1 Zwierzęta

2 Fenek Fenek pustynny - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Występuje on na suchych i pustynnych terenach Półwyspu Arabskiego i północnej Afryki. Będąc najmniejszym przedstawicielem rodziny psowatych, uchodzi za największego ssaka drapieżnego Sahary. Charakterystyka: osiąga 30-40 cm długości samce ważą ok. 1,5 kg, a samice ok. 0,8 kg ma charakterystyczne, duże uszy, dorastające do 15 cm, dzięki którym ma dobry słuch i może efektywnie chłodzić ciało jest zwierzęciem nocnym i sypia za dnia odżywia się szarańczakami, chrząszczami, a nawet jajami rośliny są dla niego głównym źródłem wody, bez której potrafi się obejść naprawdę długo fenki mają łagodne usposobienie i łatwo je oswoić żyją do 10 lat w warunkach naturalnych, a w niewoli do 12 lat

3 Kojot Kojot preriowy, kojot, kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem i szakalem. Zamieszkuje obszary od Alaski do Meksyku. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota. Charakterystyka: długość 70 - 100 cm długość ogona ok. 40 cm wysokość w kłębie do 50 cm masa ciała samce 18 kg, samice 13 kg krępa budowa ostry pysk szara sierść o długości dochodzącej do 10 cm ubarwienie maskujące ogon pokryty gęstym włosem o zabarwieniu czarnym

4 Mara patagońska Mara patagońska - gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych. Występuje na stepach południowej części Ameryki Południowej. Charakterystyka: w kłębie mierzy do 45 cm waży do 11 kg. ma długie, zakończone kopytkowatymi pazurami nogi uszy jej są wysokie i spiczaste porusza się inochodem - specyficznym rodzajem chodu, normalnym też sierść jest koloru brunatnego odżywia się zielonymi częściami roślin, nasionami akacji i kaktusami żyje 15 lat mary patagońskie są monogamiczne, łączą się w pary na całe życie.

5 Muflon Muflon, a dokładnie śródziemnomorski – jest to podgatunek ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych. Pierwotnie występował tylko na Korsyce i Sardynii, później został introdukowany w wielu miejscach Europy. Przodek owcy domowej. Charakterystyka: najmniejszy przedstawiciel dzikich owiec długość ciała samica od 1,2 m, samiec od 1,35 m długość ogona ok. 3-6 cm wysokość w kłębie owca 70 cm, tryk do 88 cm masa ciała owca 25-40 kg, tryk 35-55 kg ubarwienie (zwane inaczej wełną lub runem) jest jasne samce posiadają często tzw. siodło mają charakterystyczną białą plamę na bokach ciała wełna muflona, z wyjątkiem włosów na podgardlu, jest stosunkowo krótka

6 Sekretarz Sekretarz - gatunek dużego ptaka drapieżnego, będący jedynym przedstawicielem rodziny sekretarzy. Występuje w Afryce subsaharyjskiej, od Senegalu do Somalii, aż po Przylądek Dobrej Nadziei na południu. Charakterystyka: nietypowa sylwetka, która jest przystosowana do specyficznego trybu życia długie nogi z długimi palcami zaokrąglone skrzydła zakrzywiony dziób na głowie ma ozdobny czubek długi ogon środkowe sterówki wydłużone upierzenie głównie szarobiałe długość ciała ok. 125-140 cm masa do 2 kg Większość czasu spędza na ziemi, ze skrzydeł korzysta w wypadku zagrożenia. Jest dobrym biegaczem. Nocuje na drzewach akacjowych. Poluje w parach lub czasami w luźnych grupach rodzinnych. Osiadły, choć może wędrować na niewielkie odległości w poszukiwaniu pożywienia.

7 Soból Soból tajgowy – to dokładna nazwa tego drapieżnego, ssaka z rodziny łasicowatych. Zamieszkuje on górzyste lasy Azji od Uralu po Kamczatkę, północnych Chin, Półwyspu Koreańskiego. W Federacji Rosyjskiej hodowany w fermach dla cennego futra. W celu ochrony wymierającej populacji sobola na Syberii powołano w roku 1917 pierwszy w Rosji państwowy rezerwat przyrody - Rezerwat Barguziński. Jeszcze w wiekach średnich masowo występował w północnej części Europy po północno wschodnią Polskę. Futro sobola wykorzystywane jest do produkcji pędzli używanych w malarstwie artystycznym. Charakterystyka długość ciała do 60 cm futro gęste, jedwabiste, o zmiennym ubarwieniu, od żółtawo-brązowego do bardzo ciemnego aktywny w dzień i w nocy, poluje na drobne ssaki i ptaki, zjada również ich jaja żywi się także owadami, jagodami i nasionami gniazda zakłada w wykrotach, szczelinach i dziuplach.

8 Koniec Prezentację wykonała Karolina Orzechowska uczennica klasy 6B