza 3500 zł – moim zdaniem nie ma przeszkód: to są nadal środki trwałe, tylko niskocenne i amortyzowane jednorazowo.

47 Zmiany w zakresie kas rejestrującychW § 3 dodano ust. 4; nowelizacja wyłącza konieczność uwzględnienia obrotu z tytułu czynności, o których mowa w poz. 36 i 49 załącznika do rozporządzenia, w limicie powodującym obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej. Są to czynności: Poz. 36 – dostawy nieruchomości, Poz. 49 – dostawy towarów i świadczenia usług zaliczanych do ŚT i WNiP. Druga korzystna zmiana, związana z tą pierwszą – wśród zwolnień podmiotowych w § 3 dodano ust. 4, wyłącza konieczność uwzględnienia obrotu z tytułu czynności, o których mowa w poz. 36 i 49 załącznika do rozporządzenia, czyli czynności z tytułu: Poz. 36 – dostawy nieruchomości, Poz. 49 – dostawy towarów i świadczenie usług zaliczanych do ŚT i WNiP. Jeżeli w marcu br. sprzedaliby państwo ten wspomniany już służbowy samochód, wciągnięty na środki trwałe, osobie fizycznej za zł, to w stanie prawnym, jaki obowiązywał do r. przekroczyliby państwo obrót uprawniający do zwolnienia i bylibyście zobowiązani do zainstalowania kasy rejestrującej. Inna sytuacja: Gdyby sprzedany został w styczniu jeden samochód za zł i w kwietniu kolejny, za , to w kwietniu przekroczony został pułap obrotów. Zmiana jest korzystna, szczególnie że ten poziom obrotów jest obecnie niski i zwłaszcza przy sprzedaży środków trwałych – składników majątku o znacznej wartości bardzo łatwo ten obrót przekroczyć. Co do nieruchomości – zwolnienie dotyczy zarówno nieruchomości zaliczanych do środków trwałych, jak i nie stanowiących środków trwałych. Co za tym idzie, obrót z tytułu dostaw na rzecz osób fizycznych nieruchomości nie jest uwzględniany do wyliczenia obrotu i ustalenia prawa do zwolnienia, niezależnie od tego, czy nieruchomość stanowiąca przedmiot sprzedaży wciągnięta była do ewidencji środków trwałych. Jeżeli więc kupimy lokal w celach handlowych, to przy sprzedaży tego lokalu obrotu z tego tytułu nie uwzględniamy do obrotu powodującego wypadnięcie ze zwolnienia.

48 Zmiany w zakresie kas rejestrującychRozszerzenie katalogu czynności podlegających bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania Wyłączenia co do towarów: gazu płynnego, części do silników (PKWiU ), silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU ), nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU ), przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU ), części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU ), części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU ), Do tej pory istniało 14 kategorii towarów oraz dwie kategorie usług, które nie mogły, bez względu na wielkość obrotu, korzystać ze zwolnienia z ewidencjonowania. W obecnie obowiązującym rozporządzeniu, w jego § 4, mamy 15 kategorii towarów oraz aż 10 kategorii usług objętym bezwzględnym obowiązkiem opdoatkowania.

49 Zmiany w zakresie kas rejestrującychWyłączenia co do towarów c.d. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU ), sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90), sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex ), wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą", zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych - zmieniono, Do tej pory odnośnie do nośnikó danych – wyliczenie było enumeratyne: CD, DVD, kasety magentofonowe itd..

50 Zmiany w zakresie kas rejestrującychWyłączenia co do towarów c.d. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU, wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów, perfum i wód toaletowych (PKWiU ), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów - dodano -z wyjątkiem dostawy, o której mowa w lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 35 załącznika do rozporządzenia;

51 Zmiany w zakresie kas rejestrującychWyłączenia - usługi: przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia, przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami, naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania), w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów, w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,

52 Zmiany w zakresie kas rejestrującychWyłączenia – usługi c.d. doradztwa podatkowego, związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie: – świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz – usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych - z wyjątkiem świadczenia usług na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy, oraz świadczenia usług, o których mowa w lit. I (związanych z wyżywieniem), świadczonych na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 45 załącznika do rozporządzenia. Podobnie jak było do tej pory, bezwzględny obowiązek ewidencjonowania nie dotyczy dostaw towarów dokonywanych na rzecz pracowników przez ich pracodawców oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz ich członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak i przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali (za wyjątkiem paliw, tytoniu, alkoholu, perfum, wód toaletowych). Nowością jest podobny zapis odnoszący się do usług, jednak tutaj rozporządzenie odwołuje się do usług świadczonych na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy. Co to oznacza: art. 8 ust. 2a mówi o przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Jakiego to może dotyczyć przypadku: na przykład pracodawca kupuje we własnym imieniu abonament na wizyty u stomatologa. Kupuje to od firmy dentystycznej, i przeznacza ten abonament dla pracowników. Sprzedaż tych usług na rzecz pracowników nie będzie podlegała obowiązkowemu ewidencjonowaniu, mimo że usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy dentystów takiemu ewidencjonowaniu bezwzględnie podlegają. Proszę zwrócić uwagę, że w punkcie 7 mamy zwolnienie usług prawniczych, za wyjątkiem usług notarialnych, i tu jest odniesienie do poz. 28 załącznika do rozporządzenia: są to czynności notarialne. Jaka jest różnica w stosunku do poprzedniego zwolnienia: w poprzednim stanie prawnym zwolnione były wyłącznie usługi notariuszy, w zakresie objętym wpisem do repertorium A i P. Dzięki tej zmianie nie powstaną już wątpliwości, czy zwolnione mogą być jedynie czynności notarialne wykonywane przez notariusza, czy też zwolnił ustawodawca czynności wykonywane przez pracownika kancelarii niebędącego notariuszem, jak chociażby aplikanta notarialnego.

53 Zmiany w zakresie kas rejestrującychLikwidacja zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obejmującego usługi świadczone w niewielkich ilościach Zwolnienie to, do końca roku 2014, dotyczyło świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie spełnione były następujące warunki: 1) każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika było dokumentowane fakturą, w której są zawarte dane identyfikujące odbiorcę; 2) liczba świadczonych usług, o których mowa w pkt 1, w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20. Likwidacja zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obejmującego usługi świadczone w niewielkich ilościach Zwolnienie to, do końca roku 2014, dotyczyło świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie spełnione były następujące warunki: 1) każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika było dokumentowane fakturą, w której są zawarte dane identyfikujące odbiorcę; 2) liczba świadczonych usług, o których mowa w pkt 1, w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20. Minister Finansów uzasadniał w projekcie rozporządzenia, że w przypadku podatników prowadzących sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych na niewielką skalę wystarczające będzie zwolnienie podmiotowe przysługujące ze względu na kwotę obrotu realizowanego na rzecz tych osób; zwolnienie to znajduje się w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia. Ponadto w załączniku do rozporządzenia mamy w poz. 38 zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania dotyczące świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Dokładając więc należytej staranności w zakresie prowadzonej ewidencji sprzedaży i pod warunkiem dopilnowania, aby płatności dokonywane były przelewami, a nie gotówką, ze zwolnienia tego będzie można skorzystać. Przepisy przejściowe Co do zasady, większość z podatników, którzy po wejściu w życie nowych przepisów mają obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej, musiała tego dokonać od 1 marca ewentualnie w ciągu 2 miesięcy od „wypadnięcia” ze zwolnienia. Żaden przepis przejściowy natomiast nie dotyczy sprzedaży zapisanych i niezapisanych nośników danych oraz dostawy perfum i wód toaletowych; te towary bezwzględnie muszą być sprzedawane z użyciem kas fiskalnych już od 1 stycznia 2015.

54 Rozliczanie importu towarów w trybie artRozliczanie importu towarów w trybie art. 33a przez podatników posiadających status upoważnionego podmiotu gospodarczego W art. 33a ustawy, regulującym rozliczanie importu towarów procedurą uproszczoną, dodany został ust. 12: „Podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, posiadający status upoważnionego podmiotu gospodarczego w rozumieniu art. 5a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny: 1) działający we własnym imieniu i na własną rzecz lub 2) w imieniu i na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne przez przedstawiciela bezpośredniego w rozumieniu przepisów celnych - może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Przepisy ust. 2-4, 6, 7 oraz 9-11 stosuje się odpowiednio. W art. 33a ustawy, regulującym rozliczanie importu towarów procedurą uproszczoną, dodany został ust. 12: „Podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, posiadający status upoważnionego podmiotu gospodarczego w rozumieniu art. 5a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny: 1) działający we własnym imieniu i na własną rzecz lub 2) w imieniu i na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne przez przedstawiciela bezpośredniego w rozumieniu przepisów celnych - może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Przepisy ust. 2-4, 6, 7 oraz 9-11 stosuje się odpowiednio. Zmiana ta została wprowadzona w życie ustawą z dnie 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej. Konieczność odpowiedniego stosowania przepisów 2-4, 6, 7 oraz 9-11 oznacza, że przedsiębiorca ma obowiązek przedstawienia naczelnikowi urzędu celnego zaświadczeń (lub oświadczeń o tej samej treści złożonych pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań) o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz potwierdzenia zarejestrowania jako podatnika VAT czynnego. Warunku przedstawienia przedmiotowych dokumentów nie stosuje się, jeżeli naczelnik urzędu celnego posiada złożone przez podatnika aktualne dokumenty. Stosuje się również przepisy dotyczące obowiązku pisemnego zawiadomienia naczelnika US i US o zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 - przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie, jak również o rezygnacji z rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 - przed początkiem okresu rozliczeniowego, w którym rezygnuje z takiego rozliczenia. Podobnie jak w przypadku pozostałych podmiotów rozliczających import w trybie art. 33a, podmiot posiadający status AEO będzie obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów. W razie nie przedstawienia dokumentów, o których mowa w tym przepisie, przedsiębiorca straci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w art. 33a ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami. Stosujemy też odpowiednio ust. 9-11: prawo do dokonania korekty za odpowiedni okres rozliczeniowy w przypadku gdy organ celny pobrał kwotę podatku, a podatnik rozliczył tę kwotę podatku w deklaracji podatkowej sankcja w postaci utraty prawa do rozliczania podatku na tych zasadach na okres 36 miesięcy, gdy podatnik nie przestrzega 4-miesięcznego terminu na przedstawienie dokumentów okoliczności, kiedy decyzji o utracie prawa do rozliczania podatku z tytułu importu w trybie art. 33a się nie wydaje.

55 Rejestracja podatkowaRejestracja Od 1 stycznia 2015 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 96 ust. 4: Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie. Nowelizacja wprowadzona została ustawą z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej. Na czym polega zmiana. Do tej pory Naczelnik urzędu skarbowego rejestrował podatnika i potwierdzał zarejestrowanie, od 1 stycznia bieżącego roku - będzie rejestrował podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", lecz potwierdzenia zarejestrowania dokona wyłącznie na wniosek zainteresowanego. W praktyce oznacza to obniżenie kosztów „rozruchowych” działalności gospodarczej o 170 zł, czyli o opłatę skarbową za wydanie potwierdzenia, która musiała być uiszczona przed złożeniem zgłoszenia. Ta opłata nie znika; po prostu nie każdy nowo zarejestrowany podatnik potrzebuje takiego potwierdzenia zarejestrowania dla celów VAT. Dla przypomnienia – opłata jest dochodem gminy, w przypadku naszych podatników podlega wpłacie na rachunek Urzędu Miasta (przy okazji – numer rachunku wisi na naszej stronie internetowej w zakładce po prawej stronie „konta bankowe” i jest to ostatni rachunek wśród tam wymienionych).

56 Zmiany projektowane PROJEKTOWANE ZMIANY (na podstawie tekstu ustawy przekazanej do Senatu) planowane wejście w życie z dniem 1 lipca 2015 r.: odwrotne obciążenie, ulga na złe długi, kaucja gwarancyjna, planowane wejście w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.: proporcja w podatku naliczonym.

57 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaArt. 17 ust. 1 pkt 7. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, b) nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, c) dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122; Art. 17. 1. Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: 7) nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, b) nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, c)  dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 (zwolnienie dostawy, WNT i importu złota inwestycyjnego); Zmiany w tym zakresie mają na celu przede wszystkim uszczelnienie systemu VAT i zapobieżenie oszustwom w obszarze obrotu towarami najbardziej narażonymi na nadużycia. Przede wszystkim objęto tym mechanizmem kolejne towary. Ponadto ustawodawca uznał, że bez szkody dla tej instytucji można w odniesieniu do niektórych transakcji oraz wobec części podatników wyłączyć stosowanie omawianej procedury, m.in. aby zmniejszyć obowiązki administracyjne ciążące na nabywcach. Na czym polega idea samej procedury – obowiązek rozliczenia podatku należnego został przeniesiony ze sprzedawcy na nabywcę. Stanowi to odstępstwo od zasady generalnej, że to dostawca towarów czy usług jest zobowiązany do zadeklarowania i zapłaty podatku związanego z tą dostawą. Odstępstwo to może być stosowane jedynie w wyjątkowych sytuacjach; w Polsce procedurę odwrotnego obciążenia wprowadzono nowelizacją, która weszła w życie 1 kwietnia 2011 r.; również w 2011 wprowadzono załącznik nr 11 do ustawy, po czym rozszerzono go 1 października 2013 r. Stosowany jest jedynie w obrocie profesjonalnym; ostatecznego konsumenta nie dotyczy on w żadnym stopniu i na żadnym etapie. Z dniem 1 lipca br. następuje kolejne rozszerzenie katalogu towarów.

58 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaPoz. PKWiU Nazwa towaru (grupy towarów) 21a Arkusze żeberkowane ze stali niestopowej 22a Ex Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku – wyłącznie złoto o próbie 325 tysięcznych lub większej, z wyłączeniem złota inwestycyjnego w rozumieniu art. 121 ustawy, z zastrzeżeniem poz. 22b 22b Bez względu na PKWiU Złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ustawy 22c Ex Metale nieszlachetne platerowane srebrem oraz metale nieszlachetne, srebro lub złoto, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu – wyłącznie złoto o próbie 325 tysięcznych lub większej, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu” 28a ex Przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne – wyłącznie komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy 28b ex Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – wyłącznie telefony komórkowe, w tym smartfony 28c ex Konsole do gier wideo (w rodzaju stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym lub samodzielnym ekranem) i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem – z wyłączeniem części i akcesoriów 28d ex Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym” Co zostaje dodane: towary ze stali o PKWiU – dlaczego: są bardzo zbliżone do towarów z grupowania (poz. 10 załącznika 11) i zmiana ma na celu ujednolicenie rozliczenia tych towarów, złoto: w postaci surowca, półproduktu o próbie najniżej 325 oraz złoto inwestycyjne, telefony komórkowe, w tym smartfony, komputery przenośne (tablety, notebooki, laptopy, palmtopy, netbooki, minibooki, chromebooki, desktop, ultrabook hoho, konsole do gier wideo), dlaczego: stwierdzono podatność tej branży na oszustwa w podatku VAT i rosnącą liczbę podmiotów nieuczciwych prowadzących handel w tym obszarze. Regulacja ta nie obejmie takich towarów, jak np. przenośne terminale umożliwiające odczytywanie kodów kreskowych czy przenośne urządzenia do identyfikacji biometrycznej. Jeśli chodzi o konsole do gier wideo, to mowa o takich, z których obraz odtwarzany jest na odbiorniku telewizyjnym, monitorze lub innym zewnętrznym ekranie lub powierzchni, jak również urządzeń do gier wideo mających niezależny monitor obrazowy, nawet przenośnych. Wyłączono części i akcesoria, takie jak gry, sterowniki gier czy kierownice.

59 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaOgraniczenia w stosowaniu mechanizmu Ograniczenie stosowania mechanizmu co do podatników VAT czynnych Ograniczenie stosowania mechanizmu do dostaw niektórych towarów poniżej limitu kwotowego Ograniczenia w stosowaniu mechanizmu Ograniczenie stosowania mechanizmu co do podatników VAT czynnych Ograniczenie stosowania mechanizmu do dostaw niektórych towarów powyżej limitu kwotowego Ograniczenie – podatnicy VAT czynni Jak już wspomniałam, mechanizm odwróconego obciążenia ma na celu zmniejszenie skali oszustw podatkowych. W sytuacji, gdy nabywcą towarów wrażliwych jest podatnik zwolniony, lub też wykonujący czynności wyłącznie zwolnione od podatku, który co do zasady nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie ma uzasadnienia do stosowania omawianej procedury, bo nie występuje ryzyko, o którym cały czas mówimy. W konsekwencji podatnicy niebędący podatnikami VAT czynnymi nie będą mieli obowiązku rozliczenia podatku w przypadku nabycia towarów z Załącznika 11. Ministerstwo mówi o wprowadzeniu możliwości weryfikacji statusu nabywcy dzięki planowanemu wprowadzeniu bazy podatników VAT czynnych.

60 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaOgraniczenie do limitu kwotowego Art. 17 ust. 1c: W przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a– 28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę zł. Ograniczenie do limitu kwotowego „1c. W przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a–28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę zł. Ryzyko wystąpienia nadużyć, o którym cały czas wspominam i które jest przyczyną wprowadzenia mechanizmu odwróconego obciążenia, jest stosunkowo niskie w przypadku nabycia towarów o niskiej wartości, stąd ustawodawca postanowił ustanowić próg kwotowy, którego przekroczenie będzie powodowało obowiązek zastosowania mechanizmu. Za taki optymalny próg uznano limit transakcji bez podatku w wysokości zł. Przy tym ten warunek (na razie) zawężono do obrotu telefonami komórkowymi, w tym smartfonami, komputerami przenośnymi, jak tablety, notebooki, laptopy oraz konsole do gier, nie wykluczając przyszłego rozszerzenia limitu na pozostałe towary jak np. stal i złom.

61 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaArt. 17 ust. 1d. Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28a–28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy. Art. 17 ust. 1e. Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28a–28c załącznika nr 11 do ustawy. Przepis mówi o wartości łącznej w ramach jednolitej gospodarczo transakcji. 1d. Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28a–28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy. 1e. Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28a–28c załącznika nr 11 do ustawy. Na przykład, zamówienie smartfonów w pięciu odrębnych partiach, z których każda zostaje odrębnie zafakturowana, i w każdej transzy dochodzi do dostawy dziesięciu sztuk towaru o wartości netto 500 zł, to mówimy to o jednolitej gospodarczo transakcji (wszystkie towary ze wszystkich dostaw wynoszą zł) i należy zastosować procedurę odwrotnego obciążenia. Przepis ten skonstruowano w taki sposób, aby uniknąć sztucznego dzielenia transakcji w celu uniknięcia tych zł limitu.

62 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaArt. 17 ust. 1f. W przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 7 obniżenie wartości dostaw dokonywanych w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w ust. 1c, w szczególności przez udzielenie po ich dokonaniu nabywcy opustu lub obniżki ceny, nie wpływa na określenie podatnika obowiązanego do rozliczenia kwoty podatku z tytułu dostawy towarów dokonywanej w ramach tej transakcji. 1f. W przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 7 obniżenie wartości dostaw dokonywanych w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w ust. 1c, w szczególności przez udzielenie po ich dokonaniu nabywcy opustu lub obniżki ceny, nie wpływa na określenie podatnika obowiązanego do rozliczenia kwoty podatku z tytułu dostawy towarów dokonywanej w ramach tej transakcji. Tę regulację wprowadzono, aby uniknąć korekt przy tego typu transakcjach, kiedy po dokonaniu transakcji obniżono cenę. Obniżenie ceny, w sytuacji kiedy zobowiązanym do rozliczenia dostawy i zapłaty podatku jest nabywca (wartość jednolitej gospodarczo transakcji wyniosła zł (przekroczyła zł), po czym udzielono rabatu, który całość transakcji obniżył do zł. Zmienia się osoba podatnika (w grę powinny wchodzić zasady ogólne), lecz na mocy odstępstwa od ogólnej zasady postanowiono, aby tego rodzaju sytuacje pozostawały bez wpływu na określenie osoby podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku. Co więcej – przepis art. 17 ust. 1f nie zawiera katalogu zamkniętego sytuacji, w których nie dokonujemy korekty: opust i obniżka ceny zostały wymienione w szczególności – jest to katalog okoliczności, który pozostał otwarty. A to oznacza, że np. dokonanie zwrotu części towaru nie powinno również mieć wpływu na określenie osoby podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku.

63 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaArt. 17 ust. 1g. W przypadku gdy po otrzymaniu całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy, następuje zmiana określenia podatnika dla tej dostawy, korekty rozliczenia zapłaty w związku z tą zmianą dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów.”; To jednak działa tylko w jedną stronę: 1g. W przypadku gdy po otrzymaniu całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy, następuje zmiana określenia podatnika dla tej dostawy, korekty rozliczenia zapłaty w związku z tą zmianą dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów.”; W jakich sytuacjach może nastąpić zmiana w drugą stronę: na przykład zmienia się wstępnie zamówiona wartość towaru lub też status podatkowy nabywcy (z podatnika VAT czynnego na zwolnionego lub odwrotnie). Trzeba tu zwrócić uwagę, że korektę będzie trzeba robić w sytuacji zmiany podatnika, która następuje pomiędzy otrzymaniem zapłaty a dokonaniem dostawy, czyli przypadku, kiedy rozliczyliśmy już otrzymaną zaliczkę, przedpłatę itd. Dodać tu jeszcze trzeba, że przepis omawiany określa moment dokonywania korekt – momentem tym jest okres, w którym dokonano dostawy towarów. Czyli: jeżeli po otrzymaniu zaliczki (załóżmy w maju 2015) na poczet jednolitej gospodarczo transakcji dostawy tabletów powyżej zł rozliczyliśmy tę zaliczkę w mechanizmie odwróconego obciążenia, po czym okazuje się w lipcu 2015 r., że jednak stosujemy zasady ogólne, bo nabywcą jest podatnik VAT zwolniony, to nie wracamy do okresu, w którym rozliczyliśmy zaliczkę (czyli do rozliczenia za maj), ale robimy korektę w rozliczeniu za lipiec: wyjmujemy z pozycji dostawa towarów i świadczenie usług, dla których podatnikiem jest nabywca (ujmujemy z minusem),

64 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaPrzepis przejściowy Art. 3. ust. 1 ustawy zmieniającej: w przypadku uiszczenia przed dniem 1 lipca 2015 r. całości lub części zapłaty na poczet dokonanej od tego dnia dostawy towarów, dla której podatnikiem od dnia 1 lipca 2015 r. przestał być nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do tej dostawy stosuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu dotychczasowym.

65 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaPrzepis przejściowy Art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej: w przypadku uiszczenia przed dniem 1 lipca 2015 r. całości lub części zapłaty na poczet dokonanej od tego dnia dostawy towarów, dla której podatnikiem od dnia 1 lipca 2015 r. stał się nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, korekty rozliczenia tej zapłaty dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów. Przepisy przejściowe dotyczące omawianych zmian Art. 3. ust. 1 ustawy zmieniającej: w przypadku uiszczenia przed dniem 1 lipca 2015 r. całości lub części zapłaty na poczet dokonanej od tego dnia dostawy towarów, dla której podatnikiem od dnia 1 lipca 2015 r. przestał być nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do tej dostawy stosuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu dotychczasowym. W przypadku uiszczenia przed 1 lipca zaliczki na poczet dostawy, który po 1 lipca nie byłaby objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia (bo np. jest to dostawa na rzecz podatnika zwolnionego z VAT) – dostawa towarów po 1 lipca, podobnie jak zaliczka, objęta będzie odwróconym obciążeniem. Art. 3 ust. 2 ustawy zmieniające: w przypadku uiszczenia przed dniem 1 lipca 2015 r. całości lub części zapłaty na poczet dokonanej od tego dnia dostawy towarów, dla której podatnikiem od dnia 1 lipca 2015 r. stał się nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, korekty rozliczenia tej zapłaty dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów. W przypadku uiszczenia przed 1 lipca zaliczki na poczet dostawy towarów, która po 1 lipca będzie objęta odwróconym obciążeniem, na bieżąco dokonuje się korekty opodatkowania zaliczki i na bieżąco obejmuje się transakcję odwróconym obciążeniem. Korekty dokonywane przez dostawcę i nabywcę będą odbywały się na bieżąco, tj. w deklaracji za ten okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła dostawa towaru.

66 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaInformacje podsumowujące w obrocie krajowym (art. 1 pkt 9 i 10 projektu ustawy) – VAT-27, VAT-27K Art. 101a ust. 1: podatnicy dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi, dla których podatnikiem jest nabywca, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 (towary wrażliwe z załącznika 11) i 8 (przenoszenie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych), są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych dostawach towarów oraz świadczonych usługach, zwane dalej „informacjami podsumowującymi w obrocie krajowym”. Informacje podsumowujące w obrocie krajowym – art. 1 pkt 9 i 10 projektu ustawy Art. 101a ust. 1: podatnicy dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi, dla których podatnikiem jest nabywca, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 (towary wrażliwe z załącznika 11) i 8 (przenoszenie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych), są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych dostawach towarów oraz świadczonych usługach, zwane dalej „informacjami podsumowującymi w obrocie krajowym”. Art. 101a ust. 2: Informacje podsumowujące w obrocie krajowym składa się za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy, w terminach przewidzianych dla złożenia przez podatnika deklaracji podatkowych, o których mowa odpowiednio w art. 99 ust. 1–3. Informacje podsumowujące zostają wprowadzone celem uszczelnienia i możliwości kontrolowania transakcji obejmujących towary wrażliwe, wszystko to w celu ograniczenia nadużyć. Jak z powyższego przepisu wynika, składać je będą sprzedawcy w zakresie dostarczanych towarów/usług, dla których podatnikiem jest nabywca. Składane będą do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu lub kwartale, tak jak deklaracje VAT-7, VAT-7K, VAT-7D. Informacja podsumowująca w obrocie krajowym ma zawierać: nazwę lub imię i nazwisko oraz NIP podatnika składającego informację podsumowującą w obrocie krajowym, nazwę lub imię i nazwisko oraz NIP podatnika nabywającego towary lub usługi, łączną wartość dostaw towarów oraz świadczonych usług, dla których podatnikiem jest nabywca, w odniesieniu do poszczególnych nabywców.

67 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaArt. 101a ust. 2: Informacje podsumowujące w obrocie krajowym składa się za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy, w terminach przewidzianych dla złożenia przez podatnika deklaracji podatkowych, o których mowa odpowiednio w art. 99 ust. 1–3. Składać je będą dostawcy w zakresie dostarczanych towarów/usług, dla których podatnikiem jest nabywca. Art. 101a ust. 2: Informacje podsumowujące w obrocie krajowym składa się za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy, w terminach przewidzianych dla złożenia przez podatnika deklaracji podatkowych, o których mowa odpowiednio w art. 99 ust. 1–3. Informacje podsumowujące zostają wprowadzone celem uszczelnienia i możliwości kontrolowania transakcji obejmujących towary wrażliwe, wszystko to w celu ograniczenia nadużyć. Jak z powyższego przepisu wynika, składać je będą sprzedawcy w zakresie dostarczanych towarów/usług, dla których podatnikiem jest nabywca. Składane będą do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu lub kwartale, tak jak deklaracje VAT-7, VAT-7K, VAT-7D.

68 Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążeniaW przypadku stwierdzenia błędów w danych zawartych w złożonej informacji podsumowującej w obrocie krajowym podatnik będzie obowiązany złożyć niezwłocznie korektę tej informacji. W przypadku zmiany wartości dostaw towarów lub świadczonych usług, o których mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik będzie miał obowiązek skorygować łączną wartość w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, za który dokonuje się korekty podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej. Przepis przejściowy: art. 6 ustawy zmieniającej postanawia, że informacje podsumowujące w obrocie krajowym składać się będzie za okresy rozliczeniowe, które przypadają od dnia 1 lipca 2015 r. W przypadku stwierdzenia błędów w danych zawartych w złożonej informacji podsumowującej w obrocie krajowym podatnik będzie obowiązany złożyć niezwłocznie korektę tej informacji; w przypadku zmiany wartości dostaw towarów lub świadczonych usług, o których mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik będzie miał obowiązek skorygować łączną wartość w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, za który dokonuje się korekty podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej. Wzór informacji podsumowującej w obrocie krajowym wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania, jak też wzór korekty tej informacji wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia zostanie określony przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia. W art. 6 ustawy zmieniającej wprowadzać się będzie przepis przejściowy, zgodnie z którym informacje podsumowujące w obrocie krajowym składać się będzie za okresy rozliczeniowe, które przypadają od dnia 1 lipca 2015 r. Możliwe będzie ich składania za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

69 ULGA NA ZŁE DŁUGI Art. 89a. Rozliczyć ulgę na złe długi może podatnik w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona (wierzytelności, które nie zostały uregulowane lub zbyte w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze). Warunkami, aby wierzyciel mógł skorzystać z ulgi, są: 1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; 2) na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1: a) wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, b) dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; 3) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Art. 89a ust. 7 stanowi, że możliwość skorzystania z „ulgi na złe długi” jest wykluczona, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2–4. Planowane wejście w życie nowych uregulowań – 1 lipca 2015. W obecnym stanie prawnym (temat regulowany jest w art. 89a i 89b) rozliczyć ulgę na złe długi (czyli dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego) może podatnik w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona (wierzytelności, które nie zostały uregulowane lub zbyte w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze). Warunkami, aby wierzyciel mógł skorzystać z ulgi, są: 1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; 2) na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1: a)  wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, b)  dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; 3)   od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Art. 89a ust. 7 stanowi, że możliwość skorzystania z „ulgi na złe długi” jest wykluczona, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2–4. Reasumując: obecnie wierzyciel nie ma prawa do korekty podatku naliczonego z tytułu wierzytelności nieściągalnych, jeżeli dłużnik na dzień poprzedzający dzień dokonania korekty znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Dłużnik natomiast, który jest podmiotem upadłym lub likwidowanym, zobligowany jest do skorygowania podatku naliczonego. Zmiany w zakresie „ulgi na złe długi” są planowane dwie: Wyłączenie obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego przez dłużników pozostających w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, Wprowadzenie możliwości zastosowania ulgi na złe długi przez podmioty powiązane.

70 ULGA NA ZŁE DŁUGI 1. Planowana zmiana ma zlikwidować asymetrię instytucji „ulgi” istniejącą obecnie co do dłużników w upadłości lub likwidacji: w art. 89b po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.” 2. Uchylenie ust. 7 w art. 89a: możliwe będzie rozliczenie ulgi przez wierzyciela, którego z dłużnikiem łączą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym, lub wynikających ze stosunku pracy. Wejście z życie z dniem 1 lipca 2015 r. Planowana zmiana ma zlikwidować asymetrię instytucji „ulgi” istniejącą obecnie co do dłużników w upadłości lub likwidacji: w art. 89b po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.” To oznacza, że analogicznie jak wierzyciel nie ma prawa dokonania korekty podatku należnego w przypadku wierzytelności przysługujących od dłużników w upadłości czy likwidacji, tak dłużnicy tacy nie będą mieli obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego. Druga zmiana (uchylenie ust. 7 w art. 89a) spowoduje, że możliwe będzie rozliczenie ulgi przez wierzyciela, którego z dłużnikiem łączą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym, lub wynikających ze stosunku pracy.

71 ULGA NA ZŁE DŁUGI Nowe brzmienie art. 99 ust. 7 pkt 3: będzie on stanowił, że obowiązek złożenia deklaracji nie dotyczy podatników zwolnionych z VAT, chyba że są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4, lub art. 89b ust. 1, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.”, W art. 99 ust. 7 pkt 3 otrzyma nowe brzmienie: będzie stanowił, że obowiązek złożenia deklaracji nie dotyczy podatników zwolnionych z VAT, chyba że są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4, lub art. 89b ust. 1, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.”, Którzy podatnicy zwolnieni muszą obecnie składać deklarację w związku z ulgą na złe długi? Wierzyciele, którzy pomniejszyli podatek należny w związku z brakiem zapłaty za fakturę, a później otrzymali zaległą płatność o dłużnika, oraz dłużnicy, którzy skorygowali podatek naliczony wynikający z nieopłaconej faktury i uiścili zaległą płatność (czyli korekty zwrotne); na mocy zmian wprowadzonych planowaną nowelizacją dłużnik będący podatnikiem zwolnionym będzie musiał złożyć deklarację w momencie wystąpienia obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego w razie nieuregulowania płatności wynikającej z faktury. Do tej pory podatnik zwolniony (będący dłużnikiem), który musiał dokonać korekty podatku naliczonego, miał jedynie obowiązek ten podatek uiścić na rachunek US.

72 ULGA NA ZŁE DŁUGI PRZEPIS PRZEJŚCIOWY Art. 4 ustawy zmieniającej: do wierzytelności powstałych przed dniem 1 lipca 2015 r., których nieściągalność zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT została uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r., mogą mieć zastosowanie przepisy art. 89a i art. 89b ustawy nowym brzmieniu. PRZEPIS PRZEJŚCIOWY Art. 4 ustawy zmieniającej: do wierzytelności powstałych przed dniem 1 lipca 2015 r., których nieściągalność zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT została uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r., mogą mieć zastosowanie przepisy art. 89a i art. 89b ustawy nowym brzmieniu.

73 ODPOWIEDZIALNOŚĆ PODATKOWA NABYWCY W SZCZEGÓLNYCH PRZYPADKACHPlanowane wejście w życie – 1 lipca 2015 Zmiany w dwóch obszarach: modyfikacja załącznika Nr 13 do ustawy zmiany w zakresie kaucji gwarancyjnej: zmiana wysokości minimalnej i maksymalnej dla podmiotów dostarczających paliwa, wprowadzenie ustawowego wymogu oprocentowania kaucji gwarancyjnej złożonej w formie depozytu pieniężnego, Określenie właściwości naczelnika urzędu skarbowego w zakresie kaucji gwarancyjnej w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego w zakresie rozliczania podatku VAT, zmiany doprecyzowujące Przepisy dotyczące odpowiedzialności podatkowej nabywcy w szczególnych przypadkach (Dział Xa) zostały wprowadzone ustawą z dnia 26 lipca 2013 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1027). Celem wprowadzonych w dniu 1 października 2013 r. przepisów dotyczących odpowiedzialności solidarnej było zwiększenie skuteczności walki z oszustami podatkowymi w zakresie obrotu towarami wrażliwymi, takimi jak niektóre wyroby stalowe (nieobjęte mechanizmem odwrotnego obciążenia), paliwa i złoto nieobrobione. Wprowadzono więc odpowiedzialność podatkową nabywcy za zobowiązania podatkowe w VAT sprzedawcy w zakresie dostaw towarów wymienionych w dodanym do ustawy o VAT załączniku nr 13. W odniesieniu do podatników dokonujących dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT wprowadzono również obowiązek miesięcznego rozliczania podatku VAT. Modyfikacja załącznika Nr 13 do ustawy Zmiany w zakresie kaucji gwarancyjnej

74 ODPOWIEDZIALNOŚĆ PODATKOWA NABYWCY W SZCZEGÓLNYCH PRZYPADKACH ZAŁĄCZNIK NR 13III. Pozostałe towary 12 ex Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku – wyłącznie złoto o próbie mniejszej niż 325 tysięcznych 13 Srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku 14 Platyna nieobrobiona plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku 15 ex Metale nieszlachetne lub srebro, platerowane złotem, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu – wyłącznie srebro, platerowane złotem, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu 16 ex Metale nieszlachetne platerowane srebrem oraz metale nieszlachetne, srebro lub złoto, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu – wyłącznie złoto o próbie mniejszej niż 325 tysięcznych i srebro, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu 17 ex Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie mniejszej niż 325 tysięcznych, ze srebra i z platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym” Projekt ustawy wyłącza z załącznika nr 13 złoto w postaci surowca lub półproduktu o próbie 325 tysięcznych lub większej w związku z ujęciem tych towarów odwrotnym obciążeniem i ujęciem ich w załączniku 11, oraz dodanie do załącznika 13 srebra i platyny w postaci surowca lub półproduktu, metali nieszlachetnych lub srebra platerowanego złotem i srebrem, biżuterii itd. W zakresie części I (stal) i części II (paliwa) zmian nie ma.

75 KAUCJA GWARANCYJNA Stan dotychczasowyIstota odpowiedzialności solidarnej: nabywca towarów „wrażliwych” (Załącznik Nr 13) odpowiada solidarnie z dostawcą za zaległości podatkowe dostawcy w części podatku przypadającej proporcjonalnie na dostawę na rzecz tego nabywcy, jeżeli: wartość towarów nabywanych od jednego dostawcy bez kwoty podatku przekroczyła w danym miesiącu zł, oraz w momencie nabywania tych towarów podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego. Zmiany w zakresie instytucji kaucji gwarancyjnej Na czym polega odpowiedzialność solidarna: nabywca towarów „wrażliwych” z załącznika Nr 13 odpowiada solidarnie z dostawcą za zaległości podatkowe dostawcy w części podatku przypadającej proporcjonalnie na dostawę na rzecz tego nabywcy, jeżeli: wartość towarów nabywanych od jednego dostawcy bez kwoty podatku przekroczyła w danym miesiącu zł, oraz w momencie nabywania tych towarów podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego. Jak ocenia się, czy te podstawy były, czy też nie: jeżeli okoliczności towarzyszące dostawie lub warunki, na jakich została dokonana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie przedmiotowymi towarami, w szczególności jeżeli cena bez uzasadnienia ekonomicznego była niższa od ich wartości rynkowej. Nabywca „może się wyłączyć" z odpowiedzialności solidarnej, jeżeli: kupił towary od podmiotu wymienionego na dzień dokonania dostawy towarów w prowadzonym przez Ministra Finansów wykazie podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną, wysokość złożonej kaucji była odpowiednia, tj. odpowiadała co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika lub wynosiła co najmniej 3 min zł (art. 105a ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT). Kaucja gwarancyjna powinna odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy i nie może być niższa niż zł. Dopuszczalne formy kaucji gwarancyjnej to: depozyt pieniężny złożony na wyodrębniony rachunek urzędu skarbowego; gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa; pisemne nieodwołalne upoważnienie organu podatkowego, potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie. Kaucja gwarancyjna może zostać złożona bezterminowo albo z określonym terminem ważności, liczonym w miesiącach, nie krótszym niż 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych.

76 KAUCJA GWARANCYJNA Stan dotychczasowyNabywca może się „wyłączyć" z odpowiedzialności solidarnej, jeżeli: kupił towary od podmiotu wymienionego na dzień dokonania dostawy towarów w prowadzonym przez Ministra Finansów wykazie podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną, wysokość złożonej kaucji była odpowiednia, tj. odpowiadała co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika lub wynosiła co najmniej 3 min zł (art. 105a ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

77 KAUCJA GWARANCYJNA STAN DOTYCHCZASOWYKaucja gwarancyjna powinna odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy i nie może być niższa niż zł. Dopuszczalne formy kaucji gwarancyjnej to: depozyt pieniężny złożony na wyodrębniony rachunek urzędu skarbowego; gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa; pisemne nieodwołalne upoważnienie organu podatkowego, potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie. Kaucja gwarancyjna może zostać złożona bezterminowo albo z określonym terminem ważności, liczonym w miesiącach, nie krótszym niż 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych.

78 KAUCJA GWARANCYJNA Zmiana wysokości kaucji gwarancyjnej dla podmiotów dostarczających paliwa Projekt nowelizacji (art. 1 pkt 12 lit. c i pkt 13 lit. b w związku z pkt 11 projektu) wprowadza zróżnicowanie ze względu na rodzaj towarów. Obok zróżnicowania ze względu na rodzaj towarów, nastąpi podwyższenie maksymalnej wysokości kaucji: wysokość kaucji ma odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz jednego podatnika lub kaucja ta wynosiła co najmniej: 3 000 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w pozycjach 1-9 (stal) i (pozostałe towary) Zał. Nr 13, 10 000 000 – w przypadku dostaw towarów wymienionych w pozycjach 10 i 11 Zał. Nr 13 (paliwa). Zmiana wysokości kaucji gwarancyjnej dla podmiotów dostarczających paliwa Do tej pory ustawa nie różnicowała wysokości kaucji ze względu na rodzaj sprzedawanych towarów. Projektowana ustawa (art. 1 pkt 12 lit. c i pkt 13 lit. b w związku z pkt 11 projektu) takie zróżnicowanie wprowadza. Na mocy nowelizacji, obok zróżnicowania ze względu na rodzaj towarów, nastąpi podwyższenie wysokości kaucji: wysokość kaucji ma odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz jednego podatnika lub kaucja ta wynosiła co najmniej: 3 000 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w pozycjach 1-9 (stal) i (pozostałe towary) załącznika Nr 13, 10 000 000 – w przypadku dostaw towarów wymienionych w pozycjach 10 i 11 Załącznika Nr 13 (paliwa)

79 KAUCJA GWARANCYJNA W art. 105b, po ust. 1, nowelizacja proponuje dodanie ust. 1a, zgodnie z którym podatnik, wraz ze złożeniem kaucji gwaracyjnej, będzie musiał złożyć wniosek w sprawie przyjęcia kaucji. w art. 105b, po ust. 1, nowelizacja proponuje dodanie ust. 1a, zgodnie z którym podatnik, wraz ze złożeniem kaucji gwaracyjnej, będzie musiał złożyć wniosek w sprawie przyjęcia kaucji. Z obecnych przepisów (art. 105b ust. 1 ustawy o VAT) nie wynika, by podmiot wraz ze złożeniem kaucji gwarancyjnej powinien złożyć wniosek w sprawie przyjęcia kaucji gwarancyjnej. Proponowana zmiana usuwa tę wątpliwość. Powinna również usprawnić procedurę przyjmowania kaucji gwarancyjnych (podmioty nie będą mieć wątpliwrości co do wymogów formalnych złożenia kaucji).

80 KAUCJA GWARANCYJNA Zmiana wysokości minimalnej:Minimalna wysokość kaucji (art. 105b ust. 2), będzie odpowiadała co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, z tym że nie może być niższa niż: zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 1–9 (stal) i 12–17 (pozostałe towary) załącznika nr 13 do ustawy; zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 10 i 11 (paliwa) załącznika nr 13 do ustawy.”, Obecnie 200 000 zł to kwota minimalna dla wszystkich towarów z załącznika 13. Minimalna wysokość kaucji, którą określa art. 105b ust. 2, będzie po nowelizacji odpowiadała co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, z tym że nie może być niższa niż: zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 1–9 (stal) i 12–17 (pozostałe towary) załącznika nr 13 do ustawy; zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 10 i 11 (paliwa) załącznika nr 13 do ustawy.”, Obecnie 200 000 zł to kwota minimalna dla wszystkich towarów z załącznika 13. Podwyższenie kaucji gwarancyjnej dla paliw wymaga odpowiedniego dostosowania do tej zmiany przepisów art. 105a ust. 3 pkt 3 lit. b, art. 105b ust. 2 i ust. 5 pkt 3, art. 105c ust. 5 pkt 2, ust. 6 i ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT. Zmiany w tych przepisach wynikają również z dostosowania do omówionych zmian w załączniku nr 13 do ustawy o VAT (art. 1 pkt 11, pkt 12 lit. c i f i pkt 13 projektu).

81 KAUCJA GWARANCYJNA Zmiana wysokości minimalnej Podwyższenie kaucji gwarancyjnej dla paliw wymaga odpowiedniego dostosowania do tej zmiany przepisów art. 105a ust. 3 pkt 3 lit. b, art. 105b ust. 2 i ust. 5 pkt 3, art. 105c ust. 5 pkt 2, ust. 6 i ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT. Zmiany w tych przepisach wynikają również z dostosowania do omówionych zmian w załączniku nr 13 do ustawy o VAT (art. 1 pkt 11, pkt 12 lit. c i f i pkt 13 projektu).

82 KAUCJA GWARANCYJNA Art Podmioty, które przed dniem 1 lipca 2015 r. złożyły kaucję gwarancyjną, o której mowa w art. 105b ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, i kaucja ta została przyjęta przed tym dniem, dokonujące od dnia 1 lipca 2015 r. dostawy towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 (paliwa) do ustawy o VAT, są obowiązane do dnia 30 września 2015 r. podwyższyć kaucję gwarancyjną do wysokości wynikającej z art. 105b ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą ( zł). Do tego dnia podmiot będzie pozostawać w wykazie na zasadach dotychczasowych (art. 10 ust. 2 projektu). W przypadku niedokonania podwyższenia kaucji do dnia 30 września 2015 r. podmiot zostanie następnego dnia usunięty z wykazu przez naczelnika urzędu skarbowego. O ile nie zaistniałyby przesłanki do jej zatrzymania, kaucja podlegałaby zwrotowi na wniosek podmiotu na ogólnych zasadach przewidzianych dla zwrotu kaucji. Kaucja nie byłaby zwracana w przypadku złożenia wniosku o zwrot kaucji po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję został usunięty z wykazu. Wysokość kaucji - przepis przejściowy (art. 10 ust. 1 projektu ustawy) Art Podmioty, które przed dniem 1 lipca 2015 r. złożyły kaucję gwarancyjną, o której mowa w art. 105b ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, i kaucja ta została przyjęta przed tym dniem, dokonujące od dnia 1 lipca 2015 r. dostawy towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy o VAT, są obowiązane do dnia 30 września 2015 r. podwyższyć kaucję gwarancyjną do wysokości wynikającej z art. 105b ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Przepis ten dotyczy podmiotów dokonujących dostaw paliwa – mają one obowiązek podwyższenia minimalnej kaucji do wysokości 1 mln zł, przy czym. To podwyższenie ma być dokonane do dnia 30 września 2015 r. Do tego dnia podmiot będzie pozostawać w wykazie na zasadach dotychczasowych (art. 10 ust. 2 projektu). W przypadku niedokonania podwyższenia kaucji do dnia 30 czerwca 2015 r. podmiot zostanie następnego dnia usunięty z wykazu przez naczelnika urzędu skarbowego. O ile nie zaistniałyby przesłanki do jej zatrzymania, kaucja podlegałaby zwrotowi na wniosek podmiotu na ogólnych zasadach przewidzianych dla zwrotu kaucji. Kaucja nie byłaby zwracana w przypadku złożenia wniosku o zwrot kaucji po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję został usunięty z wykazu. Ponadto zaproponowano przepis przejściowy (art. 10 ust. 3 projektu): 3. W okresie do dnia podwyższenia kaucji gwarancyjnej do wysokości zł, nie później jednak niż do dnia 30 września 2015 r., w odniesieniu do podmiotów, które przed dniem 1 lipca 2015 r. wniosły kaucję gwarancyjną, w wysokości zł i kaucja ta została przyjęta przed dniem 1 lipca 2015 r., dokonują od tego dnia dostawy towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się przepisy art. 105a ust. 3 pkt 3 i art. 105c ust. 5 i 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obecnie obowiązującym. Oznacza to, że przypadku ww. podmiotów w okresie najpóźniej do dnia 30 września 2015 r. wniesienie kaucji w wysokości 3 min zł dawałoby ochronę nabywcom bez względu na wielkość dokonywanych przez nich zakupów towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy. Natomiast podmioty, które wniosły kaucję w tej wysokości, nie byłyby w tym okresie usuwane z wykazu, w przypadku gdyby kaucja odchyliła się o więcej niż 20% od jednej piątej kwoty podatku należnego od wartości sprzedaży towarów objętych ww. załącznikiem. Gdy po tym dniu wysokość kaucji byłaby nieodpowiednia, podmiot zostałby usunięty z wykazu na ogólnych zasadach.

83 KAUCJA GWARANCYJNA Przepis przejściowy w art. 10 ust. 3 projektu: W okresie do dnia podwyższenia kaucji gwarancyjnej do wysokości zł, nie później jednak niż do dnia 30 września 2015 r., w odniesieniu do podmiotów, które przed dniem 1 lipca 2015 r. wniosły kaucję gwarancyjną, w wysokości zł i kaucja ta została przyjęta przed dniem 1 lipca 2015 r., dokonują od tego dnia dostawy towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się przepisy art. 105a ust. 3 pkt 3 i art. 105c ust. 5 i 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obecnie obowiązującym. Przepis przejściowy w art. 10 ust. 3 projektu: W okresie do dnia podwyższenia kaucji gwarancyjnej do wysokości zł, nie później jednak niż do dnia 30 września 2015 r., w odniesieniu do podmiotów, które przed dniem 1 lipca 2015 r. wniosły kaucję gwarancyjną, w wysokości zł i kaucja ta została przyjęta przed dniem 1 lipca 2015 r., dokonują od tego dnia dostawy towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się przepisy art. 105a ust. 3 pkt 3 i art. 105c ust. 5 i 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obecnie obowiązującym. Oznacza to, że przypadku ww. podmiotów w okresie najpóźniej do dnia 30 września 2015 r. wniesienie kaucji w wysokości 3 min zł dawałoby ochronę nabywcom bez względu na wielkość dokonywanych przez nich zakupów towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy. Natomiast podmioty, które wniosły kaucję w tej wysokości, nie byłyby w tym okresie usuwane z wykazu, w przypadku gdyby kaucja odchyliła się o więcej niż 20% od jednej piątej kwoty podatku należnego od wartości sprzedaży towarów objętych ww. załącznikiem. Gdy po tym dniu wysokość kaucji byłaby nieodpowiednia, podmiot zostałby usunięty z wykazu na ogólnych zasadach.

84 KAUCJA GWARANCYJNA Wprowadzenie ustawowego wymogu oprocentowania kaucji gwarancyjnej złożonej w formie depozytu pieniężnego Dodanie nowych ustępów (ust. 9a-9d) w art. 105b ustawy o VAT (art. 1 pkt 12 lit. 1 projektu) regulujących kwestie związane z oprocentowaniem, jakie będzie przysługiwać podmiotom składającym kaucję gwarancyjną w formie depozytu pieniężnego. Stawka odsetek będzie równa 30% stopy depozytowej ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim. W zakresie nieuregulowanym zastosowanie znajdą odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 58 Ordynacji podatkowej. W przypadku powstania u podmiotu zaległości podatkowych po wniesieniu kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego, odsetki zostaną przeznaczone na pokrycie tych zaległości (z wyłączeniem zaległości, których zapłatę odroczono lub rozłożono na raty zgodnie z art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Odsetki będą naliczane od dnia przyjęcia kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego do dnia jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości. Wprowadzenie ustawowego wymogu oprocentowania kaucji gwarancyjnej złożonej w formie depozytu pieniężnego W projektowanej ustawie proponuje się dodanie nowych ustępów (ust. 9a-9d) w art. 105b ustawy o VAT (art. 1 pkt 12 lit. 1 projektu) regulujących kwestie związane z oprocentowaniem, jakie będzie przysługiwać podmiotom składającym kaucję gwarancyjną w formie depozytu pieniężnego. Stawka odsetek będzie równa 30% stopy depozytowej ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim. W zakresie nieuregulowanym zastosowanie znajdą odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 58 Ordynacji podatkowej. W przypadku powstania u podmiotu zaległości podatkowych po wniesieniu kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego, odsetki zostaną przeznaczone (na zasadach analogicznych jak depozyt) na pokrycie tych zaległości (z wyłączeniem zaległości, których zapłatę odroczono lub rozłożono na raty zgodnie z art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Odsetki będą naliczane od dnia przyjęcia kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego do dnia jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości. W związku z proponowaną zmianą konieczne jest również wprowadzenie zasad dokonywania zwrotu tego oprocentowania. Przewiduje się jednorazowy zwrot oprocentowania z chwilą dokonania przez naczelnika urzędu skarbowego zwrotu kaucji gwarancyjnej i stosowanie do oprocentowania analogicznych zasad jak do kwoty kaucji gwarancyjnej. Kwota odsetek będzie określana w postanowieniu w sprawie zwrotu kaucji gwarancyjnej. Należy podkreślić, iż w dotychczas obowiązującym stanie prawnym kwestia oprocentowania depozytów pieniężnych składanych jako kaucje nie była uregulowana, w związku z czym podmioty składające kaucję w takiej formie mogły być traktowane niejednolicie w zakresie oprocentowania takich kaucji. Kwestia oprocentowania lub nie rachunków prowadzonych na rzecz poszczególnych urzędów skarbowych zależy od wynegocjowanych umów. Wprowadzenie przedmiotowych regulacji ma na celu wyeliminowanie sytuacji, w której istniejące regulacje mogą prowadzić do nierówności wobec prawa podmiotów wpłacających kaucję gwarancyjną.

85 KAUCJA GWARANCYJNA Depozyt pieniężny - przepis przejściowy (art. 7 projektu) W przypadku kaucji gwarancyjnych w formie depozytu pieniężnego złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy, oprocentowanie w wysokości 30% stopy depozytowej ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim będzie naliczane od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. od dnia 1 lipca 2015 r. Depozyt pieniężny - przepis przejściowy (art. 7 projektu) W przypadku kaucji gwarancyjnych w formie depozytu pieniężnego złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy, oprocentowanie w wysokości 30% stopy depozytowej ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim będzie naliczane od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. od dnia 1 lipca 2015 r. Oznacza to, że za okres przed wejściem w życie przepisu ustalającego oprocentowanie we wskazanej wysokości będą stosowane zasady dotychczas obowiązujące (tj. odsetki będą zależne od umów zawartych z bankami przez naczelników urzędów skarbowych).

86 KAUCJA GWARANCYJNA Właściwość naczelnika urzędu skarbowego w zakresie kaucji gwarancyjnej w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego (w zakr. VAT) Nowelizacja w art. 1 pkt 14 dodaje art. 105d do ustawy o VAT: W przypadku zmiany właściwości naczelnika urzędu skarbowego, wskutek czego właściwy dla rozliczeń podatku stał się inny organ podatkowy - urzędem właściwym w zakresie kaucji gwarancyjnej (tj. przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia, zmiany formy i zwrotu kaucji gwarancyjnej oraz usunięcia lub wpisania podmiotu do wykazu) będzie ,,nowy" urząd skarbowy. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy przed zmianą przekaże niezwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu po zmianie kaucję gwarancyjną złożoną przez dany podmiot wraz z odsetkami (jeżeli są należne). Określenie właściwości naczelnika urzędu skarbowego w zakresie kaucji gwarancyjnej w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego w zakresie rozliczania podatku VAT Projektowana ustawa w art. 1 pkt 14 dodaje art. 105d do ustawy o VAT, regulujący właściwość urzędu skarbowego w zakresie kaucji gwarancyjnej w przypadku zmiany właściwości naczelnika urzędu skarbowego w zakresie rozliczania podatku VAT. W przypadku zmiany właściwości naczelnika urzędu skarbowego w zakresie rozliczania podatku VAT, urzędem właściwym w zakresie kaucji gwarancyjnej (tj. przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia, zmiany formy i zwrotu kaucji gwarancyjnej oraz usunięcia lub wpisania podmiotu do wykazu) będzie ,,nowy" urząd skarbowy. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy przed zmianą: przekaże niezwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu po zmianie kaucję gwarancyjną złożoną przez dany podmiot wraz z odsetkami (jeżeli są należne). w przypadku kaucji gwarancyjnej złożonej w formie depozytu na rachunek urzędu skarbowego, naczelnik urzędu skarbowego właściwy przed zmianą powinien niezwłocznie wpłacić kaucję gwarancyjną wraz z odsetkami na wyodrębniony rachunek urzędu skarbowego obsługującego podatnika po zmianie w przypadku natomiast gdy kaucja została wniesiona w formie gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo upoważnienia dla organu podatkowego do dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku podmiotu, naczelnik powinien przekazać dokumenty poświadczające udzielenie gwarancji lub upoważnienia (dokumenty te powinny, o czym była mowa powyżej, przewidywać zmianę beneficjenta). Opisane zasady będą miały zastosowanie w przypadku każdej kolejnej zmiany właściwości miejscowej w sprawie rozliczania podatku. Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego w zakresie rozliczania podatku VAT organem podatkowym właściwym w sprawie kaucji gwarancyjnej pozostaje organ podatkowy właściwy w dniu wszczęcia postępowania w sprawie przyjęcia kaucji (poprzednio właściwy naczelnik urzędu skarbowego).

87 KAUCJA GWARANCYJNA Zmiany doprecyzowujące Doprecyzowanie, że kaucję gwarancyjną może wnieść podmiot nieposiadający zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa i kaucja ta stanowi zabezpieczenie, poza zapłatą podatku w związku z dokonywaniem dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy, również zabezpieczenie odsetek za zwłokę oraz powstałych po wniesieniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa (art. 105b ust. 1 ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. a projektu). Zmiany doprecyzowujące Doprecyzowanie, że kaucję gwarancyjną może wnieść podmiot nieposiadający zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa i kaucja ta stanowi zabezpieczenie, poza zapłatą podatku w związku z dokonywaniem dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy, również zabezpieczenie odsetek za zwłokę oraz powstałych po wniesieniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa (art. 105b ust. 1 ustawy o VAT -art. 1 pkt 12 lit. a projektu) Obecnie art. 105b ust. 1 ustawy o VAT ogólnie stanowi, że kaucję gwarancyjną (jako zabezpieczenie zapłaty podatku w związku z dokonywaniem dostawr towrarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy) może wnieść podmiot niepo siadający na dzień składania kaucji zaległości podatkowych. Może to powodować wątpliwości interpretacyjne - do zaległości z jakiego tytułu odnosi się ten warunek (do zaległości podatkowych stanowiących dochód budżetu państwa czy również do zaległości podatkowych niestanowiących dochodu budżetu państwa). Zaproponowane doprecyzowanie usuwa te wątpliwości. Przy przyjmowaniu kaucji organy podatkowe powinny badać, czy podmiot wnoszący kaucję nie posiada zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa. Stosownie do art. 105b ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku powstania u podmiotu po wniesieniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych, kaucję pokrywa się na pokrycie tych zaległości. W związku z tym proponuje się doprecyzowanie w art. 105b ust ustawy o VAT, że kaucja gwarancyjna stanowi również zabezpieczenie powstałych po jej wniesieniu zaległości podatkowych (zapewni to kompletność przepisów w tym zakresie).

88 KAUCJA GWARANCYJNA Zmiana formy złożonej kaucji gwarancyjnej (na jedną lub kilka form) (dodanie ust. 3a w art. 105b ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. d projektu) Proponowana zmiana określa zasady dokonania zmiany formy złożonej kaucji gwarancyjnej: następowałaby na wniosek podmiotu, który złożył kaucję, ponadto zmiana mogłaby być dokonana na przewidziane w przepisach formy kaucji, pod warunkiem, że nie powodowałoby to zmniejszenia jej wysokości. W przypadku zmiany formy gwarancyjnej będzie wydawane postanowienie w sprawie zmiany formy kaucji gwarancyjnej, które będzie stanowić o przyjęciu kaucji gwarancyjnej (w nowej formie lub formach) oraz dokonaniu zwrotu kaucji gwarancyjnej (w pierwotnie złożonej formie lub formach). Zmiana formy złożonej kaucji gwarancyjnej (na jedną lub kilka form) (dodanie ust. 3a w art. 105b ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. d projektu) Obecne przepisy ustawy o VAT nie regulują wprost tej kwestii. Proponowana zmiana wprowadza tę możliwość i określa zasady dokonania zmiany formy złożonej kaucji gwarancyjnej. Następowałoby to na wniosek podmiotu, który złożył kaucję, i zmiana mogłaby być dokonana na przewidziane w przepisach formy kaucji. Zmiana formy złożonej kaucji byłaby dopuszczalna, jeżeli nie powodowałoby to zmniejszenia jej wysokości. W przypadku zmiany formy gwarancyjnej będzie wydawane postanowienie w sprawrie zmiany formy kaucji gwarancyjnej, które będzie stanowić o przyjęciu kaucji gwarancyjnej (w nowej formie lub formach) oraz dokonaniu zwrotu kaucji gwarancyjnej (w pierwotnie złożonej formie lub formach).

89 KAUCJA GWARANCYJNA Proponuje się wprowadzenie wymogu (ust. 3c art. 105b ustawy o VAT), aby kaucja gwarancyjna złożona w formie gwarancji, przewidywała przedłużenie obowiązywania po upływie okresu gwarancji o odpowiednie terminy wskazane w ust. 8 pkt 1 i 2, w razie wystąpienia przypadków, o których mowa w tych przepisach. Powyższe oznacza, że odpowiedzialność gwaranta w przypadku: 1) wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej: a) postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - powinna zostać przedłużona do czasu zakończenia tego postępowania, b) kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - powinna zostać przedłużona do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego; 2) wszczęcia w okresie ważności gwarancji postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - powinna zostać przedłużona do czasu zakończenia tego postępowania. Ponadto proponuje się wprowadzenie wymogu (ust. 3c art. 105b ustawy o VAT), aby kaucja gwarancyjna złożona w formie gwarancji, przewidywała przedłużenie obowiązywania po upływie okresu gwarancji o odpowiednie terminy wskazane w ust. 8 pkt 1 i 2, w razie wystąpienia przypadków, o których mowa w tych przepisach. Powyższe oznacza, że odpowiedzialność gwaranta w przypadku: 1) wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej: a) postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - powinna zostać przedłużona do czasu zakończenia tego postępowania, b) kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - powinna zostać przedłużona do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego; 2) wszczęcia w okresie ważności gwarancji postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna powinna zostać przedłużona do czasu zakończenia tego postępowania. Powyższe regulacje mają na celu zapewnienie jednakowych zasad zwrotu kaucji złożonych w formie depozytu pieniężnego oraz w formie gwarancji. W przypadku złożenia kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego, wystąpienie okoliczności wskazanych w art. 105b ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy o VAT spowoduje, że depozyt nie zostanie zwrócony do czasu upływu terminów wskazanych w tych przepisach. W tym miejscu należy wyjaśnić, iż w art. 105b ust. 8 pkt 1 lit. a ustawy o VAT jest mowa o szeroko rozumianym postępowaniu podatkowym, a nie tylko o postępowaniu przed organem pierwszej instancji. Postępowanie podatkowe jest dwuinstancyjne (art. 127 Ordynacji podatkowej), co oznacza, że w wyniku wniesienia odwrołania, sprawa podlega rozpoznaniu i rozstrzygnięciu przez organ drugiej instancji. W takim przypadku o zakończeniu postępowania podatkowego można mówić dopiero w dacie wydania ostatecznej decyzji przez organ podatkowy drugiej instancji. W przypadku wszczęcia postępowania odwoławczego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna - kaucja podlega zatrzymaniu do czasu zakończenia tego postępowania, w tym przypadku - odwoławczego.

90 KAUCJA GWARANCYJNA Doprecyzowanie terminu ważności kaucji gwarancyjnej z określonym terminem ważności (art. 105b ust. 4 ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. e i art. 9 projektu) Minimalny termin kaucji z określonym terminem ważności będzie liczony od dnia złożenia kaucji gwarancyjnej. Powyższe doprecyzowanie usunie wątpliwości interpretacyjne i może wiązać się z nieznacznym wydłużeniem minimalnego terminu, na jaki może zostać złożona kaucja terminowa. Przepis przejściowy (art. 9 projektu): nowy termin nie będzie mieć zastosowania do kaucji gwarancyjnych z określonym terminem ważności, złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z wyjątkiem przypadków gdy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy złożono wniosek w sprawie przedłużenia terminu ważności kaucji gwarancyjnej. Doprecyzowanie terminu ważności kaucji gwarancyjnej z określonym terminem ważności (art. 105b ust. 4 ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. e i art. 9 projektu) Obecnie art. 105b ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że kaucja gwarancyjna może zostać złożona bezterminowo albo z określonym terminem ważności, liczonym w miesiącach, jednak nie krótszym niż 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych. Proponuje się doprecyzowanie, że minimalny termin kaucji z określonym terminem ważności będzie liczony od dnia złożenia kaucji gwarancyjnej. Powyższe doprecyzowanie usunie wątpliwości interpretacyjne i może wiązać się z nieznacznym wydłużeniem minimalnego terminu, na jaki może zostać złożona kaucja terminowa. Proponuje się wprowadzenie przepisu przejściowego (art. 9 projektu), że nowy termin nie będzie mieć zastosowania do kaucji gwarancyjnych z określonym terminem ważności, złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z wyjątkiem przypadków gdy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy złożono wniosek w sprawie przedłużenia terminu ważności kaucji gwarancyjnej.

91 KAUCJA GWARANCYJNA Zwrot kaucji gwarancyjnej w przypadku jej nieprzyjęcia (dodanie ust. 6a w art. 105b ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. h projektu) Proponuje się (art. 105b ust. 6a ustawy o VAT), aby zwrot kaucji w takim przypadku następował nie później niż po upływie 10 dni od dnia odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Kaucja nie podlegałaby zwrotowi, gdyby u podmiotu wystąpiły zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, jak również zostałaby zatrzymana w przypadku wszczęcia w zakresie rozliczenia, którego dotyczy postępowania podatkowego, kontroli podatkowej czy też postępowania kontrolnego, do czasu upływu wskazanych w art. 105b ust. 8 ustawy o VAT terminów. W przypadku odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej powinno zostać wydane na podstawie art. 105b ust. 10 ustawy o VAT: postanowienie w sprawie odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej (termin 10 dni na dokonanie zwrotu kaucji byłby liczony od daty wydania tego postanowienia) oraz postanowienie w sprawie zwrotu kaucji gwarancyjnej. Zwrot kaucji gwarancyjnej w przypadku jej nieprzyjęcia (dodanie ust. 6a w art. 105b ustawy o VAT art. 1 pkt 12 lit. h projektu) Obecne przepisy nie regulują terminu zwrrotu kaucji, które nie zostały przyjęte. Proponuje się (art. 105b ust. 6a ustawy o VAT), aby zwrot kaucji w takim przypadku następował nie później niż po upływie 10 dni od dnia odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Kaucja nie podlegałaby zwrotowi, gdyby u podmiotu wystąpiły zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, jak również zostałaby zatrzymana w przypadku wszczęcia w zakresie rozliczenia, którego dotyczy postępowania podatkowego, kontroli podatkowej czy też postępowania kontrolnego, do czasu upływu wskazanych w art. 105b ust. 8 ustawy o VAT terminów. W przypadku odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej powinno zostać wydane na podstawie art. 105b ust. 10 ustawy o VAT: postanowienie w sprawie odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej (termin 10 dni na dokonanie zwrotu kaucji byłby liczony od daty wydania tego postanowienia) oraz postanowienie w sprawie zwrotu kaucji gwarancyjnej. Terminy wydania ww. postanowień określone zostały w dodanym projektowaną ustawą ust. 11 w art. 105b ustawy o VAT. Odmowa przyjęcia kaucji gwarancyjnej oraz zwrot nieprzyjętej kaucji) mogą być uregulowane w jednym postanowieniu. Terminy te są siedmiodniowe

92 KAUCJA GWARANCYJNA Doprecyzowanie zasad zwrotu kaucji gwarancyjnej w przypadku gdy podatnik został wykreślony z wykazu podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną, ponieważ wysokość złożonej kaucji była za niska lub wiązało się to z wykreśleniem tego podmiotu z rejestru podatników VAT lub też okazało się, że podmiot ten nie istnieje lub nie ma z nim (lub jego pełnomocnikiem) kontaktu. W takich przypadkach kaucja gwarancyjna będzie zwracana na wniosek podmiotu na ogólnych zasadach dla zwrotu kaucji gwarancyjnej (art. 105b ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT: zasady i termin zwrotu kaucji gwarancyjnej określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku podmiotów usuniętych z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5 lub ust. 9 pkt 2a). Do ww. przypadków będą miały zastosowanie regulacje dotyczące przeznaczenia kaucji na pokrycie zaległości podatkowych czy też dotyczące niedokonywania zwrotu kaucji, gdy wystąpią określone w przepisach przesłanki (art. 105b ust. 8 i 9 ustawy o VAT). Proponuje się doprecyzowanie zasad zwrotu kaucji gwarancyjnej w przypadku gdy podatnik został wykreślony z wykazu podmiotów, które złożyły kaucję gwarancyjną, ponieważ wysokość złożonej kaucji była za niska lub wiązało się to z wykreśleniem tego podmiotu z rejestru podatników VAT lub też okazało się, że podmiot ten nie istnieje lub nie ma z nim (lub jego pełnomocnikiem) kontaktu. Obecne przepisy nie regulują wprost tych kwestii, co powoduje wątpliwości interpretacyjne. Proponuje się uregulowanie w przepisach, aby w takich przypadkach kaucja gwarancyjna była zwracana na wniosek podmiotu na ogólnych zasadach dla zwrotu kaucji gwarancyjnej (w tym celu przeformułowano art. 105b ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT, wskazując wprost, iż zasady i termin zwrotu kaucji gwarancyjnej określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku podmiotów usuniętych z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5 lub ust. 9 pkt 2a). Oznacza to m.in. że do ww. przypadków będą miały zastosowanie regulacje dotyczące przeznaczenia kaucji na pokrycie zaległości podatkowych czy też dotyczące niedokonywania zwrotu kaucji gdy wystąpią określone w przepisach przesłanki (art. 105b ust. 8 i 9 ustawy o VAT).

93 KAUCJA GWARANCYJNA Wprowadzenie granicznego terminu na ubieganie się o zwrot kaucji gwarancyjnej (dodanie pkt 3 w art. 105b ust. 8 ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. j projektu) W obecnych przepisach brak jest doprecyzowania, kiedy wygasa prawo do ubiegania się o zwrot kaucji gwarancyjnej. Prawo do złożenia wniosku o zwrot kaucji gwarancyjnej będzie wygasało po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję został usunięty z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5 lub ust. 9 pkt 2-A ustawy o VAT. Wprowadzenie granicznego terminu na ubieganie się o zwrrot kaucji gwarancyjnej (dodanie pkt 3 w art. 105b ust. 8 ustawy o VAT - art. 1 pkt 12 lit. j projektu) W obecnych przepisach brak jest doprecyzowania, kiedy wygasa prawo do ubiegania się o zwrot kaucji gwarancyjnej. Proponuje się aby prawo do złożenia wniosku o zwrot kaucji gwarancyjnej wygasało po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję został usunięty z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5 lub ust. 9 pkt 2-A ustawy o VAT. Zaprojektowana regulacja dotyczyć będzie zatem w większości tych podmiotów, które zostały wykreślone przez organ podatkowy gdyż stwierdzono, że nie istnieją i nie ma z nimi żadnego kontaktu. W projekcie przewidziano stosunkowo długi termin na złożenie wniosku o zwrot kaucji gwarancyjnej (5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję został usunięty z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5 lub ust. 9 pkt 2-A ustawy o VAT), co powinno umożliwić zwrot kaucji w sytuacjach np. losowych, w których wniosek o jej zwrot został złożony nawet po kilku latach.

94 KAUCJA GWARANCYJNA Nowelizacja upoważnia Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia, wzoru wniosku o przyjęcie, przedłużenie terminu ważności, podwyższenie wysokości, zmianę formy oraz zwrot kaucji gwarancyjnej. Nowelizacja upoważnia Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia, wzoru wniosku o przyjęcie, przedłużenie terminu ważności, podwyższenie wysokości, zmianę formy oraz zwrot kaucji gwarancyjnej. Ujednolicenie wzoru takiego wniosku zapewni, że wnioski składane przez podmioty będą zawierać wszelkie niezbędne dane, co usprawni procedurę ich załatwiania przez urzędy skarbowe. Jest to istotne zważywszy na obowiązek pilnego załatwienia sprawy przez urząd skarbowy.

95 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOOdliczanie podatku naliczonego w przypadku działalności „mieszanej” Planowane wejście w życie 1 stycznia 2016 r. Proponuje się w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność mieszaną (opodatkowaną i zwolnioną) oraz pozostającą poza VAT-em: Wskazanie przykładowych sposobów określania przez podatnika proporcji odliczania podatku naliczonego, Wprowadzenie dla jednostek samorządu terytorialnego jednego sposobu odliczania podatku naliczonego opartego na kryterium „przychodowym”, z możliwością zastosowania innej metody odpowiadającej bardziej specyfice podmiotu, Doprecyzowanie zasad postępowania w przypadku zmiany zakresu wykorzystywania zakupionych towarów i usług do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT) zasady dokonywania w tym przypadku korekty). Zmiany te mają wejść w życie, zgodnie z projektem ustawy z dniem 1 stycznia 2016 roku. Wprowadzane są w celu pełniejszego dostosowania przepisów o podatku VAT do prawa unijnego wynikającego z wyroków TSUE. Jaka jest zasada ogólna dotycząca podatku naliczonego wynikająca z Dyrektywy VAT: w przypadku gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność podlegającą opodatkowaniu VAT, tj. opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niepodlegającą takiemu opodatkowaniu, czyli pozostającą poza zakresem stosowania Dyrektywy, odliczenie podatku naliczonego jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wydatki te można przyporządkować działalności podlegającej VAT w rozumieniu Dyrektywy. Do tej pory nasze rodzime przepisy regulowały to w art. 86 ust. 1 i ust. 7b. Aby w pełni więc dostosować nasze przepisy do unijnych, proponuje się w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność mieszaną (opodatkowaną i zwolnioną) oraz pozostającą poza VAT-em: Wskazanie przykładowych sposobów określania przez podatnika proporcji odliczania podatku naliczonego, Wprowadzenie dla jednostek samorządu terytorialnego jednego sposobu odliczania podatku naliczonego opartego na kryterium „przychodowym”, z możliwością zastosowania innej metody odpowiadającej bardziej specyfice podmiotu, Doprecyzowanie zasad postępowania w przypadku zmiany zakresu wykorzystywania zakupionych towarów i usług do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT )zasady dokonywania w tym przypadku korekty). Jakie będą konsekwencje wprowadzonych zmian: w przypadku wykonywania przez podatnika: podlegającej VAT – działalności opodatkowanej, podlegającej VAT – zwolnionej z podatku, niepodlegającej opodatkowaniu, ustalenie zakresu odliczenia (kwoty podatku naliczonego do odliczenia) będzie odbywać się trzech etapach: wstępne odliczenie, gdy podatnik wykonuje też czynności podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 i 8 ust. 2, do tak ustalonego zakresu zastosowanie może znaleźć art. 86 ust. 7b lub 86a. Dalej, jeżeli zakupy będą służyły także wykonywaniu czynności zwolnionych z VAT, dwukrotnie już określany zakres odliczenia podlega kolejnej modyfikacji zgodnie z art. 90. Jeżeli u podatnika nie wystąpi któraś z wymienionych okoliczności, nie będzie zachodziła konieczność modyfikowania obliczonej proporcji, np. może nie mieć miejsca zastosowanie ostatniego etapu.

96 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 86 ust. 2a: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. w art. 86, po ustępie 2, który reguluje, co stanowi kwotę podatku naliczonego, dodano ustępy, które odnoszą się do rozliczania podatku naliczonego w przypadku nabywania przez podatnika towarów i usług do celów działalności mieszanej. Art. 86 ust. 2a: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Co jest wyłączone: sytuacje, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 (nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste), art. 8 ust. 2 (nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste), art. 8 ust. 5 (użycie pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu  nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub  nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).

97 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOCele prowadzonej działalności Definicja działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT): wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Ust. 3: „Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Cele prowadzonej działalności należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Ust. 3: „Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.); z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Mieści się tu więc także działanie, które występuje w ramach działalności gospodarczej, choć nie generuje opodatkowania (np. otrzymanie odszkodowań umownych). Co uznać za cele inne: przykładowo działalność podmiotu będąca nieodpłatną działalnością statutową. Do kogo te okoliczności mogą znaleźć zastosowanie: w szczególności do jednostek samorządu terytorialnego, czy też podmiotów typu uczelni wyższych. Art. 86 ust. 2b będzie określał, jak wyodrębnić kwotę podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą:

98 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 86 ust. 2b: Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli: zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

99 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 86 ust. 2c. Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane: średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością; średnioroczną liczbę roboczogodzin przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie roboczogodzin przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością; roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza; w przypadku jednostki samorządu terytorialnego przez przychody rozumie się przychody (dochody), o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.); średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. 2c. Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane: średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością; średnioroczną liczbę roboczogodzin przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie roboczogodzin przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością; roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza; w przypadku jednostki samorządu terytorialnego przez przychody rozumie się przychody (dochody), o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.); średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. Należy zwrócić uwagę, że podatnicy mogą wykorzystać metody wskazane w ust. 2c lub też wykorzystać inne dane, o ile będą one odpowiadać bardziej specyfice prowadzonej działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Pojęcie obrotu z punktu 3) należy rozumieć jak w przypadku art. 90 – jako kwotę należną pomniejszoną o VAT.

100 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 86 ust. 2d. W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Ust. 2e. W odniesieniu do jednostki samorządu terytorialnego jako sposób określenia proporcji najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć uznaje się sposób wykorzystujący dane określone w ust. 2c pkt 3. W tym przypadku jednostka samorządu terytorialnego w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, może przyjąć dane za rok poprzedzający poprzedni rok podatkowy. Ust. 2f. Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu. Ust. 2g. Przepis ust. 2f stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne. 2d. W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. 2e. W odniesieniu do jednostki samorządu terytorialnego jako sposób określenia proporcji najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć uznaje się sposób wykorzystujący dane określone w ust. 2c pkt 3. W tym przypadku jednostka samorządu terytorialnego w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, może przyjąć dane za rok poprzedzający poprzedni rok podatkowy. 2f. Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu. 2g. Przepis ust. 2f stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

101 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 86 ust. 2h. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio. Art. 86 ust. 2i. W przypadku gdy jednostka samorządu terytorialnego uzna, że wskazany zgodnie z ust. 2e sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez nią działalności i dokonywanych przez nią nabyć, może ona zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.”, 2h. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio. 2i. W przypadku gdy jednostka samorządu terytorialnego uzna, że wskazany zgodnie z ust. 2e sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez nią działalności i dokonywanych przez nią nabyć, może ona zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.”,

102 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOModyfikacja art. 86 ust. 7b. W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.” Zmiana polega na wyłączeniu z tego przepisu celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w szczególności celów osobistych podatnika lub jego pracowników (w tym byłych pracowników), których nie da się przypisać w całości działalności gospodarczej. W przypadku wydatków poniesionych na nabycie nieruchomości wykorzystywanych zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i na cele osobiste, dokonana zostanie modyfikacja ust. 7b. Do tej pory w tym przepisie była mowa o nakładach ponoszonych (oprócz celów działalnosci gospodarczej), także o celach innych, w tym w szczególności – o celach osobistych podatnika lub jego pracowników. „7b. W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.” Proponowana zmiana polega na wyłączeniu z obecnego brzmienia przepisu działalności niemającej charakteru gospodarczego oraz do celów osobistych podatnika i jego pracowników, materii odnoszącej się do celów działalności gospodarczej i niemającej charakteru gospodarczego (materia ta przeszłaby do art. 86 ust. 2). Zmiana o charakterze technicznym, dostosowująca do zmian wprowadzonych w art. 86 a ust. 2.

103 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOModyfikacja art. 89 ust. 1k, poprzez odesłanie do art. 86 ust. 2h i 7b, art. 90a i 90c. Proponuje si, aby w przypadku gdy towary lub usługi, od których podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiega się o zwrot podatku od wartości dodanej, były wykorzystywane tylko częściowo do wykonywania na terytorium kraju czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; podatnik ubiegający się o zwrot podatku będzie obowiązany przy określaniu wnioskowanej kwoty zwrotu podatku uwzględnić odpowiednio: proporcję lub udział procentowy obliczone zgodnie z art. 86 ust. 2h i 7b, art. 90, art. 90a, art. 90c i art. 91 lub zasady wymienione w art. 86a.”; W związku z planowanymi zmianami zmodyfikowany został art. 89 ust. 1k, poprzez odesłanie do art. 86 ust. 2h i 7b, art. 90a i 90c. zaproponowano, aby w przypadku gdy towary lub usługi, od których podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiega się o zwrot podatku od wartości dodanej, były wykorzystywane tylko częściowo do wykonywania na terytorium kraju czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik ubiegający się o zwrot podatku jest obowiązany przy określaniu wnioskowanej kwoty zwrotu podatku uwzględnić odpowiednio: proporcję lub udział procentowy obliczone zgodnie z art. 86 ust. 2h i 7b, art. 90, art. 90a, art. 90c i art. 91 lub zasady wymienione w art. 86a.”;

104 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOArt. 90a w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu.”; Po art. 90b dodaje się art. 90c w brzmieniu: W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2–9 stosuje się odpowiednio. Ust. 2: W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje jednostka samorządu terytorialnego, może ona uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a. Ust. 3: Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku. Zmiany w art. 90a w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu.”; Po art. 90b dodaje się art. 90c w brzmieniu: „Art. 90c. 1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2–9 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje jednostka samorządu terytorialnego, może ona uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a. 3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.”; Zmiana ma polegać na tym, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego. Korekta będzie dokonywana analogicznie do korekty z art. 91 ustawy o VAT, dlatego też art. 91 ust. 2-9 znajdzie odpowiednie zastosowanie.

105 ODLICZANIE PODATKU NALICZONEGOPrzepisy przejściowe Art. 5 ust. 1: Przepis art. 90c ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie do towarów i usług nabytych od dnia 1 stycznia 2016 r. Art. 5 ust. 2: W przypadku nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, do których miał zastosowanie art. 90a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, korekty kwoty podatku naliczonego w pozostałym jej okresie dokonuje się na zasadach określonych w art. 90c ustawy wymienionej w art. 1. Projektowany przepis art. 90c będzie miał zastosowanie do towarów i usług nabytych od dnia 1 stycznia 2016 roku, a w przypadku nakładów poniesionych przed 1 stycznia 2016 r. na nabycie, w tym nabycie , w tym nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytowrzenie nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego pdoatnika, do których miał zastosowanie art. 90a ustawy o VAT,w brzmieniu dotychczasowym, korekty kwoty podatku naliczonego w pozostałym jej okresie dokonywać na zasadach określonych w projektowanym art. 90c. Art. 5 ust. 1: Przepis art. 90c ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie do towarów i usług nabytych od dnia 1 stycznia 2016 r. Art. 5 ust. 2: W przypadku nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, do których miał zastosowanie art. 90a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, korekty kwoty podatku naliczonego w pozostałym jej okresie dokonuje się na zasadach określonych w art. 90c ustawy wymienionej w art. 1.

106 Wyjaśnienie w sprawie terminu składania deklaracji podatkowychOd 1 stycznia 2015 r. przepis art. 12 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), ma nowe brzmienie nadane ustawą z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. poz. 1171): „Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej.". Nowa jest końcowa część przepisu wskazująca na możliwość określenia w innych ustawach wyjątku od zasady wynikającej z tego przepisu. Aktualnie wyjątek jest jeden i dotyczy on terminu składania deklaracji VAT w procedurze szczególnej rozliczania VAT od usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych na rzecz osób niebędących podatnikami, zlokalizowanych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej – procedurze MOSS (art. 130c ust. 3 oraz art. 133 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług). Deklaracje w procedurze MOSS składa się za okresy kwartalne do 20. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale, bez względu na to, czy dzień ten przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. Termin ten jest wspólny dla wszystkich państw członkowskich UE, na jego określenie nie mają zatem wpływu krajowe ustalenia, co do dni ustawowo wolnych od pracy. MOSS to system uproszczony, w którym deklaracje składa się wyłącznie elektronicznie, a bramka do ich przyjmowania otwarta jest 24h/dobę 7 dni tygodniu. Stąd też w przywołanych art. 130c ust. 3 i 133 ust. 2a wprost zapisano, iż termin ten upływa również, gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. Taki sposób obliczania terminu nie dotyczy terminów składania „krajowych" deklaracji VAT oraz deklaracji podatkowych w innych podatkach. Nie dotyczy także terminów płatności podatków. Zasady obliczania terminów płatności podatków terminów składania deklaracji pozostają niezmienione, wyjątkiem szczególnej regulacji dotyczącej deklaracji VAT procedurze MOSS. Obecnie nie planuje się zmian przepisów wprowadzających inne wyłączenia zakresie obliczania terminów.

107 Nowe wzory formularzy NIP oraz zmiana sposobu ich składaniaOd 1 grudnia 2014 r. obowiązują nowe wzory formularzy, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z 25 listopada 2014 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz. U. poz. 1665), tj. m.in..: zgłoszenia identyfikacyjnego / zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie danych uzupełniających – formularz NIP-8, zgłoszenia identyfikacyjnego / zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem – formularz NIP-2, Podatnicy zarejestrowani w Krajowym Rejestrze Sądowym, zarówno w Rejestrze Przedsiębiorców jak i w Rejestrze Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, dokonują zgłoszeń aktualizacyjnych w zakresie danych uzupełniających wyłącznie na formularzu NIP Zmiany danych podstawowych tj. podlegający wpisowi w Krajowym Rejestrze Sądowym, są przekazywane do urzędu skarbowego wyłącznie automatycznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego z Krajowego Rejestru Sądowego. Zgłoszenie identyfikacyjne / zgłoszenie aktualizacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem - formularz NIP-2 służy do rejestrowania oraz aktualizowania danych przez wyłącznie podatników niepodlegających wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego np. podmiotów utworzonych z mocy ustawy, zagranicznych osób prawnych zarejestrowanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu opodatkowania zakładu w rozumieniu międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zmiany zostały wprowadzone ustawą z 26 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o KRS oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1161).

108 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ 